Αστραφτερά δεν ήταν μόνο τα ρούχα του, αλλά και τα φωνητικά και ψυχικά του χαρίσματα.
Αστραφτερά δεν ήταν μόνο τα ρούχα του, αλλά και τα φωνητικά και ψυχικά του χαρίσματα.
Αστραφτερά δεν ήταν μόνο τα ρούχα του, αλλά και τα φωνητικά και ψυχικά του χαρίσματα.
Γιατί περισσότερο από γιος του ανεπανάληπτου Γιάννη Σπάθα, είναι ένας μαθητής που αγαπά τα λάθη του και που τον συνεπαίρνει συνεχώς η μουσική. Η δική του και των άλλων.
Ο Βασίλης Λέκκας και η Γεωργία Δρακάκη δεν τραγουδάνε «τα ίδια και τα ίδια» και μας προσκαλούν σε μια μυσταγωγία κάτω από τον θόλο του παλιού χαμάμ στα Πετράλωνα.