Ο Φατίχ Ακίν βυθίζεται στις ακτές της μνήμης και της ενοχής.
Ο Φατίχ Ακίν βυθίζεται στις ακτές της μνήμης και της ενοχής.
Ο Φατίχ Ακίν βυθίζεται στις ακτές της μνήμης και της ενοχής.
Ο “Αχινός” του Χάρις Ντίκινσον είναι μια ωμή, σχεδόν ενστικτώδης κατάδυση στα βαθιά νερά της ανθρώπινης ευαλωτότητας. Στο σκηνοθετικό του ντεμπούτο ο ηθοποιός υπογράφει ένα φιλμ που δεν αναζητά να εντυπωσιάσει το κοινό κι όμως το καταφέρνει.
Ο Τζαφάρ Παναχί επιστρέφει θριαμβευτικά με το “Ένα Απλό Ατύχημα”, την ταινία που κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες, υπογράφοντας μια σύγχρονη τραγωδία γεμάτη ένταση, ηθικά διλήμματα και πολιτική φόρτιση.
Ένα λαμπερό μανιφέστο για τη γυναικεία κοινότητα, τη μνήμη και την τέχνη: με τα “Διαμάντια” ο Φερζάν Οζπετέκ παραδίδει μια ταινία … αγκαλιά.
Μια οδυνηρή ματιά στην εφηβική μητρότητα και τις κοινωνικές αντιφάσεις.
Στην ταινία “Ευχαριστούμε για τη Συναλλαγή σας” της Λάιλα Άμπας, παρακολουθούμε μια εξαιρετικά έντονη και ρεαλιστική αναπαράσταση της σύγκρουσης ανάμεσα στην προσωπική ελευθερία και τις κοινωνικές επιταγές.
Στο “47” του Μαρσέλ Μπαρένα, ένα λεωφορείο γίνεται σύμβολο αξιοπρέπειας, συλλογικής δράσης και αντίστασης σε μια Ισπανία που προσπαθεί να γιατρέψει τις πληγές της. Μια αληθινή ιστορία που θυμίζει γιατί αξίζει να παλεύουμε μαζί.
Μια ταινία που δεν κραυγάζει για την προσοχή σου, τη διεκδικεί με εσωτερική δύναμη και ηθική ένταση.
Δεν είναι δάσος, είναι μνήμη. Δεν είναι φόνος, είναι επανάληψη. Η επιστροφή του Χρήστου Μασσαλά είναι γεγονός.
Χρέος τιμής κι όχι επιλογή μιας στιγμής.