Ο Rosa von Praunheim, ένας από τους πιο ριζοσπαστικούς δημιουργούς του ευρωπαϊκού queer κινηματογράφου, πέθανε σε ηλικία 83 ετών αφήνοντας πίσω του μια τεράστια πολιτιστική κληρονομιά.
Από τη γεωπολιτική δύναμη του κινηματογράφου μέχρι τις προσωπικές εξομολογήσεις ενός θρύλου και από τα αυτοβιογραφικά σκοτάδια της Μέσης Ανατολής έως τις έμφυλες αναγνώσεις του ελληνικού σινεμά, πέντε βιβλία ανοίγουν έναν νέο, πολυδιάστατο διάλογο με την έβδομη τέχνη.
Pillion (2025)
5 σκηνοθέτες, πέντε πρώτα βήματα, πέντε ταινίες που δεν ψάχνουν να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους. Mέσα από παιδικές μνήμες, BDSM ρομάντζo, docu-fiction τοιχογραφίες, κωμικές καταιγίδες και κινούμενα όνειρα, το σινεμά θυμάται ξανά τον πιο παλιό του ρόλο: να ανοίγει δρόμους που δεν υπήρχαν πριν.
Memoir of A Snail (2024)
Πέντε ταινίες animation, πέντε σύμπαντα που μιλούν για μνήμη, έρωτα, εξορία, οικολογία και ενηλικίωση με την ευαισθησία που μόνο η εικόνα μπορεί να ψιθυρίσει.
Α Clockwork Orange (1971)
Στην οθόνη, ένα ποτήρι γάλα δεν είναι ποτέ μόνο γάλα, είναι ένα σύμβολο, μια αντίθεση, και συχνά η ένδειξη πως τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται.
Nosferatu (1922)
Πίσω από τα blockbusters και τις «εύκολες» επιλογές, 5 ταινίες στο Amazon Prime θυμίζουν πως το σινεμά δεν είναι περιεχόμενο για scrolling, αλλά τελετουργία.
The Silence of the Lambs (1996)
Σε πέντε χαρακτηριστικές εμφανίσεις του ο Χόπκινς αποδεικνύει πως η υποκριτική μπορεί να γίνει καθρέφτης της ανθρώπινης ψυχής.
La Haine (1995)
Κάθε ερμηνεία του Βενσάν Κασέλ μοιάζει σαν να τραβάει το δέρμα από τον άνθρωπο και να μας δείχνει τι υπάρχει από κάτω: βία, τρυφερότητα, φόβος, επιθυμία. Ένας ηθοποιός που δε ζητά να τον αγαπήσεις, αλλά να αντέξεις την αλήθεια του.
Saw (2004)
6 ταινίες αποκαλύπτουν πως ο πραγματικός φόβος ζει μέσα μας, όχι έξω από εμάς.
Με μια εσωτερικότητα που μοιάζει να φωτίζει το καρέ από μέσα, η Μάγκι Τζίλενχαλ χαράζει τη δική της διαδρομή πέρα από οικογενειακές σκιές και κινηματογραφικούς κανόνες
