Φωτ.: Getty Images / Unsplash+
Η ανακύκλωση δεν είναι γιορτή, αλλά ανάγκη επιβίωσης. Όσο οι πόροι εξαντλούνται και τα απόβλητα συσσωρεύονται, η «ευαισθητοποίηση» δεν αρκεί—απαιτούνται ριζικές αλλαγές στη νοοτροπία και τις πολιτικές.
Εικονογράφηση: Nigel Hoare / Unsplash+
Κάποτε, η όξινη βροχή ήταν ο φόβος και ο τρόμος των πόλεων και των δασών. Σήμερα, η απειλή έχει αλλάξει μορφή—και αυτό που πέφτει από τον ουρανό είναι ακόμη πιο ανησυχητικό.
Πηγή: The White House
Η «απελευθέρωση της αμερικανικής ενέργειας» μεταφράζεται σε περισσότερο καπνό, λιγότερο μέλλον και μια αυτοκινητοβιομηχανία που γκαζώνει προς το περιβαλλοντικό χάος.
Φωτ.: Getty Images / Unsplash+
Τεχνολογική πρόοδος και κλιματική καταστροφή. Τα data centers και τα ηλιακά πάνελ θα μας “σώσουν” — αρκεί να μην καούν όλα πρώτα από τον καύσωνα.
Φωτ.: Getty Images / Unsplash+
Οι ΗΠΑ επιτέλους πρώτες σε κάτι… που δεν μπορούν να γιορτάσουν με πυροτεχνήματα. Όταν η ελευθερία σημαίνει και το ελεύθερο να αναπνέεις τοξικό αέρα σε παγκόσμιο ρεκόρ!
Φωτ.: Ales Krivec / Unsplash+
Ποιος χρειάζεται το φαινόμενο “Ελ Νίνιο” όταν η ανθρωπότητα καταφέρνει να ψήνει τον πλανήτη μόνη της;
Φωτ.: Paul Campbell / Unsplash+
Κάτι περίεργο συμβαίνει μέσα στο περιβαλλοντικό κίνημα.
Πηγή: British Antarctic Survey
Το “A23a” αποδεικνύει ότι ακόμα και τα παγόβουνα χρειάζονται ένα διάλειμμα πριν ξανακινηθούν. Μετά από 36 χρόνια «πάρκινγκ», ήρθε η ώρα να λιώσει τη βαρεμάρα του!
Φωτ.: Lucian / Unsplash+
Συγχαρητήρια, ανθρωπότητα! Επιτέλους πετύχαμε έναν στόχο χωρίς καν να προσπαθήσουμε: ξεπεράσαμε το όριο του 1,5 βαθμού Κελσίου. Ένα μικρό βήμα για τη θερμοκρασία, ένα τεράστιο άλμα προς την κλιματική καταστροφή.
Εικονογράφηση: @artificial_vandalism / Olafaq
Γιατί να μας φτάνουν τα γήινα περιβαλλοντικά προβλήματα, όταν μπορούμε να έχουμε και διαστημικά;
