Fouetté (2025)
Η Δράμα γίνεται για ακόμη μία φορά το σημείο όπου τα όνειρα δοκιμάζονται και οι αφηγήσεις μικρού μήκους αποκτούν φωνή μεγαλύτερη από τη διάρκειά τους.
The Square (2017)
Ο σκανδιναβικός κινηματογράφος της τελευταίας δεκαετίας αποδεικνύει πως πίσω από την ψυχρή όψη του Βορρά κρύβεται ένας ζωντανός, σπαρακτικός κόσμος με ταινίες που συνδυάζουν ρεαλισμό, ποίηση και βαθιά ανθρώπινα διλήμματα κατακτώντας κοινό και κριτικούς διεθνώς.
No Other Choice (2025)
Η Νότια Κορέα στέλνει τη μαύρη κωμωδία του Παρκ Τσαν-γουκ “No Other Choice” στη μάχη για τα Όσκαρ, με το φιλμ να διεκδικεί υποψηφιότητα στην κατηγορία Καλύτερης Διεθνούς Ταινίας, έπειτα από τη θερμή υποδοχή του στο Φεστιβάλ της Βενετίας.
Φουίτ (2025)
Διαφθορά, απελευθέρωση κι ένα γκολ που γίνεται πράξη ζωής συναντιούνται στο 48ο Διεθνές Φεστιβάλ Μικρού Μήκους Δράμας.
Μίτση (2025)
Στη Δράμα οι νέες ελληνικές δημιουργίες ανοίγουν δρόμους: από τη “Μίτση” που φωνάζει «ως εδώ» στα έθιμα που πνίγουν τις γυναίκες, μέχρι το “Κάνε αυτό που πρέπει” που φωτίζει τον αθλητισμό ως πεδίο διαμόρφωσης χαρακτήρων και τον “Παντάξενο” που ξεγυμνώνει τη μοναξιά της πόλης.
Dead Poets Society (1989)
Όταν το κουδούνι χτυπά στη μεγάλη οθόνη.
Noi (2024)
Το 48ο Διεθνές Φεστιβάλ Μικρού Μήκους Δράμας φέρνει στο προσκήνιο υποθέσεις που με λίγα λεπτά φιλμ κατορθώνουν να συμπυκνώσουν μνήμη, απώλεια, εκδίκηση και ελπίδα υπενθυμίζοντας πως οι μικρού μήκους ταινίες παραμένει το πιο τολμηρό πεδίο καλλιτεχνικής έκφρασης.
Η OpenAI ετοιμάζει την πρώτη ταινία κινουμένων σχεδίων μεγάλου μήκους με υπογραφή τεχνητής νοημοσύνης, το “Critterz” φιλοδοξώντας να αποδείξει ότι η ΑΙ μπορεί να αλλάξει ριζικά την κινηματογραφική παραγωγή, μειώνοντας κόστος και χρόνο.
Στο Εθνικό Διαγωνιστικό του Φεστιβάλ Δράμας βρίσκουμε μικρά διαμαντάκια μεγάλης αξίας.
Το 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης τιμά έναν από τους πιο αγαπημένους και σημαντικούς δημιουργούς του σύγχρονου ελληνικού σινεμά, τον Γιώργο Τσεμπερόπουλο με τιμητικό Χρυσό Αλέξανδρο για το σύνολο του έργου του.
