Ο Ζινεντίν Γιαζίντ Ζιντάν είναι Γάλλος πρώην ποδοσφαιριστής και πρώην προπονητής της Ρεάλ Μαδρίτης με καταγωγή από την Αλγερία. Αγωνιζόταν ως μέσος και συμπεριλαμβάνεται ανάμεσα στους καλύτερους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών. Έχει κατακτήσει εθνικά πρωταθλήματα με τη Γιουβέντους και τη Ρεάλ Μαδρίτης, διεθνείς τίτλους με την Εθνική Γαλλίας με κορυφαία στιγμή το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998 και πολλά ατομικά βραβεία και διακρίσεις. Το 2011 ήταν ένα από τα 15 πρώτα μέλη που εισήχθησαν στο Hall of Fame στην Πατσούκα, της πολιτείας Ιδάλγο του Μεξικού. Το 2018 η γαλλική εφημερίδα L’Équipe τον χαρακτήρισε ως τον κορυφαίο Γάλλο ποδοσφαιριστή όλων των εποχών. Μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση, ο συχνά αποκαλούμενος και με το προσωνύμιο «Ζιζού», παρέμεινε στο άθλημα ως προπονητής. Από τον Ιανουάριο του 2016 μέχρι και τον Ιούνιο του 2018 διετέλεσε προπονητής της Ρεάλ Μαδρίτης και κατέκτησε τρεις τίτλους Τσάμπιονς Λιγκ. Επέστρεψε εκ νέου στο σύλλογο τον Μάρτιο του 2019 παραμένοντας για άλλα δύο χρόνια.
Πώς βρεθήκατε να παίζετε ποδόσφαιρο επαγγελματικά;
Πρέπει να ήμουν γύρω στα 13 όταν ξεκίνησα. Ως τότε τι απαντούσατε όταν σας ρωτούσαν «Tι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις;» Ήθελα να γίνω Μάρκο Πόλο. Από παιδί με συγκινούσε περιπέτεια.Ό,τι είχε σχέση με περιπέτεια μου ασκούσε φοβερή έλξη. Όταν αποφάσισα να ασχοληθώ με το ποδόσφαιρο,αυτό που με συγκίνησε, αρχικά, ήταν η περιπέτεια που ένιωθα ότι κρύβειτοποδόσφαιρο.Ταξίδια, νίκες, ήττες, στεναχώριες, χαρές… όλα. Πιστεύω ότι το ποδόσφαιρο είναιτο λεξικό της ζωής. Μετά, είναι και κάτι άλλο που με έκανε να ασχοληθώ με το ποδόσφαιρο: μου αρέσει πολύ να δουλεύω μαζί με άλλους… Αυτό με κάνει καλύτερο. Με ενδιαφέρει ό,τι κάνω να το κάνω και για τους άλλους και όχι μόνο για μένα αυτό με διασκεδάζει.
Ο μεγάλος ποδοσφαιριστής γεννιέται ή γίνεται;
Για μένα, όσο ταλέντο και αν διαθέτει ένας ποδοσφαιριστής, μεγάλος γίνεται μόνο αποκτώντας εμπειρίες μέσα στο γήπεδο. Οι πολλοί αγώνες κάνουν το μεγάλο ποδοσφαιριστή. Φαντάζεστε τι θα ήταν ο Πελέ αν δεν συμμετείχε από τα 17 του στα τελικά ενός παγκόσμιου πρωταθλήματος με την καλύτερη ομάδα του κόσμου; Είτε μας αρέσει είτε όχι,τα χρόνια που παίζει κάποιος ποδόσφαιρο φαίνονται μέσα στο γήπεδο. Μερικές φορές φαίνονται περισσότερο απ’ ότι το ταλέντο. Επίσης, είναι καλό να μαθαίνεις μερικά βασικά πράγματα μικρός… Μαθαίνεις χωρίς να αναλύεις και αυτό σε κάνει ανοιχτό σε όλα. Η ανάλυση είναι μια φυλακή, που σε εμποδίζει να δεις πιο πέρα από εκεί όπου φτάνει το μάτι σου. Η ανάλυση είναι λιγότερο επικίνδυνη αν έχεις αποκτήσει τη βεβαιότητα που χρειάζεσαι για το δρόμο που διάλεξες.
Το ποδόσφαιρο παίζεται με τα πόδια ή με το μυαλό;
Με το μυαλό και την ψυχή.. Τα πόδια, απλώς, εκτελούν.
Το ποδόσφαιρο κάποτε ήταν καλύτερο;
Η κάθε εποχή έχει το δικό της στυλ. Υπήρξε η περίοδος όπου κυριάρχησε ο Πελέ, ο Ζαϊρζίνιο, ο Φοντέν, ο Κρόιφ, ο Πούσκας, ο Πλατινί, ο Τιγκανά. Τώρα είναι η σειρά μας. Έχουμε δημιουργήσει κι εμείς ένα στυλ, το οποίο, σε σχέση με αυτό των παικτών που προηγήθηκαν, είναι περισσότερο της φυσικής κατάστασης και λιγότερο της τεχνικής. Δεν μπορεί κάποιος να είναι ολοκληρωτικά επαναστατικός σε αυτόπου κάνει.Υπάρχει η ιστορία, υπάρχει η μνήμη… Και το ποδόσφαιρο, όπως πολλοί άλλοι τομείς, εξελίσσεται διαρκώς. Η εξέλιξη πρέπει να τρέφεται πάντα από το παρελθόν.
Γενικά, ποιες θεωρείτε σημαντικότερες αλλαγές, σε σχέση με το ποδόσφαιρο που παιζόταν παλιά;
Συχνά, γίνεται λόγος για χρήματα, για τεράστια ποσά τα οποία παίζονται σήμερα. Αυτό είναι αλήθεια. Να πούμε όμως ότι έχει αλλάξει πολύ και το ίδιο το άθλημα, όσον αφορά τα φυσικά προσόντα που απαιτούνται. Έχει γίνει πιο σκληρό, πιο απαιτητικό. Για παράδειγμα, σήμερα παίζουμε ένα ματς περίπου κάθε τρεις ημέρες. Στο παρελθόν κάτι τέτοιο ήταν αδιανόητο. Μεταξύ των αγώνων μεσολαβούσαν, συνήθως, μεγαλύτερα διαστήματα. Σήμερα ή είσαι σε φόρμα να ακολουθήσεις ένα τέτοιο εξαντλητικό πρόγραμμα ή δεν είσαι και μένεις απ’ έξω. Από αυτή την άποψη,παίζειτεράστιο ρόλο η προπόνηση, η οποία γίνεται πλέον πολύ πιο εντατικά, σχεδόν ακούραστα. Με άλλα λόγια, θέλει αφοσίωση ο επαγγελματισμός σήμερα. Δεν μπορείς –όπως γινόταν παλαιότερα– να κάνεις και κάτι ακόμη παράλληλα.Και δεν εννοώ μόνο για να καταφέρεις να είσαι σε καλή φυσική κατάσταση… Παίζει πολύ καθοριστικό ρόλο και η πνευματική προετοιμασία, το να είναι δηλαδή πάντα έτοιμο και το μυαλό μας.
Είναι σημαντικό για έναν ποδοσφαιριστή να παίρνει μέρος στο Παγκόσμιο Κύπελλο;
Είναι ίσως το πιο σημαντικό. Να είναι ένας από τους 22, να ανήκει στην καλύτερη ομάδα. Τουλάχιστον, για μένα,το κίνητρο που εγώ αντλώ από τα πατριωτικά μου αισθήματα είναι πολύ ισχυρό. Δεν παίζω μόνο για μένα ή για την ομάδα μου. Παίζω για μια ολόκληρη χώρα και το λαό της. Ο ενθουσιασμός μου στο γήπεδο είναι τόσο μεγάλος, που δεν μπορεί να περιοριστεί μόνο σε μια ομάδα ανθρώπων. Στην κυριολεξία, νιώθω να παίζω για μια σημαία, για ένα σύμβολο. Παίζω για ένα κοινό, το οποίο επένδυσε σε μένα την εμπιστοσύνη του. Τίποτε δεν μπορεί να σε ανεβάσει όσο σε ανεβάζει αυτή η σκέψη.
Στο τέλος ενός νικηφόρου αγώνα, τι σκέφτεστε;
Χωρίς αμφιβολία, τη γυναίκα μου και το γιο μου. Αλλά, και στην ήττα, πάλι αυτούς σκέφτομαι. Νιώθω πολύ τυχερός που παντρεύτηκα νέος. Η οικογένειά μου μου έδωσε φτερά και ένα πολύ έντονο αίσθημα ότι κάπου ανήκω.
Από τι κινδυνεύει ένας σταρ; Υπάρχει κάποια απειλή που κρύβεται πίσω από τη διάκριση, πίσω από την επιτυχία;
Το χρήμα, η δόξα είναι πράγματα που μπορεί εύκολα να σου σφηνωθούν στο κεφάλι. Όλα αυτά τα χρόνια προσπαθώ να κρατηθώ ο ίδιος. Δεν έχω αλλάξει τη συμπεριφορά μου. Οι γονείς μου, η οικογένειά μου είναι αυτοί που με βοηθάνε να μη βγω από το δρόμο μου.
Μικρός, ποιο ήταν το πρότυπό σας;
Ο Τιγκανά και ο Πλατινί
Ο Ζινεντίν Γιαζίντ Ζιντάν είναι Γάλλος πρώην ποδοσφαιριστής και πρώην προπονητής της Ρεάλ Μαδρίτης με καταγωγή από την Αλγερία. Αγωνιζόταν ως μέσος και συμπεριλαμβάνεται ανάμεσα στους καλύτερους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών. Έχει κατακτήσει εθνικά πρωταθλήματα με τη Γιουβέντους και τη Ρεάλ Μαδρίτης, διεθνείς τίτλους με την Εθνική Γαλλίας με κορυφαία στιγμή το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998 και πολλά ατομικά βραβεία και διακρίσεις. Το 2011 ήταν ένα από τα 15 πρώτα μέλη που εισήχθησαν στο Hall of Fame στην Πατσούκα, της πολιτείας Ιδάλγο του Μεξικού. Το 2018 η γαλλική εφημερίδα L’Équipe τον χαρακτήρισε ως τον κορυφαίο Γάλλο ποδοσφαιριστή όλων των εποχών. Μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση, ο συχνά αποκαλούμενος και με το προσωνύμιο «Ζιζού», παρέμεινε στο άθλημα ως προπονητής. Από τον Ιανουάριο του 2016 μέχρι και τον Ιούνιο του 2018 διετέλεσε προπονητής της Ρεάλ Μαδρίτης και κατέκτησε τρεις τίτλους Τσάμπιονς Λιγκ. Επέστρεψε εκ νέου στο σύλλογο τον Μάρτιο του 2019 παραμένοντας για άλλα δύο χρόνια.
Πώς βρεθήκατε να παίζετε ποδόσφαιρο επαγγελματικά;
Πρέπει να ήμουν γύρω στα 13 όταν ξεκίνησα. Ως τότε τι απαντούσατε όταν σας ρωτούσαν «Tι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις;» Ήθελα να γίνω Μάρκο Πόλο. Από παιδί με συγκινούσε περιπέτεια.Ό,τι είχε σχέση με περιπέτεια μου ασκούσε φοβερή έλξη. Όταν αποφάσισα να ασχοληθώ με το ποδόσφαιρο,αυτό που με συγκίνησε, αρχικά, ήταν η περιπέτεια που ένιωθα ότι κρύβειτοποδόσφαιρο.Ταξίδια, νίκες, ήττες, στεναχώριες, χαρές… όλα. Πιστεύω ότι το ποδόσφαιρο είναιτο λεξικό της ζωής. Μετά, είναι και κάτι άλλο που με έκανε να ασχοληθώ με το ποδόσφαιρο: μου αρέσει πολύ να δουλεύω μαζί με άλλους… Αυτό με κάνει καλύτερο. Με ενδιαφέρει ό,τι κάνω να το κάνω και για τους άλλους και όχι μόνο για μένα αυτό με διασκεδάζει.
Ο μεγάλος ποδοσφαιριστής γεννιέται ή γίνεται;
Για μένα, όσο ταλέντο και αν διαθέτει ένας ποδοσφαιριστής, μεγάλος γίνεται μόνο αποκτώντας εμπειρίες μέσα στο γήπεδο. Οι πολλοί αγώνες κάνουν το μεγάλο ποδοσφαιριστή. Φαντάζεστε τι θα ήταν ο Πελέ αν δεν συμμετείχε από τα 17 του στα τελικά ενός παγκόσμιου πρωταθλήματος με την καλύτερη ομάδα του κόσμου; Είτε μας αρέσει είτε όχι,τα χρόνια που παίζει κάποιος ποδόσφαιρο φαίνονται μέσα στο γήπεδο. Μερικές φορές φαίνονται περισσότερο απ’ ότι το ταλέντο. Επίσης, είναι καλό να μαθαίνεις μερικά βασικά πράγματα μικρός… Μαθαίνεις χωρίς να αναλύεις και αυτό σε κάνει ανοιχτό σε όλα. Η ανάλυση είναι μια φυλακή, που σε εμποδίζει να δεις πιο πέρα από εκεί όπου φτάνει το μάτι σου. Η ανάλυση είναι λιγότερο επικίνδυνη αν έχεις αποκτήσει τη βεβαιότητα που χρειάζεσαι για το δρόμο που διάλεξες.
Το ποδόσφαιρο παίζεται με τα πόδια ή με το μυαλό;
Με το μυαλό και την ψυχή.. Τα πόδια, απλώς, εκτελούν.
Το ποδόσφαιρο κάποτε ήταν καλύτερο;
Η κάθε εποχή έχει το δικό της στυλ. Υπήρξε η περίοδος όπου κυριάρχησε ο Πελέ, ο Ζαϊρζίνιο, ο Φοντέν, ο Κρόιφ, ο Πούσκας, ο Πλατινί, ο Τιγκανά. Τώρα είναι η σειρά μας. Έχουμε δημιουργήσει κι εμείς ένα στυλ, το οποίο, σε σχέση με αυτό των παικτών που προηγήθηκαν, είναι περισσότερο της φυσικής κατάστασης και λιγότερο της τεχνικής. Δεν μπορεί κάποιος να είναι ολοκληρωτικά επαναστατικός σε αυτόπου κάνει.Υπάρχει η ιστορία, υπάρχει η μνήμη… Και το ποδόσφαιρο, όπως πολλοί άλλοι τομείς, εξελίσσεται διαρκώς. Η εξέλιξη πρέπει να τρέφεται πάντα από το παρελθόν.
Γενικά, ποιες θεωρείτε σημαντικότερες αλλαγές, σε σχέση με το ποδόσφαιρο που παιζόταν παλιά;
Συχνά, γίνεται λόγος για χρήματα, για τεράστια ποσά τα οποία παίζονται σήμερα. Αυτό είναι αλήθεια. Να πούμε όμως ότι έχει αλλάξει πολύ και το ίδιο το άθλημα, όσον αφορά τα φυσικά προσόντα που απαιτούνται. Έχει γίνει πιο σκληρό, πιο απαιτητικό. Για παράδειγμα, σήμερα παίζουμε ένα ματς περίπου κάθε τρεις ημέρες. Στο παρελθόν κάτι τέτοιο ήταν αδιανόητο. Μεταξύ των αγώνων μεσολαβούσαν, συνήθως, μεγαλύτερα διαστήματα. Σήμερα ή είσαι σε φόρμα να ακολουθήσεις ένα τέτοιο εξαντλητικό πρόγραμμα ή δεν είσαι και μένεις απ’ έξω. Από αυτή την άποψη,παίζειτεράστιο ρόλο η προπόνηση, η οποία γίνεται πλέον πολύ πιο εντατικά, σχεδόν ακούραστα. Με άλλα λόγια, θέλει αφοσίωση ο επαγγελματισμός σήμερα. Δεν μπορείς –όπως γινόταν παλαιότερα– να κάνεις και κάτι ακόμη παράλληλα.Και δεν εννοώ μόνο για να καταφέρεις να είσαι σε καλή φυσική κατάσταση… Παίζει πολύ καθοριστικό ρόλο και η πνευματική προετοιμασία, το να είναι δηλαδή πάντα έτοιμο και το μυαλό μας.
Είναι σημαντικό για έναν ποδοσφαιριστή να παίρνει μέρος στο Παγκόσμιο Κύπελλο;
Είναι ίσως το πιο σημαντικό. Να είναι ένας από τους 22, να ανήκει στην καλύτερη ομάδα. Τουλάχιστον, για μένα,το κίνητρο που εγώ αντλώ από τα πατριωτικά μου αισθήματα είναι πολύ ισχυρό. Δεν παίζω μόνο για μένα ή για την ομάδα μου. Παίζω για μια ολόκληρη χώρα και το λαό της. Ο ενθουσιασμός μου στο γήπεδο είναι τόσο μεγάλος, που δεν μπορεί να περιοριστεί μόνο σε μια ομάδα ανθρώπων. Στην κυριολεξία, νιώθω να παίζω για μια σημαία, για ένα σύμβολο. Παίζω για ένα κοινό, το οποίο επένδυσε σε μένα την εμπιστοσύνη του. Τίποτε δεν μπορεί να σε ανεβάσει όσο σε ανεβάζει αυτή η σκέψη.
Στο τέλος ενός νικηφόρου αγώνα, τι σκέφτεστε;
Χωρίς αμφιβολία, τη γυναίκα μου και το γιο μου. Αλλά, και στην ήττα, πάλι αυτούς σκέφτομαι. Νιώθω πολύ τυχερός που παντρεύτηκα νέος. Η οικογένειά μου μου έδωσε φτερά και ένα πολύ έντονο αίσθημα ότι κάπου ανήκω.
Από τι κινδυνεύει ένας σταρ; Υπάρχει κάποια απειλή που κρύβεται πίσω από τη διάκριση, πίσω από την επιτυχία;
Το χρήμα, η δόξα είναι πράγματα που μπορεί εύκολα να σου σφηνωθούν στο κεφάλι. Όλα αυτά τα χρόνια προσπαθώ να κρατηθώ ο ίδιος. Δεν έχω αλλάξει τη συμπεριφορά μου. Οι γονείς μου, η οικογένειά μου είναι αυτοί που με βοηθάνε να μη βγω από το δρόμο μου.
Μικρός, ποιο ήταν το πρότυπό σας;
Ο Τιγκανά και ο Πλατινί
