Το ποδόσφαιρο έχει πιστούς. Να, λοιπόν, γιατί δεν θα πεθάνει ακόμα κι αν απογοητεύει. Οι πιστοί είναι η δύναμη του ποδοσφαίρου. Οι εκκλησίες είναι τα γήπεδα και οι ποδοσφαιριστές οι Άγιοι. Από τους Πελέ και Πούσκας, στους Κρόυφ, Μπεκενμπάουερ, μετά Ρονάλντο, Μέσι, Νεϋμάρ, Εμπαπέ. Παίκτες σε ρόλο προφητών, αποστόλων, ισαποστόλων, μαρτύρων, μεγαλομαρτύρων, οσιομαρτύρων, ιερομαρτύρων και ότι άλλο θέλετε. Η αγιογραφία για τις δυτικές κοινωνίες είναι ιδιαίτερα σημαντική. Σύμφωνα με την Ορθόδοξη παράδοση,  η αγιογραφική εικόνα έχει πρωτίστως πνευματική σημειολογία αφού μέσω αυτής μπορεί να επιτευχθεί μια σχέση ζωής με το Θεό και τους Αγίους Του. Η εικόνα δημιουργεί μια αίσθηση ζωντανής παρουσίας και φέρνει τον πιστό σε προσωπική σχέση και επαφή με την υπόσταση του εικονιζόμενου. Η αγιογραφία λοιπόν δε θεωρείται ως ένα απλό έργο τέχνης ή ένας θρησκευτικός πίνακας αλλά είναι ένα μέσο με το οποίο ο άνθρωπος μπορεί να φτάσει στην αγιότητα. Χμμμμ…θα πείτε . Τι σχέση έχει όμως με το ποδόσφαιρο;


Το ποδόσφαιρο είναι ένα άθλημα που έχει εμμονή με τον μύθο του. Από τον τρόπο με τον οποίο οι οπαδοί αναπολούν δόξες δεκαετιών, μέχρι την ευλάβεια που εκφράζουν στα ινδάλματά τους στα γήπεδα, η σύγκριση που κάνουν ανάμεσα σε σύγχρονους παίκτες με αντίστοιχους του παρελθόντος, η ιστορία του ποδοσφαίρου είναι γεμάτη θρησκευτικές δεήσεις και μνημόσυνα. Και όπως κάθε θρησκεί έτσι και το ποδόσφαιρο συνοδεύεται από το δικό του πάνθεον θεοτήτων- εκείνων των λίγων όντων που ξεπέρασαν σε υπερφυσικό βαθμό τους ομοίους τους, και εξαιτίας των κατορθωμάτων τους, παραμένουν πάντα ζωντανά στο μυαλό των φιλάθλων, όσα χρόνια κι αν έχουν περάσει από την εποχή της παντοδυναμίας τους.


Με αυτό το σκεπτικό, ο καλλιτέχνης David Diehl με έδρα τη Ζυρίχη, προσπαθεί να αναπαραστήσει τη σχεδόν θρησκευτική λατρεία που επιδεικνύουν οι οπαδοί όταν αναπολούν τα είδωλά τους, τους ήρωες της παιδικής τους ηλικίας και, όπως λέει ο David, τον “θεό τους στο γήπεδο”. H σειρά Icons του David Diehl, αποτελείται από μεγάλα πορτρέτα, μεγάλες αγιογραφίες θρυλικών ποδοσφαιριστών. Κάθε ένας από αυτούς είναι ζωγραφισμένος με το βλέμμα στραμμένο προς τα εμπρός, με μια στωικότητα χαραγμένη στο πρόσωπό τους, που αποδίδονται με δεξιοτεχνία με λάδι και φύλλα χρυσού σε ξύλο πεύκου και παρουσιάζονται σκόπιμα σαν να ήταν ο καθένας τους ένα είδος αγίας μορφής. Όσο εννοιολογικό κι αν είναι, για τους πιο φανατικούς οπαδούς τους, είναι ακριβώς όπως τους βλέπουν. Οι Άγιοι του Ποδοσφαίρου.


Ο David Diehl επηρεασμένος κυρίως από τους πίνακες του Giotto και του Pinturicchio που ζωγράφιζαν αγίους, εντυπωσιάστηκε με εκείνο το στωικό, ήρεμο, προσηλωμένο βλέμμα των αγίων, το οποίο είχε κάτι το εξωπραγματικό, που τον συνεπήρε. Έτσι ξεκίνησαν όλα. Από τότε άρχισε να συλλέγει πολλές πολλές εικόνες ποδοσφαιριστών με αυτή την ιδιαίτερη αίσθηση, αυτή την αύρα που είχαν οι πίνακες της Αναγέννησης. Στη συλλογή Icons, υπάρχει ένα τεράστιο γεωγραφικό και χρονολογικό εύρος στους παίκτες που παρουσιάζονται. Από τον Πελέ και τον Μαραντόνα μέχρι τον Ρονάλντο και τον Μέσι, αλλά και από πολλούς θρύλους του ποδοσφαίρου που λατρεύτηκαν εξίσου στην πορεία: Μπατιστούτα, Τότι, Τζέραρντ, Μπέργκαμπ, Καντόνα. Το εντυπωσιακό όμως είναι ότι ο David έχει δουλέψει τη συλλογή του ακολουθώντας την ιστορική παράδοση των θρησκευτικών εικόνων.

«Για μένα είναι προφανές να δουλεύεις με το υλικό που χρησιμοποιούσαν τότε. Το αυθεντικό είναι σημαντικό και ο κόσμος το αναζητά. Η ζωγραφική είναι ένα πράγμα, αλλά η χρήση πραγματικού χρυσού είναι το μέρος εκείνο των έργων που πραγματικά μετατρέπει τα κομμάτια σε κάτι πρωτότυπο. Απλώς δεν γίνετε να αναπαράγω τη χρήση του φύλλου χρυσού χρησιμοποιώντας έναν υπολογιστή. Το άλλο πράγμα είναι ότι δουλεύω πάντα με αναλογικές τεχνικές. Δεν είναι ότι δεν μου αρέσει η ψηφιακή τέχνη ή κάτι τέτοιο, απλά είμαι πολύ απτικός, μου αρέσει η αίσθηση των υλικών, των επιφανειών, των υφών. Φυσικά, η δουλειά μου έχει διαδοθεί κυρίως μέσω του διαδικτύου και αναπαράγεται σε εκτυπώσεις, αλλά ένα πρωτότυπο ζωγραφισμένο έργο είναι κάτι ξεχωριστό, κάτι μοναδικό. Έχει μια ιδιαίτερη αύρα, μια μαγεία, η οποία δεν μπορεί πραγματικά να αναπαραχθεί από μια οθόνη. Αυτό μου αρέσει και όπως φαίνεται όχι μόνο σε εμένα», εξηγεί για τον τρόπο που δουλεύει.

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν  χρησιμοποεί τη τεχνολογία για τη δουλειά του. Ξεκινά ένα έργο κάνοντας πρώτα ψηφιακές απεικονίσεις. «Υπάρχουν σειρές που χρησιμοποιώ τον υπολογιστή για τη σύνθεση που έχω να κάνω, πριν ξεκινήσω με τις αναλογικές τεχνικές μου, και στη συνέχεια είναι απλώς Lege artis, απλά ζωγραφική». Σε κάθε έναν από τους πίνακες, τα πρόσωπα αποτυπώνονται ως θεϊκές μορφές υπηρετώντας πιστά τη βάση της σειράς που αντανακλά τη θρησκεία. Από πάντα, η θρησκεία χρησιμοποιείται ως κοινωνικό εργαλείο που κρατάει τους ανθρώπους ενωμένους. Ο Diehl με τη δουλειά του έφερε κοντά το ποδόσφαιρο και την παλιά παράδοση της αγιογραφίας σε εικαστικό επίπεδο.