Ελάχιστοι καλλιτέχνες έχουν επηρεάσει την εξέλιξη του κινεζογράφου όσο ο Λουίς Μπουνιουέλ. Συχνά μνημονεύεται ως ένας από τους πρωτοπόρους του σουρεαλισμού στον κινηματογράφο, ο Μπουνιουέλ δημιούργησε πλήθος αριστουργημάτων καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του – ξεκινώντας από το «Ένας Ανδαλουσιανός σκύλος», τη συνεργασία του με τον Σαλβαδόρ Νταλί, και φτάνοντας μέχρι την «Κρυφή Γοητεία της Μπουρζουαζίας».
Ενώ πολλοί σύγχρονοι καλλιτέχνες αναζητούν έμπνευση στον κινηματογράφο του Μπουνιουέλ, ο Ισπανομεξικανός σκηνοθέτης συχνά ανέφερε ως ήρωές του τους δασκάλους του πρώιμου κινηματογράφου. Όταν ρωτήθηκε για τις δέκα αγαπημένες του ταινίες όλων των εποχών, ο Μπουνιουέλ ανέφερε μνημειώδεις μορφές όπως ο Σεργκέι Αϊζενστάιν και ο Τσάρλι Τσάπλιν.
Στην πραγματικότητα, ο Τσάπλιν και ο Μπουνιουέλ διατηρούσαν στενή σχέση και ο Μπουνιουέλ επισκεπτόταν συχνά το σπίτι του Τσάπλιν για να επιδοθούν σε δραστηριότητες ψυχαγωγικού ενδιαφέροντος, όπως η κολύμβηση και το τένις. Στην αυτοβιογραφία του, My Last Sigh, ο Μπουνιουέλ περιγράφει μια απίστευτη εμπειρία σε ένα χριστουγεννιάτικο πάρτι, όπου διέλυσε το χριστουγεννιάτικο δέντρο με τα ίδια του τα χέρια.
Ο Μπουνιουέλ είχε προσκληθεί σε ένα χριστουγεννιάτικο πάρτι που διοργάνωνε ο Ισπανός ευθυμογράφος Τόνο και ανάμεσα στους καλεσμένους ήταν και ο Τσάπλιν. Παρευρέθηκε στο πάρτι με τον συγκάτοικό του, τον σεναριογράφο Εντουάρντο Ουγκάρτε, αλλά εκνευρίστηκε απίστευτα όταν ένας ηθοποιός αποφάσισε να απαγγείλει ένα πατριωτικό ποίημα. Ο Μπουνιουέλ παραδέχτηκε: «Όπως συμβαίνει πάντα με κάθε επίδειξη πατριωτισμού, μου προκάλεσε ναυτία».
«Όταν φυσήξω τη μύτη μου, αυτό θα είναι σύνθημα. Θα σηκωθώ, θα με ακολουθήσετε, και θα καταστρέψουμε αυτό το άθλιο χριστουγεννιάτικο δέντρο»
Ο Μπουνιουέλ είπε στον Ουγκάρτε και σε έναν άλλο νεαρό ηθοποιό τον Πένια, να επιτεθούν στο δέντρο με το που θα τους έκανε σινιάλο. «Όταν φυσήξω τη μύτη μου, αυτό θα είναι σύνθημα. Θα σηκωθώ, θα με ακολουθήσετε, και θα καταστρέψουμε αυτό το άθλιο χριστουγεννιάτικο δέντρο», τους είπε. Ο σκηνοθέτης θυμήθηκε: «Αυτό ακριβώς κάναμε. Δυστυχώς όμως είναι πολύ δύσκολο να διαλύσεις ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο. Άδικα γδέρναμε τα χέρια μας. Αρπάξαμε λοιπόν τα δώρα και τα πετάξαμε κάτω, για να τα ποδοπατήσουμε, οπότε συμβιβαστήκαμε με το να πετάξουμε τα δώρα στο πάτωμα και να τα ποδοπατήσουμε. Στην αίθουσα επικρατούσε απόλυτη σιωπή- όλοι μας κοιτούσαν με το στόμα ορθάνοιχτο».
Παρόλο που η σύζυγος του Τόνο κατηγόρησε τον Μπουνιουέλ για τις πράξεις του, εκείνος υποστήριξε ότι η επίθεση στο χριστουγεννιάτικο δέντρο ήταν «ανατρεπτική». Το περιστατικό αναφέρθηκε ακόμη και στην εφημερίδα. Ο Τσάπλιν ωστόσο, ως θαρραλέος άνθρωπος που ήταν, αψήφησε το συμβάν και εκείνη την παραμονή της Πρωτοχρονιάς κάλεσε τον Μπουνιουέλ στο σπίτι του. Πριν αρχίσει το πάρτι, τον παραμέρισε και του έδειξε το χριστουγεννιάτικο δέντρο που υπήρχε στο σπίτι του.
«Μια και σας αρέσει να διαλύετε τα δέντρα, Μπουνιουέλ, γιατί δεν το κάνετε τώρα αμέσως, για να τελειώνουμε;».
Ο σκηνοθέτης θυμήθηκε τη συνομιλία τους: «Αφού σας αρέσει τόσο πολύ να καταστρέφετε δέντρα, Μπουνιουέλ», μου είπε, «γιατί δεν το κάνετε τώρα αμέσως, για να τελειώνουμε, ώστε να μην ενοχλούμαστε την ώρα του δείπνου;». Του απάντησα ότι «πραγματικά δεν είχα τίποτα εναντίον των δέντρων, αλλά ότι δεν μπορούσα να αντέξω τέτοιου είδους πατριωτικές φανφάρες που άκουγα εκείνο το βράδυ».
Δείτε επίσης: Και οι 7 ήταν (υπέροχα) κακοί: Οι ηθοποιοί που έγιναν συνώνυμο των villains
Ελάχιστοι καλλιτέχνες έχουν επηρεάσει την εξέλιξη του κινεζογράφου όσο ο Λουίς Μπουνιουέλ. Συχνά μνημονεύεται ως ένας από τους πρωτοπόρους του σουρεαλισμού στον κινηματογράφο, ο Μπουνιουέλ δημιούργησε πλήθος αριστουργημάτων καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του – ξεκινώντας από το «Ένας Ανδαλουσιανός σκύλος», τη συνεργασία του με τον Σαλβαδόρ Νταλί, και φτάνοντας μέχρι την «Κρυφή Γοητεία της Μπουρζουαζίας».
Ενώ πολλοί σύγχρονοι καλλιτέχνες αναζητούν έμπνευση στον κινηματογράφο του Μπουνιουέλ, ο Ισπανομεξικανός σκηνοθέτης συχνά ανέφερε ως ήρωές του τους δασκάλους του πρώιμου κινηματογράφου. Όταν ρωτήθηκε για τις δέκα αγαπημένες του ταινίες όλων των εποχών, ο Μπουνιουέλ ανέφερε μνημειώδεις μορφές όπως ο Σεργκέι Αϊζενστάιν και ο Τσάρλι Τσάπλιν.
Στην πραγματικότητα, ο Τσάπλιν και ο Μπουνιουέλ διατηρούσαν στενή σχέση και ο Μπουνιουέλ επισκεπτόταν συχνά το σπίτι του Τσάπλιν για να επιδοθούν σε δραστηριότητες ψυχαγωγικού ενδιαφέροντος, όπως η κολύμβηση και το τένις. Στην αυτοβιογραφία του, My Last Sigh, ο Μπουνιουέλ περιγράφει μια απίστευτη εμπειρία σε ένα χριστουγεννιάτικο πάρτι, όπου διέλυσε το χριστουγεννιάτικο δέντρο με τα ίδια του τα χέρια.
Ο Μπουνιουέλ είχε προσκληθεί σε ένα χριστουγεννιάτικο πάρτι που διοργάνωνε ο Ισπανός ευθυμογράφος Τόνο και ανάμεσα στους καλεσμένους ήταν και ο Τσάπλιν. Παρευρέθηκε στο πάρτι με τον συγκάτοικό του, τον σεναριογράφο Εντουάρντο Ουγκάρτε, αλλά εκνευρίστηκε απίστευτα όταν ένας ηθοποιός αποφάσισε να απαγγείλει ένα πατριωτικό ποίημα. Ο Μπουνιουέλ παραδέχτηκε: «Όπως συμβαίνει πάντα με κάθε επίδειξη πατριωτισμού, μου προκάλεσε ναυτία».
«Όταν φυσήξω τη μύτη μου, αυτό θα είναι σύνθημα. Θα σηκωθώ, θα με ακολουθήσετε, και θα καταστρέψουμε αυτό το άθλιο χριστουγεννιάτικο δέντρο»
Ο Μπουνιουέλ είπε στον Ουγκάρτε και σε έναν άλλο νεαρό ηθοποιό τον Πένια, να επιτεθούν στο δέντρο με το που θα τους έκανε σινιάλο. «Όταν φυσήξω τη μύτη μου, αυτό θα είναι σύνθημα. Θα σηκωθώ, θα με ακολουθήσετε, και θα καταστρέψουμε αυτό το άθλιο χριστουγεννιάτικο δέντρο», τους είπε. Ο σκηνοθέτης θυμήθηκε: «Αυτό ακριβώς κάναμε. Δυστυχώς όμως είναι πολύ δύσκολο να διαλύσεις ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο. Άδικα γδέρναμε τα χέρια μας. Αρπάξαμε λοιπόν τα δώρα και τα πετάξαμε κάτω, για να τα ποδοπατήσουμε, οπότε συμβιβαστήκαμε με το να πετάξουμε τα δώρα στο πάτωμα και να τα ποδοπατήσουμε. Στην αίθουσα επικρατούσε απόλυτη σιωπή- όλοι μας κοιτούσαν με το στόμα ορθάνοιχτο».
Παρόλο που η σύζυγος του Τόνο κατηγόρησε τον Μπουνιουέλ για τις πράξεις του, εκείνος υποστήριξε ότι η επίθεση στο χριστουγεννιάτικο δέντρο ήταν «ανατρεπτική». Το περιστατικό αναφέρθηκε ακόμη και στην εφημερίδα. Ο Τσάπλιν ωστόσο, ως θαρραλέος άνθρωπος που ήταν, αψήφησε το συμβάν και εκείνη την παραμονή της Πρωτοχρονιάς κάλεσε τον Μπουνιουέλ στο σπίτι του. Πριν αρχίσει το πάρτι, τον παραμέρισε και του έδειξε το χριστουγεννιάτικο δέντρο που υπήρχε στο σπίτι του.
«Μια και σας αρέσει να διαλύετε τα δέντρα, Μπουνιουέλ, γιατί δεν το κάνετε τώρα αμέσως, για να τελειώνουμε;».
Ο σκηνοθέτης θυμήθηκε τη συνομιλία τους: «Αφού σας αρέσει τόσο πολύ να καταστρέφετε δέντρα, Μπουνιουέλ», μου είπε, «γιατί δεν το κάνετε τώρα αμέσως, για να τελειώνουμε, ώστε να μην ενοχλούμαστε την ώρα του δείπνου;». Του απάντησα ότι «πραγματικά δεν είχα τίποτα εναντίον των δέντρων, αλλά ότι δεν μπορούσα να αντέξω τέτοιου είδους πατριωτικές φανφάρες που άκουγα εκείνο το βράδυ».
Δείτε επίσης: Και οι 7 ήταν (υπέροχα) κακοί: Οι ηθοποιοί που έγιναν συνώνυμο των villains
