Ο Μάρλον Μπράντο, ένας από τους πιο εμβληματικούς ηθοποιούς που έχουν περάσει ποτέ από το Χόλιγουντ, είναι η ανθρώπινη ενσάρκωση της φράσης: «ο άνθρωπος, ο μύθος, ο θρύλος». Έχοντας βρεθεί στο επίκεντρο διαφόρων τρελών ιστοριών και θεωριών συνωμοσίας, αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι υπήρξε ένας φανταστικός τύπος, συναρπαστικός, μυστηριώδης αλλά και ιδιόρρυθμος. Οι παράξενες συνήθειές του έχουν συχνά μετατραπεί σε αστικούς μύθους, εδραιώνοντας την ασταθή, απρόβλεπτη και αλλοπρόσαλλη προσωπικότητά του. Γνωστός για τους εμβληματικούς ρόλους του σε ταινίες όπως “Ο Νονός”, “Αποκάλυψη Τώρα”, “Λεωφορείο ο Πόθος” και άλλες, αυτό το ίνδαλμα του Χόλιγουντ είχε μια άκρως παραγωγική καριέρα που διήρκεσε σχεδόν έξι δεκαετίες. Ωστόσο, με το πέρασμα του χρόνου, ο ίδιος απογοητεύτηκε αρκετά και μίσησε την υποκριτική αλλά επέστρεφε σε αυτήν προκειμένου να στηρίξει τα ακριβά του γούστα και τον πολυτελή τρόπο ζωής του. Αναμφισβήτητα από τους μεγαλύτερους ηθοποιούς στην ιστορία του Χόλιγουντ, η πλούσια κληρονομιά του Μπράντο περιελάμβανε την ανάδειξή του σε παγκόσμιο πολιτιστικό είδωλο που είχε την όψη ενός θυμωμένου νεαρού άνδρα – του παραβάτη, του σκληρού, του επαναστάτη – που βρισκόταν στο κέντρο της κοινής [μας] εμπειρίας.

Ωστόσο, ο Μπράντο, ο οποίος κέρδισε καταξίωση μέσω του θεάτρου, δεν θέλησε ποτέ να επιστρέψει, καθώς ήταν μια πολύ ταπεινωτική και συναισθηματικά εξαντλητική εμπειρια για τον ίδιο. Κατά τη διάρκεια των προβών για την ταινία Λεωφορείο ο Πόθος, η «συναισθηματική εξάντληση» προήλθε από το γεγονός ότι «έπρεπε να φωνάζει, να ουρλιάζει, να κλαίει, να σπάει πιάτα, να κλωτσάει τα έπιπλα, να χτυπάει τους τοίχους και να βιώνει τα ίδια σπαρακτικά συναισθήματα ξανά και ξανά κάθε βράδυ, στην προσπάθειά του να προκαλέσει κάθε φορά στο κοινό τα ίδια συναισθήματα», κάτι που αποδείχθηκε άκρως εξαντλητικό. Στην αυτοβιογραφία του Songs My Mother Taught Me, ο Μπράντο ανέλυσε πώς η «συναισθηματική ανασφάλεια που είχε ως παιδί» και η απογοήτευση του ότι «δεν μου επιτρεπόταν να είμαι αυτός που πραγματικά ήμουν, ότι ήθελα αγάπη και δεν μπορούσα να την πάρω, ότι αισθανόμουν ότι δεν είχα καμία αξία» τον βοήθησαν να αποκτήσει μια ιδιαίτερη ευαισθησία και ένταση ως ηθοποιός που οι άλλοι στερούνταν.

Παράλληλα με την υποκριτική του δεινότητα, ο Μπράντο ήταν γνωστός για τα καμώματά του στα γυρίσματα. Τον αγαπούσαν για την υποκριτική του ικανότητα αλλά τον φοβόντουσαν για την αστάθεια και τα ξεσπάσματά του. Δεδομένου του πόσο κοντά ήταν με τον Τζακ Νίκολσον, καθώς και οι δύο είχαν χαρακτηριστεί ως τα κακά παιδιά του Μπέβερλι Χιλς, οι δύο τους συχνά τα έκαναν μαντάρα. Ο Μπράντο, όμως, ήταν ως γνωστόν ιδιαίτερα δύσκολος στην συνεργασία και είχε επαναλαμβανόμενα παράξενα αιτήματα. Από το να ζητήσει να υποδυθεί ένα δελφίνι μέχρι να γίνει η bagel-version του Krypton, του πατέρα του Superman, η συνεργασία με τον Μπράντο ήταν οριακά εφιαλτική. Συχνά αρνούνταν να απομνημονεύσει τις ατάκες του και αυτό ανάγκαζε τους ηθοποιούς να φοράνε καρτέλες με τα λόγια του για να τον βοηθούν να πει τους διαλόγους του. Ο ίδιος είχε επίσης ένα ρακούν, το οποίο ισχυριζόταν ότι «έπαιζαν γαργαλητό» και ότι στο ρακούν άρεσε  να το κυνηγάει μέσα στο σπίτι ο βετεράνος ηθοποιός.

Ενώ κυκλοφορούν αυτές οι παράξενες ιστορίες, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ο Μπράντο ήταν εξωφρενικά θαρραλέος και αμετανόητος- δεν εμφανίστηκε για να παραλάβει το Όσκαρ του για την έξοχη ερμηνεία του ως Δον Βίτο Κορλεόνε στην ταινία του Φράνσις Φορντ Κόπολα “Ο Νονός” για να εκφράσει τη διαμαρτυρία του για τις θηριωδίες εναντίον των ιθαγενών Αμερικανών. Συνεχώς ερωτευμένος, ανοιχτά αμφιφυλόφιλος και περήφανος και έχοντας επίγνωση του ταλέντου του, ο Μπράντο έζησε μια δύσκολη ζωή. Η απογοήτευσή του προέκυψε από το απόλυτο μίσος του προς την επιτηδευμένη βιτρίνα του Χόλιγουντ, ωστόσο συνέχισε να αποτελεί μια από τις πρωτοποριακές μορφές της εποχής του.

Ο δύο φορές βραβευμένος με Όσκαρ Μπράντο έφυγε από τη ζωή την 1η Ιουλίου 2004, σε ηλικία 80 ετών, από αναπνευστικά προβλήματα και καρδιακή ανεπάρκεια. Σήμερα είναι η 20η επέτειος του θανάτου του και εμείς αποτίουμε φόρο τιμής στο ανεξήγητο και ασύλληπτο είδωλο ρίχνοντας μια ματιά στις 10 πιο τρελές ιστορίες που αφορούν τον Μπράντο και τις ιδιορρυθμίες του.

Οι 10 πιο τρελές ιστορίες από την ζωή του Μάρλον Μπράντο

1. Ένα μαστίφ έσωσε τον Μπράντο από συνεντεύξεις
Ο Μπράντο ήταν γνωστός για την ικανότητά του να ξεφεύγει από τα μάτια του κοινού και την προσοχή των μέσων ενημέρωσης, γνωστός για το ότι δεν συνεργαζόταν ποτέ με τον Τύπο. Ο Μπράντο συνήθως καθόταν στο σπίτι με τα δύο αγγλικά μαστίφ του, από τα οποία ο Δόκτωρ Τιμ ήταν ο αγαπημένος του. Λέγεται ότι κατά τη διάρκεια του promotion της ταινίας The Score, όταν ένας δημοσιογράφος τον έψαχνε για μιασυνέντευξη, τον παρέπεμψε στον Δόκτορα Τιμ. Ο Δόκτωρ Τιμ φέρεται να είχε απαντήσει σε ένα παρόμοιο φαξ από δημοσιογράφο των New York Times αρκετά ταχέως με ένα κοφτό «Ο Μάρλον Μπράντο δεν είναι διαθέσιμος» και υπογεγραμμένο από τον «Δόκτωρ Τιμ».

Ο Δόκτωρ Τιμ είχε μάλιστα κάνει μια ζωντανή εμφάνιση στη διαβόητη συνέντευξη του Λάρι Κινγκ (η οποία κατέληξε με τον Μπράντο και τον Κινγκ να φιλιούνται). Ο Μπράντο είχε ζητήσει συγκεκριμένα ένα κοντινό πλάνο του αγαπημένου του συντρόφου που τον βοηθούσε να ξεφεύγει από τις ανεπιθύμητες συνεντεύξεις και τις αδιάκριτες ερωτήσεις των δημοσιογράφων.

2. Ένας απέθαντος καλύτερος φίλος
Ο ηθοποιός που έκανε τη φωνή του στο Underdog, ο Γουόλι Κοξ, ήταν ένας από τους στενότερους φίλους του Μπράντο. Η σύζυγος του Κοξ, Πατρίσια Σαπίρο, θέλησε να τιμήσει την επιθυμία του συζύγου της μετά τον θάνατό του και ζήτησε από τον Μπράντο να σκορπίσει τις στάχτες του στα αγαπημένα σημεία που έκανε πεζοπορία ο αείμνηστος ηθοποιός. Ωστόσο, ο Μπράντο, ο οποίος ήταν σε άρνηση να δεχτεί τον θάνατο του φίλου του, δεν έδωσε καμία σημασία στο αίτημά της και κράτησε τις στάχτες στο σπίτι του. Η Σαπίρο είχε ανακαλύψει αυτή την αλήθεια χρόνια αργότερα σε μια συνέντευξη στο περιοδικό Time.

Ο Μπράντο, ο οποίος απλώς δεν μπορούσε να πείσει τον εαυτό του να διακόψει το δεσμό του με τον καλύτερο φίλο του, ήθελε να διατηρήσει την ψευδαίσθηση ότι ο Κοξ ήταν ζωντανός και βρισκόταν στο πλευρό του. Με αυτόν τον τρόπο, μιλούσε με τις στάχτες του και ένιωθε πιο κοντά στον καλύτερο φίλο. «Ήταν [σαν] αδελφός μου», παραδέχτηκε, «δεν μπορώ να σας πω πόσο μου λείπει και πόσο αγαπώ αυτόν τον άνθρωπο. Έχω τις στάχτες του Γουόλι στο σπίτι μου. Του μιλάω συνεχώς».

3. Η περίπτωση ανθρώπινου κρανίου
Ευρέως γνωστή για τον ρόλο της ως Ματζέντα στο κλασικό, αγαπημένο της αντικουλτούρας Rocky Horror Picture Show, η Πατρίσια Κουίν κάποια στιγμή ήρθε αντιμέτωπη με την αλλόκοτη συμπεριφορά του Μπράντο. Στη βιογραφία του Πίτερ Μάνσο, με τίτλο “Μάρλον Μπράντο”, η Κουίν αναφέρεται στο πώς ο θρυλικός ηθοποιός της χάρισε κάποτε ένα περιδέραιο φτιαγμένο από ανθρώπινο κρανίο. Η Κουίν, η οποία το 1960 τράβηξε το ερωτικό ενδιαφέρον Μπράντο, τον επισκέφθηκε κάποτε στα γυρίσματα της ταινίας “The Appaloosa” και συνοδευόμενη από τον Μπομπ Ντίλαν.

Μόλις μπήκε στο τροχόσπιτο, το μόνο που έκανε ο Μπράντο, σύμφωνα με την ίδια, ήταν «να πάρει αυτό το πράγμα από το λαιμό του και να το βάλει στο δικό μου». Ήταν ο τρόπος του να τη «διεκδικήσει» και η Κουίν σύντομα συνειδητοποίησε ότι εκείνο το «πράγμα» ήταν στην πραγματικότητα ένα «αληθινό ανθρώπινο κρανίο».

Την ίδια μέρα, ο Μπράντο κέρδισε την καρδιά του Ντίλαν ανοίγοντας ένα μπουκάλι κόκα κόλα με τα δόντια του. Ο Ντύλαν εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ που λέγεται ότι ένα ειδύλλιο γεννήθηκε μεταξύ των δύο. Ο Μπράντο ήταν ανοιχτά αμφιφυλόφιλος και η Κουίν επιβεβαίωσε τις φήμες για το ειδύλλιο Μπράντο-Ντίλαν λέγοντας ότι παρά το γεγονός ότι δεν είχαν δει ποτέ «τίποτα», η «φήμη που κυκλοφορούσε τότε ήταν ότι ο Ντίλαν ταλαντευόταν και προς τις δύο κατευθύνσεις».

4. Ο Θεός εμφανίζεται υπό τη μορφή μιας μηχανής για κλανιές
Ο Μάρλον Μπράντο είχε μανία με τις φάρσες. Από το να προσφέρει ψεύτικα κουλούρια που περιείχαν μια κατσαρίδα στο εσωτερικό τους για να σοκάρει τους καλεσμένους του, μέχρι τη χρήση ενός τηλεκατευθυνόμενου μηχανήματος για κλανιές για να τους πιάσει στον ύπνο, ο Μπράντο έκανε τα πάντα για να ικανοποιήσει την πλακατζίδικη φλέβα του. Ήταν ιδιαίτερος οπαδός των κλανιών και είχε σκεφτεί ακόμη και τη δημιουργία μιας τηλεφωνικής γραμμής για κλανιές, όπου θα μπορούσε κανείς να καλέσει και να μαντέψει το όνομα κάποιου διάσημου αναγνωρίζοντάς τον από τον ήχο της κλανιάς του.

Ο Μπράντο χρησιμοποιούσε το μηχάνημα των κλανιών και για να αποσπάσει την προσοχή των ηθοποιών. Ο Τζόνι Ντεπ είχε το θάρρος να τον ρωτήσει σχετικά και ο Μπράντο απάντησε απλά ότι η εμμονή του με τις πορδές είναι αποτέλεσμα του ότι είναι «ακραία αντικοινωνικός».

“Μετά από μερικά χρόνια που δεχόταν τις φάρσες του Μάρλον”, ο Ντεπ φέρεται να του χάρισε μια συσκευή για κλανιές, με αποτέλεσμα ο βετεράνος ηθοποιός να δηλώσει: “Βρήκα τον Θεό!” Ο Ντεπ δήλωσε ότι “ήταν και οι δύο κερδισμένοι, καθώς η μηχανή κλανιάς αποτέλεσε πηγή ψυχαγωγίας για πολλά χρόνια”.

5. Ένας βάτραχος την μέρα, την πείνα του Μπράντο κάνει πέρα
Κατά τη διάρκεια των δεκαετιών έχουν κυκλοφορήσει περίεργες ιστορίες για την υπερβολική αγάπη του Μάρλον Μπράντο για το φαγητό. Είχε πάρει το παρατσούκλι Μπρανφλέικς λόγω της απέραντης αγάπης του για τα δημητριακά και τα πλούσια και τα πλούσια σε λιπαρά πρωινά. Ο Μπράντο όπως φαίνεται μπορούσε να φάει δύο ολόκληρα κοτόπουλα στην καθισιά του και είχε αδυναμία στα γλυκά. Η σύζυγός του έβαζε αλυσίδες στο ψυγείο για να τον αποτρέψει από την υπερκατανάλωση τροφής, με τον ίδιο να ζητά από τους φίλους του να του φέρνουν κρυφά μπέργκερ πάνω από το περιφραγμένο σπίτι του, ενώ υποτίθεται ότι έκανε δίαιτα. Η σχέση του Μπράντο με την υπερφαγία ήταν ένα κοινό μυστικό στο Χόλιγουντ, αλλά καμία από τις διατροφικές του συνήθειες δεν ήταν τόσο απίστευτη όσο κάτι που έκανε κατά διάρκεια των γυρισμάτων της παλαβής ταινίας “The Missouri Breaks”.

Το 1976, ο Μπράντο πραγματοποιούσε γυρίσματα για το δημοφιλές γουέστερν The Missouri Breaks. Δεν τον ενδιέφερε πλέον να διατηρήσει τη σιλουέτα ενός εμβληματικού σταρ και μέρα με τη μέρα στρογγύλευε όλο και περισσότερο, με την πείνα του να υπονομεύει την όρεξή του να κάνει πράγματα ή την ικανότητά του να σκέφτεται καθαρά. Λέγεται ότι ο Μπράντο έβγαλε κάποτε έναν βάτραχο από μια λίμνη για να τον δαγκώσει πριν τον πετάξει πίσω στο νερό. Όσο παράξενο κι αν ακούγεται, δεδομένων των ιδιοτροπιών του Μπράντο, δεν είναι εντελώς απίθανο να συνέβη όντως αυτό το περιστατικό. Μπορεί να είχε όρεξη για μπριζόλα βάτραχου αντί για μπριζόλα βοδινού!

6. Η δύναμη των ηλεκτρικών χελιών
Κατά τη διάρκεια του μνημόσυνου του Μπράντο το 2004, ο Εντ Μπέγκλεϊ Τζούνιορ, ο οποίος υποστήριζε με μεγάλο πάθος τη χρήση εναλλακτικών πηγών ενέργειας, θυμήθηκε, πώς ο Μπράντο είχε εκφράσει κάποτε την επιθυμία του να χρησιμοποιήσει ηλεκτρικά χέλια ως μία τέτοια πηγή. Ο Μπράντο φέρεται να είχε καλέσει τον Μπέγκλεϊ Τζούνιορ στο σπίτι του για να ασχοληθεί με ένα «επείγον ζήτημα» που αφορούσε την επιθυμία του Μπράντο να συγκεντρώσει χιλιάδες ηλεκτρικά χέλια στην πισίνα του, όπου θα μπορούσε να αξιοποιήσει την ενέργειά τους για να τη χρησιμοποιήσει για το σπίτι. Ενοχλήθηκε αρκετά με τη διστακτικότητα του Μπέγκλεϊ, υποστηρίζοντας πως ποτέ δε ήταν θετικός σε ό,τι του πρότεινε.

Ωστόσο, ο Μπράντο προχώρησε με το σχέδιό του, συγκεντρώνοντας μερικά χέλια στο ιδιωτικό του νησί στην Ταϊτή. Ενώ καθάριζε το ενυδρείο τους, τα άφησε μια μέρα στην πισίνα ελεύθερα. Το γεγονός αποδείχθηκε αρκετά ατυχές, καθώς ο γιος του είχε φέρει στο σπίτι μια φίλη του για να κολυμπήσουν. Όταν εκείνη πήδηξε στην πισίνα, υπέστη αρκετά ισχυρό σοκ με αποτέλεσμα να βρεθεί στον αέρα, μερικά μέτρα μακριά από το νερό. Αν και όλοι επέζησαν από αυτό το περιστατικό, είναι σίγουρο ότι ο γιος του μάλλον έχασε μια πιθανή σχέση εξαιτίας των εκκεντρικών πρακτικών του πατέρα του!

7. Ο διαγωνισμός κατουρήματος του Μπράντο
Ο Μπράντο ήταν γνωστός για τα παράξενα καμώματά του. Ενώ υποδυόταν τον ηρωικό Μεξικανό επαναστάτη ιρλανδο-μεξικανικής καταγωγής Εμιλιάνο Ζαπάτα στην ταινία “Viva Zapata!” του 1952, ο Άντονι Κουίν υποδυόταν τον ρόλο του αδελφού του Ζαπάτα, του Εουφέμιο. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Κουίν θεωρούσε ότι ο ίδιος ήταν καταλληλότερος για το ρόλο του Ζαπάτα, γεγονός που ενόχλησε τον Μπράντο και ο τελευταίος θέλησε να προκαλέσει τον αντίπαλό του σε ένα δίκαιο παιχνίδι για να αποφασιστεί ποιος ήταν καταλληλότερος. Ήταν ένας διαγωνισμός κατουρήματος στην κυριολεξία πάνω από το ποτάμι Ρίο Γκράντε.

Η πρόκληση ήταν αρκετά απλή. Το πιο μακρινό κάτουρο θα ανακήρυσσε τον νικητή. Ο Μπράντο αναδείχθηκε νικητής με το δικό του κάτουρο να ταξιδεύει πιο μακριά, βοηθώντας τον να διατηρήσει τον ομώνυμο ρόλο του Ζαπάτα, ενώ ο Κουίν επέστρεψε στον ρόλο του Εουφέμιο. Τα πράγματα εξελίχθηκαν υπέρ του, καθώς ο Κουίν κέρδισε το Όσκαρ για τον ρόλο του.

8. Η εμμονή του με τον έλεγχο του μυαλού κατά τη διαδικασία της περιτομής
Προς τα τέλη της ζωής του ο Μπράντο είχε επενδύσει στον διαλογισμό, καθώς τον βοηθούσε να αποκτήσει διαύγεια στις ταραγμένες φάσεις που περιλάμβαναν διάφορα συναισθηματικά, ψυχολογικά και σωματικά προβλήματα. Όταν αποφάσισε να κάνει περιτομή στη δεκαετία του ’60, ο Μπράντο υπέβαλε ένα ασυνήθιστο αίτημα στους γιατρούς. Πίστευε ότι η ικανότητά του να διαλογίζεται του είχε προσδώσει μια ακατανόητη ανοχή στον πόνο και έτσι ήθελε η διαδικασία να διεξαχθεί χωρίς τη χρήση παυσίπονων ή αναισθησίας.

Στην αυτοβιογραφία του, ο Μπράντο θυμήθηκε μια συζήτηση με τον γιατρό του σχετικά με το ίδιο θέμα. Ο γιατρός φέρεται να ήταν «επιφυλακτικός, αλλά είπε ότι θα ήταν μια ενδιαφέρουσα ιατρική εμπειρία». Ωστόσο, ο Μπράντο, ο οποίος ήταν ενθουσιασμένος που θα είχε τη δυνατότητα να «εξουδετερώσει τον πόνο χρησιμοποιώντας τον έλεγχο του μυαλού κατά τη διάρκεια της επέμβασης». Δυσαρεστήθηκε τρομερά όμως όταν διαπίστωσε ότι η περιτομή του θα γινόταν μόνο κατόπιν χορήγησης αναισθητικού. Αυτό κάνει κάποιον να αναρωτιέται αν ο Μπράντο ήταν πραγματικά τόσο σίγουρος για τις ικανότητές του στον διαλογισμό ή αν απλώς έτρεφε μια συμπάθεια προς τον πόνο!

9. Η παράξενη τρέλα του Δρ Μορό
Ο Μπράντο μισούσε να απομνημονεύει τα λόγια του και κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας “Το νησί του Δρ Μορό”, οι απαιτήσεις του έγιναν αντιπαθητικές και ανυπόφορες. Ήθελε κάποιος να του μεταφέρει τους διαλόγους μέσω ενός ακουστικού. Δημιούργησε πολλά προβλήματα στα γυρίσματα και θέλησε να σταματήσει απότομα την παραγωγή για ένα διάστημα ίσαμε οκτώ εβδομάδες προκειμένου να αναδιαμορφωθεί και να ξαναγραφτεί το σενάριο, στο οποίο ήθελε να συμπεριλάβει μια παράξενη λεπτομέρεια. Ήθελε στην τελευταία σκηνή ο Δρ Μορό να βγάλει το καπέλο του και να αποκαλύψει την πραγματική του ταυτότητα, ότι δηλαδή είναι δελφίνι. Ο Μπράντο ήθελε ακόμη και να φορέσει έναν κουβά με πάγο ως καπέλο.

Ο Μάρλον Μπράντο δεν σταμάτησε εκεί. Ζήτησε μάλιστα ένθερμα έναν βοηθό, κάτι που δεν προβλεπόταν καθόλου στο σενάριο. Είχε γοητευτεί από τον ύψους μόλις 71 εκατοστών Νέλσον ντε Λα Ρόζα, έναν από τους πιο κοντούς ηθοποιούς του κόσμου και του έγινε έμμονη ιδέα. Ήθελε ο Ντε Λα Ρόσα να συμμετέχει σε όλες τις σκηνές του, όπου θα φορούσαν ασορτί ρούχα και θα παρέμενε ως ο προσωπικός του βοηθός. Τον γοήτευε ως ηθοποιός και συχνά τον ρωτούσε: «Μου λες ότι υπάρχει ένας άντρας εκεί μέσα;».

10. Η κόντρα του Μπράντο με τον Φρανκ Οζ, με τον Φρανκ Οζ
Στα γυρίσματα της ταινίας “The Score” ο Μπράντο έδειξε τον χειρότερο εαυτό του στον τελευταίο του κινηματογραφικό ρόλο. Αυτό εικάζεται ότι έγινε επίτηδες, ώστε ο σκηνοθέτης να μην μπορεί να κινηματογραφήσει τίποτα κάτω από τους ώμους του, καθώς ήθελε να αποκρύψει «όλο το μέγεθος της σωματικής του διάπλασης». Ο Μπράντο τραμπούκισε ευθέως τον Οζ σε αρκετές περιπτώσεις, γεγονός που μπορεί να θεωρηθεί ως αντίδραση του ηθοποιού κατά της δουλειάς του, στην οποία επέστρεψε μόνο και μόνο για να μπορεί να χρηματοδοτήσει τη χλιδάτη ζωή του.

Με αφορμή το γεγονός ότι ο Οζ είχε εργαστεί ως κουκλοπαίκτης στο Muppets Show, ο Μπράντο τον αποκαλούσε Miss Piggy, γεγονός που συχνά έκανε τον σκηνοθέτη να αισθάνεται ταπεινωμένος και οδηγούσε σε έντονους καβγάδες. Ο Μπράντο αρνήθηκε να σκηνοθετηθεί από τον Οζ και ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο αναγκάστηκε να σκηνοθετήσει τις σκηνές που περιείχαν τον Μπράντο τις οποίες μεταβίβαζε ο σκηνοθέτης μέσω ακουστικών. Μια μέρα, ο Μπράντο ήταν τόσο εκνευρισμένος με τον Οζ που έφτασε στο σημείο να τον βρίσει χυδαία: «Πάω στοίχημα ότι εύχεσαι να ήμουν μαριονέτα για να μπορείς να βάζεις το χέρι σου στον κώλο μου και να με κάνεις να κάνω ό,τι θέλεις». Ο Μπράντο αρνήθηκε να συνεργαστεί αλλά και να χαμογελάσει στην τελευταία του σκηνή, γεγονός που ανάγκασε τον σκηνοθέτη να χρησιμοποιήσει την τεχνολογία CGI στο post-production ώστε να τη διορθώσει.

✥ Δείτε επίσης: H Ινδιάνα του Μάρλον Μπράντο πήγε να συναντήσει την Ποκαχόντας

 

 

 

Ακολουθήστε το OLAFAQ
στο Google News