Ένα αγόρι, ένα παλιό Ford (όχι μαύρο, πράσινο!)  είναι ένας νέος άντρας με πολλές ανησυχίες από μικρό παιδί, όρεξη και πάθος για ζωή και περιπέτεια. Ζει και εργάζεται αυτή τη στιγμή στην Αθήνα. Η ιστορία του με το «Πράσινο Ford Fiesta» ξεκίνησε πριν από 20 χρόνια… ή μάλλον πολύ πιο παλιά και ίσως να την έχετε ακούσει ή διαβάσει, γιατί έχει κυκλοφορήσει στην πόλη ως urban legend.

Και αυτή η ιστορία πάει κάπως έτσι:

Ο παππούς του Λουκά ήταν ο μοναδικός στην οικογένεια που είχε στην κατοχή του αυτοκίνητο.Λίγο πριν φύγει από τη ζωή ο παππούς θέλησε το αυτοκίνητό του ή να περάσει στα χέρια του εγγονού του –που τότε ήταν μόλις 10 χρόνων– ή να πουληθεί και με τα χρήματα αυτά ο αγαπημένος του εγγονός να αγοράσει το πρώτο του αυτοκίνητο. Μια μέρα, στον δρόμο προς το σχολείο, ο μικρός και μαθητής τότε πρωταγωνιστής της ιστορίας μας, βρέθηκε έξω από μια μεγάλη μάντρα παλαιών αυτοκινήτων. Ηταν η στιγμή που… ερωτεύτηκε! Ο Λουκάς γοητεύτηκε μεμιάς από το πράσινο και τρακαρισμένο, από τη μία πλευρά, Ford Fiesta, που παρατημένο σε μια γωνιά αναζητούσε κάτω από τον καυτό ήλιο την προσοχή κάποιου.

Αυτό το Fiesta έμελλε, τελικά, να γίνει το 1999 το πρώτο αυτοκίνητο του Λουκά. Χωρίς δεύτερη σκέψη, ο πρωταγωνιστής μας αποφάσισε με το κληροδότημα του παππού του να αγοράσει το «ταλαιπωρημένο» Fiesta βάζοντας συγχρόνως σκοπό της ζωής του να το επαναφέρει στην αρχική του κατάσταση. Το αυτοκίνητο κατασκευάστηκε τον Μάρτιο του 1981 και ταξινομήθηκε για πρώτη φορά στη χώρα μας στις 13 Μαΐου της ίδιας χρονιάς. Ο “δικός” μας Λουκάς το αγόρασε πολύ αργότερα, και συγκεκριμένα τον Ιούνιο του 1999, από μια μάντρα παλιών αυτοκινήτων, έναντι του ποσού των 400.000 δραχμών. Την κίνηση στον τετράτροχο… έρωτα του πρωταγωνιστή μας παρέχει ένας προηγμένο για την εποχή του 4κύλινδρος κινητήρας με χωρητικότητα 1.117 κυβικών εκατοστών και μέγιστη ισχύ 40 ίππων, ο οποίος συνεργάζεται με μηχανικό κιβώτιο ταχυτήτων με 4 μόλις σχέσεις.

H «αναγέννηση» έγινε με τον Λουκά να χρησιμοποιεί αυθεντικά ανταλλακτικά Ford, με μερικές, μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού, εξαιρέσεις: τον δεξιό καθρέφτη, το φινιστρίνι του συνοδηγού, το στροφόμετρο και δύο διακόπτες στο ταμπλό (ο αριστερός για να ανοίγει το βεντιλατέρ του ψυγείου και ο δεξιός για έξτρα προβολείς ομίχλης). Οι ζάντες RS προέρχονται από την αγωνιστική ομάδα που προετοίμαζε τα Group2 Ford Fiesta της εποχής! Τέσσερα ολόκληρα χρόνια χρειάστηκε να περάσουν ώστε ο Λουκάς να κάνει το Fiesta του σαν καινούργιο! Ο Λουκάς αρνήθηκε πεισματικά όλα αυτά τα χρόνια να επιτρέψει σε οποιονδήποτε να οδηγήσει το Fiesta – αυτή ήταν μάλιστα μια απόφαση που πολλές φορές τον έφερε σε σύγκρουση με τους αγαπημένους του φίλους που διακαώς επιθυμούσαν να βρεθούν πίσω από το τιμόνι του. «Το Fiesta μου δεν θα το οδηγήσει κανένας άλλος, μόνο εγώ και ο θεός» έλεγε, μέχρι που ένας άλλος θεός τού χτύπησε την πόρτα…Με αφορμή την επίσκεψη του έξι φορές παγκόσμιου πρωταθλητή του WRC, Sebastien Ogier, στην Ελλάδα, ο Λουκάς έκανε… πίσω για πρώτη φορά παραδίδοντας το πηδάλιο του αγαπημένου του αυτοκινήτου σε έναν από τους «θεούς» του Παγκόσμιου Μηχανοκίνητου Αθλητισμού.

Το περίφημο road trip με το πράσινο Ford

Η ιδέα του ταξιδιού ξεκίνησε από τον Λουκά με αφορμή τον εορτασμό των 45 χρόνων από την ημέρα κατασκευής του Fiesta, το 1976. Σκοπός του ήταν να επιστρέψει το αμάξι στις ρίζες του, δηλαδή στην Κολωνία όπου και κατασκευάστηκε το 1981. Το ταξίδι αναβλήθηκε λόγω πανδημίας και στο διάστημα αυτό μεσολάβησε η γνωριμία του Λουκά με τη Στέφη (Stephie Grape), ενώ παράλληλα η Ford ανακοίνωσε τη Νέα Εποχή ηλεκτροκίνησης για το εργοστάσιο στην Κολωνία.

Η Στέφη μυήθηκε στον κόσμο των αυτοκινήτων, ο σχεδιασμός του ταξιδιού άλλαξε και το καλοκαίρι του 22’ στάθηκε η ιδανική χρονική για το roadtrip.
Η διαδρομή χαράχτηκε με δυο κεντρικούς άξονες, οι οποίοι είναι οι εξής: Η απόλαυση της οδήγησης και η περιπλάνηση σε μέρη που το fiesta έγραψε αγωνιστική ιστορία. Ο λόγος στους δυο ταξιδιώτες:

«Ξεκινώντας από την Αθήνα, περάσαμε μέσω πλοίου στην Ανκόνα για να κατευθυνθούμε στο Stelvio Pass (2780m), το οποίο είναι το δεύτερο υψηλότερο πέρασμα στις Άλπεις μεταξύ Ιταλίας και Ελβετίας. Εκεί είδαμε ένα από τα πιο μαγευτικά ηλιοβασιλέματα πίνοντας ζεστή σοκολάτα δίπλα στο τζάκι του πιο απομονωμένου καφέ των Άλπεων. Το ξενοδοχείο που μείναμε κλείνει κάθε χειμώνα γιατί σκεπάζεται από χιόνι μέχρι τη σκεπή του και το θυμόμαστε με πολύ νοσταλγία καθώς μας χάρισε στιγμές απόλυτης ηρεμίας απολαμβάνοντας πρωινό καφεδάκι στην αυλή του δίπλα από κατσικάκια που έβοσκαν με θέα τις κορυφές των Άλπεων. Επόμενη στάση ήταν το κάστρο Neuschwanstein, το οποίο έχει αποτελέσει πηγή έμπνευσης για την Disney με το περίφημο λογότυπο. Από εκεί ξεκινάει η Ρομαντική Οδός (Romantischen Strasse) της Γερμανίας που διασχίζει πανέμορφα, γραφικά ιστορικά χωριά και απέραντες εκτάσεις δασών.

Μετά από μερικές μέρες, φτάσαμε στο εργοστάσιο της Ford στην Κολωνία γεμάτοι λαχτάρα και ενθουσιασμό που τα καταφέραμε!
Εκεί συναντήσαμε φίλους που αγαπούν την Ford, έχουν δουλέψει ή δουλεύουν ακόμα στο συγκεκριμένο εργοστάσιο και μοιράζονται το ίδιο πάθος με εμάς!
Η διαδρομή της επιστροφής ξεκίνησε με πρώτο σταθμό την περιβόητη πράσινη κόλαση, το Nurburgring για να αναμετρηθούμε να τα όρια της ταχύτητας ενός ιστορικού αμαξιού.»

 

 

«Στην πορεία, κατευθυνθήκαμε νότια προς την Γαλλική Ριβιέρα κάνοντας πρώτα μια στάση στην γεμάτη ηλίανθους πόλη της Reims για να αποτίνουμε φόρο τιμής στους οδηγούς που έτρεξαν στο Grand Prix στις απαρχές της Formula1.
Μια από τις πιο όμορφες στιγμές του ταξιδιού ήταν η επίσκεψη μας στην πόλη Arles για να ζήσουμε από κοντά την εμπειρία του Rencontres d’Arles, ενός από τα πιο ξακουστά φεστιβάλ φωτογραφίας της Ευρώπης. Είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε εκθέσεις σε σούπερ μάρκετ, croissanterie, εκκλησιαστικούς ναούς, πάρκα, μουσεία και να απολαύσουμε Μαροκινό φαγητό δίπλα στον Ροδανό ποταμό υπό το φως της Πανσελήνου.
Στη συνέχεια ακολούθησε το Cote A Zur για να παραθερίσουμε στις ακτές του Saint Tropez (που δεν έχουν καμία απολύτως διαφορά από τις παραλίες της Ζαχάρως στην Ηλεία), να πατήσουμε το περίφημο κόκκινο χαλί των Καννών και να ακολουθήσουμε μια από τις ωραιότερες διαδρομές της Ευρώπης, τη Route Napoleon.

Fun Fact: οδηγώντας προς την Arles, το αυτοκίνητο εμφάνισε ηλεκτρικά προβλήματα με αποτέλσμα να φτάσουμε μεσάνυχτα σε ένα ξενοδοχείο που είχε κομμένο ρεύμα! Την επόμενη μέρα, αναζητώντας ανταλλάκτικά βρεθήκαμε αντιμέτωποι με την τυπολατρεία των Γάλλων οι οποίοι μας έβαλαν σε σειρά αναμονής 5 ημερών για επισκευή. Η λύση ήρθε από τους φίλους της ομάδας Fiesta στο facebook και συγκεκριμένα τον Jean Jacque, έναν γλυκύτατο ζαχαροπλάστη που ζει στα ορεινά του Saint Tropez και είχε στην κατοχή του 10 fiesta. Αποστολή μας, λοιπόν, ήταν να διανύσουμε 200Km χωρίς να σταματήσουμε ή να ανάψουμε φωτα! Ο Jean Jacque μας έφτιαξε το αμάξι, μας έκανε δώρο το ανταλλακτικό και ένα μπουκάλι κρασί παραγωγής του!
Φυσικά, δεν γινόταν να μην επισκεφτούμε το Mονακό! Το πολυσύχναστο Monte Carlo, η φημισμένη στροφή και ο απόηχος του ράλλυ, τα φωτογραφικά momentum του Helmut Newton και η τότε αναδρομική έκθεση του Christian Louboutin χάρισαν στο ταξίδι μας έναν πιο κοσμοπολίτικο αέρα.
Επόμενος σταθμός ήταν το εθνικό πάρκο Cinque Terre στην Ιταλία για να συνεχίσουμε νότια προς την ευρύτερη περιοχή της Τοσκάνης και το μεσαιωνικό χωριό San Gimignano που διατηρεί μέχρι σήμερα την αρχιτεκτονική. Εκεί κάναμε βόλτες ανάμεσα στο τείχη, δοκιμάσαμε παραδοσιακές συνταγές και επισκεφτήκαμε το πρώτο οινοποιείο της χώρας.

Έχοντας διανύσει σχεδόν 7000km, αρχίσουμε να μετράμε αντίστροφα για το λιμάνι της Ανκόνα και την επιστροφή μας στην Ελλάδα γεμάτοι εμπειρίες, πολύ κούραση αλλά και αμέτρητη χαρά για όλα αυτά που ζήσαμε και τους καινούργιους φίλους που γνωρίσαμε! Ένα χρόνο μετά, νοσταλγώντας τις στιγμές μας με το fiesta και ενώ η Ford έχει ήδη ανακοινώσει το τέλος κυκλοφορίας του μοντέλου αποφασίσαμε να πούμε αντίο με τον δικό μας τρόπο #farewellfiesta . Δηλώσαμε συμμετοχή στο Ιστορικό Ράλλυ Ακρόπολις 23 και παραδόξως τερματίσαμε 2οι στην κατηγορία I και 15οι στη γενική κατάταξη. Not bad at all και η ιστορία συνεχίζεται!»

Kudos, παιδιά…

 

Ακολουθήστε το OLAFAQ
στο Google News