Ας μεταφερθούμε πίσω στην Ιαπωνία της δεκαετίας του 1970 για να γνωρίσουμε το καυτό κινηματογραφικό είδωλο, την ηθοποιό, τραγουδίστρια και γενικότερα badass Μέικο Κάτζι. Έγινε διάσημη κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’70, στο αποκορύφωμα του γνωστού ως «pinky violence» ιαπωνικού κινηματογραφικού είδους, που ήταν ουσιαστικά σέξι ταινίες δράσης κακών κοριτσιών που παρήγαγε το Tόι, ένα από τα κορυφαία στούντιο της χώρας.
Μπορεί να μην έχετε παρακολουθήσει έναν από τους πιο εμβληματικούς ρόλους της στο Lady Snowblood, αλλά αυτή η ερμηνεία του 1973 σε B-movie αποτέλεσε την κύρια έμπνευση για το Kill Bill του Κουέντιν Ταραντίνο. Και αναμφίβολα, η πολεμίστρια-μούσα Μέικο Κάτζι έκανε μεγάλη εντύπωση στον Κουέντιν Ταραντίνο διαμορφώνοντας τις δημιουργικές του επιλογές, την αφήγηση και την αισθητική του άποψη στην ταινία Kill Bill. Ας γνωρίσουμε λοιπόν λίγο καλύτερα τη μυστηριώδη Γιαπωνέζα μούσα του Ταραντίνο…
Η Μέικο Κάτζι γεννήθηκε ως Μασάκο Ότα στο Τόκυο της Ιαπωνίας το 1947 σε μια οικογένεια της εργατικής τάξης. Στην εφηβεία της ερωτεύτηκε τη μουσική και την υποκριτική και μετά την αποφοίτησή της από το λύκειο άρχισε να εργάζεται στον κινηματογράφο με το πραγματικό της όνομα (τότε Μασάκο Ότα) στο στούντιο Νικκάτσου. Ο πρώτος της δευτερεύων ρόλος ήταν στην ταινία Retaliation (Αντίποινα) του 1968, ενώ εκείνη την εποχή ακολούθησε και καριέρα ως τραγουδίστρια της ποπ.
Καθώς το στούντιο Νικκάτσου προσανατολίστηκε προς την παραγωγή πιο ανοιχτά σεξουαλικών ταινιών σεξουαλικής χρήσης με αχρείαστο γυμνό, η Κάτζι αποφάσισε να κάνει μια μεταστροφή και βρέθηκε στην εταιρεία Τόι, όπου θα πρωταγωνιστούσε στη γυναικεία σειρά ταινιών τεσσάρων επεισοδίων, «Female Prisoner Scorpion 701».
Σε μια προσπάθεια να δελεάσουν το κοινό να απομακρυνθεί από τις τηλεοράσεις τους, τα στούντιο εκείνης της εποχής έβγαζαν νέες ταινίες κάθε δεκαπενθήμερο- φτηνές και γρήγορες στην παραγωγή B movies με πλοκή που ακολουθούσαν συμμορίες κοριτσιών «σουκέμπαν» που βρίσκονταν στο περιθώριο της κοινωνίας.
Στην Ιαπωνία της δεκαετίας του 1960 είχαν αυξηθεί οι πολιτικές ελευθερίες και ο φεμινισμός, και υποδυόμενη καλλονές που ζητούν εκδίκηση από άνδρες που τις αδίκησαν, η Κάτζι απέκτησε γρήγορα μεγάλη φήμη σε όλη τη χώρα ως επιφανής ηθοποιός στο ιαπωνικό είδος του exploitation cinema. Έγινε γνωστή για το χαρακτηριστικό της «βλέμμα Μέικο», ένα διαπεραστικό βλέμμα που συνήθιζε να χρησιμοποιεί σε όλους τους δυνατούς χαρακτήρες της – το δικό της «μπλε ατσάλι», αν θέλετε!
Στη σειρά ταινιών «Lady Snowblood» του 1973-1974, υποδύθηκε τον πρωταγωνιστικό χαρακτήρα Γιούκι Κασίμα, μια φονική ξιφομάχο και δολοφόνο του 19ου αιώνα που αναζητά εκδίκηση για τη δολοφονία της οικογένειάς της. Η στωική, μαχητική παρουσία της Γιούκι στην ταινία «Lady Snowblood» άσκησε διαρκή επίδραση στον νεαρό Αμερικανό σκηνοθέτη Κουέντιν Ταραντίνο.
Τόσο η Γιούκι στο Snowblood όσο και η Μπέατριξ Κίντο (που υποδύεται η Ούμα Θέρμαν) στο Kill Bill διαθέτουν θανατηφόρες δεξιότητες στις πολεμικές τέχνες και οδηγούνται από μια βαθιά ριζωμένη ανάγκη για εκδίκηση. Οι δυνατοί γυναικείοι χαρακτήρες είναι γνωστό χαρακτηριστικό γνώρισμα του κινηματογραφικού ύφους του homage-filled, ενώ συχνά έχει ενσωματώσει στοιχεία του ιαπωνικού είδους « pinky violence» σε όλη του την πορεία (βλ. αφηγήσεις εκδίκησης όπως η ιστορία της Σοσάνα Ντρέιφους στο Inglorious Basterds).
Η τελική σκηνή μάχης του Kill Bill στο χιόνι είναι μια ξεκάθαρη αναφορά στη Lady Snowblood. «Θα ήταν εύκολο να τον κατηγορήσει κανείς ως έναν μη αυθεντικό σκηνοθέτη, που κλέβει από καλύτερες ταινίες τις οποίες κανείς άλλος δεν πρόκειται να δει», σημειώνει ο δημοσιογράφος κινηματογράφου και πολιτισμού Στιβ Ρόουζ, «αλλά ο Ταραντίνο δεν θα ήταν ο πρώτος άνθρωπος που θα έκανε μια ταινία χωρίς να διατυπώσει μια ολοκαίνουργια κινηματογραφική γλώσσα… Ο Ταραντίνο αφήνει τις αναφορές του στην επιφάνεια για να τις δουν όλοι, ή να τις καταγράψουν μανιωδώς και να τις βάλουν σε ένα fansite, αν έχουν την επιθυμία».
Ο Ταραντίνο συμπεριέλαβε επίσης μουσική από τις ταινίες του Κάτζι στα soundtrack των ταινιών «Kill Bill». Το διάσημο τραγούδι της «The Flower of Carnage» παίζει κατά τη διάρκεια της σκηνής όπου η Μπίατριξ Κίντο (την οποία υποδύεται η Ούμα Θέρμαν) μάχεται εναντίον της συμμορίας των Crazy 88 στο Σπίτι των Γαλάζιων Φύλλων. Ένα άλλο τραγούδι της Μέικο Κάτζι, το «Urami Bushi» που σημαίνει « Το μπλουζ της οργής μου», παίζει κατά τη διάρκεια της σεκάνς του anime που αφηγείται την ιστορία της Ο-Ρεν Ισίι (την οποία υποδύεται η Λούσι Λιου).
Η Μέικο Κάτζι αποσύρθηκε από τη βιομηχανία του θεάματος το 1984, στο αποκορύφωμα της καριέρας της, και έκτοτε διατηρεί μια σχετικά ιδιωτική ζωή με περιορισμένες δημόσιες εμφανίσεις, αλλά παραμένει μια ιδιαίτερα σεβαστή προσωπικότητα του ιαπωνικού κινηματογράφου. Η συμβολή της στον ιαπωνικό κινηματογράφο, ιδιαίτερα οι εμβληματικοί της ρόλοι, και οι μουσικές της επιτυχίες, την έχουν εντάξει στην ιαπωνική κινηματογραφική ιστορία και στις καλτ ταινίες. Το 2020, η Κάτζι δημιούργησε το κανάλι της στο Youtube, το οποίο μοιράζεται τη φιλμογραφία και τη μουσική της καριέρα, διατηρώντας τα ζωντανά και προσβάσιμα για τις νέες γενιές.
Δείτε επίσης: Οι πέντε ταινίες-σταθμοί της καριέρας του Κουέντιν Ταραντίνο
