Στις αρχές του 20ού αιώνα, ο μέσος όρος ζωής ήταν κατά το ήμισυ μικρότερος από ό,τι σήμερα. Αυτό όμως δεν συνέβαινε επειδή οι άνθρωποι πέθαιναν στα 35-40 τους χρόνια. Ο πραγματικός λόγος ήταν ότι κάθε τέταρτο παιδί μιας οικογένειας πέθαινε σε βρεφική ηλικία. Και το 95% της βρεφικής θνησιμότητας οφειλόταν στην διάρροια.
Έτσι, οι άνθρωποι κλείνονταν από νωρίς στην κρεβατοκάμαρα όχι ακριβώς επειδή νύσταζαν ή είχαν ερωτική διάθεση , αλλά επειδή ο μόνος τρόπος να επεκτείνουν την οικογένειά, ήταν να κάνουν πολλά παιδιά, ελπίζοντας ότι τα περισσότερα από αυτά θα επιβίωναν.
Τότε ήρθε ο Ερνστ Μόρο που άλλαξε το ποσοστό θανάτου στην Ευρώπη με μια απλή συνταγή.
Ο Ερνστ Μόρο δεν ήταν απλώς ένας ακόμη γιατρός
Ο Μόρο γεννήθηκε το 1874 στη Λιουμπλιάνα της Σλοβενίας. Τότε η πόλη στις Άλπεις ονομαζόταν Λάιμπαχ και ανήκε στην Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία.
Μετά το γυμνάσιο, μετακόμισε στο Γκρατς, τη σημερινή Αυστρία, για να σπουδάσει ιατρική και το 1899 πήρε το διδακτορικό του.
Στη συνέχεια ο νεαρός γιατρός μετακόμισε στη Βιέννη και άρχισε να συνεργάζεται με τον διακεκριμένο καθηγητή Θίοντορ Έσεριχ. Ο καθηγητής είχε επίσης μόλις μετακομίσει από το Γκρατς, όπου ίδρυσε το παιδιατρικό νοσοκομείο, ένα από τα πιο γνωστά στην Ευρώπη. Μεταξύ των άλλων επιτευγμάτων του, ο Έσεριχ ανακάλυψε και περιέγραψε το κολοβακτηρίδιο Εσερίχια Κόλι – ένα ραβδόμορφο βακτήριο που ανήκει στην οικογένεια των εντεροβακτηριοειδών. Συναντάται στον οργανισμό καθώς αποτελεί μέρος της εντερικής χλωρίδας και βρίσκεται υπό φυσιολογικές συνθήκες στα κόπρανα. Θεωρείται η βασική αιτία για την συντριπτική πλειοψηφία των εξωνοσοκομειακών ουρολοιμώξεων αλλά και για τις μισές περιπτώσεις ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων.
Το 1906, ο νεαρός Μόρο έλαβε επίσημα άδεια να δίνει διαλέξεις παιδιατρικής στο Μόναχο και δύο χρόνια αργότερα έγινε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης, στη Γερμανία. Ήταν μόλις 34 ετών.
Την ίδια χρονιά, ο ενθουσιώδης γιατρός ανακάλυψε την τρομερή επίδραση της καροτόσουπας. Εκείνη την εποχή, δεν υπήρχαν ούτε αντιβιοτικά ούτε φάρμακα για τη θεραπεία της διάρροιας. Η καροτόσουπα του έβαλε φρένο ακόμα και στα πιο έντονα και επίμονα συμπτώματα που ταλαιπωρούσαν τον πληθυσμό, αφήνοντας τους γιατρούς έκπληκτους από την επίδρασή της.
Ωστόσο, για τα επόμενα εκατό χρόνια κανείς δεν μπορούσε να εξηγήσει τις θαυματουργές ιδιότητες της καροτόσουπας.
Αυτό το παρασκεύασμα είναι εξίσου ισχυρό με τα αντιβιοτικά και εύκολο στην παρασκευή του. Επίσης, έχει ευχάριστη γεύση, οπότε δοκιμάστε το την επόμενη φορά που θα σας οι πιάσουν ενοχλητικές καταρροές.
Η συνταγή για τη σούπα καρότου που μπορεί να θεραπεύσει τα έντονα συμπτώματα διάρροιας
Υλικά:
500 γραμμάρια καρότα
1 λίτρο νερό,
μια πρέζα αλάτι
Καθαρίστε και κόψτε τα καρότα και βράστε τα μέχρι να μαλακώσουν – για περίπου μία ώρα. Στραγγίστε τα καρότα. Στη συνέχεια, προσθέστε το νερό, προσθέστε αλάτι και μαγειρέψτε τα μέχρι να βράσουν.
Αν θέλετε να βελτιώσετε τη γεύση του, τρίψτε στο τέλος λίγο φρέσκο τζίντζερ ή μισό μήλο.
Καταναλώστε το σε μικρές ποσότητες μέσα στην ημέρα, καθώς είναι αρκετά ισχυρό: Λαμβάνετε κάθε ώρα 2-4 κουταλιές της σούπας.
Πώς γίνεται λοιπόν κάτι τόσο απλό να έχει τόσο ισχυρή επίδραση; Όλα έχουν να κάνουν με τη χημεία
Το 1983 ο καθηγητής Γιόζεφ Πέτερ Γκουγκενμπίχλερ από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Παίδων στο Έρλανγκεν της Γερμανίας κατάφερε τελικά να δείξει γιατί οι υδατάνθρακες στο διάλυμα καρότου σταματούν τη διάρροια και βοηθούν τα παιδιά να αναρρώσουν. Οι ολιγοσακχαρίτες (σύνθετες μονάδες που αποτελούνται από απλά σάκχαρα) στη σούπα, εμποδίζουν τα κακά βακτήρια να κολλήσουν στο εντερικό τοίχωμα του παιδιού και έτσι αποτρέπουν τη βλάβη.
Κατόπιν της διεξαγωγής μιας άλλης μελέτης το 2002, ο καθηγητής Γκούγκενμπιχλερ τα διευκρίνισε όλα στην εβδομαδιαία ιατρική εφημερίδα της Βιέννης. Τα ολιγογαλακτουρονικά οξέα δρουν σαν τους υποδοχείς του εντερικού τοιχώματος.
«Τα παθογόνα εντερικά βακτήρια, όπως τα βακτήρια E. coli ή η σαλμονέλα, συνδέονται με αυτά, ώστε να μην μπορούν πλέον να προσκολληθούν στο εντερικό τοίχωμα».
Ακόμη και σήμερα η σούπα είναι πιο αποτελεσματική από τους ηλεκτρολύτες που μπορείτε να αγοράσετε από το φαρμακείο. Μόλις 0,005% ολιγογαλακτουρονικά οξέα μπλοκάρουν τα βακτήρια, και τα αποβάλλετε μέσω των κοπράνων.
Μια άλλη μελέτη έδειξε ότι αυτή η σούπα μπορεί να θεραπεύσει ακόμη και τη διάρροια που προκαλείται από βακτήρια ανθεκτικά στα αντιβιοτικά.
Αλλά οι αρετές του Ερνστ Μόρο δεν τελειώνουν εδώ
Ο Μόρο επέφερε και άλλες σημαντικές ιατρικές εξελίξεις στη βρεφική και παιδική φροντίδα:
Ως πρωτοπόρος της νευροπαιδιατρικής, ανακάλυψε το αντανακλαστικό του εναγκαλισμού, ή το αντανακλαστικό του Μόρο: Όταν αιφνιδιάζετε ένα μωρό με έναν δυνατό ήχο, θα κάνει μια ξαφνική κίνηση. Αρχικά, θα ανοίξει τα χέρια του με τα δάχτυλα τεντωμένα ανοιχτά και στη συνέχεια θα τραβήξει τα χέρια προς τα μέσα σφίγγοντας τις γροθιές του. Τα μωρά που δεν έχουν αυτό το αντανακλαστικό παρουσιάζουν ένα σύμπτωμα εγκεφαλικής παράλυσης – μια εγκεφαλική βλάβη που επηρεάζει τις κινητικές δεξιότητες ενός ατόμου σε όλη του τη ζωή.
Επιπλέον κατάφερε να απομονώσει από το στομάχι των παιδιών το Lactobacillus Acidophilus – ένα βακτήριο που δείχνει ότι το έντερό σας είναι υγιές, το οποίο μπορείτε επίσης να βρείτε στο ξυνόγαλα και στο αριάνι.
Επιπλέον, εντόπισε το σύνδρομο ευερέθιστου παχέος εντέρου στα βρέφη – την κατάσταση κατά την οποία τα νεογέννητα κλαίνε απαρηγόρητα λόγω κολικών.
Ο Μόρο τάχθηκε υπέρ του θηλασμού, καθώς συνειδητοποίησε ότι τα μωρά που θηλάζουν έχουν ισχυρότερη βακτηριοκτόνο δράση στο αίμα τους από ό,τι τα βρέφη που τρέφονται με μπιμπερό. Πολλά χρόνια αργότερα, οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι τα αντισώματα από το μητρικό γάλα προστατεύουν το μωρό από ασθένειες, ενώ στο γάλα σε σκόνη δεν υπάρχουν καθόλου.
Ο Αυστριακός γιατρός εφηύρε επίσης το “γάλα του Μόρο” – ένα βρεφικό γάλα που αποτελούνταν από γάλα με περίπου 5% βούτυρο, 3% αλεύρι και 5-7% ζάχαρη. Ένας καλός συνδυασμός θρεπτικών συστατικών που χρειάζεται ένα βρέφος για να τραφεί και να αναπτυχθεί καλά.
Καθώς είχε δει πόσο επιβλαβή μπορούν να είναι ορισμένα βακτήρια, ο Μόρο εισήγαγε την αποστείρωση των μπιμπερό. Τα βακτήρια εξασθενούν όταν τα πλένετε με βραστό νερό.
Επινόησε τον όρο “πρώτο τρίμηνο“, περιγράφοντας τους τρεις πρώτους μήνες της εγκυμοσύνης, όταν το μωρό αναπτύσσεται γρήγορα από ένα γονιμοποιημένο ωάριο σε ένα έμβρυο που κινείται και έχει μάτια.
Τέλος, ο Μόρο ανέπτυξε ένα δερματικό τεστ για τη φυματίωση που χρησιμοποιούσαν οι γιατροί μέχρι τη δεκαετία του 1960.
Παρ’ όλες τις ανακαλύψεις του, πέθανε χωρίς δημόσια αναγνώριση ή κάποια βράβευση, αν και σίγουρα θα του άξιζε ένα βραβείο Νόμπελ. Αλλά αυτό δεν ήταν τυχαίο.
Ο λόγος που πέθανε ο Μόρο παραμένει άγνωστος
Το 1936, λίγα χρόνια μετά την ανάληψη της εξουσίας από τους Ναζί, ο 62χρονος γιατρός παραιτήθηκε από τα καθηγητικά του καθήκοντα στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης λόγω “κακής υγείας“.
Έζησε όμως άλλα 15 χρόνια, άρα δεν επρόκειτο για ασθένεια. Επίσης, ήταν Αυστριακός, όπως και ο Χίτλερ, οπότε δεν χρειαζόταν να ανησυχεί για διώξεις.
Ή μήπως ανησυχούσε;
Η σύζυγός του Γκρέτε Μόρο ήταν Εβραία και οι γερμανικοί επιστημονικοί κύκλοι άρχισαν να δολοπλοκούν εναντίον του γιατρού. Κάποια στιγμή, ο Μόρο βαρέθηκε, είπε “αντίο παιδιά” και αποσύρθηκε τα ιατρικά του καθήκοντα στο νοσοκομείο. Συνέχισε όμως να εργάζεται από το σπίτι του μέχρι το 1948.
Πέθανε λίγα χρόνια αργότερα, στα 77 του χρόνια. Το ημερολόγιο έδειχνε 17 Απριλίου του 1951. Ο Χίτλερ είχε πεθάνει προ πολλού, ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος είχε τελειώσει και οι Εβραίοι δεν διώκονταν πλέον. Η παγκόσμια οικονομία αναπτυσσόταν, ενώ ο Ψυχρός Πόλεμος μόλις ξεκινούσε.
Και κανείς, πέραν μερικών ακαδημαϊκών κύκλων, δεν γνώριζαν ότι κάποιος άνθρωπος που λεγόταν Ερνστ Μόρο πέθανε- ότι είχε σώσει χιλιάδες ζωές και είχε αλλάξει την ιατρική για πάντα.
