Μετά την αρχική έκρηξη της punk, άρχισε να αναδύεται ένα πιο σκοτεινό, πειραματικό είδος, το post-punk. Συνδυάζοντας είδη όπως η τζαζ και η ηλεκτρονική μουσική με τον κλασικό, τραχύ, DIY ήχο της punk, συγκροτήματα όπως οι Siouxsie and the Banshees, οι The Fall, οι Gang of Four και οι Joy Division καθόρισαν το κοινωνικό και μουσικό τερέν της εποχής.
Ο Ian Curtis και οι Joy Division είχαν τη δική τους θέση στην γκρίζα εποχή που ακολούθησε το χρωματιστό όνειρο της punk σκηνής της δεκαετίας του ’70. Ξεπέρασαν την άναρθρη κραυγή της punk κι έγραψαν μελωδίες για την απόγνωση που υπήρχε γύρω τους. Σε μια περίοδο οικονομικής ύφεσης, που ακολούθησε μετά την punk εποχή, οι Συντηρητικοί με επικεφαλής τη Θάτσερ ξεκίνησαν την εκστρατεία οικονομικής αναδιάρθρωσης. Η μουσική των Joy Division ήταν μουντή, άγρια και μελαγχολική, κάτι σαν το σάουντρακ τού Manchester, καθώς οι τελευταίες βιομηχανίες έκλειναν και οι δρόμοι γέμιζαν άνεργους εργάτες.
Οι Joy Division, δημιουργήθηκαν μετά από μια εντυπωσιακό opening της συναυλίας των Sex Pistols στο Lesser Free Trade Hall, και κυκλοφόρησαν μόνο δύο άλμπουμ στη σύντομη πορεία τους, το Unknown Pleasures και το Closer, με το τελευταίο να κυκλοφορεί δύο μήνες μετά την αυτοκτονία του τραγουδιστή τους, Ian Curtis. Το συγκρότημα τελειοποίησε έναν σκοτεινό ήχο που επηρέασε σημαντικά την εξέλιξη του post-punk.
Το συγκρότημα βαπτίζεται Joy Division από το μυθιστόρημα House of Dolls, όπου “Joy Division” ή “Freudenabteilung”, ονομαζόταν η πτέρυγα για ιερόδουλες ενός ναζιστικού στρατοπέδου συγκέντρωσης. Ήταν οτσιαστικά ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης για ιερόδουλες, οι οποίες προορίζονταν για να διασκεδάζουν ανέξοδα και υποχρεωτικά τους Γερμανούς στρατιώτες. Πριν από αυτό, ονομάζονταν οι Warsaw και, λίγο αργότερα, Stiff Kittens. Ωστόσο, όταν άλλαξαν το όνομά τους σε Joy Division και στη συνέχεια συμπεριέλαβαν στο εξώφυλλο του ντεμπούτο EP τους, An Ideal For Living, την απεικόνιση ενός μέλους της Χιτλερικής Νεολαίας, το συγκρότημα επικρίθηκε έντονα και κατηγορήθηκε για “ναζιστική συμπάθεια”.
Ωστόσο, αυτή δεν ήταν η μόνη φορά που το συγκρότημα βρέθηκε στο επίκεντρο της επικαιρότητας. Είτε το πιστεύετε είτε όχι, την περίοδο που ο Αντεροβγάλτης του Γιορκσάιρ κυκλοφορούσε ελεύθερος, δύο μέλη της μπάντας ανακρίθηκαν από την αστυνομία, καθώς οι ημερομηνίες της περιοδείας του συγκροτήματος όλως μυστηριωδώς συνέπεσαν με κάποια από τα εγκλήματα του δολοφόνου. Φυσικά, ο πραγματικός ένοχος ήταν ο Peter Sutcliffe, ο οποίος δολοφόνησε 13 γυναίκες.
Ο Sutcliffe έγινε γνωστός ως “Ο Αντεροβγάλτης του Γιόρκσαϊρ” γιατί ακρωτηρίαζε τα πτώματα των θυμάτων του χρησιμοποιώντας ένα σφυρί, ένα κατσαβίδι και ένα μαχαίρι.
Πρώην οδηγός φορτηγού από το Bradford, ο Sutcliffe λέγεται ότι θεωρούσε πως βρίσκεται σε «αποστολή από τον Θεό» για να δολοφονεί εκδιδόμενες γυναίκες, παρότι δεν ήταν όλα τα θύματά του εκδιδόμενες γυναίκες.
Το κυνήγι του Sutcliffe ήταν πολυετές και απίστευτα δαπανηρό, στα πλαίσια του οποίου αμέτρητοι άνδρες στη βόρεια Αγγλία ανακρίθηκαν. Επί πέντε χρόνια σκότωνε γυναίκες και διέφευγε τη σύλληψη, καθώς ανακρίθηκε από την αστυνομία 9 φορές και τις 9 κατάφερε να τους πείσει πως είναι αθώος. Τελικά συνελήφθη στις 2 Ιανουαρίου 1981 όταν έπεσε στα χέρια της αστυνομίας όταν εντοπίστηκε να οδηγεί με πλαστές πινακίδες. Ήταν τότε 34 ετών κι είχε δολοφονήσει 13 γυναίκες, ενώ είχε επιτεθεί σε τουλάχιστον 7 στη βόρεια Αγγλία, στην κομητεία του Γιορκσάιρ.
Ο Sutcliffe ήταν μια τρομακτική φιγούρα, βασανίζοντας και τραυματίζοντας πολύ περισσότερες γυναίκες από τις 13 που κατάφερε εν τέλει να αποτελειώσει. Τα περισσότερα από τα εγκλήματά του τα διέπραξε την ίδια περίοδο που οι Joy Division ανέβαιναν στην κορυφή της post-punk σκηνής, και για κακή τους τύχη, συμπτωματικά, μερικοί από τους φόνους του Sutcliffe πραγματοποιήθηκαν σε κοντινή απόσταση από τα κλαμπς όπου έπαιζε το συγκρότημα. Έτσι, ο μπασίστας του συγκροτήματος, Peter Hook και ο ντράμερ Stephen Morris βρέθηκαν στο στόχαστρο της αστυνομίας, όταν τα αυτοκίνητά τους κατά κάποιο τρόπο επισημάνθηκαν ως “ύποπτα“.
Ο Hook δήλωσε στον Xfm: «Αυτό που συνέβη ήταν ότι σε κάθε κλαμπ στο οποίο παίζαμε, όλως τυχαίως βρισκόταν σε κάποιο ύποπτο μέρος της πόλης. Καταφέραμε να παίξουμε στις συνοικίες με τα κόκκινα φανάρια του Halifax, του Huddersfield, του Leeds, του Manchester και στο Λονδίνο».
Και πρόσθεσε: «Η αστυνομία είχε ζητήσει από το κοινό να σημειώσει τους αριθμούς πινακίδων οποιουδήποτε περίεργου αυτοκινήτου βρισκόταν στην περιοχή, ώστε να μπορέσει να το ερευνήσει αργότερα. Κατά κάποιο τρόπο, τα αυτοκίνητα του Steve και του δικού μου είχαν μπει στο σύστημα μερικές φορές και ουσιαστικά, μας έβαλαν στο μάτι!».
Παρόλο που οι δυο τους ήταν εντελώς αθώοι, ο Morris φοβόταν ότι η αστυνομία θα έκανε το λάθος να τον θεωρήσει τον δολοφόνο, γεγονός που τον του προκαλούσε μεγάλο πανικό. Ο Hook συνέχισε: «Ο Steve ήταν πολύ, πολύ νευρικός εκείνες τις μέρες, και όταν η αστυνομία τον ανέκρινε, τα έχασε. Τον πήγαν στο αστυνομικό τμήμα και η μαμά του έπρεπε να έρθει να τον σώσει. Ήταν πολύ τρομακτικό – ουσιαστικά σε ρωτούσαν στα ίσα αν ήσουν ο Αντεροβγάλτης».
Τα δυο μέλη των Joy Division αφέθηκαν ελεύθερα και τελικά λίγα χρόνια αργότερα, ο Sutcliffe συνελήφθη. Είχε καταδικαστεί το 1981 σε 20 φορές ισόβια και αργότερα είχε διαγνωστεί με παρανοϊκή σχιζοφρένεια, οπότε και πέρασε τρεις δεκαετίες στο Νοσοκομείο Μπρόουντμουρ πριν μεταφερθεί στη φυλακή Φράνκλαντ του Ντάραμ το 2016. Πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του στη φυλακή και πέθανε το 2020 σε ηλικία 74 ετών.
Με πληροφορίες από: Far Out Magazine
