Ένας άντρας, γύρω στα 30, περνά κάποια στιγμή κάπου εκεί γύρω στο 2006-2007 το κατώφλι του γραφείου του Στιβ Χιρς, του τότε 45χρονου ιδρυτή και ιδιοκτήτη της Vivid Entertainment, του μεγαλύτερου κινηματογραφικού παραγωγού hardcore ταινιών στον πλανήτη.
Λέγεται Στίβεν Πολ Τζόουνς και εκπροσωπεί το YouPorn. Σε ένα κύκλωμα που είναι φύσει και θέσει ολιγοπωλιακό, άρα περιορισμένο, ο καθένας είναι γνωστός, με το μικρό, το επώνυμό του ή το παρατσούκλι του. Όχι όμως και ο Τζόουνς.
Ο άνθρωπος αυτός μοιάζει σαν να «φυτεύτηκε» ξαφνικά στον χάρτη του παγκόσμιου πορνό. Κανείς δεν τον είχε δει. Κανείς δεν τον είχε ξανακούσει. Κι όμως, ο άνθρωπος αυτός έφτασε στο γραφείο του Χιρς (με άλλα λόγια, τον «Χιού Χέφνερ της βίντεο-τσόντας») για να του ζητήσει να μιλήσουν «για μπίζνες».
Είναι, λέει και ισχυρίζεται, ένας εκ των δυο ιδιοκτητών του Youporn, του μεγαλυτέρου σήμερα site με πορνογραφικό υλικό στο διαδίκτυο και επιθυμεί την εξαγορά του ιντερνετικού του προϊόντος έναντι ενός παχυλότατου ποσού. Μιλάει λίγο και είναι, πραγματικά, μυστηριώδης. Σαν να πρόκειται για φάντασμα – θαρρείς σαν να είναι ένας Kayser Soze βγαλμένος από την ταινία «Συνήθεις Ύποπτοι».
Το Youporn.com σχεδιάστηκε πάνω στα πρότυπα του YouTube, επιτρέποντας στο δυνητικό του χρήστη να συνεισφέρει το δικό του πορνογραφικό υλικό. Είναι (ή έστω ήταν) το πιο διαδεδομένο πορνογραφικό site στο διαδίκτυο και έχει χαρακτηριστεί ως «a good role model for the sexually naïve» («μοντέλο συμπεριφοράς για τους σεξουαλικά αφελείς»), με τη λογική ότι τα περισσότερα βίντεο που «ανεβαίνουν» στις σελίδες του δείχνουν καθημερινά ζευγάρια της διπλανής πόρτας να κάνουν σεξ.
Κάποια στιγμή, με βάση το Alexa, το πιο έγκυρο όργανο μέτρησης της διαδικτυακής επισκεψιμότητας, κατάφερε να συγκεντρώνει περισσότερα άτομα καθημερινά ακόμη κι από το CNN καθώς βρέθηκε στην 32η θέση της παγκόσμιας κατάταξης, αφήνοντας την μιντιακή υπερδύναμη του Τεντ Τέρνερ αρκετές θέσεις πιο κάτω.
Το site ήταν αρχικά πανίσχυρο σε δυο χώρες, στις οποίες και καταλαμβάνει ένα μεγάλο μερίδιο των «κυβερνοναυτών» τους: η μια είναι οι Φιλιππίνες, όπου είναι στατιστικά ο 11ος ιντερνετικός προορισμός του πληθυσμού που διαθέτει DSL. Η δεύτερη τη τάξει είναι η Ελλάδα: σύμφωνα με την Alexa πάντα, κάπου εκεί γύρω στο 2008-2009, είχαμε… ανακηρύξει το Υouporn ως το 13ο πιο δημοφιλές site στο οποίο έμπαιναν τότε Ελληνίδες και Έλληνες.
Μαζί με τον συνιδρυτή και φίλο του, τον μαλαισιανό επιχειρηματία Ζαχ Χονγκ, μόνιμο κάτοικο Αυστραλίας, ο Τζόουνς είδε σταδιακά και βήμα προς βήμα το όραμά του να γίνεται πραγματικότητα: εύκολη και δωρεάν πρόσβαση στο σεξ για όλους.
Ήταν αμφότεροι απολύτως ενθουσιασμένοι, αφού κατάφεραν την απόλυτη εκδημοκρατικοποίηση του σεξ: όλοι έχουν πρόσβαση σε όλα, χωρίς να χρειαστεί να καταφύγουν σε αγορές περιοδικών και κασετών ή να δώσουν τον αριθμό της πιστωτικής τους κάρτας έναντι υπηρεσιών PPV (pay per view).
Η μετεωρική άνοδος του YouPorn
«Μα τι κάνουν; Προσφέρουν το πορνό δωρεάν; Δεν μπορείς να βγάλεις χρήματα με αυτόν τον τρόπο!», ισχυρίστηκε στην αρχή ο Χιρς – αλλά είχε άδικο.
Η ευκολία της online πρόσβασης σε πορνογραφικό υλικό έχει αφήσει εδώ και πάνω από 15 χρόνια τα σημάδια της πάνω στην κινηματογραφική βιομηχανία του πορνό: οι πωλήσεις βίντεο πορνογραφικού περιεχομένου σημείωσαν ραγδαία πτώση, ενώ οι υπόλοιπες εταιρίες του χώρου, όπως οι Wicked Pictures, Evil Angel, Digital Playground, Red Light District, Penthouse Media Group και Hustler πλέον… φυτοζωούν.
Από τότε λοιπόν που το PornHub και το YouPorn διακινούν δωρεάν (και νόμιμα) όλα αυτά που εκείνοι πουλούσαν με τον ιδρώτα του προσώπου τους (ή άλλων μελών του σώματός τους) τόσα χρόνια, οι ίδιοι τι θα κάνουν; Αν χαθούν και αυτά τα έσοδα, πάνε για φούντο.
Μαζί τους έχουν συνταχθεί και όλοι όσοι εναντιώνονται στην πρωτοφανή αυτή επανάσταση, τη συγκέντρωση δηλαδή ερασιτεχνικού σεξουαλικού υλικού σε τεράστιες βάσεις δεδομένων: τα επιχειρήματά τους αφορούν στην πρόσβαση που έχουν στα συγκεκριμένα site οι ανήλικοι κυρίως χρήστες.
Πράγματι, η ιντερνετική πλατφόρμα των δυο site επιτρέπει σε οποιονδήποτε ανήλικο να δει το περιεχόμενό τους, δίνοντας ακόμα και ψεύτικα στοιχεία σχετικά με την ημερομηνία γέννησής τους. (Σχεδόν) κανείς δεν ελέγχει τίποτα και κανέναν.
Ένα παιδί 15 ετών μπορεί να πληκτρολογήσει, εν είδη υπεύθυνης δήλωσης, στην αρχική τους σελίδα ότι είναι ψευδώς 21 και να μυηθεί άμεσα στα πιο καλά κρυμμένα μυστικά της κρεβατοκάμαρας της Λίντσει Λόαν, της Τζοάνα από το Λονδίνο και της Μαρίας από τον Κολωνό.
Το φαινόμενο των ερασιτεχνικών πορνό θέτει και δυο σοβαρά νομικά ζητήματα: αφενός της δημοσιοποίησης των ιδιωτικών στιγμών κάποιων ανθρώπων που μπορεί να μην έχουν δώσει τη συγκατάθεσή τους σε αυτό κι αφετέρου κατά πόσο ελέγχεται η νόμιμη ηλικία των πρωταγωνιστών στις επίμαχες σκηνές.
Υπάρχουν άνθρωποι που περνούν όλη τους τη μέρα πάνω από τα βίντεο που «ανεβαίνουν», ελέγχοντας το περιεχόμενό τους ή τους χρήστες εκείνους που πληκτρολογούν λέξεις όπως «πολύ μικρά αγόρια» ή «βιασμοί».
Πλέον, το τελευταίο οχυρό των εταιριών hardcore ταινιών είναι οι ακριβές παραγωγές. Μόνο έτσι πιστεύουν ότι θα καταφέρουν να χτυπήσουν τον ανταγωνισμό που πρόεκυψε εσχάτως στην συντεχνία αυτή.
Όμως, με 300 νέες ιστοσελίδες πορνογραφικού περιεχομένου να ξεφυτρώνουν κάθε μέρα στο ιντερνέτ και πάνω από 50.0000 άτομα να παρακολουθούν πορνό τη στιγμή ακριβώς που διαβάζετε την πρόταση αυτή, η λύση που προβάλλεται ως η πλέον πιθανή είναι αυτή που ακολούθησαν, προ 20ετίας, οι πολέμιοι του Napster και των υπολοίπων site ανταλλαγής μουσικών αρχείων: όπως στο iTunes ο καθένας αποκτάει το τραγούδι της αρεσκείας του έναντι 99 cents, έτσι και τώρα, ο καθένας θα μπορεί να δει το βιντεάκι που γουστάρει με ένα μίνιμουμ χρηματικό αντίτιμο.
Ο Ζαχ Χονγκ κάθεται μαζί με τον Τζόουνς στο γραφείο του, με ένα ακριβό πούρο στο δεξί του χέρι, συζητώντας για το μέλλον της εταιρίας τους. Ανάμεσα στους τέσσερεις κλειστούς τοίχους, η αλήθεια μπορεί επιτέλους να λάμψει: δεν υπάρχει κανένας Τζόουνς. Ποτέ του δεν υπήρξε. Ο ένας και αληθινός ιδρυτής του μεγαλυτέρου ιντερνετικού κόλπου της τελευταίας πενταετίας είναι ο Γερμανός Fabian Thylmann.
Ο, 45χρονος σήμερα, Fabian Thylmann, ιδιοκτήτης της ιστοσελίδας πορνογραφικού περιεχομένου YouPorn και λοιπών «συγγενών» sites.
Ο Γερμανός που γεννήθηκε το 1978 το Άαχεν, ξεκίνησε τον προγραμματισμό υπολογιστών όταν ήταν 17 και στα τέλη της δεκαετίας του 1990 ανέπτυξε το λογισμικό NATS (Next-generation Affiliate Tracking Software), το οποίο επέτρεπε στους διαχειριστές ιστοτόπων να παρακολουθούν τα κλικ των χρηστών σε διαφημίσεις και συνδέσμους, ώστε να μπορούν να λαμβάνουν προμήθεια.
Ο δεινός προγραμματιστής που χρησιμοποίησε τα χρήματα που έβγαλε με το NATS για να αγοράσει διάφορες εταιρείες πορνογραφικού περιεχομένου στο Διαδίκτυο και τον Μάρτιο του 2010 ίδρυσε την Manwin η οποία με την σειρά της αγόρασε τις εταιρείες Pornhub, YouPorn, RedTube, Brazzers, Twistys.com, Mofos και άλλες πορνογραφικές ιστοσελίδες.
Ο άνθρωπος που «εκδημοκράτισε» την διαδικτυακή τσόντα.
Ο επιχειρηματίας που είδε το μέλλον του σεξ.
Ένας άντρας, γύρω στα 30, περνά κάποια στιγμή κάπου εκεί γύρω στο 2006-2007 το κατώφλι του γραφείου του Στιβ Χιρς, του τότε 45χρονου ιδρυτή και ιδιοκτήτη της Vivid Entertainment, του μεγαλύτερου κινηματογραφικού παραγωγού hardcore ταινιών στον πλανήτη.
Λέγεται Στίβεν Πολ Τζόουνς και εκπροσωπεί το YouPorn. Σε ένα κύκλωμα που είναι φύσει και θέσει ολιγοπωλιακό, άρα περιορισμένο, ο καθένας είναι γνωστός, με το μικρό, το επώνυμό του ή το παρατσούκλι του. Όχι όμως και ο Τζόουνς.
Ο άνθρωπος αυτός μοιάζει σαν να «φυτεύτηκε» ξαφνικά στον χάρτη του παγκόσμιου πορνό. Κανείς δεν τον είχε δει. Κανείς δεν τον είχε ξανακούσει. Κι όμως, ο άνθρωπος αυτός έφτασε στο γραφείο του Χιρς (με άλλα λόγια, τον «Χιού Χέφνερ της βίντεο-τσόντας») για να του ζητήσει να μιλήσουν «για μπίζνες».
Είναι, λέει και ισχυρίζεται, ένας εκ των δυο ιδιοκτητών του Youporn, του μεγαλυτέρου σήμερα site με πορνογραφικό υλικό στο διαδίκτυο και επιθυμεί την εξαγορά του ιντερνετικού του προϊόντος έναντι ενός παχυλότατου ποσού. Μιλάει λίγο και είναι, πραγματικά, μυστηριώδης. Σαν να πρόκειται για φάντασμα – θαρρείς σαν να είναι ένας Kayser Soze βγαλμένος από την ταινία «Συνήθεις Ύποπτοι».
Το Youporn.com σχεδιάστηκε πάνω στα πρότυπα του YouTube, επιτρέποντας στο δυνητικό του χρήστη να συνεισφέρει το δικό του πορνογραφικό υλικό. Είναι (ή έστω ήταν) το πιο διαδεδομένο πορνογραφικό site στο διαδίκτυο και έχει χαρακτηριστεί ως «a good role model for the sexually naïve» («μοντέλο συμπεριφοράς για τους σεξουαλικά αφελείς»), με τη λογική ότι τα περισσότερα βίντεο που «ανεβαίνουν» στις σελίδες του δείχνουν καθημερινά ζευγάρια της διπλανής πόρτας να κάνουν σεξ.
Κάποια στιγμή, με βάση το Alexa, το πιο έγκυρο όργανο μέτρησης της διαδικτυακής επισκεψιμότητας, κατάφερε να συγκεντρώνει περισσότερα άτομα καθημερινά ακόμη κι από το CNN καθώς βρέθηκε στην 32η θέση της παγκόσμιας κατάταξης, αφήνοντας την μιντιακή υπερδύναμη του Τεντ Τέρνερ αρκετές θέσεις πιο κάτω.
Το site ήταν αρχικά πανίσχυρο σε δυο χώρες, στις οποίες και καταλαμβάνει ένα μεγάλο μερίδιο των «κυβερνοναυτών» τους: η μια είναι οι Φιλιππίνες, όπου είναι στατιστικά ο 11ος ιντερνετικός προορισμός του πληθυσμού που διαθέτει DSL. Η δεύτερη τη τάξει είναι η Ελλάδα: σύμφωνα με την Alexa πάντα, κάπου εκεί γύρω στο 2008-2009, είχαμε… ανακηρύξει το Υouporn ως το 13ο πιο δημοφιλές site στο οποίο έμπαιναν τότε Ελληνίδες και Έλληνες.
Μαζί με τον συνιδρυτή και φίλο του, τον μαλαισιανό επιχειρηματία Ζαχ Χονγκ, μόνιμο κάτοικο Αυστραλίας, ο Τζόουνς είδε σταδιακά και βήμα προς βήμα το όραμά του να γίνεται πραγματικότητα: εύκολη και δωρεάν πρόσβαση στο σεξ για όλους.
Ήταν αμφότεροι απολύτως ενθουσιασμένοι, αφού κατάφεραν την απόλυτη εκδημοκρατικοποίηση του σεξ: όλοι έχουν πρόσβαση σε όλα, χωρίς να χρειαστεί να καταφύγουν σε αγορές περιοδικών και κασετών ή να δώσουν τον αριθμό της πιστωτικής τους κάρτας έναντι υπηρεσιών PPV (pay per view).
Η μετεωρική άνοδος του YouPorn
«Μα τι κάνουν; Προσφέρουν το πορνό δωρεάν; Δεν μπορείς να βγάλεις χρήματα με αυτόν τον τρόπο!», ισχυρίστηκε στην αρχή ο Χιρς – αλλά είχε άδικο.
Η ευκολία της online πρόσβασης σε πορνογραφικό υλικό έχει αφήσει εδώ και πάνω από 15 χρόνια τα σημάδια της πάνω στην κινηματογραφική βιομηχανία του πορνό: οι πωλήσεις βίντεο πορνογραφικού περιεχομένου σημείωσαν ραγδαία πτώση, ενώ οι υπόλοιπες εταιρίες του χώρου, όπως οι Wicked Pictures, Evil Angel, Digital Playground, Red Light District, Penthouse Media Group και Hustler πλέον… φυτοζωούν.
Από τότε λοιπόν που το PornHub και το YouPorn διακινούν δωρεάν (και νόμιμα) όλα αυτά που εκείνοι πουλούσαν με τον ιδρώτα του προσώπου τους (ή άλλων μελών του σώματός τους) τόσα χρόνια, οι ίδιοι τι θα κάνουν; Αν χαθούν και αυτά τα έσοδα, πάνε για φούντο.
Μαζί τους έχουν συνταχθεί και όλοι όσοι εναντιώνονται στην πρωτοφανή αυτή επανάσταση, τη συγκέντρωση δηλαδή ερασιτεχνικού σεξουαλικού υλικού σε τεράστιες βάσεις δεδομένων: τα επιχειρήματά τους αφορούν στην πρόσβαση που έχουν στα συγκεκριμένα site οι ανήλικοι κυρίως χρήστες.
Πράγματι, η ιντερνετική πλατφόρμα των δυο site επιτρέπει σε οποιονδήποτε ανήλικο να δει το περιεχόμενό τους, δίνοντας ακόμα και ψεύτικα στοιχεία σχετικά με την ημερομηνία γέννησής τους. (Σχεδόν) κανείς δεν ελέγχει τίποτα και κανέναν.
Ένα παιδί 15 ετών μπορεί να πληκτρολογήσει, εν είδη υπεύθυνης δήλωσης, στην αρχική τους σελίδα ότι είναι ψευδώς 21 και να μυηθεί άμεσα στα πιο καλά κρυμμένα μυστικά της κρεβατοκάμαρας της Λίντσει Λόαν, της Τζοάνα από το Λονδίνο και της Μαρίας από τον Κολωνό.
Το φαινόμενο των ερασιτεχνικών πορνό θέτει και δυο σοβαρά νομικά ζητήματα: αφενός της δημοσιοποίησης των ιδιωτικών στιγμών κάποιων ανθρώπων που μπορεί να μην έχουν δώσει τη συγκατάθεσή τους σε αυτό κι αφετέρου κατά πόσο ελέγχεται η νόμιμη ηλικία των πρωταγωνιστών στις επίμαχες σκηνές.
Υπάρχουν άνθρωποι που περνούν όλη τους τη μέρα πάνω από τα βίντεο που «ανεβαίνουν», ελέγχοντας το περιεχόμενό τους ή τους χρήστες εκείνους που πληκτρολογούν λέξεις όπως «πολύ μικρά αγόρια» ή «βιασμοί».
Πλέον, το τελευταίο οχυρό των εταιριών hardcore ταινιών είναι οι ακριβές παραγωγές. Μόνο έτσι πιστεύουν ότι θα καταφέρουν να χτυπήσουν τον ανταγωνισμό που πρόεκυψε εσχάτως στην συντεχνία αυτή.
Όμως, με 300 νέες ιστοσελίδες πορνογραφικού περιεχομένου να ξεφυτρώνουν κάθε μέρα στο ιντερνέτ και πάνω από 50.0000 άτομα να παρακολουθούν πορνό τη στιγμή ακριβώς που διαβάζετε την πρόταση αυτή, η λύση που προβάλλεται ως η πλέον πιθανή είναι αυτή που ακολούθησαν, προ 20ετίας, οι πολέμιοι του Napster και των υπολοίπων site ανταλλαγής μουσικών αρχείων: όπως στο iTunes ο καθένας αποκτάει το τραγούδι της αρεσκείας του έναντι 99 cents, έτσι και τώρα, ο καθένας θα μπορεί να δει το βιντεάκι που γουστάρει με ένα μίνιμουμ χρηματικό αντίτιμο.
Ο Ζαχ Χονγκ κάθεται μαζί με τον Τζόουνς στο γραφείο του, με ένα ακριβό πούρο στο δεξί του χέρι, συζητώντας για το μέλλον της εταιρίας τους. Ανάμεσα στους τέσσερεις κλειστούς τοίχους, η αλήθεια μπορεί επιτέλους να λάμψει: δεν υπάρχει κανένας Τζόουνς. Ποτέ του δεν υπήρξε. Ο ένας και αληθινός ιδρυτής του μεγαλυτέρου ιντερνετικού κόλπου της τελευταίας πενταετίας είναι ο Γερμανός Fabian Thylmann.
Ο, 45χρονος σήμερα, Fabian Thylmann, ιδιοκτήτης της ιστοσελίδας πορνογραφικού περιεχομένου YouPorn και λοιπών «συγγενών» sites.
Ο Γερμανός που γεννήθηκε το 1978 το Άαχεν, ξεκίνησε τον προγραμματισμό υπολογιστών όταν ήταν 17 και στα τέλη της δεκαετίας του 1990 ανέπτυξε το λογισμικό NATS (Next-generation Affiliate Tracking Software), το οποίο επέτρεπε στους διαχειριστές ιστοτόπων να παρακολουθούν τα κλικ των χρηστών σε διαφημίσεις και συνδέσμους, ώστε να μπορούν να λαμβάνουν προμήθεια.
Ο δεινός προγραμματιστής που χρησιμοποίησε τα χρήματα που έβγαλε με το NATS για να αγοράσει διάφορες εταιρείες πορνογραφικού περιεχομένου στο Διαδίκτυο και τον Μάρτιο του 2010 ίδρυσε την Manwin η οποία με την σειρά της αγόρασε τις εταιρείες Pornhub, YouPorn, RedTube, Brazzers, Twistys.com, Mofos και άλλες πορνογραφικές ιστοσελίδες.
Ο άνθρωπος που «εκδημοκράτισε» την διαδικτυακή τσόντα.
Ο επιχειρηματίας που είδε το μέλλον του σεξ.
