Πολλές φορές ακούμε τη φράση “τραγική σύμπτωση”, η οποία αν και σε κάποιες περιπτώσεις χρησιμοποιείται καθ’ υπερβολήν, σε αυτά τα γεγονότα πράγματι υπάρχουν πολλές και εντυπωσιακές συμπτώσεις και δυστυχώς στη πλειοψηφία τους είναι τραγικές.

Αυτές οι ιστορίες μπορεί να σας κάνουν να αμφιβάλλετε για το τι είναι πραγματικό και να σας κάνουν να σκεφτείτε σχετικά με την ύπαρξη της μοίρας και του πεπρωμένου. Όλες αποδεικνύουν πόσο απρόβλεπτη και μυστηριώδης μπορεί να είναι η ζωή, ενώ σε μία η τύχη θα διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο.

Οι τραγωδίες του φράγματος Χούβερ

Το φράγμα Χούβερ είναι ένα τοξωτό φράγμα επί του ποταμού Κολοράντο, στα σύνορα των πολιτειών της Αριζόνα και της Νεβάδα. Κατασκευάστηκε κατά τα έτη 1931-1936, κατά τη διάρκεια της Παγκόσμιας Ύφεσης του 1929 και έχει σημαδευτεί από μία τραγική σύμπτωση: ένας πατέρας και ο γιος του πέθαναν εκεί με διαφορά 13 χρόνων.

Ο John Gregory Tierney ήταν ο πρώτος άνθρωπος που έχασε τη ζωή του κατά την κατασκευή του φράγματος το 1922. Καθώς ερευνούσε τον ποταμό Κολοράντο στο Boulder Canyon για να βρει την ιδανική τοποθεσία του φράγματος, ο John Gregory εξαφανίστηκε. Οι αρχές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο Tierney έπεσε στο ποτάμι και πνίγηκε, αλλά το σώμα του δεν βρέθηκε ποτέ. Αρκετά χρόνια αργότερα, το 1935, ο γιος του Patrick William Tierney, ο οποίος ήταν μόλις 12 ετών όταν πέθανε ο πατέρας του, άρχισε να ψάχνει για δουλειά στο φράγμα Χούβερ.

Στις 20 Δεκεμβρίου 1935, την ίδια ημερομηνία που ο πατέρας του είχε εξαφανιστεί 13 χρόνια νωρίτερα, ο Patrick έπεσε από έναν πύργο εισαγωγής του φράγματος και πέθανε. Ο θάνατός του αποτελεί το τελευταίο θανατηφόρο κατά την κατασκευή του φράγματος Χούβερ και επειδή δεν υπάρχει καμία καταγραφή για αυτοκτονία, οι άνθρωποι να αναρωτιούνται μήπως αυτός ο διπλός θάνατος ήταν ένα τραγικό παιχνίδι της μοίρας.

Ο Τιτανικός και ο Τιτάνας

Το ναυάγιο του Τιτανικού είναι ίσως η πιο γνωστή ναυτική τραγωδία στην ιστορία, αλλά αυτό που την κάνει ακόμα πιο τραγική και ταυτόχρονα ενδιαφέρουσα είναι ένα βιβλίο που γράφτηκε 14 χρόνια πριν από το μοιραίο ταξίδι του Τιτανικού. Το 1898, ο Morgan Robertson έγραψε ένα μυθιστόρημα με τίτλο “The Wreck of the Titan” (το ναυάγιο ενός Τιτάνα). στο οποίο υπήρχαν διάφορες προβλέψεις για την τραγωδία του Τιτανικού, όπως λέγεται.

Το φανταστικό πλοίο του Robertson, ο Τιτάνας, περιγράφηκε επίσης ως το μεγαλύτερο και το πιο πολυτελές πλοίο που κατασκευάστηκε ποτέ, παρόμοιο με τον πραγματικό Τιτανικό. Και τα δύο πλοία βυθίστηκαν μετά από πρόσκρουση σε παγόβουνο στον Βόρειο Ατλαντικό, τον μήνα Απρίλιο και ήταν βράδυ.

Ο Τιτάνας είχε μήκος περίπου 800 πόδια, σχεδόν το ίδιο με τον Τιτανικό. Και στις δύο περιπτώσεις, ο αριθμός των διαθέσιμων ναυαγοσωστικών λέμβων ήταν ανεπαρκής για τους επιβάτες, με αποτέλεσμα ο αριθμός των θυμάτων να είναι πολύ μεγάλος.

Στο μυθιστόρημα του Robertson, ο Τιτάνας μεταφέρει 2.000 επιβάτες με μόνο 24 σωσίβιες λέμβους, ενώ ο Τιτανικός είχε 20 σωσίβιες λέμβους με χωρητικότητα μόνο τους μισούς επιβάτες και το πλήρωμά του. Η βύθιση του Τιτάνα κόστισε τη ζωή σε περίπου 1.500 ανθρώπους.

Ο Robertson συνειδητοποίησε ότι το βιβλίο του ήταν δημοφιλές και μετά την τραγωδία του Τιτανικού, αποφάσισε να κάνει κάποιες αλλαγές στο αρχικό βιβλίο και το δημοσίευσε ξανά. Παρόλα αυτά, οι ομοιότητες μεταξύ των δύο πλοίων παραμένουν εντυπωσιακές και συνεχίζουν να εκπλήσσουν τον κόσμο, κάνοντας πολλούς να αναρωτιούνται αν ήταν μια απλή σύμπτωση ή κάτι πιο μυστήριο.

Σύμφωνα με την Time,

«Τα πλοία είχαν σχεδόν το ίδιο μέγεθος – σε απόσταση μόλις 25 μέτρων ή 82 ποδιών μεταξύ τους – και οι δύο βυθίσεις συνέβησαν τον Απρίλιο, και τα δύο πλοία είχαν μόνο λίγο πάνω από τον ελάχιστο νόμιμο αριθμό σωσίβιων λέμβων, οδηγώντας σε τραγική απώλεια ζωών».

Η Αβύθιστη Γυναίκα

Η Violet Jessop πήρε το παρατσούκλι “Miss Unsinkable” (Miss αβύθιστη), αφού επιβίωσε από τρεις θαλάσσιες καταστροφές, η καθεμία πιο επικίνδυνη από την προηγούμενη. Η Jessop, μία Αργεντίνα ιρλανδικής καταγωγής, εργάστηκε ως καμαρότος για τη White Star Line.

Η πρώτη σύγκρουση έγινε στο RMS Olympic το 1911 όταν το πλοίο χτύπησε το HMS Hawke. Αν και το Olympic υπέστη μεγάλες ζημιές, δεν βυθίστηκε και η Violet έμεινε αλώβητη. Στη συνέχεια εργάστηκε στο πλήρωμα του Τιτανικού κατά τη διάρκεια του ατυχούς ταξιδιού του το 1912. Όταν ο Τιτανικός χτύπησε στο παγόβουνο και άρχισε να βυθίζεται, η Violet επιβιβάστηκε στη ναυαγοσωστική λέμβο 16 και κατάφερε να επιζήσει μιας τραγωδίας με πάνω από 1.500 νεκρούς.

Η Violet εργάστηκε ως νοσοκόμα στο HMHS Britannic που ήταν αδελφό πλοίο του Τιτανικού και χρησιμοποιήθηκε ως πλοίο νοσοκομείου κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Στη συνέχεια, το 1916, το Britannic χτύπησε σε νάρκη και άρχισε να βυθίζεται. Η Violet έπρεπε να πεταχτεί από το πλοίο και τραυματίστηκε στο κεφάλι, αλλά έζησε ένα άλλο ναυάγιο. Το να βιώνεις τρία ναυάγια ως επιβάτης από την ίδια ναυτιλιακή γραμμή είναι από τις πιο περίεργες συμπτώσεις στην ιστορία, αλλά χάρη στη τύχη και την εκπαίδευσή της η Jessop επέζησε.

Ο τραυματισμός στο κεφάλι της ήταν εμφανής στον Maxtone-Graham όταν της πήρε συνέντευξη το 1970 για ένα βιβλίο για τους επιζώντες του Τιτανικού. Δήλωσε, «Ήταν σχεδόν φαλακρή και φορούσε μια περούκα καστανού χρώματος. Αυτό το χτύπημα είχε προκληθεί καθώς εγκατέλειπε το Britannic, αλλά το έμαθα αρκετά χρόνια αργότερα».

Οι δολοφονίες στο Άρινγκτον

Η ήσυχη πόλη Άρινγκτον κοντά στο Μπέρμιγχαμ της Αγγλίας κρύβει δύο φόνους, που έγιναν με διαφορά 157 ετών. Ο πρώτος που έγινε το 1817 με τον δεύτερο του 2006, έχουν εντυπωσιακές ομοιότητες.

Το πρώτο θύμα ήταν η 20χρονη Mary Ashford και δολοφονήθηκε στις 27 Μαΐου του 1817. Το σώμα της βρέθηκε σε ένα λάκκο γεμάτο νερό και η έκθεση της νεκροψίας έδειξε ότι είχε βιαστεί και σκοτωθεί. Παρά τις έντονες υποψίες και την οργή του κοινού, ο βασικός ύποπτος, ο Abraham Thornton, αφέθηκε ελεύθερος γιατί δεν υπήρχαν αρκετά στοιχεία εναντίον του.

Μετά από ενάμιση περίπου αιώνα στις 27 Μαΐου 1974, η 20χρονη Barbara Forrest στραγγαλίστηκε μέχρι θανάτου και στη συνέχεια το σώμα της πετάχτηκε σε ένα χαντάκι στο Chester Road. Ήταν η ίδια περιοχή όπου ανακαλύφθηκε η σορός της Mary Ashford. Το σώμα της Barbara έδειχνε επίσης κάποια σημάδια βιασμού. Όπως και στην προηγούμενη υπόθεση, ο βασικός ύποπτος, ο Michael Ian Thornton, αν και δικάστηκε, αθωώθηκε, επειδή και πάλι τα στοιχεία ήταν ανεπαρκή.

Η ίδια ημερομηνία, η παρόμοια ηλικία, η κοινή περιοχή και η παρόμοια κατάσταση των σορών έκαναν τόσο τον κόσμο όσο και τις υπηρεσίες επιβολής του νόμου να αναρωτιούνται εάν υπάρχει συσχέτιση μεταξύ αυτών των τραγικών θανάτων.

Deus Ex και οι τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου

Το βιντεοπαιχνίδι Deus Ex, που κυκλοφόρησε το 2000, παρουσιάζει μια τρομοκρατική επίθεση που μοιάζει με την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου. Λαμβάνοντας χώρα σε ένα δυστοπικό μέλλον, οι αποστολές του παιχνιδιού ορίστηκαν στη Νέα Υόρκη. Παραδόξως, οι εμβληματικοί Δίδυμοι Πύργοι λείπουν από τον ορίζοντα του παιχνιδιού.

Η αφήγηση του παιχνιδιού είναι ότι οι πύργοι κατεδαφίστηκαν από τρομοκράτες. Αυτό ένα χρόνο αργότερα στις 11 Σεπτεμβρίου του 2001 ερμηνεύτηκε ως μια περίεργη πρόβλεψη, καθώς τότε οι πραγματικοί Δίδυμοι Πύργοι καταστράφηκαν από τρομοκράτες.

Οι δημιουργοί του Deus Ex αποκάλυψαν ότι οι πύργοι έμειναν εκτός λόγω τεχνικών περιορισμών. Η μηχανή παιχνιδιού εκείνη την εποχή δεν μπόρεσε να αποδώσει τους Δίδυμους Πύργους μαζί με τον υπόλοιπο ορίζοντα. Η σύμπτωση είναι δύσκολο να αγνοηθεί από πολλούς, οι οποίοι συσχέτισαν τη μυθοπλασία με την πραγματικότητα. Πάντως, αυτή η σύνδεση μεταξύ του Deus Ex με την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου σχολιάζεται μέχρι και σήμερα.

☞︎ Με στοιχεία από το Medium.

Ακολουθήστε το OLAFAQ
στο Google News