Οι εφαρμογές γνωριμιών έχουν γίνει αναπόσπαστο μέρος της σύγχρονης κουλτούρας του dating, αλλά φαίνεται ότι η επιρροή τους εκτείνεται πέρα από την κοινωνική ζωή των ατόμων. Έρευνες αποκαλύπτουν ότι το online dating διαμορφώνει τη δυναμική της κοινωνικής διαστρωμάτωσης, συμβάλλοντας ενδεχομένως στην αύξηση της ταξικής ανισότητας. Μέσα από τη δυνατότητα επιλογής συντρόφου με κριτήρια όπως το μορφωτικό επίπεδο, το επάγγελμα και το εισόδημα, τα dating apps παίζουν σημαντικό ρόλο στην ενίσχυση της τάσης των ανθρώπων να αναζητούν συντρόφους με παρόμοιο κοινωνικοοικονομικό υπόβαθρο.
Ανά το παγκόσμιο, 1 στις 5 σχέσεις στις μέρες μας ξεκινούν online, ενώ πάνω από 50 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν δοκιμάσει να χρησιμοποιήσουν dating apps. Στην Ελλάδα, η πιο δημοφιλής dating εφαρμογή είναι το Tinder, όπου μπορείτε να φιλτράρετε με βάση την ηλικία, την καριέρα, την εκπαίδευση και άλλα χαρακτηριστικά της αγοράς.
Αλλά η χρήση των εφαρμογών για να βρείτε τον «ένα και μοναδικό» ενδέχεται να συμβάλει στην ταξική ανισότητα, σύμφωνα με έρευνα των Ομοσπονδιακών Αποθεματικών Τραπεζών του Saint Louis και του Dallas και του Κολλεγίου Χάβερφορντ.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η αύξηση της εισοδηματικής ανισότητας μεταξύ 1980 και 2020 οφείλεται τουλάχιστον κατά το ήμισυ στις αλλαγές στις προτιμήσεις στο πεδίο του online dating. Οι άνθρωποι είναι πλέον ακόμη πιο πιθανό να παντρευτούν κάποιον με αντίστοιχο κοινωνικοοικονομικό επίπεδο – δικηγόροι παντρεύονται τραπεζικούς, καθηγητές παντρεύονται λογιστές, ενώ οδηγοί φορτηγών παντρεύονται ταμίες supermarket και σερβιτόροι παντρεύονται ντελιβεράδες κ.λπ.
Η έρευνα μελέτησε τα δεδομένα ερευνών από το 2008 έως το 2021 – την περίοδο κατά την οποία οι εφαρμογές γνωριμιών όπως το Tinder έγιναν ο πιο συνηθισμένος τρόπος γνωριμίας μεταξύ των singles – για να καταγράψει την εκπαίδευση, τη φυλή, το εισόδημα, το επίπεδο δεξιοτήτων και την ηλικία των πρόσφατα παντρεμένων ατόμων.
Τα αποτελέσματα ίσως να μην προκαλούν έκπληξη: οι άνθρωποι προτιμούσαν να παντρευτούν κάποιον που ανήκει στην ίδια φυλή με αυτούς, έχει το ίδιο μορφωτικό επίπεδο και την ίδια ηλικία, ενώ όλοι προτιμούσαν κάποιον με υψηλότερο εισόδημα και επίπεδο δεξιοτήτων (οι δεξιότητες αναφέρονται στο αν κάποιος είναι υπάλληλος, εργάτης ή υπάλληλος στον τομέα των υπηρεσιών). Αυτές οι προτιμήσεις δεν άλλαξαν πολύ μεταξύ 2008-2021, αλλά όταν οι ερευνητές ανέτρεξαν πίσω και συμπεριέλαβαν στατιστικά στοιχεία από το 1960 και το 1980, διαπίστωσαν ότι οι συγκεκριμένες προτιμήσεις σημείωσαν απότομη αύξηση τις τελευταίες δεκαετίες.
«Με άλλα λόγια, οι άνθρωποι θα ήθελαν ιδανικά έναν σύντροφο που να βρίσκεται “πάνω από την κατηγορία τους”», σημειώνεται στην έκθεση.
Οι σημαντικότεροι παράγοντες που έπαιξαν ρόλο ήταν η εκπαίδευση (35%), οι δεξιότητες (30%), το εισόδημα (15%) και η ηλικία (15%), ενώ η φυλή φαίνεται ότι έπαιξε σχετικά δευτερεύοντα ρόλο (5%). Η έκθεση διαπίστωσε επίσης ότι μεταξύ 2008-21, οι γυναίκες είχαν ελαφρώς μεγαλύτερη προτίμηση σε άτομα της ηλικίας τους, ενώ οι άνδρες έδειξαν μεγαλύτερη προτίμηση σε γυναίκες με το ίδιο μορφωτικό επίπεδο.
Η εξήγηση είναι εν μέρει η πολιτισμική: καθώς οι γυναίκες εγκαταλείπουν τον ρόλο της νοικοκυράς για να κάνουν καριέρα και να αποκτήσουν ανώτερη εκπαίδευση, ως επόμενο αναζητούν συντρόφους με παρόμοια προσόντα.
Η έρευνα υπογράμμισε ότι η μεγαλύτερη διαθεσιμότητα μορφωμένων και εξειδικευμένων γυναικών έχει μειώσει τον αριθμό των ανδρών που προτιμούν τις γυναίκες χωρίς μόρφωση. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τα στοιχεία από το 1960 έως το 1980, όπου οι άνδρες προτιμούσαν τις γυναίκες με το μικρότερο εισόδημα, τις λιγότερες δεξιότητες και το χαμηλότερο μορφωτικό επίπεδο, « γεγονός που υποδηλώνει ότι προτιμούν συζύγους που αναλαμβάνουν οικιακούς ρόλους», αναφέρουν οι ερευνητές.
Τα ευρήματα συμφωνούν με τις γενικές τάσεις στα ετεροφυλόφιλα ραντεβού: ενώ και τα δύο φύλα προτιμούν συντρόφους με υψηλό εισόδημα και μορφωτικό επίπεδο, το φαινόμενο είναι πιο έντονο για τις γυναίκες. «Οι γυναίκες είναι πιο επιλεκτικές σε ερωτικούς συντρόφους από ό,τι οι άνδρες και είναι πιο πιθανό να δίνουν προτεραιότητα στην ικανότητα απόκτησης πόρων σε έναν πιθανό μακροπρόθεσμο σύντροφο», σημειώνουν χαρακτηριστικά οι ερευνητές.
Όσον αφορά τις προτιμήσεις γενικότερα, «η μελέτη μας διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι ήταν πιο επιλεκτικοί ως προς τη φυλή, ακολουθούμενοι από την εκπαίδευση και την ηλικία σε πολύ μικρότερο βαθμό», πρόσθεσαν. Προηγούμενες έρευνες δείχνουν ότι η επιτυχία σας στα online ραντεβού μπορεί να εξαρτάται από τη φυλή σας: Οι μαύρες γυναίκες και οι Ασιάτες άνδρες αγνοούνται περισσότερο, ενώ οι λευκοί άνδρες και οι Ασιάτισσες γυναίκες λαμβάνουν τη μεγαλύτερη προσοχή. Αλλά η έκθεση σημείωσε ότι αυτό το αποτέλεσμα μπορεί να μην είναι τόσο έντονο πλέον: από το 2008 και μετά, και τα δύο φύλα είναι πιο ανοιχτά στο να βγαίνουν ραντεβού με άτομα διαφορετικής φυλής.
Η Liesel Sharabi, καθηγήτρια επικοινωνίας στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Αριζόνα, δήλωσε ότι οι εφαρμογές γνωριμιών ενδεχομένως να επιτείνουν περαιτέρω τις προτιμήσεις που ήδη εκδηλώνονται κατά τη διάρκεια μιας γνωριμίας δια ζώσης.
«Ενώ οι online γνωριμίες έχουν τη δυνατότητα να συνδέουν ανθρώπους με διαφορετικό υπόβαθρο, αποτελούν επίσης ένα απίστευτα αποτελεσματικό εργαλείο στον εντοπισμό ατόμων που μοιάζουν με τους ίδιους», δήλωσε η Sharabi. «Υπό αυτή την έννοια, το online dating ενδέχεται να βαθαίνει το ταξικό χάσμα, διευκολύνοντας τους ανθρώπους να συνδεθούν με άτομα της ίδιας ή υψηλότερης κοινωνικοοικονομικής κατάστασης».
Επομένως, η συμβολή του online dating στην εισοδηματική ανισότητα αποκαλύπτει μια νέα διάσταση της ψηφιακής εποχής. Αν και οι εφαρμογές γνωριμιών προσφέρουν περισσότερες ευκαιρίες για γνωριμίες, φαίνεται πως παράλληλα ενισχύουν τις προϋπάρχουσες κοινωνικές δομές, κάνοντας πιο δύσκολη την ανάμειξη μεταξύ διαφορετικών κοινωνικών τάξεων. Το ερώτημα που παραμένει είναι αν αυτές οι τάσεις θα ενισχυθούν ή αν θα υπάρξουν αλλαγές που θα επιτρέψουν μεγαλύτερη κοινωνική κινητικότητα μέσω των ψηφιακών σχέσεων.
➠ Διαβάστε επίσης: Διαγράψτε όλα τα dating apps και βρείτε τον έρωτα offline
