Έχοντας ζήσει πολλά χρόνια στο Λονδίνο απέφυγε να έρθει αντιμέτωπος με τις εγχώριες λακκούβες στο δρόμο προς την εξάλειψη των ανισοτήτων. Εμπνεύστηκε το Queer Archive Festival, το οποίο με υποστήριξη της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση διανύει τη τρίτη επιτυχημένη χρονιά του.

– Ποιο είναι το πιο ακραίο ομοφοβικό περιστατικό που έχεις αντιμετωπίσει στη ζωή σου.

Αυτό είναι λίγο tricky. Δεν έχω βιώσει προσωπικά κάτι ακραίο, βέβαια έχω περάσει μεγάλο μέρος της ζωής μου στο Λονδίνο, σε πολύ ανοιχτή με το θέμα κοινότητα οπότε σίγουρα αυτό έχει παίξει ρόλο. Στην Ελλάδα ευτυχώς δεν μου έχει τύχει, όχι ακόμα τουλάχιστον.

– Πώς αντιμετώπισε η οικογένεια σου τη σεξουαλικότητά σου;

Για ένα πάρα πολύ μεγάλο διάστημα δεν ήξερε κανείς τίποτα αλλά στην πορεία τα περισσότερα μέλη της οικογένειάς μου το έχουν αντιμετωπίσει με πολλή μεγάλη χαρά. Ο πατέρας μου όταν το αντιλήφθηκε απέφυγε το συζητήσει ευθέως αλλά μου έδειξε περισσότερη αγάπη από πριν. H μαμά είναι πολύ περήφανη για μένα και εγώ γι’ αυτήν.

Φωτ.: Κική Παπαδοπούλου / Olafaq

– Πιστεύεις ότι η politically correct κινητοποίηση της εποχής έχει ουσιαστικό αποτέλεσμα ή στέκεται στην επιφάνεια; 

Σίγουρα η νέα γλώσσα της συμπερίληψης απαιτεί μία περίοδο προσαρμογής και ενημέρωσης και όσο κρατάει αυτό σαν διαδικασία θα πρέπει να είμαστε ανεκτικοί και πρόθυμοι να δώσουμε πληροφορίες και ώθηση σε όσους δεν έχουν την  ευκαιρία να ενημερωθούν σωστά. Οπότε καμία έκφραση δε στέκεται στην επιφάνεια ακόμα κι αν δεν χρησιμοποιεί τη σωστή ορολογία.

– Γιατί συζητάμε ακόμα για θεωρίες μεταστροφής; Έχεις βρεθεί αντιμέτωπος με κάτι τέτοιο;

Ευτυχώς δεν έχω έρθει αντιμέτωπος με κάτι τέτοιο αλλά το ότι συζητάμε ακόμα για θεωρίες μεταστροφής σημαίνει ότι πρόκειται για μία κοινωνία κλειστή, προσκολλημένη στις παραδόσεις και στα θρησκευτικά στερεότυπα.

-Έχεις δεχτεί ομοφοβική συμπεριφορά από μέλος της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας;

Εγώ προσωπικά όχι αλλά δυστυχώς είναι κάτι που συνηθίζεται στην ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα, σε μικρή κλίμακα βέβαια, αποδεικνύοντας ότι υπάρχει ομοφοβία ακόμη και μέσα στην ίδια την κοινότητα.

Φωτ.: Κική Παπαδοπούλου / Olafaq

– Ποια είναι τα βαθύτερα αίτια μιας ομοφοβικής κοινωνίας;

Έλλειψη μόρφωσης  και προσκόλληση σε παραδόσεις που δεν έχουν σχέση με τη σύγχρονη κοινωνία. Ο φόβος για το άγνωστο και η αναπαραγωγή παλαιών ιδεών. Ένα τυπικό παράδειγμα είναι η καλοκάγαθη γειτόνισσα, η οποία προσφέρει απλόχερα την αγάπη της παραμένοντας όμως ρατσίστρια εξαιτίας αυτών των κοινωνικών αγκυλώσεων.

– Ποια είναι η δική σου απάντηση στην ομοφοβία;

Το Queer Archive Festival.

– Πιστεύεις ότι οι ομοφοβικοί έχουν ευρύτερα μία αρνητική στάση ζωής;

Ναι, γιατί υπάρχει έλλειμα κοινωνικής ευαισθησίας και πληροφόρησης, πράγματα που ενισχύουν την  αίσθηση του μίσους, ενώ ταυτόχρονα οι ίδιοι γνωρίζουν βαθιά μέσα τους ότι στερούνται οπότε και  αναπτύσσουν αρνητικά συναισθήματα και συμπεριφορές.

Φωτ.: Κική Παπαδοπούλου / Olafaq

– Αισθάνεσαι ότι ο νόμος στην Ελλάδα σε προστατεύει;

Όχι γιατί μου στερεί πολλά από τα δικαιώματά μου περιθωριοποιώντας με.

– Ομοφοβία, τρανφσοβία, μισογυνισμός, ρατσισμός. Πιστεύεις ότι υπάρχει κοινό έδαφος διεκδικήσεων μεταξύ τους;

Υπάρχουν αυτοί που δέχονται την κατηγοριοποίηση κι αυτοί που την εφαρμόζουν αυτοβούλως κρίνοντας μέσα από τα δικά τους μυωπικά γυαλιά. Οπότε ναι, υπάρχει κοινό έδαφος διεκδικήσεων ως μία κοινή ομάδα που ζητάει τα ίδια πράγματα

– Κάνε μία ευχή κατά της ομοφοβίας.

Να φτάσουμε σε ένα σημείο που όλο αυτό να είναι μία ανάμνηση.

Φωτ.: Κική Παπαδοπούλου / Olafaq
Φωτ.: Κική Παπαδοπούλου / Olafaq