Η Τζέιν Μπίρκιν γεννήθηκε 14 Δεκεμβρίου 1946 στο Λονδίνο. Έχει τρεις κόρες. Την φωτογράφο Κέιτ Μπάρι από τον γάμο της με τον κινηματογραφικό σύνθετη Τζόν Μπάρι, την ηθοποιό-τραγουδίστρια Σαρλότ Γκενσμπούρ από τη σχέση της με τον Γάλλο τραγουδοποιό Σερζ Γκενσμπούρ και την επίσης ηθοποιό Λού Ντουαγιόν από τη σχέση της με τον Γάλλο συγγραφέα-σκηνοθέτη Ζακ Ντουαγιόν. Το 1966 έπαιξε στο «Βlow Up» του Μικελάντζελο Αντονιόνι και καθιερώθηκε ως μία από τις πιο ιδιαίτερες ηθοποιούς της γενιάς της. Σε αυτήν ανήκει η γυναικεία φωνή στο θρυλικό ντουέτο του «Je T’Aime… Moi Non Plus» (η αντρική φωνή ανήκε στον τότε σύντροφό της Σερζ Γκενσμπούρ). Ο οίκος Hermès δημιούργησε το 1984 προς τιμή της την τσάντα Birkin, που έμελλε να περάσει στην ιστορία της μόδας ως μία από τις πιο πετυχημένες καλλιτεχνικά και εμπορικά. Έχει ηχογραφήσει 19 προσωπικά στούντιο άλμπουμ. Το 2007 σκηνοθέτησε την πρώτη της ταινία «Boxes».
Ευτυχισμένα χρόνια.Πιστεύω ότι τα δεκατρία χρόνια με τον Σερζ Γκενσμπούρ ήταν τα πιο ευτυχισμένα και τα πιο φυσιολογικά χρόνια της ζωής του. Πιθανόν και της δικής μου ζωής.
Έκτακτη ανάγκη. Τρεις μέρες πριν πεθάνει ο Σερζ μου έδωσε ένα υπέροχο τεράστιο διαμάντι και μου είπε να το κρατήσω για περίπτωση έκτακτης ανάγκης.
Ο πατέρας μου ήταν συνεχώς άρρωστος. Είχε πάρει μέρος στην γαλλική Αντίσταση και σχεδόν κάθε βράδυ κοιμόταν στην παραλία για να είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμος να μπει σε πλοίο ή σε βάρκα και να περάσει απέναντι στην Γαλλία.
Πήρα τον πατέρα μου στα γυρίσματα της ταινίας «Έγκλημα στο Νείλο». Με άφησε τότε να του κάνω μία τρύπα στο αφτί και βάλε εκεί ένα σκουλαρίκι . Νομίζω ότι ενθουσιάστηκε.
Η μάνα μου έχει απωθημένο με την ηθοποιία. Θέλω να κάνω μία ταινία μαζί της. Παρόλο που κοντεύει τα 90, θέλω πολύ να παίξει μαζί μου. Θέλω να τη δω σαν την Γκλόρια Σβάνσον, να κατεβαίνει τη σκάλα.
Το πρώτο μαγαζί που πήγαμε με τον Γκενσμπούρ ήταν ένα κλαμπ όπου σύχναζαν τραβεστί. Από τον τρόπο που τον χαιρετούσαν, που τον φιλούσαν, κατάλαβα ότι τον αγαπούσαν πολύ. Σχεδόν όλοι ήταν ντυμένη σαν κότες. Δε θυμάμαι γιατί.
Πρωτοήρθα στην Ελλάδα δεκαπέντε ετών μαζί με τη μητέρα μου.Όλα τα βράδια μου στη Μύκονο τα πέρασα παρέα με ένα Γάλλο ποιητή, ο οποίος μου διάβασε όλα του τα ποιήματα. Αργότερα για πολλά χρόνια μου έστελνε γράμματα, μέσα στα οποία έκλεινε κάθε φορά και ένα αποξηραμένο λουλούδι.
Εκκεντρικές κινήσεις. Όταν το Γκενσμπούρ δεν έβρισκε ταξί τις μικρές ώρες, τηλεφωνούσε στο αστυνομικό τμήμα και έλεγε: «Έχω ένα μπουκάλι σαμπάνια και θέλω να πάω στο σπίτι της Τζέιν, που είναι καταπληκτική μαγείρισσα. Μήπως μπορείτε να με πετάξετε; Θα κάνεις σε όλους μας στο τραπέζι».
Υπέροχα παιδικά χρόνια. Πολλοί άνθρωποι ζουν άσχημα παιδικά χρόνια και μετά είναι σαν να δίνουν συνεχώς μάχη για να μην ξαναζήσουν αυτά που έζησαν ως παιδιά. Εγώ θεωρώ ότι τα παιδικά μου χρόνια υπήρξαν υπέροχα.
Η παιδική μας ηλικία είναι ένα νησί.Ένας τόπος στον οποίο δυστυχώς δεν έχουμε τη δυνατότητα να επιστρέψουμε για να βεβαιωθούμε αν ήταν πράγματι τόσο ωραία όταν ήμασταν εκεί.
Πρώτη εντύπωση. Όταν πρωτογνώρισα τον Γκενσμπούρ, μου φάνηκε φοβερός αλαζόνας και τρομερά δυσάρεστος. Φορούσε ένα μοβ πουκάμισο και έδειχνε κολλημένος με την Μπριζίτ Μπαρντό.
Άκουγα τον ήχο από το μπαλάκι. Όταν ήμασταν μικρά, ο πατέρας καθόταν συνεχώς στο σκοτάδι και έβλεπε τένις στην τηλεόραση. Άκουγα τον ήχο από το μπαλάκι και ήξερε ότι ο πατέρας μου ήταν εκεί.
Φιλοσοφίες.Γιατί τελειώνουν οι μεγάλοι έρωτες; Μόνο Σωκράτης μπορεί να απαντήσει σ´αυτό!
Αλλαγές.Έγκυος με μεγάλη κοιλιά, ρώτησα τον Γκενσμπούρ : «Σερζ, βλέπεις καμία αλλαγή επάνω μου;». «Τι, τα παπούτσια σου;», είπε. «Τη φούστα σου; Μήπως έκοψες τα μαλλιά σου;».
Ο μοναδικός αληθινός επαναστάτης που ξέρω ονομάζεται Ολιβιέ Ρολάν. Στα νιάτα του υπήρξε ένθερμος υποστηρικτής του Μάο, κάποτε έβαλε βόμβα και τίναξε στον αέρα το περιοδικό «Minute», μιλάει αρχαία ελληνικά και είναι εκπληκτικός συγγραφέας. Μακάρι να ήξερα τι σημαίνει επανάσταση. Θαυμάζω πάντως πολύ τους μεγάλους επαναστάτες.
Φοβήθηκα αληθινά στην Βιρμανία. Φοβήθηκα μήπως μας συλλάβουν οι στρατιωτικοί. Όταν όμως γνώρισα την Αουνγκ Σαν Σου Κι, αυτήν τη χαρισματική αγωνίστρια της αντιπολίτευσης, δεν είχα πλέον περιθώριο να νιώθω φόβο.
Το νερό είναι μνήμη. Η μητέρα μου έλεγε συχνά ότι είναι έγκλημα να μην περπατάει κάνει στη θάλασσα, όσο μεγάλος και αν είναι η ιδέα ήταν πάντα ότι το νερό είναι μνήμη, όπως και οι πέτρες.
Θέμα τύχης. Κανείς δεν ξέρει πως θα του έρθουν τα πράγματα στη ζωή. Κάθε κατεύθυνση που πήρα ήταν καθαρά θέμα τύχης.
Η Τζέιν Μπίρκιν γεννήθηκε 14 Δεκεμβρίου 1946 στο Λονδίνο. Έχει τρεις κόρες. Την φωτογράφο Κέιτ Μπάρι από τον γάμο της με τον κινηματογραφικό σύνθετη Τζόν Μπάρι, την ηθοποιό-τραγουδίστρια Σαρλότ Γκενσμπούρ από τη σχέση της με τον Γάλλο τραγουδοποιό Σερζ Γκενσμπούρ και την επίσης ηθοποιό Λού Ντουαγιόν από τη σχέση της με τον Γάλλο συγγραφέα-σκηνοθέτη Ζακ Ντουαγιόν. Το 1966 έπαιξε στο «Βlow Up» του Μικελάντζελο Αντονιόνι και καθιερώθηκε ως μία από τις πιο ιδιαίτερες ηθοποιούς της γενιάς της. Σε αυτήν ανήκει η γυναικεία φωνή στο θρυλικό ντουέτο του «Je T’Aime… Moi Non Plus» (η αντρική φωνή ανήκε στον τότε σύντροφό της Σερζ Γκενσμπούρ). Ο οίκος Hermès δημιούργησε το 1984 προς τιμή της την τσάντα Birkin, που έμελλε να περάσει στην ιστορία της μόδας ως μία από τις πιο πετυχημένες καλλιτεχνικά και εμπορικά. Έχει ηχογραφήσει 19 προσωπικά στούντιο άλμπουμ. Το 2007 σκηνοθέτησε την πρώτη της ταινία «Boxes».
Ευτυχισμένα χρόνια.Πιστεύω ότι τα δεκατρία χρόνια με τον Σερζ Γκενσμπούρ ήταν τα πιο ευτυχισμένα και τα πιο φυσιολογικά χρόνια της ζωής του. Πιθανόν και της δικής μου ζωής.
Έκτακτη ανάγκη. Τρεις μέρες πριν πεθάνει ο Σερζ μου έδωσε ένα υπέροχο τεράστιο διαμάντι και μου είπε να το κρατήσω για περίπτωση έκτακτης ανάγκης.
Ο πατέρας μου ήταν συνεχώς άρρωστος. Είχε πάρει μέρος στην γαλλική Αντίσταση και σχεδόν κάθε βράδυ κοιμόταν στην παραλία για να είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμος να μπει σε πλοίο ή σε βάρκα και να περάσει απέναντι στην Γαλλία.
Πήρα τον πατέρα μου στα γυρίσματα της ταινίας «Έγκλημα στο Νείλο». Με άφησε τότε να του κάνω μία τρύπα στο αφτί και βάλε εκεί ένα σκουλαρίκι . Νομίζω ότι ενθουσιάστηκε.
Η μάνα μου έχει απωθημένο με την ηθοποιία. Θέλω να κάνω μία ταινία μαζί της. Παρόλο που κοντεύει τα 90, θέλω πολύ να παίξει μαζί μου. Θέλω να τη δω σαν την Γκλόρια Σβάνσον, να κατεβαίνει τη σκάλα.
Το πρώτο μαγαζί που πήγαμε με τον Γκενσμπούρ ήταν ένα κλαμπ όπου σύχναζαν τραβεστί. Από τον τρόπο που τον χαιρετούσαν, που τον φιλούσαν, κατάλαβα ότι τον αγαπούσαν πολύ. Σχεδόν όλοι ήταν ντυμένη σαν κότες. Δε θυμάμαι γιατί.
Πρωτοήρθα στην Ελλάδα δεκαπέντε ετών μαζί με τη μητέρα μου.Όλα τα βράδια μου στη Μύκονο τα πέρασα παρέα με ένα Γάλλο ποιητή, ο οποίος μου διάβασε όλα του τα ποιήματα. Αργότερα για πολλά χρόνια μου έστελνε γράμματα, μέσα στα οποία έκλεινε κάθε φορά και ένα αποξηραμένο λουλούδι.
Εκκεντρικές κινήσεις. Όταν το Γκενσμπούρ δεν έβρισκε ταξί τις μικρές ώρες, τηλεφωνούσε στο αστυνομικό τμήμα και έλεγε: «Έχω ένα μπουκάλι σαμπάνια και θέλω να πάω στο σπίτι της Τζέιν, που είναι καταπληκτική μαγείρισσα. Μήπως μπορείτε να με πετάξετε; Θα κάνεις σε όλους μας στο τραπέζι».
Υπέροχα παιδικά χρόνια. Πολλοί άνθρωποι ζουν άσχημα παιδικά χρόνια και μετά είναι σαν να δίνουν συνεχώς μάχη για να μην ξαναζήσουν αυτά που έζησαν ως παιδιά. Εγώ θεωρώ ότι τα παιδικά μου χρόνια υπήρξαν υπέροχα.
Η παιδική μας ηλικία είναι ένα νησί.Ένας τόπος στον οποίο δυστυχώς δεν έχουμε τη δυνατότητα να επιστρέψουμε για να βεβαιωθούμε αν ήταν πράγματι τόσο ωραία όταν ήμασταν εκεί.
Πρώτη εντύπωση. Όταν πρωτογνώρισα τον Γκενσμπούρ, μου φάνηκε φοβερός αλαζόνας και τρομερά δυσάρεστος. Φορούσε ένα μοβ πουκάμισο και έδειχνε κολλημένος με την Μπριζίτ Μπαρντό.
Άκουγα τον ήχο από το μπαλάκι. Όταν ήμασταν μικρά, ο πατέρας καθόταν συνεχώς στο σκοτάδι και έβλεπε τένις στην τηλεόραση. Άκουγα τον ήχο από το μπαλάκι και ήξερε ότι ο πατέρας μου ήταν εκεί.
Φιλοσοφίες.Γιατί τελειώνουν οι μεγάλοι έρωτες; Μόνο Σωκράτης μπορεί να απαντήσει σ´αυτό!
Αλλαγές.Έγκυος με μεγάλη κοιλιά, ρώτησα τον Γκενσμπούρ : «Σερζ, βλέπεις καμία αλλαγή επάνω μου;». «Τι, τα παπούτσια σου;», είπε. «Τη φούστα σου; Μήπως έκοψες τα μαλλιά σου;».
Ο μοναδικός αληθινός επαναστάτης που ξέρω ονομάζεται Ολιβιέ Ρολάν. Στα νιάτα του υπήρξε ένθερμος υποστηρικτής του Μάο, κάποτε έβαλε βόμβα και τίναξε στον αέρα το περιοδικό «Minute», μιλάει αρχαία ελληνικά και είναι εκπληκτικός συγγραφέας. Μακάρι να ήξερα τι σημαίνει επανάσταση. Θαυμάζω πάντως πολύ τους μεγάλους επαναστάτες.
Φοβήθηκα αληθινά στην Βιρμανία. Φοβήθηκα μήπως μας συλλάβουν οι στρατιωτικοί. Όταν όμως γνώρισα την Αουνγκ Σαν Σου Κι, αυτήν τη χαρισματική αγωνίστρια της αντιπολίτευσης, δεν είχα πλέον περιθώριο να νιώθω φόβο.
Το νερό είναι μνήμη. Η μητέρα μου έλεγε συχνά ότι είναι έγκλημα να μην περπατάει κάνει στη θάλασσα, όσο μεγάλος και αν είναι η ιδέα ήταν πάντα ότι το νερό είναι μνήμη, όπως και οι πέτρες.
Θέμα τύχης. Κανείς δεν ξέρει πως θα του έρθουν τα πράγματα στη ζωή. Κάθε κατεύθυνση που πήρα ήταν καθαρά θέμα τύχης.
