Tα τελευταία χρόνια, ο Peter Broderick έχει συνεργαστεί με πολλούς και διαφορετικούς καλλιτέχνες όπως οι Dolorean, Horse Feathers, M. Ward, She & Him και οι Efterklang από τη Δανία. Ταυτόχρονα, ο συνθέτης από το Πόρτλαντ δεν ξεχνά να επικεντρωθεί και στις προσωπικές του μουσικές αναζητήσεις, δείχνοντας μια πραγματική ικανότητα να δουλεύει μέσα σε πολλαπλά δημιουργικά πλαίσια.

Ο Peter Broderick είναι ένας καλλιτέχνης που κυριολεκτικά δεν μπορεί κάτσει στα αυγά του, δεν έχει σταματήσει να είναι παρών ούτε στην παραγωγή ούτε στη δημιουργική εμβέλεια. Κάποτε πολύ ενεργό μέλος των Efterklang και με περισσότερα από 20 σόλο άλμπουμ που καλύπτουν ένα ουράνιο τόξο από μουσικά στυλ -indie rock, soul, κλασική μουσική, spoken word, gospel και folk.

Με μια σειρά εμφανίσεων σε μερικά από τα πιο σύγχρονα εμβληματικά φεστιβάλ (Roskilde, Montreux Jazz Festival, Misty Fest, CTM Festival, Green Man, Supersonic, OFF Festival) και λίγο πριν την εμφάνισή του στον Φάρο του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ), το Olafaq είχε τη χαρά να μιλήσει με τον πολυοργανίστα για όλα όσα τον χαρακτηρίζουν ως μουσικό και ως άνθρωπο.

– Είσαι ένας καλλιτέχνης που έχει συνεργαστεί με πάρα πολύ κόσμο, για παράδειγμα με τους Efterklang. Υπάρχει κάτι που σε έχουν διδάξει όλες αυτές οι συνεργασίες και αναρωτιέμαι αν υπάρχει μια συγκεκριμένη καμπύλη μάθησης και εμπειρίας από όλες αυτές τις συνεργασίες;
Ξεκίνησα αυτές τις συνεργασίες από πάρα πολύ νεαρή ηλικία και κάθε καλλιτέχνης ήταν μια διαφορετική προσωπικότητα. Κάποιες φορές ήταν εύκολο να μπλέξουν δύο διαφορετικές «μουσικές» ευαισθησίες και κάποιες άλλες, ήταν πιο δύσκολο. Αλλά γενικά, αυτό που πρέπει να σκεφτόμαστε, όχι μόνο για εμένα αλλά για όλους, η μουσική είναι σαν μια γλώσσα, και αν μιλάς αυτήν την γλώσσα τότε μπορείς να ξεκινήσεις έναν διάλογο, μια συζήτηση, χωρίς να σκέφτεσαι ότι μπορεί να σε οδηγήσουν σε αδιέξοδα ή καταστροφές.

– Τι είναι αυτό που αναζητάς σε έναν μουσικό συνεργάτη σου;
Είναι δύσκολο να το προσδιορίσω με ακρίβεια, αν και για να είμαι ειλικρινής δεν θα καθίσω να το αναλύσω πάρα πολύ. Για εμένα είναι απλό, εάν κάποιο πρόσωπο, εκείνο ή η μουσική του έχει κάτι να μου πει, ή με γοητεύει ή με ενθουσιάζει, τότε είναι αρκετό.

– Πότε συνειδητοποίησες ότι θέλεις να ασχοληθείς μόνο με την μουσική;
Από μικρό παιδί παίζω μουσική. Σε πολύ νεαρή ηλικία άρχισα να λαμβάνω μηνύματα από τους γύρω μου για το πόσο τους άρεσε που έπαιζα βιολί ή πιάνο. Αλλά όλα αυτά, όταν ήμουν πια έφηβος, έγιναν μια πιο εσωτερική ανάγκη όχι μόνο να γράψω μουσική αλλά και να το επιδιώξω. Κάπως έτσι ξεκίνησα να παίζω σε μπάντες και να βλέπω την μουσική με έναν πολύ σοβαρό τρόπο.

– Θυμάσαι ποιο ήταν το νεανικό σου όραμα όταν σκεφτόσουν τότε ότι ήθελες να γίνεις καλλιτέχνης;
Όταν είμαστε νέοι μας αρέσει να ρομαντικοποιούμε τα πράγματα, σκεφτόμαστε τις τουρνέ και λέμε στον εαυτό μας «πω, θα δούμε όλον τον κόσμο, θα ταξιδέψουμε και θα δούμε όμορφες πόλεις και θα δοκιμάσουμε απίστευτες γεύσεις». Αλλά στην πραγματικότητα όταν κάνεις τουρνέ αυτό που βλέπεις είναι ένα κλαμπ, ένα ξενοδοχείο, ένα εστιατόριο άντε και αν είσαι λίγο τυχερός, κάποιο πολύ γνωστό σημείο από την πόλη που επισκέπτεσαι. Αν και αυτό το τελευταίο δεν συμβαίνει σχεδόν ποτέ. Οπότε ναι, ως πιο νέος, έβλεπα τις συναυλίες και τις τουρνέ με πιο ρομαντικό τρόπο, κάτι που στην πραγματικότητα δεν είναι καθόλου έτσι. Δεν λέω, σίγουρα, οι τουρνέ μπορεί να είναι μια μαγική εμπειρία αλλά μερικές φορές μπορεί να δείχνουν και μια σκληρή ή κουραστική ή σκυθρωπή αλήθεια.

Φωτ.: Marta Faye

– Πέρα από τις τουρνέ που ίσως τις φανταζόσουν πιο μαγικές και περιπετειώδεις, είχες άλλους στόχους ως νέος μουσικός;
Όταν άρχισα να ασχολούμαι πολύ σοβαρά με την μουσική, το πρώτο σόλο άλμπουμ ήταν ορχηστρικό, μόνο πιάνο και έγχορδα. Βέβαια, είχα προσπαθήσει να τραγουδήσω πριν από αυτό, αλλά δεν ήμουν πολύ σίγουρος γιατί δεν το ένιωθα, και όταν προσπαθούσα να γράψω λέξεις, δεν είχα κάτι που ήθελα να πω. Και τις λέξεις τις ένιωθα παράξενες μέσα στην μουσική. Έτσι αποτραβήχθηκα στην ορχηστρική μουσική και αυτό ήταν το βασικό μονοπάτι που διάβαινα εκείνον τον καιρό. Αλλά με τον καιρό, όταν συνειδητοποίησα ότι είχα κάτι να πω και ξεκίνησα να τραγουδάω όλο και περισσότερο και κάπως έτσι έφτιαξα το πρώτο τραγουδιστικό μου άλμπουμ. Και από εκεί η καριέρα μου μοιράζεται ανάμεσα στην ορχηστρική μουσική και το τραγούδι…

– Μου επιτρέπεις να κάνω μια πονηρή ερώτηση: εάν επρόκειτο να φτιάξεις ένα τελευταίο άλμπουμ, αυτό θα ήταν ορχηστρικό ή με τραγούδια;
Ωωω γουάου. Κατά πάσα πιθανότητα θα έλεγα ένα με τραγούδια. Όλα αυτά τα χρόνια με ρωτάνε ερωτήσεις του τύπου «ποιο είναι το αγαπημένο σου όργανο;». Όλα αυτά τα χρόνια έλεγα το πιάνο. Τελευταία, λέω η φωνή. Γιατί μου αρέσει να τραγουδάω αλλά και γιατί η φωνή είναι κυριολεκτικά συνδεδεμένη με εσένα… Βγαίνει μέσα από εσένα.

– Το σώμα σου γίνεται ένα μουσικό όργανο.
Ακριβώς, και είναι το πιο μοναδικό όργανο που μπορείς να έχεις. Και ίσως γι’ αυτόν τον λόγο θα έλεγα ότι θα έφτιαχνα ένα «τελευταίο» άλμπουμ με τραγούδια.

– Σήμερα, ποιος θα έλεγες ότι είναι ο πιο πολύτιμος πόρος για τη δουλειά που παράγεις;
Ωωω, άλλη μια όμορφη ερώτηση. Λοιπόν, συχνά σκεφτόμαστε ότι ο καλλιτέχνης ή ο συνθέτης είναι η πηγή ενός όμορφου κομματιού ή ενός όμορφου τραγουδιού. Αυτό μπορεί να γεννήθηκε από την μεγάλη δύναμη της ύπαρξης, η από το μεγάλο πηγάδι της δημιουργίας που κρέμεται εκεί έξω στον αιθέρα. Για εμένα, αυτός ο πολύτιμος πόρος είναι η δημιουργία που βγαίνει από εκεί έξω. Φυσικά, πρέπει να είσαι ανοιχτός για να τη δεχθείς, να είσαι ανοιχτός για να την ακούσεις, να έχεις αυτό το συναίσθημα που εμπνέει για να αφήσεις κάθε είδους έκφραση να περάσει από μέσα σου.

Φωτ.: Sophie van Haren

– Άρα πρέπει να είσαι συνεχώς ανοιχτός…
Δεν ξέρω αν πρέπει να είσαι ανοιχτός όλη την ώρα, κάποια στιγμή χρειάζεσαι σύνορα για να αφήνεις κάποια πράγματα απ’ έξω. Αλλά, ναι, πρέπει να είσαι πρόθυμος να «ανοίξεις» όταν δημιουργείς κάτι.

– Έχεις δουλέψει με πολλά δισκογραφικά labels. Tι είναι πραγματικά σημαντικό για εσένα όταν ψάχνεις κάποιο από αυτά για να κυκλοφορήσεις καινούργια μουσική; Πώς επιλέγεις όλα αυτά τα διαφορετικά labels;
Πάντα εξαρτάται από το πρότζεκτ. Αν για παράδειγμα είμαι σε κάποιο «συνεργατικό» πρότζεκτ τότε μπορεί και ο άλλος να έχει κάποια ιδέα για το που να απευθυνθούμε. Αλλά για τα δικά μου άλμπουμ συνεργάζομαι ως επί τον πλείστον με την Erased Tapes, και επειδή συνεργάζομαι μαζί τους από πολύ παλιά, η σχέση μας έχει ωριμάσει και αισθάνομαι πολύ χαρούμενος γι’ αυτό. Και αυτό που εκτιμώ πιο πολύ σε αυτήν τη σχέση είναι πως ο ιδιοκτήτης αυτού του label είναι κάποιος που εμπιστεύομαι, σε ότι αφορά το feedback που δέχομαι για την μουσική. Γιατί πολύ εύκολα θα μπορούσε να μου πει «Peter, αυτά τα τρία τραγούδια δεν κάνουν για το άλμπουμ». Και είναι ένα από τα λίγα άτομα που θα έλεγαν κάτι τέτοιο σε μένα. Όλοι οι άλλοι θα μου έλεγαν, «α, τι ωραία που ακούγονται όλα!». Άρα, αυτό που λέω είναι ότι βοηθάει πολύ να δέχεσαι τη γνώμη κάποιου που εμπιστεύεσαι.

– Πόσο σημαντική πιστεύεις ότι είναι η ανεξάρτητη μουσική σήμερα;
Όσο σημαντική ήταν πάντα. Σημαντική και για το μέλλον της μουσικής γενικότερα. Θα σου πω μια ιστορία. Ήμουν σε ένα ταξί στο Δουβλίνο και ο οδηγός έπαιζε κάποιο κομμάτι του Hans Zimmer, και το έπαιζε σχετικά δυνατά. Κάπως αυθόρμητα του είπα να το δυναμώσει κι άλλο, γιατί είχε τόση ένταση το κομμάτι αυτό, και το έκανε χωρίς να το σκεφτεί. Κάποια στιγμή όπως το άκουγα είπα δυνατά «πόση δύναμη κρύβει αυτό το κομμάτι!». Κι εκείνος γύρισε προς το μέρος μου και είπε «η μουσική είναι η γλώσσα του σύμπαντος». Οπότε, ναι, το μέλλον της μουσικής είναι σημαντικό να έχει όλες τις φωνές που μιλάνε αυτή τη γλώσσα γιατί η μουσική είναι η γλώσσα του σύμπαντος.

– Συμμερίζεσαι και την άποψη του Brian Wilson που είχε πει ότι «η μουσική είναι η φωνή του Θεού»;
Έχει την ίδια συναισθηματική αξία με αυτό που είπε και ο ταξιτζής, απλά για εμένα δεν έχει καμία θρησκευτική διάσταση… Το σύμπαν είναι το σύμπαν και η μουσική αποτελεί ένα μεγάλο μέρος αυτού.

– Tι σε έχει διδάξει η δημιουργία μουσικής για τον εαυτό σου;
(Σιωπή)… Ω, γουάου. Με έχει διδάξει ότι ακόμα μεγαλώνω. Με μαθαίνει πώς να μεγαλώνω. Αυτό μου δείχνει. Όταν κοιτάζω πίσω στα πράγματα που έκανα όταν ξεκινούσα, υπάρχουν στιγμές που δεν μπορώ να σκεφτώ ποιος ήταν εκείνος ο άνθρωπος. Συχνά νιώθω ότι είμαι ένας διαφορετικός άνθρωπος τώρα. Απλά εύχομαι να συνεχίσω να “μεγαλώνω” και να μαθαίνω καινούργια πράγματα. Αυτό είναι το πρώτο πράγμα που σκέφτομαι σαν την πιο σωστή απάντηση σε αυτή την ερώτηση.

➭ INFO

Peter Broderick

05/03, 21.00, Φάρος ΚΠΙΣΝ

Εισιτήρια: Γενική είσοδος 15€, μειωμένο 10€

Προπώληση: · Ηλεκτρονικά στον ιστότοπο www.ticketservices.gr

· Τηλεφωνικά στο τηλέφωνο της Ticket Services 210 7234567

· Στο εκδοτήριο της Ticket Services (Πανεπιστημίου 39, Αθήνα)

Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα snfcc.org/PeterBroderick.