Πριν από 21 χρόνια, ένα μικρό και ανεξάρτητο δισκάδικο έκανε την εμφάνιση του στα Εξάρχεια. Το δισκάδικο μετατράπηκε όχι ασφαλώς αίφνης, αλλά με χειρουργικές κινήσεις ακριβείας, πολύ δουλειά και κόπο, σε ένα αυτόνομο δισκογραφικό label με την δική του διανομή. Συμπληρώνοντας 21 χρόνια λοιπόν, η Sound Effect Records, με τη συνεργασία της Laika Productions, το γιορτάζει με ένα διήμερο live fest στο Gagarin, στις 18 και τις 19 Μαρτίου.

Το Σάββατο θα εμφανιστούν οι BLML και οι Steams, μαζί με τους Glen από το Βερολίνο και τους King Isxan από το Τελ Αβίβ, συν τους «δικούς μας» Lokruz, ενώ την Κυριακή θα εμφανιστούν οι Automaton και οι Lotus Emperor, οι οποίοι θα πλαισιώνονται από τους Gagulta, τους πρωτοεμφανιζόμενους Bastard Sword του Αχιλλέα Χαρμπίλα (των εκπληκτικών 2 by Bukowski) και τους επίσης πρωτοεμφανιζόμενους Widowpit.

Το Olafaq μίλησε με τον Γιώργο Καρανικόλα των BLML (και των Last Drive και των Ω Ray), όχι μόνο για το επερχόμενο live, αλλά, κυρίως και πρωτίστως, περί ανέμων και υδάτων, καθαγιασμένων (ή μη) από το ατόφιο ροκ εν ρολ της μουσικής ζωής του.

– Ποια είναι η πρώτη πρώτη ανάμνηση σου από την μουσική;
Μάλλον οι κινήσεις του πλακούντα στην κοιλιά της μάνας μου.

– Ποιον άκουσες και σε ώθησε να πιάσεις μια κιθάρα, όταν ήσουν πιτσιρικάς;
Βασικά η μητέρα μου έπαιζε κιθάρα, αλλά αν μιλάμε για ηλεκτρισμό… τότε πάμε στον Marc Bolan, και το επόμενο «γενναίο χτύπημα» ήταν όταν είδα τον Hendrix στο σινεμά «Άνεσις» στους Αμπελοκήπους σε μια documentary ταινία, όταν ήμουν 14 χρονών.

– Έχοντας παρακολουθήσει την πορεία σου, από δίσκο σε δίσκο μέχρι σήμερα, από Drive μέχρι BLML, κάθε φορά και με κάθε νέο σου άλμπουμ, μού ακούγεσαι περισσότερο απελευθερωμένος σε σχέση με το παρελθόν. Συμβαίνει όντως αυτό;
That’s the way. Κάθε φορά η πρώτη φορά, δε θέλω να σκέφτομαι πάνω στη μουσική, θέλω να αισθάνομαι, αλλιώς έρχεται ο αυτοπεριορισμός και κάποιου είδους εσωτερική ανάκριση. Πρέπει να αποκαθιστώ την αίσθηση ελευθερίας σε κάθε στροφή, αλλιώς δεν έχει νόημα να παίζω μουσική.

– Last Drive, BLML, Ω Ray: Πως αλληλεπιδρούν τα τρία αυτά σχήματα μεταξύ τους, είτε με φυσικό τρόπο, διαμέσου της διασύνδεσης μέσω των ίδιων των μουσικών, είτε υποσυνείδητα, διαμέσου επιρροών που περνάνε από το ένα συγκρότημα στο άλλο;
Σίγουρα κάτι πρέπει να υπάρχει, όπως ακριβώς το είπες. Είναι αναπόφευκτο. Είναι όμως και κάτι διαφορετικό το ένα από το άλλο, διαφορετικοί άνθρωποι, άλλος τρόπος προσέγγισης. Αλλά πάντα όμορφα.

– Ποιο είναι το καλύτερο στοιχείο της καθημερινότητάς σου ως μουσικός και ποιο το χειρότερο;
Το καλύτερο είναι όταν ενώνω κομμάτια του puzzle για να φτάσω σε ένα τραγούδι. Το χειρότερο είναι οι πρόβες (μερικές φορές).

– Τι σε προβληματίζει στην καθημερινότητα και στον κόσμο τριγύρω σου;
Υπάρχει γύρω στον κόσμο τόση ομορφιά και τόση ασχήμια ταυτόχρονα που αναρωτιέμαι αν αυτή είναι η φύση του ανθρώπου ή απλά έτσι είναι και ήταν πάντα η ζωή. Το θαύμα να χορεύει με το έρεβος.

– Αν σου ζητούσαν να περιγράψεις την κατάσταση που επικρατεί στην χώρα μας σήμερα, κοινωνικά και πολιτικά, πώς θα την περιέγραφες;
Too much sickness. Πολύς θόρυβος. Η ερώτησή σου απαιτεί ώρες συζητήσεων, ή απλά δομικές απαντήσεις, τις οποίες δεν έχω. Μάλλον, σχεδόν όλοι ξέρουμε τι συμβαίνει στην Ελλάδα, άλλοι συμμετέχουν σε αυτό που συμβαίνει και άλλοι το αποστρέφονται και άλλοι απλά το αγνοούν. Τι μπορεί να ζητάς από τους πολιτικούς στην Ελλάδα; Εγώ προσωπικά ένα γαμημένο καλό εκπαιδευτικό σύστημα για όλους και ένα καλό σύστημα υγείας για όλους. Όλα τα άλλα δε θα τα συζητήσω ή θα τα ζητήσω από τους πολιτικούς στην Ελλάδα. Η πολιτική πάει χέρι-χέρι με τον κυνισμό που στο δημόσιο λόγο καλείται πραγματισμός. Είναι μια κουραστική ιστορία η πολιτική στην Ελλάδα, πιθανόν επειδή είναι κουραστική και ως χώρα η Ελλάδα.

– Έχουμε έστω κάποιους λόγους να έχουμε εμπιστοσύνη σε αυτό το κράτος που ζούμε και στην περιλάλητη Δικαιοσύνη του;
Είχες εσύ ποτέ εμπιστοσύνη στο ελληνικό κράτος; Μια συστοιχία από μικρές μαφίες είναι το ελληνικό κράτος από τότε που δομήθηκε ως «κράτος». Αυτή είναι η δομική του φύτρα.

– Υπάρχουν τρόποι αντίστασης απέναντι στην κρατική αυθαιρεσία;
Πάντα υπάρχουν. Η ζωή δείχνει τους τρόπους. Ένας είναι σίγουρος: η παιδεία (και δεν εννοώ την corporate εκπαίδευση), η συναισθηματική νοημοσύνη και η ενσυνείδηση.

– Μια πρόταση που σου έρχεται στο νου όταν ακούς τις λέξεις «Last Drive».
Let’s goooooo!

– Πόσο δυνατή είναι τελικά η λέξη «νοσταλγία» για σένα;
Ό,τι νοσταλγώ, το επαναφέρω με κάποιο τρόπο στο μυαλό μου, όχι σαν ιδανική κατάσταση αλλά σαν ένα σημαντικό γεγονός που με καθόρισε στο να πάω παρακάτω. Και αυτό είναι συγκινητικό.

– Τι προτιμάς: κάποιος να έρχεται στα live σας, ως BLML, ανυποψίαστος ων ως προς τι θα ακούσει ή υποψιασμένος; Το στοιχείο της έκπληξης είναι ζωτικό στοιχείο μιας συναυλίας;
Μάλλον ναι. Αλλά ξέρεις, αυτό που εκπλήσσει τον καθένα είναι διαφορετικό.

– Τελικά, έχεις καταλήξει αν είσαι περισσότερο, ως μουσικός, του straight forward ροκ εν’ ρολ ή της ψυχεδέλειας;
Δεν είμαι ακριβώς μουσικός. Μου αρέσει να γράφω τραγούδια.

– Μίλησε μου, τέλος, για την Sound Effect Records, τον ζωτικό ρόλο της όλα αυτά τα χρόνια.
Cool guys, ξέρεις γιατί μιλάς μαζί τους όταν μιλάς για μουσική, και αυτό που μου αρέσει σαν εταιρεία είναι ότι έχουν στίγμα και άποψη και δεν είναι αχταρμάς να βγάλουν ό,τι να ‘ναι.

* Οι BLML, Steams, Glen, King Isxan, Lokruz @ Gagarin 205 εμφανίζονται το Σάββατο 18 Μαρτίου στο Gagarin 205 (Λιοσίων 205) στα πλαίσια του Side Effects II.

Τιμή εισιτηρίου

Early bird:10 ευρώ (μέχρι 15/1/23)
Προπώληση: 12 ευρώ
Ταμείο: 15 ευρώ

Διάθεση: ηλεκτρονικά στο www.viva.gr, τηλεφωνικά στο 11 876 και στα καταστήματα Wind, Public, Media Markt, Ευρυπίδης, αθηνόραμα.gr, Yolenis.