Στο κέντρο τους στήθους του ο D3lta έχει χτυπήσει τατουάζ την λέξη ”έρως”. Το παράξενό όνομά του, όπως έχει δηλώσει σε παλαιότερη συνέντευξη, προέρχεται από έναν μυστηριώδη, στα μάτια του, γείτονα, που στο κουδούνι του αναγραφόταν με το γράμμα ”Δ”. Γνωστός για την ιδιοσυγκρασιακή του μουσική σφραγίδα, μέρος ενός ευρύτερου μωσαϊκού που θα μπορούσε να χαρακτηρίζει την φρέσκια τέχνη της εποχής μας: ενσωμάτωση μουσικών και καλλιτεχνικών καταβολών σε μια νέα δημιουργία, μη απολογητικότητα για ό, τι κάνει το συναίσθημα να εκρήγνυται, urban pop αισθητική, σπάσιμο καλουπιών, χρώματα, βαθιά νοήματα που αναδύονται μέσα από μια, εκ πρώτης, εκφραστική λιτότητα.
Ο D3lta παρουσιάζεται ως ένα ζωηρό, ανήσυχο πλάσμα που γουστάρει την χαρά, τον έρωτα, την περιπλάνηση, την παιδικότητα. Συμφιλιωμένος με τις αναμνήσεις του, ζει στο έπακρον το παρόν και σπέρνει σπόρους που μελλοντικά πιθανά θα δημιουργήσουν πυκνή βλάστηση. Καλλιτέχνης ως τα μπούνια ζει με τη μουσική, ζει μες στη μουσική, ζει για τη μουσική-και αισίως από τη μουσική. Σπουδαίο και ωραίο πράγμα. Λίγο πριν το μίνι τουρ του σε τρεις ελληνικές πόλεις, ο Ελληνοβρετανός, πολυπρισματικός D3lta απαντά στις ερωτήσεις του Olafaq με ενέργεια και ειλικρίνεια εφάμιλλη με αυτήν που επιδεικνύει on stage.
– Λένε η μουσική μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Εσένα πώς άλλαξε τον δικό σου κόσμο; Η ακρόαση και η δημιουργία της; Τι παρατηρείς στον εαυτό σου;
Θυμάμαι είχα περάσει μια φάση στην έκτη δημοτικού που δεν άκουγα καθόλου μουσική, απλά δεν μου κέντριζε το ενδιαφέρον και μια φίλη μου τότε μου έδωσε ένα δίσκο των Nickelback και Duran Duran για να ακούσω το καλοκαίρι. Aπό τότε δεν έχω κοιτάξει ποτέ πίσω. Νομίζω αυτό που μου άρεσε τότε και που ισχύει ακόμα και σήμερα όταν γράφω ή όταν παίζω σε συναυλίες είναι το συναίσθημα που απελευθερώνει. Και λέω απελευθερώνει επειδή είναι ίσως κάπου βαθιά μέσα μας ήδη, απλά η μουσική το βοηθάει να εκφραστεί. Δηλαδή εάν κάποιος δεν έχει ζήσει ποτέ έντονο χωρισμό δεν θα ταυτιστεί το ίδιο με ένα τραγούδι χωρισμού. Από τότε που ξεκίνησα να γράφω δική μου μουσική ξεκίνησα να ανακαλύπτω καλύτερα τον εαυτό μου, ειδικά πολλές φορές γράφω στίχους που μου βγαίνουν αυθόρμητα και σκέφτομαι – ωχ, δεν ήξερα πως τελικά αυτό με ενοχλούσε ή πως κάτι που νόμιζα πως είχα αφήσει στο παρελθόν τελικά δεν το έχω ξεπεράσει. Και αυτό επειδή είναι κάπως δύσκολη πνευματικά διαδικασία νομίζω πως εάν δεν έγραφα μουσική ή δεν ασχολούμουν με κάποιας μορφής τέχνη δεν θα ανακάλυπτα με τον ίδιο τρόπο τον εαυτό μου.
– Ακολουθείς κάποια songwriting ρουτίνα ή ιεροτελεστία; Μοιράσου μερικά μυστικά μαζί μας, αν θες.
Γενικά παλιότερα έγραφα όποτε είχα έμπνευση, που θα σήμαινε 4-5 τραγούδια τον χρόνο περίπου. Το περασμένο καλοκαίρι όμως είχα πάει στην Αμερική σε ένα songwriting camp που πάνε καλλιτέχνες και songwriters που θέλουν να εξελίξουν αυτό το κομμάτι και πραγματικά είναι ίσως από τις καλύτερες εμπειρίες της ζωής μου. Γνώρισα τόσους πολλούς ανθρώπους και άκουσα τόσα όμορφα τραγούδια, που με βοήθησε να συνειδητοποιήσω πόσο διαφορετικά γράφει ο καθένας και πως δεν υπάρχουν κανόνες. Ο μόνος κανόνας που μας εξήγησε μια έμπειρη στιχουργός σε ένα σεμινάριο είναι πως πρέπει να γράφεις κάθε μέρα, έχεις δεν έχεις όρεξη πρέπει να γράφεις σαν άσκηση και οι πόρτες της έμπνευσης θα αρχίσουν να ανοίγουν. Και είχε απόλυτο δίκιο, τον τελευταίο καιρό γράφω 4-5 τραγούδια τον μήνα. Δεν σημαίνει πως όλα είναι τέλεια, αλλά επειδή γράφεις τόσο πολύ σταματάς να κρίνεις το κάθε τραγούδι και τον κάθε στίχο και αγαπάς την διαδικασία που είναι κάτι για εμένα πρωτόγνωρο.
– Studio ή live; Πού χτυπάει πιο δυνατά η καρδιά σου, ποια συνθήκη είναι πιο ταιριαστή σε σένα;
Δεν ξέρω και τα δύο μου αρέσουν πάρα πολύ, αλλά εάν έπρεπε να επιλέξω ένα θα ήταν το live. Μακάρι να μπορούσα να μπω σε ένα βαν για 6 μήνες και να παίζω κάθε μέρα μουσική. Προς το παρόν, έχουμε πάρει μικρές γεύσεις δύο εβδομάδων στο πιο μεγάλο tour που κάναμε στην Αγγλία και ήταν φανταστικά!
– Πώς μπορεί κανείς να βγάλει χρήματα από την μουσική του σήμερα; Εσύ πώς το καταφέρνεις;
Η αλήθεια είναι πως έχει αλλάξει πολύ η μουσική βιομηχανία, και είμαι τυχερός επειδή αυτό που μου αρέσει να κάνω (τα live) είναι ο κύριος τρόπος που μουσικοί βγάζουν χρήματα για να βιοπορισθούν και θα το πρότεινα σε όλους τους καλλιτέχνες να κάνουν εμφανίσεις όσο περισσότερο μπορούν όχι μόνο επειδή έχει πιο πολλά χρήματα ,αλλά σε βοηθάει να βελτιωθείς. Για να ζήσει κανείς από τα streams είναι πολύ δύσκολο εκτός και εάν αρχίσει να κάνει 200-300 χιλιάδες τον μήνα που τότε το χρηματικό ποσό και πάλι δεν είναι φανταστικό αλλά τουλάχιστον είναι ένα σταθερό εισόδημα. Επίσης γίνεται να γράφεις μουσική για άλλους καλλιτέχνες, που έχω ξεκινήσει να κάνω, και να προσπαθήσεις να μπει η μουσική σου σε σειρές, ταινίες ή διαφημίσεις που και αυτό μπορεί να αποφέρει πολύ καλά χρήματα. Είναι δύσκολο αλλά δεν είναι ακατόρθωτο. Ένα από τα αγαπημένα μου quotes που είχα δει στο Λονδίνο στο tiltyard, που είναι το music district, λέει if you have what it takes, its going to take everything you’ve got, για αυτό θα έλεγα σε όποιον/α καλλιτέχνη το διαβάζει αυτό: go for it!
– Ποιο τραγούδι σου είναι το πιο προσωπικό, το πιο ”δικό” σου, το πιο πονεμένο;
Όλα τα τραγούδια για μένα είναι αρκετά προσωπικά, απλά μιλούν για διαφορετικές καταστάσεις. Το πιο προσωπικό όμως θα έλεγα πως είναι το Hey You. Σημαίνει πολλά για μένα αυτό το τραγούδι και πολλοί μου έχουν πει πως είναι το αγαπημένο τους, γεγονός που με συγκινεί…
– Εκτός από τη μουσική, από πού αλλού αντλείς εμπνεύσεις; Διαβάζεις, ταξιδεύεις, βλέπεις ταινίες, θέατρο;
Διαβάζω αρκετά ναι, τώρα διαβάζω ένα φανταστικό βιβλίο που λέγεται Crossroards , μιλάει για μια οικογένεια ενός παπά στην Αμερική το 1970 και αναδεικνύει πως οι προσωπικές επιλογές μας έρχονται πολλές φορές σε σύγκρουση με το καλό του ευρύτερου συνόλου. Αυτό που μου αρέσει στα βιβλία είναι πως δίνουν πιο πολύ έμφαση στον εσωτερικό κόσμο και στις σκέψεις των χαρακτήρων ενώ στις ταινίες και στις σειρές κυρίως μένουν τα πράγματα στην επιφάνεια, εκτός και εάν έχουν ωραίες συζητήσεις – γι’ αυτό μου αρέσει πολύ ο Woody Allen. Ταξιδεύω επίσης πολύ με τις περιοδείες, αλλά την κύρια μου έμπνευση την αντλώ από ανθρώπους που γνωρίζω. Με συναρπάζει τόσο πολύ ο εσωτερικός κόσμος των ανθρώπων και πόσο μπορεί να σε ταξιδέψει συναισθηματικά μια συζήτηση. Πολλά από τα τραγούδια που γράφω πλέον ξεκινάνε μέσα από συζητήσεις. Θα πει κάποιος μια φράση τόσο αυθόρμητη και αληθινή και ξέρω πως πρέπει να την κάνω στίχο.
– Τι διαφορετικό θεωρείς πως φέρνεις με την τέχνη σου σε έναν κόσμο γεμάτο πληροφορίες, δημιουργίες, ένα σωρό καλλιτεχνικές προτάσεις και επιλογές;
Πολύ καλή ερώτηση και την έχω σκεφτεί πολλές φορές. Εκεί που έχω καταλήξει είναι πως αυτό που μπορεί να φέρει ο καθένας μας είναι τη δική του προσωπικότητα και να εκφράσει αυτό που αισθάνεται και βλέπει μέσα από την δική του οπτική γωνία. Συγκεκριμένα για μένα το ότι είμαι ένας καλλιτέχνης που κάνει Αγγλόφωνο ροκ, έχοντας μεγαλώσει στην Αθήνα από μόνο του πιστεύω είναι ενδιαφέρον και σίγουρα αντιλαμβάνομαι διαφορετικά τον κόσμο από κάποιον που έχει μεγαλώσει στην Αμερική ή σε ένα χωριό της Αγγλίας ή της Ιταλίας (όπως οι maneskin). Ο καθένας μας εκφράζει κάτι διαφορετικό.
– Μετά το μίνι τουρ σου, τι;
Αυτή την στιγμή με πετυχαίνετε στο στούντιο, και θα ξαναμπώ μόλις επιστρέψω από το τουρ τον Ιούνιο και τον Ιούλιο για να τελειώσω τον πρώτο μου δίσκο. Πραγματικά ανυπομονώ να τα μοιραστώ με τον κόσμο αυτά τα τραγούδια!
➳ ΙΝΦΟ για το σκονάκι σου: Instagram | Facebook
Επερχόμενες εμφανίσεις του D3lta:
23 Μαΐου – Πολυχώρος Αγορά, Ιωάννινα
24 Μαΐου – Rover Club, Θεσσαλονίκη
25 Μαΐου- Faust / αποστολή 25.4
Στο κέντρο τους στήθους του ο D3lta έχει χτυπήσει τατουάζ την λέξη ”έρως”. Το παράξενό όνομά του, όπως έχει δηλώσει σε παλαιότερη συνέντευξη, προέρχεται από έναν μυστηριώδη, στα μάτια του, γείτονα, που στο κουδούνι του αναγραφόταν με το γράμμα ”Δ”. Γνωστός για την ιδιοσυγκρασιακή του μουσική σφραγίδα, μέρος ενός ευρύτερου μωσαϊκού που θα μπορούσε να χαρακτηρίζει την φρέσκια τέχνη της εποχής μας: ενσωμάτωση μουσικών και καλλιτεχνικών καταβολών σε μια νέα δημιουργία, μη απολογητικότητα για ό, τι κάνει το συναίσθημα να εκρήγνυται, urban pop αισθητική, σπάσιμο καλουπιών, χρώματα, βαθιά νοήματα που αναδύονται μέσα από μια, εκ πρώτης, εκφραστική λιτότητα.
Ο D3lta παρουσιάζεται ως ένα ζωηρό, ανήσυχο πλάσμα που γουστάρει την χαρά, τον έρωτα, την περιπλάνηση, την παιδικότητα. Συμφιλιωμένος με τις αναμνήσεις του, ζει στο έπακρον το παρόν και σπέρνει σπόρους που μελλοντικά πιθανά θα δημιουργήσουν πυκνή βλάστηση. Καλλιτέχνης ως τα μπούνια ζει με τη μουσική, ζει μες στη μουσική, ζει για τη μουσική-και αισίως από τη μουσική. Σπουδαίο και ωραίο πράγμα. Λίγο πριν το μίνι τουρ του σε τρεις ελληνικές πόλεις, ο Ελληνοβρετανός, πολυπρισματικός D3lta απαντά στις ερωτήσεις του Olafaq με ενέργεια και ειλικρίνεια εφάμιλλη με αυτήν που επιδεικνύει on stage.
– Λένε η μουσική μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Εσένα πώς άλλαξε τον δικό σου κόσμο; Η ακρόαση και η δημιουργία της; Τι παρατηρείς στον εαυτό σου;
Θυμάμαι είχα περάσει μια φάση στην έκτη δημοτικού που δεν άκουγα καθόλου μουσική, απλά δεν μου κέντριζε το ενδιαφέρον και μια φίλη μου τότε μου έδωσε ένα δίσκο των Nickelback και Duran Duran για να ακούσω το καλοκαίρι. Aπό τότε δεν έχω κοιτάξει ποτέ πίσω. Νομίζω αυτό που μου άρεσε τότε και που ισχύει ακόμα και σήμερα όταν γράφω ή όταν παίζω σε συναυλίες είναι το συναίσθημα που απελευθερώνει. Και λέω απελευθερώνει επειδή είναι ίσως κάπου βαθιά μέσα μας ήδη, απλά η μουσική το βοηθάει να εκφραστεί. Δηλαδή εάν κάποιος δεν έχει ζήσει ποτέ έντονο χωρισμό δεν θα ταυτιστεί το ίδιο με ένα τραγούδι χωρισμού. Από τότε που ξεκίνησα να γράφω δική μου μουσική ξεκίνησα να ανακαλύπτω καλύτερα τον εαυτό μου, ειδικά πολλές φορές γράφω στίχους που μου βγαίνουν αυθόρμητα και σκέφτομαι – ωχ, δεν ήξερα πως τελικά αυτό με ενοχλούσε ή πως κάτι που νόμιζα πως είχα αφήσει στο παρελθόν τελικά δεν το έχω ξεπεράσει. Και αυτό επειδή είναι κάπως δύσκολη πνευματικά διαδικασία νομίζω πως εάν δεν έγραφα μουσική ή δεν ασχολούμουν με κάποιας μορφής τέχνη δεν θα ανακάλυπτα με τον ίδιο τρόπο τον εαυτό μου.
– Ακολουθείς κάποια songwriting ρουτίνα ή ιεροτελεστία; Μοιράσου μερικά μυστικά μαζί μας, αν θες.
Γενικά παλιότερα έγραφα όποτε είχα έμπνευση, που θα σήμαινε 4-5 τραγούδια τον χρόνο περίπου. Το περασμένο καλοκαίρι όμως είχα πάει στην Αμερική σε ένα songwriting camp που πάνε καλλιτέχνες και songwriters που θέλουν να εξελίξουν αυτό το κομμάτι και πραγματικά είναι ίσως από τις καλύτερες εμπειρίες της ζωής μου. Γνώρισα τόσους πολλούς ανθρώπους και άκουσα τόσα όμορφα τραγούδια, που με βοήθησε να συνειδητοποιήσω πόσο διαφορετικά γράφει ο καθένας και πως δεν υπάρχουν κανόνες. Ο μόνος κανόνας που μας εξήγησε μια έμπειρη στιχουργός σε ένα σεμινάριο είναι πως πρέπει να γράφεις κάθε μέρα, έχεις δεν έχεις όρεξη πρέπει να γράφεις σαν άσκηση και οι πόρτες της έμπνευσης θα αρχίσουν να ανοίγουν. Και είχε απόλυτο δίκιο, τον τελευταίο καιρό γράφω 4-5 τραγούδια τον μήνα. Δεν σημαίνει πως όλα είναι τέλεια, αλλά επειδή γράφεις τόσο πολύ σταματάς να κρίνεις το κάθε τραγούδι και τον κάθε στίχο και αγαπάς την διαδικασία που είναι κάτι για εμένα πρωτόγνωρο.
– Studio ή live; Πού χτυπάει πιο δυνατά η καρδιά σου, ποια συνθήκη είναι πιο ταιριαστή σε σένα;
Δεν ξέρω και τα δύο μου αρέσουν πάρα πολύ, αλλά εάν έπρεπε να επιλέξω ένα θα ήταν το live. Μακάρι να μπορούσα να μπω σε ένα βαν για 6 μήνες και να παίζω κάθε μέρα μουσική. Προς το παρόν, έχουμε πάρει μικρές γεύσεις δύο εβδομάδων στο πιο μεγάλο tour που κάναμε στην Αγγλία και ήταν φανταστικά!
– Πώς μπορεί κανείς να βγάλει χρήματα από την μουσική του σήμερα; Εσύ πώς το καταφέρνεις;
Η αλήθεια είναι πως έχει αλλάξει πολύ η μουσική βιομηχανία, και είμαι τυχερός επειδή αυτό που μου αρέσει να κάνω (τα live) είναι ο κύριος τρόπος που μουσικοί βγάζουν χρήματα για να βιοπορισθούν και θα το πρότεινα σε όλους τους καλλιτέχνες να κάνουν εμφανίσεις όσο περισσότερο μπορούν όχι μόνο επειδή έχει πιο πολλά χρήματα ,αλλά σε βοηθάει να βελτιωθείς. Για να ζήσει κανείς από τα streams είναι πολύ δύσκολο εκτός και εάν αρχίσει να κάνει 200-300 χιλιάδες τον μήνα που τότε το χρηματικό ποσό και πάλι δεν είναι φανταστικό αλλά τουλάχιστον είναι ένα σταθερό εισόδημα. Επίσης γίνεται να γράφεις μουσική για άλλους καλλιτέχνες, που έχω ξεκινήσει να κάνω, και να προσπαθήσεις να μπει η μουσική σου σε σειρές, ταινίες ή διαφημίσεις που και αυτό μπορεί να αποφέρει πολύ καλά χρήματα. Είναι δύσκολο αλλά δεν είναι ακατόρθωτο. Ένα από τα αγαπημένα μου quotes που είχα δει στο Λονδίνο στο tiltyard, που είναι το music district, λέει if you have what it takes, its going to take everything you’ve got, για αυτό θα έλεγα σε όποιον/α καλλιτέχνη το διαβάζει αυτό: go for it!
– Ποιο τραγούδι σου είναι το πιο προσωπικό, το πιο ”δικό” σου, το πιο πονεμένο;
Όλα τα τραγούδια για μένα είναι αρκετά προσωπικά, απλά μιλούν για διαφορετικές καταστάσεις. Το πιο προσωπικό όμως θα έλεγα πως είναι το Hey You. Σημαίνει πολλά για μένα αυτό το τραγούδι και πολλοί μου έχουν πει πως είναι το αγαπημένο τους, γεγονός που με συγκινεί…
– Εκτός από τη μουσική, από πού αλλού αντλείς εμπνεύσεις; Διαβάζεις, ταξιδεύεις, βλέπεις ταινίες, θέατρο;
Διαβάζω αρκετά ναι, τώρα διαβάζω ένα φανταστικό βιβλίο που λέγεται Crossroards , μιλάει για μια οικογένεια ενός παπά στην Αμερική το 1970 και αναδεικνύει πως οι προσωπικές επιλογές μας έρχονται πολλές φορές σε σύγκρουση με το καλό του ευρύτερου συνόλου. Αυτό που μου αρέσει στα βιβλία είναι πως δίνουν πιο πολύ έμφαση στον εσωτερικό κόσμο και στις σκέψεις των χαρακτήρων ενώ στις ταινίες και στις σειρές κυρίως μένουν τα πράγματα στην επιφάνεια, εκτός και εάν έχουν ωραίες συζητήσεις – γι’ αυτό μου αρέσει πολύ ο Woody Allen. Ταξιδεύω επίσης πολύ με τις περιοδείες, αλλά την κύρια μου έμπνευση την αντλώ από ανθρώπους που γνωρίζω. Με συναρπάζει τόσο πολύ ο εσωτερικός κόσμος των ανθρώπων και πόσο μπορεί να σε ταξιδέψει συναισθηματικά μια συζήτηση. Πολλά από τα τραγούδια που γράφω πλέον ξεκινάνε μέσα από συζητήσεις. Θα πει κάποιος μια φράση τόσο αυθόρμητη και αληθινή και ξέρω πως πρέπει να την κάνω στίχο.
– Τι διαφορετικό θεωρείς πως φέρνεις με την τέχνη σου σε έναν κόσμο γεμάτο πληροφορίες, δημιουργίες, ένα σωρό καλλιτεχνικές προτάσεις και επιλογές;
Πολύ καλή ερώτηση και την έχω σκεφτεί πολλές φορές. Εκεί που έχω καταλήξει είναι πως αυτό που μπορεί να φέρει ο καθένας μας είναι τη δική του προσωπικότητα και να εκφράσει αυτό που αισθάνεται και βλέπει μέσα από την δική του οπτική γωνία. Συγκεκριμένα για μένα το ότι είμαι ένας καλλιτέχνης που κάνει Αγγλόφωνο ροκ, έχοντας μεγαλώσει στην Αθήνα από μόνο του πιστεύω είναι ενδιαφέρον και σίγουρα αντιλαμβάνομαι διαφορετικά τον κόσμο από κάποιον που έχει μεγαλώσει στην Αμερική ή σε ένα χωριό της Αγγλίας ή της Ιταλίας (όπως οι maneskin). Ο καθένας μας εκφράζει κάτι διαφορετικό.
– Μετά το μίνι τουρ σου, τι;
Αυτή την στιγμή με πετυχαίνετε στο στούντιο, και θα ξαναμπώ μόλις επιστρέψω από το τουρ τον Ιούνιο και τον Ιούλιο για να τελειώσω τον πρώτο μου δίσκο. Πραγματικά ανυπομονώ να τα μοιραστώ με τον κόσμο αυτά τα τραγούδια!
➳ ΙΝΦΟ για το σκονάκι σου: Instagram | Facebook
Επερχόμενες εμφανίσεις του D3lta:
23 Μαΐου – Πολυχώρος Αγορά, Ιωάννινα
24 Μαΐου – Rover Club, Θεσσαλονίκη
25 Μαΐου- Faust / αποστολή 25.4
