Η εχθρικότητα και οι διακρίσεις απέναντι στους ομοφυλόφιλους είναι αναμφισβήτητο γεγονός. Άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο εξακολουθούν να υφίστανται βία, αποκλεισμό και διακρίσεις σε καθημερινή βάση, λόγω του σεξουαλικού προσανατολισμού και της ταυτότητας φύλου, ή των χαρακτηριστικών φύλου που τους προσδιορίζουν.

Ολοένα και πιο συχνά γινόμαστε μάρτυρες άσκησης βίας και διακρίσεων εις βάρος ατόμων ΛΟΑΤΚI+ συμπεριλαμβανομένων της βίας μέσα στο σπίτι, της ρητορικής μίσους εντός και εκτός διαδικτύου και των εγκλημάτων μίσους. Συχνά στιγματίζονται και αντιμετωπίζουν διακρίσεις κατά την πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας. Επιπλέον, σε πολλες περιπτώσεις πέφτουν θύματα αυθαίρετων συλλήψεων και κρατήσεων, ενώ δέχονται επιθέσεις κατά της σωματικής τους ακεραιότητας αλλά και ψυχολογικής κακοποίησης.

Η άγνοια και ο φόβος για το άγνωστο δημιουργεί τον ρατσισμό και κατ´ επέκταση τον κοινωνικό αποκλεισμό. Η εξασφάλιση του δικαιώματος όλων των ανθρώπων να μπορούν να είναι ο εαυτός τους και να αγαπούν το πρόσωπο της επιλογής τους απαιτεί κοινές καθημερινές προσπάθειες από όλους μας.

Με αφορμή τη Διεθνή Ημέρα κατά της ομοφοβίας, της Τρανσφοβίας και της Αμφιφοβίας, ζήτησα από την Kangela Tromokratisch να μοιραστεί μαζί μου το δικό της βίωμα.

– Ποιο είναι το πιο ακραίο ομοφοβικό/τρανσφοβικό περιστατικό που έχεις αντιμετωπίσει στη ζωή σου.

Είναι πάνω από 20 χρόνια, ήμουνα γύρω στα 25 κι έκανα cruising  στο Πεδίο του Άρεως. Απλά περπατούσα και ξαφνικά μπουκάρει η αστυνομία με αυτοκίνητο μέσα στο πάρκο, ακριβώς από πίσω μου, βγαίνουν έξω δυο αστυνομικοί και ο ένας με πετάει  κάτω και αρχίζει να με χτυπάει βάναυσα με το γκλομπ ρωτώντας με “τι κάνεις εδώ μέσα ρε;” Ήταν τόσο μανιασμένος που ο συνάδελφος του τον απομάκρυνε από κοντά μου λέγοντας του «άστον να φύγει ρε, σταμάτα!»

– Πώς αντιμετώπισε η οικογένεια σου τη σεξουαλικότητά σου;

Η μητέρα μου δυσκολεύτηκε όταν της έκανα coming out στα 14. Της πήρε 1 χρόνο να το διαχειριστεί αλλά τώρα είμαστε πολύ καλά, έρχεται και βλέπει Καγγέλα στα 76 της! Ευτυχώς πατέρα δε γνώρισα ποτέ οπότε ήμουν τυχερός, γλίτωσα από αρκετή πατριαρχία μεγαλώνοντας!

– Πιστεύεις ότι η politically correct κινητοποίηση της εποχής έχει ουσιαστικό αποτέλεσμα ή στέκεται στην επιφάνεια; 

Πιστεύω πως υπάρχει μεγάλη ανάγκη για σεβασμό και αποδοχή της διαφορετικότητας. Το political correctness είναι αναγκαίο για να μας κρατάει in check  ακόμα κι αν κάποιες φορές γίνεται ακραίο και ίσως χειριστικό.

– Γιατί συζητάμε ακόμα για θεωρίες μεταστροφής; Έχεις βρεθεί αντιμέτωπ@ με κάτι τέτοιο;

Με θλίβει βαθιά που υπάρχουν τέτοιου είδους θεωρίες ακόμα, αλλά δυστυχώς σε πολλά μέρη του κόσμου οτιδήποτε μη κανονικό είναι καταδικαστέο ακόμα και με θάνατο! Στην Ευρώπη είμαστε από τ@ πιο τυχερ@ γιατί έχουμε προχωρήσει αρκετά, αλλά η Ελλάδα είναι ακόμα πολύ πίσω. Δεν έχω συναντήσει πραγματικό περιστατικό προσπάθειας μεταστροφής ευτυχώς.

– Έχεις δεχτεί ομοφοβική/ τρανσφοβική συμπεριφορά από μέλος της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας;

Αρκετές φορές. Οι γκέι άντρες στην Ελλάδα κουβαλούν πολλή ομοφοβία μέσα τους και γι’αυτό προσπαθούν να είναι όσο πιο κανονικοί και «άντρες» μπορούν. Οπότε ένα άτομο σαν εμένα που εκφράζει με απόλυτη ελευθερία την ταυτότητα φύλου και τη σεξουαλικότητά του, τρώει συχνά πόρτα στις εφαρμογές ή ακόμη και στο δημόσιο χώρο όταν προσπαθώ να φλερτάρω.

– Ποια είναι τα βαθύτερα αίτια μιας ομοφοβικής/ τρανσφοβικής κοινωνίας;

Οι ανθρώπινες κοινωνίες είναι δομημένες γύρω από μια αίσθηση κανονικότητας για να υπάρχει ομοιομορφία και να αποφεύγεται το χάος. Αυτή η κανονικότητα είναι δημιουργημένη από στρέϊτ άντρες, οπότε οποιαδήποτε «απόκλιση» θεωρείται ανωμαλία. Οι μάζες που δεν αμφισβητούν την πατριαρχία, φοβούνται οτιδήποτε διαφορετικό γιατί δε μπορούν να το καταλάβουν. Ο φόβος είναι ένα πολύ ισχυρό όπλο ελέγχου

– Ποια είναι η δική σου απάντηση στην ομοφοβία / τρανσφοβία;

Είναι πολύ δύσκολο να αντικαταστήσουμε το φόβο με αποδοχή αλλά πρέπει να προσπαθήσουμε!

– Πιστεύεις ότι οι ομοφοβικοί / τρανσφοβικοί έχουν ευρύτερα μία αρνητική στάση ζωής;

Τους λυπάμαι βασικά γιατί είναι δέσμιοι του φόβου τους κι αυτό είναι πραγματική μιζέρια.

– Αισθάνεσαι ότι ο νόμος στην Ελλάδα σε προστατεύει;

Όχι αγάπη μου και το είδαμε πρόσφατα με την έκβαση της δίκης του Ζακ. Είμαστε εκτεθειμένοι 24/7 και δυστυχώς αυτό δεν θα αλλάξει σύντομα.

– Ομοφοβία, τρανσοφοβία, μισογυνισμός, ρατσισμός. Πιστεύεις ότι υπάρχει κοινό έδαφος διεκδικήσεων μεταξύ τους;

Φυσικά! Όλα αυτά έχουν βάση το φόβο και την έλλειψη αποδοχής. Πρέπει να εξαλειφτούν οι διακρίσεις οποιασδήποτε μορφής.

– Κάνε μία ευχή κατά της ομοφοβίας / τρασφοβίας.

Επειδή ζούμε σε μια χώρα που είναι πολύ πίσω ακόμα, εύχομαι για περισσότερη ορατότητα για να σταματήσει σιγά-σιγά ο κόσμος να μας βλέπει σαν κάτι παράξενο και απειλητικό.

Ακολουθήστε το OLAFAQ
στο Google News