Από τα μαθηματικά στην ανάλυση δεδομένων, από εκεί data scientist στο Λονδίνο, όπου γειτόνισσα του ήταν η Kate Winslet, και, εν μέσω πανδημίας, επιστροφή στην Αθήνα, όπου εργάζεται στη Warner Bros στο αντικείμενό του. Ο Στέλιος Τσουκιάς όμως, εκεί που οι περισσότεροι θα σταματούσαν, βρίσκει το θάρρος να ψηλαφίσει το όνειρο, το παρακάτω. Τέχνη, νότες, συγχορδίες, μουσική.  

Άλλου είδους μαθηματικά που ψιθυρίζουν στο απέναντι ημισφαίριο του εγκεφάλου ή πιο βαθιά στην ψυχή, αν υπάρχει. Γράφει ο ίδιος τα τραγούδια του, τα ερμηνεύει, όπως στον πρώτο του δίσκο «Άγιος Ψεύτης». Άλλοτε, επιπλέον, διασκευάζει και μελοποιεί, όπως στο νέο του δίσκο που θα κυκλοφορήσει στις 24 Φερβουαρίου. Ο Στέλιος αποτίει φόρο τιμής στον Αρχύρη Χιόνη, αλλά και στον Παύλο Σιδηρόπουλο με το τραγούδι «Ο Γέρος Μαθιός». Είναι ροκ όλες τις ώρες της ημέρας, όχι μόνο τη νύχτα. Ταυτόχρονα, εκπέμπει blues, σαν ήρεμη δύναμη. Η φωνή του όταν μιλάει και όταν τραγουδάει συναντιούνται. Ίσως γιατί δε νιώθει την ανάγκη να αποδείξει τίποτα. 

Ο Στέλιος ερμήνευσε «Το Φρικιό» σε στίχους και μουσική του Αλέξανδρου Αργύρη, αλλά δεν πάτησε πάνω σε αυτό για να στήσει καριέρα. Είναι ένα από τα τραγούδια που τόλμησαν να αφηγηθούν τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου, μέρα μεσημέρι στο κέντρο της Αθήνας, και έγινε σύνθημα για τους ανθρώπους που ο σεξισμός, η βία, ο ρατσισμός, η κακοποίηση δεν είναι αδιάφορες λέξεις αλλά πληγές της κοινωνίας. «Ο Άγιος Ψεύτης», ένα από τα τραγούδια του πρώτου δίσκου του, βουτάει στον πολιτικό στίχο και κάνει κύματα. Όμως, συνήθως, ο ίδιος προτιμάει με τις λέξεις του να χαϊδεύει το εσωτερικό του ανθρώπου και τις αόριστες έννοιες, μέσα στις οποίες ο καθένας επιβιώνει ή ζει. Τα ίδια συζητάει και τα βράδια στα μπαρ της Αθήνας, με ένα ποτό στο χέρι. Μπορεί κι από εκεί να κλέψει μια κουβέντα για το επόμενο τραγούδι. Και το πρωί ξανά αριθμοί, εκεί όπου κρύβονται νότες, μέχρι η μουσική να τα ανατρέψει όλα. ΜΠΟΥΜ. 

– Όταν ήσουν παιδί τι έλεγες ότι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;
Γιατρός (γελάμε εδώ). Μάλλον η επιθυμία ήρθε από ένα πρόβλημα υγείας που αντιμετώπιζε ένας κοντινός μου άνθρωπος και ευαισθητοποιήθηκα.

– Ποιος είναι ο ιδανικός ήχος για ένα ξυπνητήρι;
Κανένας. Δε μ’αρέσει να ξυπνάω με το ζόρι.

– Τι μουσική θα έπρεπε να παίζουν τα μεγάφωνα του μετρό;
Reggae. Να γκρουβάρει λίγο η ψυχούλα μας πριν κάνουμε το μικρό ταξιδάκι της ημέρας.

– Ποιο κομμάτι της Αθήνας σε εμπνέει πιο πολύ;
Η Πλάκα την ημέρα, τα μπαράκια στου Ψυρρή τη νύχτα.

– Αν είχες τη δύναμη τι θα άλλαζες στην Αθήνα;
Την αρχιτεκτονική. Θα ήθελα να έβλεπα παντού νεοκλασσικά. Α ρε Κωνσταντίνε, τι μας έκανες…

– Τι θεωρείς μοντέρνο στην πόλη που ζεις;
Δε μου αρέσουν οι μοντέρνες πόλεις. Έχει χαρακτήρα το κέντρο της Αθήνας και χαίρομαι που δεν έχει ακόμα εκμοντερνιστεί.

– Συμπλήρωσε τη φράση «Αθήνα σε αγαπάω αλλά…»
Αθήνα σε αγαπάω αλλά δεν μου αρέσουν οι άνθρωποι που σε κάνουν κουμάντο. Σε βιάζουν και εσύ φτιάχνεις τα νύχια σου.

– Ποιο είναι το ιδανικό σημείο της πόλης για να διαβάσεις ένα βιβλίο;
Δε μου αρέσει να διαβάζω έξω βιβλία. Προτιμώ τον καναπέ ή το κρεβάτι μου.

– Ποιον διάσημο θα ήθελες να έχεις γείτονα;
Είχα κάποτε την Kate Winslet όταν έμενα Λονδίνο. Είχε πλάκα. Δεν δίνω όμως και τόση σημασία σε αυτά.

– Τι αξιολογείς ως απαραίτητα στη δική σου “γεμάτη” ημέρα;
Τη μελέτη της μουσικής, την καλή διατροφή και έναν ωραίο καφέ όταν ξυπνάω.

– Ποια απόλαυση κρύβει για εσένα τις περισσότερες ενοχές;
Το τσιγάρο ξεκάθαρα. Το κόβω εδώ και χρόνια (κι εδώ γελάμε).

– Ποιο κομμάτι της καθημερινότητάς σου σε ενοχλεί περισσότερο;
Το πρωινό ξύπνημα. Τη νύχτα λειτουργώ καλύτερα.

– Τι είναι ευτυχία;
Να κοιμάμαι «ελαφρύς» το βράδυ πράγμα που σημαίνει ότι δεν έχω κοροϊδέψει τον διπλανό μου και στην τελική τον εαυτό μου.

– Ο αγαπημένος σου αστικός μύθος για την Αθήνα;
Δεν έχω κάποιον.

– Ένα σημείο της Αθήνας που σας χτύπησε ο έρωτας κεραυνοβόλα;
Ένα μπαράκι στο Παγκράτι.

– Ποιο είναι αυτό το στοιχείο που κάνει απλό έναν άνθρωπο (common people);
Το να μην παίρνει τόσο σοβαρά τον εαυτό του και να κρατάει την παιδική αγνότητα.

– Ποιον στίχο τραγουδιού θα έκανες γκράφιτι σε έναν τοίχο;
«Και τα παρτάλια οι σκέψεις μας πειρατική σημαία, όλα στραβά γινήκανε και όλα είναι ωραία».

– Ποια γνωστή ταινία θα ήθελες να έχει γυριστεί στην Αθήνα;
Το Midnight in Paris του Woody Allen.

– Τι προτιμάς να φωτογραφίζεις στην πόλη;
Τον ήλιο ή το φεγγάρι ανάμεσα σε Αθηναϊκές κεραίες κτιρίων. Έχει χαρακτήρα.

– Μια λέξη που σου έχει κολλήσει στο μυαλό σαν τσίχλα;
Όταν λέμε «τρελό», για κάτι που μας αρέσει και μας εκπλήσσει ευχάριστα.

– Είναι η Αθήνα μια πόλη που ξέρει να τα σπάει τη νύχτα;
Σίγουρα. Και με σωστό drinking culture. Πάρε μου τα εστιατόρια, τις καφετέριες αλλά όχι το μπάρακι μου. Εκεί φιλοσοφώ και παίρνω οξυγόνο.

– Ποιο είναι το τελευταίο πράγμα που κάνεις πριν κοιμηθείς;
Βάζω να χτυπήσει το ξυπνητήρι. Δυστυχώς.

– Ποια είναι τα σχεδιά σου για το μέλλον; Τι ετοιμάζεις για τον επόμενο καιρό;
Στις 22 Φεβρουαρίου θα βρίσκομαι στη σκηνή του Σταυρού του Νότου Club, μαζί με άλλους 6 κασκαντέρ μουσικούς. Θέλουμε να ηλεκτριστούμε και να διώξουμε ό,τι μας βαραίνει για 2 ώρες. Στις 17 Φεβρουαρίου κυκλοφορεί και ο καινούριος δίσκος, δεύτερος στο ενεργητικό και προχωράμε. Θα υπάρξουν και ζωντανές εμφανίσεις ανά την Ελλάδα και μία στάση στην Απανεμιά στην Πλάκα, στις 7 Μαρτίου, όπου θα παίξω ακουστικά τραγούδια του Παύλου Σιδηρόπουλου.

➭ INFO για το σκονάκι σου: Instagram

Ακολουθήστε το OLAFAQ
στο Google News