Η Λωξάνδρα «LLoxy» Λούκας, είναι ένα κορίτσι που φαίνεται να αντλεί τη δημιουργικότητά του από τις ίδιες τις αντιφάσεις της ζωής, μοιάζει να χορεύει ανάμεσα στα όρια του ρεαλισμού και του ονείρου. Γεννημένη με το σύνδρομο Down, δεν άφησε ποτέ αυτή τη συνθήκη να την περιορίσει· αντίθετα, την αγκάλιασε σαν πηγή δύναμης και φαντασίας. Η τέχνη της LLoxy είναι πολύ περισσότερα από εικόνες και κινήσεις· είναι μια ιστορία θάρρους, γεμάτη με έντονα χρώματα, δυναμικές παραστάσεις και τολμηρές πρωτοβουλίες. Από τα εικαστικά έως το θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, η LLoxy δεν σταματά να δοκιμάζει και να πειραματίζεται, να εξερευνά και να υπερβαίνει όρια.
Αυτές τις μέρες, η έκθεση της με τίτλο «Ζώα, Ζώα και Πόρτες» στον χώρο του OKAY Initiative Space στην Κυψέλη αποκαλύπτει την ξεχωριστή οπτική της για τον κόσμο. Με έναν τίτλο που προκαλεί τη φαντασία, η έκθεση αντανακλά την ανάγκη της να σπάει τις πόρτες της κοινωνικής προκατάληψης και να μας φέρνει πιο κοντά στον κόσμο της, γεμάτο ζωντάνια και βάθος.
Αλλά η LLoxy δεν θέλει να μένει ποτέ ήσυχη. Το 2023-2024 ήταν μια καλλιτεχνική χρονιά-ορόσημο: από τη Θεσσαλονίκη μέχρι τις Βρυξέλλες και το Λονδίνο, οι δημιουργίες της βρήκαν τη θέση τους σε διεθνείς πλατφόρμες, ενώ η συμμετοχή της σε φεστιβάλ στην Ελλάδα και την Αμερική επιβεβαίωσε την παγκόσμια φωνή της. Στο θέατρο, η LLoxy ξεχώρισε όχι μόνο ως καλλιτέχνιδα, αλλά και ως πρωτοπόρος: είναι η πρώτη ηθοποιός με σύνδρομο Down που υπέγραψε συμβόλαιο με το Εθνικό και το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Κάθε παράσταση που έχει συμμετάσχει – από τα «Ερωτευμένα Άλογα» έως τις «Τρωάδες» της Επιδαύρου – είναι μια υπενθύμιση πως το ταλέντο και το πάθος δεν γνωρίζουν περιορισμούς.
Για την LLoxy δεν μπορεί να πει κανείς ότι είναι απλώς μια ιδιαίτερη καλλιτέχνιδα· είναι απλά ένα γενναίο κορίτσι – φαινόμενο που μας εμπνέει να ξανασκεφτούμε τι σημαίνει δημιουργικότητα, δύναμη και ανθρώπινη ύπαρξη. Μέσα από το έργο της, μας θυμίζει ότι ο καθένας μας κουβαλά μια ιστορία που αξίζει να ειπωθεί, και πως οι πόρτες – όπως αυτές που τόσο συχνά ζωγραφίζει – είναι φτιαγμένες για να ανοίγουν.
Το Olafaq συνάντησε την LLoxy μια μέρα στην Κυψέλη, ενώ ετοίμαζε την έκθεσή της, και η καθιερωμένη ανάκριση των Common People πήγε κάπως έτσι…
Φωτ.: Πένυ Σωτηροπούλου / Olafaq
– Όταν ήσουν παιδί τι έλεγες ότι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;
Ήθελα να ζωγραφίζω.
– Ποιος είναι ο ιδανικός ήχος για ένα ξυπνητήρι;
Η Αλίκη Βουγιουκλάκη, να τραγουδάει την “Γατούλα”.
– Τι μουσική θα έπρεπε να παίζουν τα μεγάφωνα του μετρό;
Μαρίνα Σάτι, LALALALA, πάντα…
– Ποιο κομμάτι της Αθήνας σε εμπνέει πιο πολύ;
Μ’αρέσει πολύ η Αθήνα, φαγητό, ύπνος και δουλειά…
– Αν είχες τη δύναμη τι θα άλλαζες στην Αθήνα;
Έχει πολύ φασαρία.
– Τι θεωρείς μοντέρνο στην πόλη που ζεις;
Εμμ, δεν ξέρω, το μετρό;
Φωτ.: Πένυ Σωτηροπούλου / Olafaq
– Συμπλήρωσε τη φράση «Αθήνα σε αγαπάω αλλά…»
…Δεν ξέρω τι θέλω
– Ποιο είναι το ιδανικό σημείο της πόλης για να διαβάσεις ένα βιβλίο;
Στον Λευκό Πύργο.
– Ποιον διάσημο θα ήθελες να έχεις γείτονα;
Την Μαρίνα Σάτι.
– Τι αξιολογείς ως απαραίτητα στη δική σου “γεμάτη” ημέρα;
Να πηγαίνω βόλτα στους φίλους μου.
– Ποια απόλαυση κρύβει για εσένα τις περισσότερες ενοχές;
Τα πάρτυ.
– Ποιο κομμάτι της καθημερινότητάς σου σε ενοχλεί περισσότερο;
Δεν μ’ αρέσει να μιλάμε άσχημα και να κοροϊδεύουμε.
Φωτ.: Πένυ Σωτηροπούλου / Olafaq
– Τι είναι ευτυχία;
Να κάνουμε γιορτή.
– Ο αγαπημένος σου αστικός μύθος για την Αθήνα;
Όταν παίξαμε τα “Ερωτευμένα Άλογα” έσπασα ένα ποτήρι και είπε ο Αλέξανδρος «μην ρίχνεις το ποτήρι κάτω». Αλλά αυτό έσπασε.
– Ένα σημείο της Αθήνας που σε χτύπησε ο έρωτας κεραυνοβόλα;
Η Ακρόπολη.
– Ποιο είναι αυτό το στοιχείο που κάνει απλό έναν άνθρωπο (common people);
Αγαπώ πολύ τους φίλους μου.
– Ποιον στίχο τραγουδιού θα έκανες γκράφιτι σε έναν τοίχο;
Ζωή κράτα ακόμα πιο πολύ, μην αφήνεις να μαραθεί, να μαραθεί πριν αρχίσει και μυρίζει όλη η γη, με αυτήν την δική σου μυρωδιά.
Φωτ.: Πένυ Σωτηροπούλου / Olafaq
– Ποια γνωστή ταινία θα ήθελες να έχει γυριστεί στην Αθήνα;
Η “Λώξη”, το ντοκιμαντέρ μου που έκανε ο Ζάχος και ο Θανάσης.
– Τι προτιμάς να φωτογραφίζεις στην πόλη;
Τοίχους.
– Μια λέξη που σου έχει κολλήσει στο μυαλό σαν τσίχλα;
«Θάλασσα».
– Είναι η Αθήνα μια πόλη που ξέρει να τα σπάει τη νύχτα;
Όχι δεν ξέρει.
– Tι σημαίνει για εσένα η φράση «Η πόλη ανάποδα»;
Α, αυτό δεν το ξέρω. Ξέρω τους “Υπνοβάτες”.
Φωτ.: Πένυ Σωτηροπούλου / Olafaq
– Ποιο είναι το τελευταίο πράγμα που κάνεις πριν κοιμηθείς;
Καθαρίζω και συμμαζεύω όλο το σπίτι και ειδικά τη κουζίνα.
– Ποιο είναι το πιο ενδιαφέρον πράγμα που διάβασες στο Olafaq πρόσφατα;
Όχι, δεν το έχω διαβάσει ποτέ. Συγγνώμη…
– Με τι ασχολείσαι αυτόν τον καιρό; Τι ετοιμάζεις και ποια είναι τα σχεδιά σου για το μέλλον;
Τώρα κάνω την έκθεση στην Αθήνα στο ΟΚΑΥ. Ζωγραφίσα τοίχους, τα τζάμια και έβαλα πίνακες με τον Ζήση και λίγο τον Σταύρο. Μετά θα πάμε όλοι μαζί στην Αθήνα με το “Εν Δυνάμει” και θα κάνουμε και άλλα πολλά. Κάνω και πολλές πρόβες με την Βιτόρια με το “Εν Δυνάμει”.
Το Olafaq περιπλανιέται στους δρόμους της πόλης και γοητεύεται από την αύρα των καθημερινών ανθρώπων που συναντά. Αυτοί οι άνθρωποι, με τις μοναδικές ιστορίες τους, αποκαλύπτουν την κρυμμένη ομορφιά τ
Το Olafaq περιπλανιέται στους δρόμους της πόλης και γοητεύεται από την αύρα των καθημερινών ανθρώπων που συναντά. Αυτοί οι άνθρωποι, με τις μοναδικές ιστορίες τους, αποκαλύπτουν την κρυμμένη ομορφιά τ
