Η Λενιώ Λέντζα είναι δασκάλα και ακροβάτισσα ενώ αγαπά πολύ και τη χειροτεχνία. Εργάζεται ως δασκάλα πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης εδώ και 17 χρόνια. Ξεκίνησε από πολύ νωρίς με το κλασικό μπαλέτο, αργότερα την κέρδισαν τα ακροβατικά.
Πριν από δέκα χρόνια, δημιούργησε την ακροβατική ομάδα «Στυλοβάτες» και σύστησε στην Αθήνα τον κινεζικό ακροβατικό στύλο, που ως τότε δεν τον προπονούσε κανείς στην Ελλάδα. Με τους «Στυλοβάτες» έχει παρουσιάσει δύο παραστάσεις, το «Πόλις» και το «Στασινού 13», και παράλληλα διδάσκει κινέζικο στύλο σε όσους θέλουν να τον μάθουν.
Ψοφάει για πάρτυ, χορούς, μεταμφιέσεις, shows, περούκες και πανύψηλα τακούνια. Τα τελευταία δύο χρόνια έχει δημιουργήσει ένα μικρό brand, «Το Σκλουζούκλι», με χειροποίητα μινιατουράκια, δώρα για τους πολύ αγαπημένους μας ανθρώπους.
Φωτ.: Γιάννης Παπαϊωάννου / Olafaq
– Όταν ήσουν παιδί τι έλεγες ότι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;
Δασκάλα μπαλέτου και ακροβάτης στο τσίρκο.
– Ποιος είναι ο ιδανικός ήχος για ένα ξυπνητήρι;
Η Cher. Τώρα έχω ως ήχο το Believe!
– Τι μουσική θα έπρεπε να παίζουν τα μεγάφωνα του μετρό;
Τις καθημερινές, το πρωί κλασική, το βράδυ Μάνο. Σαββατόβραδα Pointer Sisters τουλάχιστον. Αν γίνεται και λίγη Ρένα Βλαχοπούλου εκεί όταν σχολάς από τη δουλειά «έχω στενααααχωρηηη καρδιά!».
– Ποιο κομμάτι της Αθήνας σε εμπνέει πιο πολύ;
Η Αθηνάς και η Ευρυπίδου. Θέλω σπίτι μου όλα τα εργαλεία του κόσμου καθώς και όλα τα μπαχαρικά!
– Αν είχες τη δύναμη τι θα άλλαζες στην Αθήνα;
Θα έφερνα στην επιφάνεια όλα τα υπέροχα ποτάμια και παραποταμάκια της με ό,τι αυτό συνεπάγεται αρχιτεκτονικά, «γκρέμισ’τα, γκρέμιστ’α όλα πιαααα!».
– Τι θεωρείς μοντέρνο στην πόλη που ζεις;
Την παιδική χαρά του Πικιώνη.
– Συμπλήρωσε τη φράση «Αθήνα σε αγαπάω αλλά…»
Δεν έχει «αλλά». Την αγαπάω!
Φωτ.: Γιάννης Παπαϊωάννου / Olafaq
– Ποιο είναι το ιδανικό σημείο της πόλης για να διαβάσεις ένα βιβλίο;
Στο Μαύρο Δάσος στα Ιλίσια έχει συχνά αξιοπερίεργη ησυχία.
– Ποιον διάσημο θα ήθελες να έχεις γείτονα;
Τον David Sedaris. Πολύ θα το ήθελα.
– Τι αξιολογείς ως απαραίτητα στη δική σου “γεμάτη” ημέρα;
Τον δίωρο, άπειρα βαρύ, πρωινό καφέ.
– Ποια απόλαυση κρύβει για εσένα τις περισσότερες ενοχές;
Το “RuPaul Untucked”…
– Ποιο κομμάτι της καθημερινότητάς σου σε ενοχλεί περισσότερο;
Τα φανάρια. Χάνω τη μισή μου ζωή, ως πεζή καθώς δεν οδηγώ, στα φανάρια.
– Τι είναι ευτυχία;
Αυτό το συναίσθημα εκεί χαμηλά στο υπογάστριο, που κάπως ξέρεις ότι αγαπάς, αγαπιέσαι, δημιουργείς, δε σου λείπει τίποτα, σε λίγο θα πας μια βόλτα και δε χρωστάς λεφτά πουθενά.
Φωτ.: Γιάννης Παπαϊωάννου / Olafaq
– Ο αγαπημένος σου αστικός μύθος για την Αθήνα;
Αυτός με την Πεντέλη και τα μαγνητικά πεδία και τα αυτοκίνητα που πάνε ανάποδα.
– Ένα σημείο της Αθήνας που σας χτύπησε ο έρωτας κεραυνοβόλα;
Στο See you, στο Παγκρατάκι.
– Ποιο είναι αυτό το στοιχείο που κάνει απλό έναν άνθρωπο (common people);
Η ταξική του συνείδηση.
– Ποιον στίχο τραγουδιού θα έκανες γκράφιτι σε έναν τοίχο;
«Εγώ από σένα θέλω, Μόνο τ’όνειρο, Σημερινό, Κι άσε τ’αύριο γι’αύριο», (Αρλετίτσα).
– Ποια γνωστή ταινία θα ήθελες να έχει γυριστεί στην Αθήνα;
Το “Bad Trip” και να είμαι κι εγώ θύμα τους.
– Τι προτιμάς να φωτογραφίζεις στην πόλη;
Κάτι λεκέδες στα πεζοδρόμια που εχουν μορφή ανθρώπου, ζώου…
– Μια λέξη που σου έχει κολλήσει στο μυαλό σαν τσίχλα;
Τσιμεντοκονία.
Φωτ.: Γιάννης Παπαϊωάννου / Olafaq
– Είναι η Αθήνα μια πόλη που ξέρει να τα σπάει τη νύχτα;
Ναι αμέ! Και τη μέρα μη σου πω…
– Ποιο είναι το τελευταίο πράγμα που κάνεις πριν κοιμηθείς;
Λέω «Καληνύχτα Ρούπιν» , στο παλιόπαιδο το σκυλάκο, και έπειτα καταστρώνω ένα εντελώς φανταστικό σενάριο -συνήθως με υπερδυνάμεις που έχω- κι έτσι με παίρνει ο ύπνος.
– Ποια είναι τα σχεδιά σου για το μέλλον; Τι ετοιμάζεις για τον επόμενο καιρό;
Νομίζω κουβαλάω ακόμα ένα ποστ κόβιντ σύνδρομο που δεν κάνω σχέδια. Μέρα τη μέρα, μήνα το μήνα κι ο,τι φέρει ωραίο θα είναι.
