Ο Κωστής Ραμπαβίλας γεννήθηκε στο Αίγιο, αλλά πλέον ζει μόνιμα στην Αθήνα και εργάζεται ως ηθοποιός. Ενδιάμεσος -και καθοριστικός- σταθμός ήταν η Θεσσαλονίκη, όπου αποφοίτησε με Άριστα από την Υποκριτική Κατεύθυνση του Τμήματος Θεάτρου, της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ.. Μετά την αποφοίτησή του εργάστηκε για 4 χρόνια περίπου ως ηθοποιός στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος (Κ.Θ.Β.Ε.) με σημαντικούς σκηνοθέτες όπως ο Μιχαήλ Μαρμαρινός, ο Γιάννης Καλαβριανός, η Χριστίνα Χατζηβασιλείου κ.α.. Η παράσταση “Μια Γιορτή στου Νουριάν” ήταν αυτή που τον έκανε να πάρει την απόφαση να κατέβει στην Αθήνα, με τον καλλιτεχνικό δρόμο να του ανοίγεται διάπλατα.

Φέτος, συμμετέχει στην τηλεοπτική σειρά του ΑΝΤ1, “Παγιδευμένοι“, ενώ η προηγούμενη τηλεοπτική του συμμετοχή ήταν επίσης στον ANT1, στη σειρά “Άγριες Μέλισσες“. Συμμετείχε επίσης σε αγγλόφωνες σειρές, όπως στη βραβευμένη με Emmy Καλύτερης Σειράς “Tehran” και στη σειρά “Greek Salad“. Για την συμμετοχή του στην αγγλόφωνη ταινία μεγάλου μήκους “Support Group Olympus” (Apple TV και Amazon Prime Video) απέσπασε 9 βραβεία, καθώς και 2 υποψηφιότητες Καλύτερου Ηθοποιού και Καλύτερου Ηθοποιού σε Β’ Ρόλο σε διεθνή φεστιβάλ, Επίσης, έχει συμμετάσχει σε πάνω από 10 ταινίες μικρού μήκους με διακρίσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό. Τέλος, έχει τιμηθεί επίσης με το Βραβείο Καλύτερου Πρωτοεμφανιζόμενου Σεναριογράφου (Μικρού Μήκους) στα Chicago Script Awards και με μια επίσημη υποψηφιότητα Καλύτερου Σεναρίου Ταινίας Μικρού Μήκους στα New York Script Awards για το σενάριό του με τίτλο “Άβυθος“, ενώ η ομότιτλη ταινία βρίσκεται στο στάδιο της προπαραγωγής.

Με μία καθαρότητα στο βλέμμα κοιτάει πάντα μπροστά χωρίς να επαναπαύεται ποτέ. Ακούραστα μπορεί να κάνει πρόβες ξανά και ξανά μέχρι να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα κι όλα αυτά να συνοδεύονται πάντα από ένα χαμόγελο το οποίο πηγάζει από την αγάπη του για την υποκριτική. Εμείς συναντήσαμε τον Κωστή κοντά στην πλατεία της Πανόρμου και η ανάκριση του ομάδας του Olafaq πήγε κάπως έτσι…

Ραμπαβίλας
Φωτ.: Γιάννης Παπαϊωάννου / Olafaq

– Όταν ήσουν παιδί τι έλεγες ότι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;
Αρχικά ζωγράφος κι έπειτα γενετιστής ή βιολόγος.

– Ποιος είναι ο ιδανικός ήχος για ένα ξυπνητήρι;
Ήχοι πουλιών, θροΐσματος φύλλων και νερού που τρέχει σε κάποιο αυλάκι.

– Τι μουσική θα έπρεπε να παίζουν τα μεγάφωνα του μετρό;
Οποιοδήποτε είδος μουσικής με κοινωνικοπολιτικό αντίκτυπο.

– Ποιο κομμάτι της Αθήνας σε εμπνέει πιο πολύ;
Η Αθήνα έχει πολλές και διαφορετικές περιοχές που μπορούν να με εμπνεύσουν. Πιστεύω πως η έμπνευση προκύπτει όταν αυτό που αντιλαμβανόμαστε με τις αισθήσεις μας κουμπώνει με κάποιον τρόπο με την ψυχολογική μας κατάσταση τη δεδομένη χρονική στιγμή. Αισθανόμαστε όταν και ο,τι θέλουμε να αισθανθούμε.

– Αν είχες τη δύναμη τι θα άλλαζες στην Αθήνα;
Θα ξεμπάζωνα τα ποτάμια και θα άφηνα τη φύση γύρω τους στην ησυχία της. Και φυσικά θα την έκανα καθολική προσβάσιμη, κάτι που υπό φυσιολογικές συνθήκες θεωρείται αυτονόητο για τη δημιουργία μιας δημοκρατικής πόλης/κοινότητας.

– Τι θεωρείς μοντέρνο στην πόλη που ζεις;
Οτιδήποτε μας φέρνει πιο κοντά, χωρίς προκαταλήψεις και μισαλλοδοξία.

– Συμπλήρωσε τη φράση «Αθήνα σε αγαπάω αλλά…»
…σου λείπει η γενναιοδωρία.

– Ποιο είναι το ιδανικό σημείο της πόλης για να διαβάσεις ένα βιβλίο;
Κάποιο παγκάκι στη Διονυσίου Αρεοπαγείτου ή στα στενά της γειτονιάς του Μετς.

– Ποιον διάσημο θα ήθελες να έχεις γείτονα;
Τον Daniel Day-Lewis.

– Τι αξιολογείς ως απαραίτητα στη δική σου “γεμάτη” ημέρα;
Τον ελληνικό καφέ, τη συζήτηση και μια δόση -έστω μικρή- δημιουργίας.

– Ποια απόλαυση κρύβει για εσένα τις περισσότερες ενοχές;
Μακριά από εμάς οι ενοχές.

Φωτ.: Γιάννης Παπαϊωάννου / Olafaq

– Ποιο κομμάτι της καθημερινότητάς σου σε ενοχλεί περισσότερο;
Η φασαρία από τις αυτοκινητοπομπές.

– Τι είναι ευτυχία;
Η συσχέτιση με ανιδιοτελείς όρους.

– Ο αγαπημένος σου αστικός μύθος για την Αθήνα;
Ότι έχει πολλές επιλογές σε όλους τους τομείς, άρα καλύτερη ποιότητα ζωής. Δεν συνυπολογίζεται ποτέ -εκτός πολλών άλλων- το σημαντικότερο αγαθό: ο χρόνος.

– Ένα σημείο της Αθήνας που σας χτύπησε ο έρωτας κεραυνοβόλα;
Κανένα σημείο ακόμη.

– Ποιο είναι αυτό το στοιχείο που κάνει απλό έναν άνθρωπο (common people);
Ένα κέρασμα και ένα ειλικρινές «τι κάνεις;».

Φωτ.: Γιάννης Παπαϊωάννου / Olafaq

– Ποιον στίχο τραγουδιού θα έκανες γκράφιτι σε έναν τοίχο;
«Υπάρχουν χέρια που φυτεύουν ένα δέντρο και άλλα χέρια που του βάζουνε φωτιά. Υπάρχουν χέρια που σαν πέσεις σε σηκώνουνε ξανά, σίγουρα θα ‘χεις συναντήσει δύο χέρια σαν κι αυτά.»

– Ποια γνωστή ταινία θα ήθελες να έχει γυριστεί στην Αθήνα;
“In the Name of the Father”.

– Τι προτιμάς να φωτογραφίζεις στην πόλη;
Δεν φωτογραφίζω συχνά με το κινητό μου ή με κάποια κάμερα, αλλά το βλέμμα μου φωτογραφίζει ανθρώπους αδιάκοπα.

– Μια λέξη που σου έχει κολλήσει στο μυαλό σαν τσίχλα;
Δικαιοσύνη.

– Είναι η Αθήνα μια πόλη που ξέρει να τα σπάει τη νύχτα;
Σίγουρα, αν κι εγώ δεν τα σπάω συχνά τελευταία.

– Tι σημαίνει για εσένα η φράση «Η πόλη ανάποδα»;
Να αναποδογυρίζεις το κακό και να έρχεται στην επιφάνεια το καλό.

– Ποιο είναι το τελευταίο πράγμα που κάνεις πριν κοιμηθείς;
Προσευχή/θετική σκέψη.

– Ποιο είναι το πιο ενδιαφέρον πράγμα που διάβασες στο Olafaq πρόσφατα;
Η διάρρηξη της οικιακής μας αθωότητας”.

– Ποια είναι τα σχεδιά σου για το μέλλον; Τι ετοιμάζεις για τον επόμενο καιρό;
Βασικό και μόνιμο σχέδιό μου είναι να συνεχίσω να νοιώθω δημιουργικός. Συνεχίζω στην τηλεοπτική σειρά Παγιδευμένοι ως Γιώργος και βρισκόμαστε στο στάδιο προπαραγωγής της ταινίας μικρού μήκους ΆΒΥΘΟΣ, για την οποία έχω γράψει το σενάριο. Την άνοιξη του επόμενου έτους, καλώς εχόντων των πραγμάτων ανά την υφήλιο, θα ξεκινήσω γυρίσματα σε Ελλάδα και εξωτερικό για μια ταινία μεγάλου μήκους υψηλών προσδοκιών, δίπλα σε σπουδαίους συναδέλφους. Όσον αφορά στα σχέδιά μου σε σχέση με το θέατρο ακόμη δεν υπάρχει κάτι ανακοινώσιμο.

➠ INFO για το σκονάκι σου: Facebook, Instagram, IMDb