Στην καρδιά κάθε δισκοπωλείου, εκεί όπου οι τοίχοι είναι καλυμμένοι με αφίσες θρυλικών συγκροτημάτων και τα ράφια γεμάτα με δίσκους που περιμένουν να διηγηθούν τις ιστορίες τους, ξετυλίγεται ένα είδος αθόρυβης, σχεδόν μυστικής σύνδεσης. Ο χώρος κάθε δισκάδικου πάντα σφύζει από προσμονή, σαν κάθε δίσκος να αναζητά εκείνον που θα τον επιλέξει. Για τους φανατικούς λάτρεις της μουσικής, όλο αυτό είναι κάτι παραπάνω από μια απλή αγορά· είναι ένα τελετουργικό αναζήτησης και ανακάλυψης. Ανάμεσα στα ράφια και τις μελωδίες που αντηχούν στον αέρα, η σχέση ανάμεσα στον πελάτη και τον υπάλληλο του δισκοπωλείου είναι μοναδική. Ο υπάλληλος δεν είναι απλώς ένας πωλητής, αλλά ο φύλακας μιας μουσικής γνώσης, ενός θησαυρού που περιμένει να αποκαλυφθεί. Με τη διακριτικότητα ενός πραγματικού γνώστη, έχει την ικανότητα να παρατηρεί τις προτιμήσεις του κάθε πελάτη, να διαβάζει τις μουσικές του ανάγκες. Ξέρει πότε ο πελάτης χρειάζεται κάτι ανατρεπτικό, πότε μια ασφαλή επιλογή και πότε μια πύλη προς άγνωστους ήχους.
Θυμάμαι ακόμα το βλέμμα του Ηλία, που με μια σιωπηλή εμπιστοσύνη με οδήγησε κάποτε -εκεί στον πρώτο όροφο του Happening- στο “Brighter Now” των Legendary Pink Dots. Ήταν σαν να ήξερε ακριβώς τι χρειαζόμουν, προτού το καταλάβω ο ίδιος. Και δεν ήταν μόνο η στιγμή εκείνη που έμεινε χαραγμένη στη μνήμη μου· ήταν και οι μέρες (και τα χρόνια) που ακολούθησαν, όταν άκουγα τον δίσκο στο σπίτι ξανά και ξανά. Λίγους μήνες αργότερα, θυμάμαι το ίδιο ψηλό παιδί, να τραγουδάει στη σκηνή, με τους Magic De Spell και να ανοίγουν για τους Fall στο αξέχαστο τριήμερο φεστιβάλ ανεξάρτητου ροκ στο Σπόρτινγκ.
Ο Ηλίας Ασλάνογλου είναι ένας άνθρωπος της μουσικής με όλη τη σημασία της λέξης. Τραγουδιστής, μουσικός, περφόρμερ, ραδιοφωνικός παραγωγός, συλλέκτης, ερευνητής, πωλητής, διανομέας, δημιουργός συλλογών, ιδρυτής εταιρείας δίσκων, και πάνω απ’ όλα ταγμένος σε αυτό το μεγάλο πάθος που γεννά στους ανθρώπους αυτή η τέχνη. Γεννήθηκε στο κέντρο της Αθήνας, σε ένα μαιευτήριο της οδού Σόλωνος, και πέρασε τα παιδικά του χρόνια στο Αιγάλεω, μια περιοχή γεμάτη αντιθέσεις και πολιτισμικές επιρροές που διαμόρφωσαν τις πρώτες του εμπειρίες και αισθήσεις. Από νωρίς βρέθηκε να γοητεύεται από τη μουσική, κάτι που έμελλε να καθορίσει το υπόλοιπο της ζωής του. Φυσικά, έναν μεγάλο ρόλο σε αυτό, έπαιξε και το γεγονός ότι ήταν ανηψιός του σπουδαίου Γιώργου Ζαμπέτα.
Ωστόσο, το πρώτο κομμάτι που του άνοιξε τις πύλες της μουσικής δεν ήταν κάποιο αείμνηστο τραγούδι του θείου του, αλλά το εμβληματικό “Epitaph” των King Crimson. Το άκουσε το 1973, σε μια μεσημεριανή εκπομπή του θρυλικού ραδιοφωνικού παραγωγού Γιάννη Πετρίδη, και από εκείνη τη στιγμή, η μουσική έγινε για τον Ηλία κάτι πολύ περισσότερο από έναν απλό ήχο στο υπόβαθρο της καθημερινότητας. Έγινε ένα συναίσθημα, ένα πάθος, ένας τρόπος για να κατανοεί και να αισθάνεται τον κόσμο. Το πρώτο άλμπουμ που αγόρασε σε κασέτα, την ίδια χρονιά, ήταν το soundtrack του “Jesus Christ Superstar”, αλλά, όπως λέει και ο ίδιος, ο καλλιτέχνης που είχε την πιο βαθιά επιρροή στη ζωή του ήταν ο David Bowie, ένας καλλιτέχνης που του άνοιξε δρόμους προς τον πειραματισμό και την αυτοανακάλυψη. «Χωρίς τον David Bowie δεν θα γινόμουν αυτός που είμαι».
Στην πορεία του έχει σημαδέψει με το όνομά του έξι άλμπουμ με τους Magic De Spell, ένα με τους Alice In A Nightmare, ένα άλμπουμ με τους Αλλού, το σχήμα που δημιούργησε μαζί με τον techno-genius Σάββα Υσάτη στα τέλη των 90s, αμέτρητες εισαγωγές σπάνιων (και μη) μουσικών ευρημάτων μέσω της Eros Music, και από το 2014 την ίδρυση της εταιρείας Rockarolla Records, η οποία εξειδικεύεται στη διανομή αξιόλογων φυσικών προϊόντων, στην Ελλάδα και την Κύπρο, από ανεξάρτητες δισκογραφικές εταιρείες και ανεξάρτητους καλλιτέχνες.
Πριν δύο χρόνια ο Ηλίας έκανε την πρώτη του εμφάνιση με τους Yeah!, το συγκρότημα που ίδρυσαν στα τέλη των 80s o Γιάννη Ντρενογιάννης, η Χρύσα Πανταζή και ο Τάκης Γιαννούτσος, οι οποίοι μετά από μια μεγάλη περίοδο αποχής, επανήλθαν στη σκηνή το 2005, για τις “Last Days Of Rodon” συναυλίες και από τότε πειραματίζονται συχνά με νέα κομμάτια και διαφορετικές συνθέσεις στον πυρήνα της μπάντας. Πρώτη μεγάλη εμφάνιση του γκρουπ του Γιάννη και του Τάκη, με τον Ηλία Ασλάνογλου και την Μισέλ Μόργκαν Χάουερς στα φωνητικά, την Αλίκη Πριόβολου στο πιάνο και τα πλήκτρα, τον Στέφανο Γραμμένο στο μπάσο ήταν όταν άνοιξαν για τους Crime & the City Solution κι η πιο πρόσφατη, η sold out εμφάνισή τους, τον περασμένο Δεκέμβριο στο Tiki Bar.
Την επόμενη Παρασκευή, 1 Νοεμβρίου, οι Yeah! θα ανοίξουν τη συναυλία των dEUS στο Fuzz Club, παρουσιάζοντας στο κοινό και κομμάτια από το νέο τους EP, το οποίο θα σε περιορισμένα και αριθμημένα αντίτυπα βινυλίου από την Amour Records. Με αυτή την εμφάνιση, οι Yeah! επιστρέφουν με έναν «ζωντανό» τρόπο σε ένα σπάνιο live, δηλώνοντας την ενεργή παρουσία τους στην εγχώρια underground και alternative ροκ σκηνή, ενώ συνεχίζουν την καλλιτεχνική τους πορεία από τη δεκαετία του ’80 μέχρι σήμερα.
Το Olafaq συνάντησε τον Ηλία μια ηλιόλουστη φθινοπωρινή ημέρα στο κέντρο της Αθήνας και η καθιερωμένη ανάκριση των Common People πήγε κάπως έτσι…
Φωτ.: Γιάννης Παπαϊωάννου / Olafaq
– Όταν ήσουν παιδί τι έλεγες ότι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις;
Αστροναύτης.
– Ποιος είναι ο ιδανικός ήχος για ένα ξυπνητήρι;
Η εισαγωγή του “Pretty Vacant” των Sex Pistols ή του “Thunderstruck” των AC/DC… Ούτε καφέ δεν χρειάζεσαι.
– Τι μουσική θα έπρεπε να παίζουν τα μεγάφωνα του μετρό;
Το “Trans Europe Express” των Kraftwerk, το “Planet Rock” των Africa Bambaataa & Soulsonic Force και το “Trouble Funk Express” των Trouble Funk. In the mix, ατέρμονα.
– Ποιο κομμάτι της Αθήνας σε εμπνέει πιο πολύ;
Η θέα και από τις δυο πλευρές του Υμηττού.
– Αν είχες τη δύναμη τι θα άλλαζες στην Αθήνα;
Την κίνηση στους αυτοκινητόδρομους.
– Τι θεωρείς μοντέρνο στην πόλη που ζεις;
Το γήπεδο του μπασκετικού Παναθηναϊκού.
Φωτ.: Γιάννης Παπαϊωάννου / Olafaq
– Συμπλήρωσε τη φράση «Αθήνα σε αγαπάω αλλά…»
Έλεος, κάπου, με τους δημάρχους σου.
– Ποιο είναι το ιδανικό σημείο της πόλης για να διαβάσεις ένα βιβλίο;
Η βεράντα του σπιτιού μου, με θέα την Εύβοια.
– Ποιον διάσημο θα ήθελες να έχεις γείτονα;
Αφού ο David Bowie κι ο Prince δεν μένουν πια εδώ, τον Alice Cooper.
– Τι αξιολογείς ως απαραίτητα στη δική σου “γεμάτη” ημέρα;
Υγεία, οικογένεια, αληθινοί φίλοι, γ@μάτη μουσική.
– Ποια απόλαυση κρύβει για εσένα τις περισσότερες ενοχές;
Κάθε πραγματική απόλαυση κρύβει πολλές ενοχές.
– Ποιο κομμάτι της καθημερινότητάς σου σε ενοχλεί περισσότερο;
Όταν ασχολούμαι με excel files στην Rockarolla Records. Απαραίτητο, αλλά βαρετό.
Φωτ.: Γιάννης Παπαϊωάννου / Olafaq
– Τι είναι ευτυχία;
Οι δυο κόρες μου.
– Ο αγαπημένος σου αστικός μύθος για την Αθήνα;
Ότι ο Εριχθόνιος, μυθικός βασιλιάς της Αθήνας, ζει ακόμη σε πανάρχαιες σήραγγες που βρίσκονται κάτω από την περιοχή του Βοτανικού.
– Ένα σημείο της Αθήνας που σε χτύπησε ο έρωτας κεραυνοβόλα;
Τα έδρανα της ΑΒΣΠ, το ράφι με τα σινγκλάκια στο Happening, ο καλοκαιρινός Κούκος…
– Ποιο είναι αυτό το στοιχείο που κάνει απλό έναν άνθρωπο (common people);
Ό,τι κι αν έχει καταφέρει στη ζωή του, να μην έχει αυταρέσκεια κι αυτοθαυμασμό… Να μην καβαλάει το καλάμι.
– Ποιον στίχο τραγουδιού θα έκανες γκράφιτι σε έναν τοίχο;
“Here are the young men, well where have they been?” ή όλο το “The Ιmpossible Dream (The Quest)”.
– Ποια γνωστή ταινία θα ήθελες να έχει γυριστεί στην Αθήνα;
Το “Κουρδιστό Πορτοκάλι”.
– Τι προτιμάς να φωτογραφίζεις στην πόλη;
Τις βιτρίνες από τα δισκάδικα.
– Μια λέξη που σου έχει κολλήσει στο μυαλό σαν τσίχλα;
«Ολιστική».
Φωτ.: Γιάννης Παπαϊωάννου / Olafaq
– Είναι η Αθήνα μια πόλη που ξέρει να τα σπάει τη νύχτα;
Ήταν, είναι και θα είναι.
– Tι σημαίνει για εσένα η φράση «Η πόλη ανάποδα»;
Η ληπό ποδανά.
– Ποιο είναι το τελευταίο πράγμα που κάνεις πριν κοιμηθείς;
Πάω για κατούρημα.
– Με τι ασχολείσαι αυτόν τον καιρό; Τι ετοιμάζεις και ποια είναι τα σχεδιά σου για το μέλλον;
Την Παρασκευή 1η Νοεμβρίου οι Yeah!, στους οποίους τραγουδάω τα τελευταία 2 χρόνια, ανεβαίνουμε στη φιλοξενη σκηνή του Fuzz ως opening act των αγαπημένων Βέλγων dEUS!!! Επίσης θα κυκλοφορήσει σύντομα, σε περιορισμένα αντίτυπα βινυλίου, το νέο 5 track E.P. μας με τίτλο “Dust Comes Up” από την Amour Records!
