Από το 1993, η Παγκόσμια Ημέρα Νερού είναι μια ετήσια εκδήλωση των Ηνωμένων Εθνών, η οποία πραγματοποιείται στις 22 Μαρτίου. Το κύριο μέλημά της έγκειται στην ανάδειξη του κρίσιμου ρόλου του γλυκού νερού, με στόχο την ενίσχυση της κατανόησης της παγκόσμιας κρίσης του νερού και την προώθηση βιώσιμων προσεγγίσεων για τη διαχείριση του γλυκού νερού.

Κάθε χρόνο, η Παγκόσμια Ημέρα Νερού ασχολείται με ποικίλα θέματα που σχετίζονται με το καθαρό νερό, το αποχετευτικό σύστημα και την υγιεινή, ευθυγραμμιζόμενη με τον παγκόσμιο στόχο της βιώσιμης ανάπτυξης που έχει ως στόχο να κινητοποιήσει δράσεις για το νερό και να μεταδώσει πληροφορίες που σχετίζονται με αυτό παγκοσμίως. Ανάμεσα σε αυτές είναι και οι προκλήσεις που καλείται η ανθρωπότητα να αντιμετωπίσει, όπως η έλλειψη νερού, η ρύπανσή του και πώς όλα αυτά συμβάλλουν στην κλιματική αλλαγή. Επίσης, σημαντική είναι η αναφορά και στις ανισότητες στην πρόσβαση στο νερό και η επιτακτική ανάγκη εξασφάλισης του νερού ως θεμελιώδους ανθρώπινου δικαιώματος για όλα τα άτομα.

Οργανισμοί όπως η UNICEF και η WaterAid αξιοποιούν αυτή την ευκαιρία για να ενισχύσουν τη συνείδηση του κοινού σχετικά με τα ζητήματα του νερού μέσω δημοσιεύσεων, εκδηλώσεων, σεμιναρίων και ερευνών. Επιπλέον, η ημέρα αυτή σηματοδοτεί την ετήσια έκδοση της Παγκόσμιας Έκθεσης του ΟΗΕ για την Ανάπτυξη του Νερού (WWDR), εξοπλίζοντας τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής με απαραίτητους πόρους για τη βιώσιμη διαχείριση των υδάτινων πόρων.

Η Παγκόσμια Ημέρα Νερού υπογραμμίζει τον καίριο ρόλο της πρόσβασης σε ασφαλές νερό, επαρκείς εγκαταστάσεις υγιεινής και αποχέτευσης στην άμβλυνση της επιβάρυνσης από ασθένειες που μεταδίδονται με το νερό, ιδίως εν μέσω κρίσεων υγείας.

Σε παγκόσμιο επίπεδο, εκατομμύρια άνθρωποι παλεύουν με την ανεπαρκή πρόσβαση σε πόσιμο νερό και υποδομές αποχέτευσης, εκθέτοντάς τους σε κινδύνους για την υγεία τους που απορρέουν από την υποβαθμισμένη ποιότητα του νερού και τα πρότυπα υγιεινής που ακολουθούνται σε κάποια κράτη. Ασθένειες όπως ο τυφοειδής πυρετός και η χολέρα πολλαπλασιάζονται σε περιβάλλοντα που χαρακτηρίζονται από μη ασφαλείς πηγές νερού και ανεπαρκείς υποδομές υγιεινής, γεγονός που καθιστά αναγκαίες τις συντονισμένες προσπάθειες για τη διασφάλιση των δεξαμενών νερού και την εφαρμογή ισχυρών συστημάτων WASH (Water, Sanitation & Hygiene).

Ουσιαστικά, η Παγκόσμια Ημέρα Νερού αποτελεί ένα σημαντικό ετήσιο γεγονός, το οποίο ρίχνει φως στις προκλήσεις του γλυκού νερού σε παγκόσμια κλίμακα, υποστηρίζει στρατηγικές βιώσιμης διαχείρισης των υδάτων, υπογραμμίζει την επιτακτική ανάγκη καθολικής πρόσβασης σε ασφαλές νερό και εγκαταστάσεις υγιεινής και διαδίδει επιστημονικές γνώσεις για την πρόληψη ασθενειών μέσω της τήρησης κατάλληλων πρωτοκόλλων υγιεινής.

Xώρες που αντιμετωπίζουν πρόβλημα με την πρόσβαση στο νερό

Ορισμένες χώρες που αντιμετωπίζουν σημαντικά προβλήματα πρόσβασης στο νερό είναι ο Λίβανος, το Πακιστάν, το Αφγανιστάν, η Συρία, η Τουρκία, η Μπουρκίνα Φάσο, ο Νίγηρας και το Νεπάλ. Αυτά τα έθνη αντιμετωπίζουν προβλήματα υδατικής πίεσης και λειψυδρίας, θέτοντας σοβαρούς κινδύνους για τους κατοίκους τους λόγω συνθηκών όπως ξηρασίες, πλημμύρες και ανεπαρκείς υποδομές. Ο Λίβανος, για παράδειγμα, αντιμετωπίζει σοβαρές ελλείψεις νερού, με περισσότερο από το 71% του πληθυσμού του να αντιμετωπίζει λειψυδρία που επιδεινώνεται από την οικονομική ύφεση και τις περιβαλλοντικές αντιξοότητες. Στο Πακιστάν, η πρωτοβουλία RAPID (Responding to Pakistan’s Internally Displaced) επιδιώκει να παράσχει βοήθεια σε άτομα που εκτοπίστηκαν από κρίσεις που σχετίζονται με το νερό, όπως ξηρασίες και πλημμύρες.

Σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, που περιλαμβάνει έθνη όπως το Κατάρ, το Ισραήλ και η Σαουδική Αραβία, επικρατούν μερικά από τα υψηλότερα ποσοστά λειψυδρίας παγκοσμίως. Οι περιοχές αυτές αντιμετωπίζουν τις λιγοστές βροχοπτώσεις, τους αναπτυσσόμενους αστικούς κόμβους και τη μεγάλη εξάρτηση από την αφαλάτωση και άλλες μεθοδολογίες διαχείρισης νερού για την κάλυψη των αναγκών τους σε νερό. Επιπλέον, χώρες όπως οι ΗΠΑ, ιδίως σε περιοχές όπως οι νοτιοδυτικές, αντιμετωπίζουν υδατικό στρες [σ.σ. μια μέτρηση σχετικά με το πόσο από το διαθέσιμο νερό πρέπει να χρησιμοποιήσει μια χώρα για να καλύψει τη ζήτηση] που οφείλεται σε παράγοντες όπως οι απαρχαιωμένες υποδομές και η ταχεία πληθυσμιακή επέκταση, προκαλώντας κρίσεις όπως αυτές που παρατηρούνται σε πόλεις όπως το Φλιντ του Μίσιγκαν και το Νιούαρκ του Νιου Τζέρσεϊ. Συνοπτικά, η πίεση και η έλλειψη νερού αποτελούν επείγουσες προκλήσεις που επηρεάζουν πολλά έθνη παγκοσμίως, υπογραμμίζοντας την επιτακτική ανάγκη εφαρμογής στρατηγικών βιώσιμης διαχείρισης των υδάτων και προώθησης της διεθνούς συνεργασίας για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των ζητημάτων αυτών.

Με πληροφορίες από: United Nations, UNESCO, CDC, Washington Post, Active Sustainability, Wikipedia