Πριν από τρία βράδια, μερικοί από τους ισχυρότερους CEO των HΠΑ έστησαν γύρω από το ίδιο τραπέζι μια παράσταση γλυψίματος που θα ζήλευε κι η Αυλή του Λουδοβίκου. Ο Πρόεδρος Τραμπ ήταν φυσικά το τιμώμενο πρόσωπο, για τις «επαναστατικές» του πολιτικές στην τεχνητή νοημοσύνη.

Ο Satya Nadella της Microsoft, με ύφος καλού μαθητή, ευχαρίστησε τον πρόεδρο γιατί «βοηθάει πολύ». ΟΚ. Η Lisa Su της AMD έσπευσε να σημειώσει ότι «η επιτάχυνση που έχουμε δει είναι απίστευτη», λες και μιλάμε για πυραύλους και όχι για αλγόριθμους. Η Safra Catz της Oracle, σε ρόλο αυλικής ποιήτριας, συγκινήθηκε μέχρι δακρύων με το «γεγονός ότι είστε πρόεδρός μας» και με το πόσο γρήγορα κατάλαβε τη σημασία της AI.

Ο Sam Altman της OpenAI ολοκλήρωσε το ρεσιτάλ, μιλώντας για τον πιο «pro-business και pro-innovation» πρόεδρο της ιστορίας, τόσο που σχεδόν περιμέναμε να βγάλει κι ένα banner με τα λόγια “Make AI Great Again”. Υποσχέθηκε μάλιστα ότι θα «επενδύσει ένα σωρό» στις ΗΠΑ, πιθανότατα σε χρυσά αγαλματίδια του Τραμπ που μπορούν να απαγγέλλουν ατάκες από το ChatGPT.

Και κάπως έτσι, η αμερικανική καινοτομία απέκτησε νέα όπλα: κόκκινα καπέλα, μετρονομικά χειροκροτήματα και CEO που κάνουν ουρά για να πουν «ευχαριστούμε που υπάρχετε».

Ο γύρος του λιβανίσματος κορυφώθηκε στο δημόσιο μέρος του δείπνου που ο Τραμπ παρέθεσε στον Λευκό Οίκο την Πέμπτη, με καλεσμένους CEO από τα μεγαλύτερα ονόματα της τεχνολογίας. Στο τραπέζι, πέρα από Microsoft και OpenAI, βρέθηκαν και οι συνήθεις ύποπτοι: Apple, Google, Meta. Ο πρόεδρος, με το γνωστό επιχειρηματικό του τακτ, δεν παρέλειψε να ρωτήσει «πόσα θα ρίξετε στις ΗΠΑ τα επόμενα χρόνια;», χαμογελώντας πλατιά όταν άκουσε νούμερα της τάξης των εκατοντάδων δισεκατομμυρίων, λες και επρόκειτο για κουπόνια σούπερ μάρκετ.

Την ίδια μέρα, η Πρώτη Κυρία, Μελάνια Τραμπ, ηγήθηκε μιας task force για την «εκπαίδευση στην AI», όπου οι ίδιες εταιρείες δεσμεύτηκαν να «εκπαιδεύσουν» νέους και εργατικό δυναμικό, γιατί, όπως και να το κάνουμε δεν μπορείς να αφήνεις το «δημόσιο συμφέρον» και το μέλλον της εκπαίδευσης στα χέρια εταιρειών που δεν μπορούν να φτιάξουν ούτε “support ticket” χωρίς bug.

Φυσικά, όλοι αυτοί οι CEO έχουν πολλά να κερδίσουν ή να χάσουν από τις πολιτικές του Τραμπ. Η παρουσία τους στον Λευκό Οίκο έχει γίνει πλέον ρουτίνα, όπως οι εταιρικοί καφέδες της Δευτέρας. Πολλοί είχαν ήδη δώσει το παρών και στα εγκαίνια του, χορηγώντας πλουσιοπάροχα το απαραίτητο inaugural fund. Ο Ζούκερμπεργκ, μάλιστα, που κάποτε ο Τραμπ απειλούσε να κλείσει στη φυλακή, τώρα καθόταν χαμογελαστός δίπλα του, και ο πρόεδρος, με το γνωστό του χιούμορ, τον πείραξε λέγοντας πως θα μπορούσε κι εκείνος να ξεκινήσει πολιτική καριέρα. Για μια στιγμή, ο κόσμος πάγωσε: ποιος τρομάζει περισσότερο, ο Τραμπ πρόεδρος ή ο Ζούκερμπεργκ υποψήφιος;

Όλοι αυτοί οι CEO ξέρουν πολύ καλά τι παίζεται: δασμοί σε ημιαγωγούς, άδειες, ρεύμα για τα ενεργοβόρα AI, και μια λίστα από ευλογίες που μόνο ένας πρόεδρος-μαέστρος του deal-making μπορεί να προσφέρει. Κι αν ήδη βρίσκονται σε δικαστικές μάχες με την κυβέρνησή του για άλλες υποθέσεις, δεν πειράζει, μωρέ. Εξάλλου, λίγο ψεύτικο χαμόγελο στο δείπνο και όλα μπαίνουν κάτω από το χαλί.

Ο Τραμπ δεν έχασε ευκαιρία να πανηγυρίσει το «πολύ καλό» νέο για τη Google, όταν κάποιος δικαστής απέρριψε τις πιο σκληρές αντιμονοπωλιακές ποινές που ζήτησε το υπουργείο Δικαιοσύνης. «Ο Μπάιντεν ήταν αυτός που ξεκίνησε την υπόθεση», δήλωσε, ξεχνώντας βολικά ότι η πρώτη του θητεία είχε κινήσει την υπόθεση και η δεύτερη την είχε συνεχίσει. Ο Sundar Pichai απάντησε με την ψυχραιμία ενός μοναχού που κάνει PR: «Είναι μια μακρά διαδικασία. Εκτιμώ που η κυβέρνησή σας είχε εποικοδομητικό διάλογο και βρήκαμε μια λύση». Σαν να του έλεγε: «Ευχαριστούμε που δεν μας πετάξατε όλους στη φωτιά. Ή τουλάχιστον όχι ακόμα».

Απέναντι από τον πρόεδρο, ο Tim Cook έπαιξε τον καθιερωμένο ρόλο του (βλαμένου) σπασίκλα-καλού μαθητή. Με τα iPhone να φτιάχνονται στην Κίνα και το ρίσκο να τον βάλει στο στόχαστρο, προτίμησε να σερβίρει γλυκόλογα: «Είναι απίστευτο που βρίσκομαι εδώ, ειδικά με εσάς και την Πρώτη Κυρία», είπε, σαν να ευχαριστούσε για το τραπέζι σε γάμο. Θυμήθηκε μάλιστα πόσο «απολαμβάνει πάντα» τα δείπνα με τον Τραμπ, πριν τον ευχαριστήσει για το «τόσο ξεκάθαρο όραμα και ηγεσία» που άνοιξαν τον δρόμο για μια «μεγάλη επένδυση στις ΗΠΑ».

Κάπου εκεί, η σκηνή έμοιαζε περισσότερο με reality show: οι πιο πλούσιοι άνθρωποι του κόσμου συναγωνίζονταν ποιος θα βρει την πιο λουστραρισμένη φιλοφρόνηση, ενώ ο Τραμπ χαμογελούσε σαν οικοδεσπότης που μοιράζει ρόλους στο νέο του σίριαλ.

Και κάπως έτσι, το δείπνο στον Λευκό Οίκο έμοιαζε λιγότερο με πολιτική συζήτηση και περισσότερο με ένα “pitch meeting” όπου οι CEO έφερναν δώρα-φιλοφρονήσεις για να εξασφαλίσουν το εισιτήριο παραμονής τους στον παράδεισο των δισεκατομμυρίων. Ο Τραμπ, ικανοποιημένος, έπαιζε τον ρόλο του παρουσιαστή, μοιράζοντας χαμόγελα και ηλίθιες ατάκες, σαν να γύριζε κάποιο νέο επεισόδιο στο reality-show που έχει στήσει.

Η ουσία, βέβαια, ήταν απλή: όλοι ήξεραν ότι η πραγματική καινοτομία στο τραπέζι δεν ήταν τα «μοντέλα AI» αλλά η τέχνη του να λες στον πρόεδρο αυτό που θέλει να ακούσει. Και εκεί, καμία μηχανή, κανένα chatbot, δεν μπορεί να συναγωνιστεί τους παλιούς, καλούς ανθρώπινους αυλοκόλακες.

 

 

➪ Ακολουθήστε το OLAFAQ στο Facebook, Bluesky και Instagram.