Τι κάνει κάποιος όταν χάνει τον άνθρωπό του από υπαιτιότητα μερικών ανευθυνοϋπεύθυνων;
Τι κάνει κάποιος γονιός όταν χάνει (ειδικά) το (νεαρό, νεαρότατο) παιδί του από πράξεις ή παραλείψεις τρίτων;
Δεν μπορώ καν να το διανοηθώ: προσωπικά πιστεύω ότι, αν συνέβαινε αυτό, θα είχα δυο μόνο επιλογές, είτε την αυτοκτονία, είτε την εκδίκηση από αυτόν που ευθύνεται για τον θάνατό του.
Ένα όπλο, τρεις σφαίρες, δυο στο κεφάλι των υπευθύνων και μια για μένα, στο τέλος.
Φυσικά κανείς δεν είναι (ανοικτά και δημόσια, άσχετα αν είναι ιδιωτικά) υπέρ της αυτοδικίας σε ένα κράτος δικαίου όπως η Ελλάδα, όπου οι θεσμοί, όπως η Δικαιοσύνη, λειτουργούν άψογα – σχεδόν ιδανικά θα έλεγε κάποιος, όπως είδαμε και στην υπόθεση της 12χρονης από τον Κολωνό ή την αντίστοιχη του (ελεύθερου) Δημήτρη Λιγνάδη.
Και η στιγμιαία σκέψη που κάνω, περί προσωπικής εκδίκησης, είναι μια ξεκάθαρα παράλογη, αυθόρμητη, σχεδόν αδικαιολόγητα παρορμητική σκέψη εκ (του γονεϊκού και πατρικού κυρίως) μέρους (του χαρακτήρα) μου, καθώς, κατά το γνωστό κλισέ που λέγεται έξω από τα δικαστήρια, «έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στην Ελληνική Δικαιοσύνη», αν ποτέ, ο μη γένοιτο, μού συνέβαινε κάτι τέτοιο.
Το οποίο, όπως προείπα, μού είναι αδιανόητο σε πρώτο, δεύτερο, ίσως και τρίτο επίπεδο.
Η Μαρία Καρυστιανού, από την άλλη, δεν αποζητά εκδίκηση.
Δικαίωση και δικαιοσύνη αποζήτα και χαράς στο κουράγιο της να παλεύει όπως ο Δον Κιχώτης απέναντι στους ανεμόμυλους της κρατικής διαφθοράς.
Βλέπετε, η κα Καρυστιανού δεν πιστεύει, όπως έχω νιώσει πολλές φορές εγώ ως πολίτης αυτής της χώρας, ότι ώρες ώρες είναι μάταιο να αγωνίζεσαι για τα δικαιώματα σου.
Είναι γνωστό ότι ο Σύλλογος Πληγέντων Δυστυχήματος Τεμπών μαζεύει εδώ και καιρό υπογραφές για την αναθεώρηση του Συντάγματος, την ενεργοποίηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών και την κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας
Ο σύλλογος έχει θέσει προς υπογραφή ένα διαδικτυακό ψήφισμα με το οποίο ζητά με αφορμή την εθνική τραγωδία να αναληφθούν από τη Βουλή συγκεκριμένες πρωτοβουλίες προκειμένου να μην υπάρξει συγκάλυψη του εγκλήματος στα Τέμπη.
Το ψήφισμα ανέβασε στην πλατφόρμα change.org η πρόεδρος του συλλόγου, η κα Καρυστιανού.
Προκειμένου το δυστύχημα των Τεμπών να μη θαφτεί και παραμείνει ατιμώρητο, στο ψήφισμα οι πολίτες που υπογράφουν διατυπώνουν τρία αιτήματα
- Έναρξη των διαδικασιών για την αναθεώρηση του Συντάγματος
- Ενεργοποίηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών
- Κατάργηση της βουλευτής ασυλίας όταν προκύπτει ποινική ευθύνη πολιτικών προσώπων.
Το διαδικτυακό ψήφισμα
Αναφέρεται λοιπόν στο ψήφισμα:
«Οι Έλληνες πολίτες απαιτούν από τη Βουλή την έναρξη των διαδικασιών για την αναθεώρηση του Συντάγματος και την ενεργοποίηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών καθώς και την κατάργηση της βουλευτής ασυλίας όταν προκύπτει ποινική ευθύνη πολιτικών προσώπων.
Η ατιμωρησία πολιτικών προσώπων δεν συνάδει με την ηθική, ούτε με τη Δημοκρατία, αρετές για τις οποίες είμαστε περήφανοι!.
Κατά την διαδικασία θα σας ζητηθεί χρηματικό ποσό, το οποίο είναι προαιρετικό και δεν αφορά τον σύλλογο «Τέμπη 2023», αλλά την πλατφόρμα που φιλοξενεί το ψήφισμα. Επιλέγετε την κοινοποίηση αντί της κατάθεσης χρημάτων, με email επιβεβαίωσης, ώστε να είναι έγκυρη η υπογραφή σας».
Μέχρι και αυτή την ώρα (μεσημέρι Τετάρτης 28/2) το ψήφισμα έχουν υπογράψει 870.000 πολίτες με στόχο σε πρώτη φάση οι υπογραφές να φτάσουν το 1 εκατομμύριο.
Τι σημαίνει όμως εντελώς πρακτικά η συγκέντρωση 1 εκατομμυρίου υπογραφών στο διαδικτυακό ψήφισμα για την τραγωδία των Τεμπών;
Υπάρχει ελπίδα να αλλάξει κάτι και να διαλευκανθεί η υπόθεση ή είναι όλα, για ακόμη μια φορά σε αυτή τη χώρα, μάταια;
«Επειδή κάποιοι πιστεύουν ότι είναι μάταιο να αγωνίζεσαι για τα δικαιώματα σου…. Επειδή, πιστεύουν ότι εμείς πρέπει να πονάμε βουβά…. Το αρθ.73 παρ. 6 δίνει το δικαίωμα στον πολίτη να καταθέσει πρόταση τροποποίησης νόμου. Παρόμοιος νόμος υπάρχει σε όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες», αναφέρει χαρακτηριστικά σε μια προ ωρών ανάρτησή της η Μαρία Καρυστιανού.
«Με υπογραφή πεντακοσίων χιλιάδων πολιτών που έχουν δικαίωμα ψήφου, μπορούν να κατατίθενται έως δύο ανά κοινοβουλευτική περίοδο προτάσεις νόμων στη Βουλή, οι οποίες με απόφαση του Προέδρου της παραπέμπονται στην οικεία κοινοβουλευτική επιτροπή προς επεξεργασία και εν συνεχεία εισάγονται υποχρεωτικά προς συζήτηση και ψήφιση στην Ολομέλεια του Σώματος. Οι προτάσεις νόμων του προηγούμενου εδαφίου δεν μπορεί να αφορούν θέματα δημοσιονομικά, εξωτερικής πολιτικής και εθνικής άμυνας. Νόμος ορίζει τους όρους και τις προϋποθέσεις εφαρμογής της παρούσας παραγράφου».
Επιπλέον, όπως τονίζει η Μαρία Καρυστιανού «οι υπογραφές θα σταλούν στον εισαγγελέα ο οποίος οφείλει αμελλητί να τις δώσει στη Βουλή για ψήφιση. Σε μια δημοκρατική χώρα, η Βουλή είναι υποχρεωμένη να σεβαστεί την επιθυμία των πολιτών. Η Βουλή είναι υποχρεωμένη να λειτουργήσει σύμφωνα με τον νόμο και τους δημοκρατικούς θεσμούς. Φωνάζουμε ότι ΔΕΝ υπάρχει κράτος δικαίου. Θα είναι λοιπόν σαφές το αίτημα και πολύ ενδιαφέρουσα η αντιμετώπιση του εν λόγω ψηφίσματος και για μας θα είναι πολύ σημαντική η μέρα που οι εκπρόσωποι μας θα έχουν στα χέρια τους μια τόσο δυνατή κίνηση της κοινωνίας».
Η επεξηγηματική ανάρτηση για το διαδικτυακό ψήφισμα
«ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΑΠΟ ΕΜΑΣ…
Επειδή κάποιοι απαξιώνουν την δύναμη της κοινωνίας…
Επειδή κάποιοι πιστεύουν ότι είναι μάταιο να αγωνίζεσαι για τα δικαιώματα σου….
Επειδή, πιστεύουν ότι εμείς πρέπει να πονάμε βουβά….
Το αρθ.73 παρ. 6 δίνει το ΔΙΚΑΙΩΜΑ στον πολίτη να καταθέσει πρόταση τροποποίησης νόμου. Παρόμοιος νόμος υπάρχει σε όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες.
Αλλά μόνο στην Ελλάδα ο απαιτούμενος αριθμός των υπογραφών αγγίζει το τεράστιο σύνολο των 500.000…..
Εμείς όμως το ξεπεράσαμε αυτό το «εμπόδιο» και συνεχίζουμε….
Σύμφωνα λοιπόν με το Νόμο (αρθ.73,Παρ. 6) , οι υπογραφές θα σταλούν στον εισαγγελέα ο οποίος ΟΦΕΙΛΕΙ αμελλητί να τις δώσει στη Βουλή για ψήφιση.
Σε μια δημοκρατική χώρα, η Βουλή είναι υποχρεωμένη να ΣΕΒΑΣΤΕΙ την επιθυμία των πολιτών . Η Βουλή είναι υποχρεωμένη να λειτουργήσει σύμφωνα με τον νόμο και τους δημοκρατικούς θεσμούς. Φωνάζουμε ότι ΔΕΝ υπάρχει κράτος δικαίου. Θα είναι λοιπόν σαφές το αίτημα και πολύ ενδιαφέρουσα η αντιμετώπιση του εν λόγω ψηφίσματος και για μας θα είναι πολύ σημαντική η μέρα που οι εκπρόσωποι μας θα έχουν στα χέρια τους μια τόσο δυνατή κίνηση της κοινωνίας.
Σε κάθε περίπτωση ένα τέτοιο ψήφισμα είναι για μας κέρδος. Το χρειαζόμαστε ως δύναμη και θα χρησιμοποιηθεί στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Οπότε συνεχίζουμε δυναμικά για να φτάσουμε στο μεγαλύτερο σύνολο υπογραφών που θα μπορούσαμε ποτέ να φανταστούμε!!!!
ΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΗ ΔΕΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΑΥΤΟΣ Ο ΝΟΜΟΣ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ …. ΔΕΝ ΒΟΛΕΥΕ ……ΗΡΘΕ ΟΜΩΣ Η ΩΡΑ».
Μπορείτε να διαβάσετε το κείμενο της αίτησης και να της προσυπογράψετε κι εσείς αν θέλετε, ΕΔΩ.
Προσπάθεια συγκάλυψης του εγκλήματος
Το βασικότερο αίτημα όλων, κυρίως των οικογενειών των θυμάτων, είναι η απόδοση δικαιοσύνης, με τις καταγγελίες για λάθη, παραλείψεις, ενδεχομένως και δόλο με στόχο τη συγκάλυψη των ευθυνών να πολλαπλασιάζονται μέρα με την ημέρα.
Και όμως: ακόμη και μετά τη συνέντευξη Τύπου που έδωσαν οι οικογένειες των θυμάτων, στην ΕΣΗΕΑ, όπου τα μέλη της ΕΔΑΠΟ (Επιτροπή Διερεύνησης Ανεξάρτητων Πραγματογνωμόνων Οικογενειών) παρουσίασαν τα ευρήματα της έρευνάς τους, που αφενός κατέδειξε τη μη διερεύνηση βασικών στοιχείων του εγκλήματος κι αφετέρου υπογράμμισε ότι δεν έχουν προχωρήσει σημαντικά ζητήματα στο θέμα της ασφάλειας, η κυβέρνηση υποδύεται το φωτογραφικό αρνητικό των three wise monkeys, κάνοντας ότι δεν βλέπει, δεν ακούει και μιλώντας αόριστα και γενικά για «στήριξη των οικογενειών» και καλώντας όλους «να αφήσουν τη Δικαιοσύνη να κάνει τη δουλειά της».
Χωρίς να προχωρά σε καμία ουσιαστική ενέργεια, έστω για την αντιμετώπιση των υπαρχόντων προβλημάτων στους ελληνικούς σιδηροδρόμους.
«Η κυβέρνηση δεν ενήργησε, ούτε νομοθέτησε με στόχο τη συγκάλυψη του τραγικού σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη. Το τραγικό δυστύχημα συγκλόνισε το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας, όλους μας και είναι μία ημέρα που η ζωή ορισμένων ανθρώπων, δηλαδή των συγγενών των θυμάτων, άλλαξε οριστικά. Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει πως νιώθουν αυτοί οι άνθρωποι εάν δεν έχει βιώσει κάτι αντίστοιχο», τόνισε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης στην ενημέρωση των πολιτικών συντακτών, προσθέτοντας ότι:
«Η στήριξη της Πολιτείας σε αυτούς τους ανθρώπους είναι δεδομένη. Πρέπει να χυθεί άπλετο φως και να υπάρξει η ταχύτερη και δικαιότερη δυνατή κρίση, αλλά και να αποδοθούν ευθύνες εκεί, όπου υπάρχουν. Πρέπει να αφήσουμε τη Δικαιοσύνη να κάνει τη δουλειά της και η κυβέρνηση έχει την υποχρέωση να προχωρήσει άμεσα σε όσα έχει υποσχεθεί».
Και αυτές οι δηλώσεις έγιναν την ίδια στιγμή που το Συμβούλιο Εφετών της Λάρισας αποφάσισε να να αποστείλει στην Εξεταστική Επιτροπή τη δικογραφία για τα Τέμπη, ενώ οι πραγματογνώμονες καταγγέλλουν την ύπαρξη άκρως «ύποπτου» ξυλολίου στην εμπορική αμαξοστοιχία αλλά και το μπάζωμα του τόπου της τραγωδίας προτού γίνουν οι απαραίτητες έρευνες.
Η αντιπολίτευση επιμένει να ζητά απαντήσεις και να εγκαλεί την κυβέρνηση για προσπάθεια συγκάλυψης, ειδικά μετά το άρον-άρον κλείσιμο των εργασιών της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής.
Η εξεταστική επιτροπή αποφάσισε ότι στις 8 Μαρτίου τα κόμματα θα πρέπει να καταθέσουν τα πορίσματά τους και ότι, αυτά θα συζητηθούν στις 11 Μαρτίου.
Μια ημερομηνία κατά την οποία, όπως δείχνουν τα πράγματα, θα έχει ήδη συγκεντρωθεί επταψήφιος αριθμός διαδικτυακών υπογραφών…
Τι κάνει κάποιος όταν χάνει τον άνθρωπό του από υπαιτιότητα μερικών ανευθυνοϋπεύθυνων;
Τι κάνει κάποιος γονιός όταν χάνει (ειδικά) το (νεαρό, νεαρότατο) παιδί του από πράξεις ή παραλείψεις τρίτων;
Δεν μπορώ καν να το διανοηθώ: προσωπικά πιστεύω ότι, αν συνέβαινε αυτό, θα είχα δυο μόνο επιλογές, είτε την αυτοκτονία, είτε την εκδίκηση από αυτόν που ευθύνεται για τον θάνατό του.
Ένα όπλο, τρεις σφαίρες, δυο στο κεφάλι των υπευθύνων και μια για μένα, στο τέλος.
Φυσικά κανείς δεν είναι (ανοικτά και δημόσια, άσχετα αν είναι ιδιωτικά) υπέρ της αυτοδικίας σε ένα κράτος δικαίου όπως η Ελλάδα, όπου οι θεσμοί, όπως η Δικαιοσύνη, λειτουργούν άψογα – σχεδόν ιδανικά θα έλεγε κάποιος, όπως είδαμε και στην υπόθεση της 12χρονης από τον Κολωνό ή την αντίστοιχη του (ελεύθερου) Δημήτρη Λιγνάδη.
Και η στιγμιαία σκέψη που κάνω, περί προσωπικής εκδίκησης, είναι μια ξεκάθαρα παράλογη, αυθόρμητη, σχεδόν αδικαιολόγητα παρορμητική σκέψη εκ (του γονεϊκού και πατρικού κυρίως) μέρους (του χαρακτήρα) μου, καθώς, κατά το γνωστό κλισέ που λέγεται έξω από τα δικαστήρια, «έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στην Ελληνική Δικαιοσύνη», αν ποτέ, ο μη γένοιτο, μού συνέβαινε κάτι τέτοιο.
Το οποίο, όπως προείπα, μού είναι αδιανόητο σε πρώτο, δεύτερο, ίσως και τρίτο επίπεδο.
Η Μαρία Καρυστιανού, από την άλλη, δεν αποζητά εκδίκηση.
Δικαίωση και δικαιοσύνη αποζήτα και χαράς στο κουράγιο της να παλεύει όπως ο Δον Κιχώτης απέναντι στους ανεμόμυλους της κρατικής διαφθοράς.
Βλέπετε, η κα Καρυστιανού δεν πιστεύει, όπως έχω νιώσει πολλές φορές εγώ ως πολίτης αυτής της χώρας, ότι ώρες ώρες είναι μάταιο να αγωνίζεσαι για τα δικαιώματα σου.
Είναι γνωστό ότι ο Σύλλογος Πληγέντων Δυστυχήματος Τεμπών μαζεύει εδώ και καιρό υπογραφές για την αναθεώρηση του Συντάγματος, την ενεργοποίηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών και την κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας
Ο σύλλογος έχει θέσει προς υπογραφή ένα διαδικτυακό ψήφισμα με το οποίο ζητά με αφορμή την εθνική τραγωδία να αναληφθούν από τη Βουλή συγκεκριμένες πρωτοβουλίες προκειμένου να μην υπάρξει συγκάλυψη του εγκλήματος στα Τέμπη.
Το ψήφισμα ανέβασε στην πλατφόρμα change.org η πρόεδρος του συλλόγου, η κα Καρυστιανού.
Προκειμένου το δυστύχημα των Τεμπών να μη θαφτεί και παραμείνει ατιμώρητο, στο ψήφισμα οι πολίτες που υπογράφουν διατυπώνουν τρία αιτήματα
- Έναρξη των διαδικασιών για την αναθεώρηση του Συντάγματος
- Ενεργοποίηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών
- Κατάργηση της βουλευτής ασυλίας όταν προκύπτει ποινική ευθύνη πολιτικών προσώπων.
Το διαδικτυακό ψήφισμα
Αναφέρεται λοιπόν στο ψήφισμα:
«Οι Έλληνες πολίτες απαιτούν από τη Βουλή την έναρξη των διαδικασιών για την αναθεώρηση του Συντάγματος και την ενεργοποίηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών καθώς και την κατάργηση της βουλευτής ασυλίας όταν προκύπτει ποινική ευθύνη πολιτικών προσώπων.
Η ατιμωρησία πολιτικών προσώπων δεν συνάδει με την ηθική, ούτε με τη Δημοκρατία, αρετές για τις οποίες είμαστε περήφανοι!.
Κατά την διαδικασία θα σας ζητηθεί χρηματικό ποσό, το οποίο είναι προαιρετικό και δεν αφορά τον σύλλογο «Τέμπη 2023», αλλά την πλατφόρμα που φιλοξενεί το ψήφισμα. Επιλέγετε την κοινοποίηση αντί της κατάθεσης χρημάτων, με email επιβεβαίωσης, ώστε να είναι έγκυρη η υπογραφή σας».
Μέχρι και αυτή την ώρα (μεσημέρι Τετάρτης 28/2) το ψήφισμα έχουν υπογράψει 870.000 πολίτες με στόχο σε πρώτη φάση οι υπογραφές να φτάσουν το 1 εκατομμύριο.
Τι σημαίνει όμως εντελώς πρακτικά η συγκέντρωση 1 εκατομμυρίου υπογραφών στο διαδικτυακό ψήφισμα για την τραγωδία των Τεμπών;
Υπάρχει ελπίδα να αλλάξει κάτι και να διαλευκανθεί η υπόθεση ή είναι όλα, για ακόμη μια φορά σε αυτή τη χώρα, μάταια;
«Επειδή κάποιοι πιστεύουν ότι είναι μάταιο να αγωνίζεσαι για τα δικαιώματα σου…. Επειδή, πιστεύουν ότι εμείς πρέπει να πονάμε βουβά…. Το αρθ.73 παρ. 6 δίνει το δικαίωμα στον πολίτη να καταθέσει πρόταση τροποποίησης νόμου. Παρόμοιος νόμος υπάρχει σε όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες», αναφέρει χαρακτηριστικά σε μια προ ωρών ανάρτησή της η Μαρία Καρυστιανού.
«Με υπογραφή πεντακοσίων χιλιάδων πολιτών που έχουν δικαίωμα ψήφου, μπορούν να κατατίθενται έως δύο ανά κοινοβουλευτική περίοδο προτάσεις νόμων στη Βουλή, οι οποίες με απόφαση του Προέδρου της παραπέμπονται στην οικεία κοινοβουλευτική επιτροπή προς επεξεργασία και εν συνεχεία εισάγονται υποχρεωτικά προς συζήτηση και ψήφιση στην Ολομέλεια του Σώματος. Οι προτάσεις νόμων του προηγούμενου εδαφίου δεν μπορεί να αφορούν θέματα δημοσιονομικά, εξωτερικής πολιτικής και εθνικής άμυνας. Νόμος ορίζει τους όρους και τις προϋποθέσεις εφαρμογής της παρούσας παραγράφου».
Επιπλέον, όπως τονίζει η Μαρία Καρυστιανού «οι υπογραφές θα σταλούν στον εισαγγελέα ο οποίος οφείλει αμελλητί να τις δώσει στη Βουλή για ψήφιση. Σε μια δημοκρατική χώρα, η Βουλή είναι υποχρεωμένη να σεβαστεί την επιθυμία των πολιτών. Η Βουλή είναι υποχρεωμένη να λειτουργήσει σύμφωνα με τον νόμο και τους δημοκρατικούς θεσμούς. Φωνάζουμε ότι ΔΕΝ υπάρχει κράτος δικαίου. Θα είναι λοιπόν σαφές το αίτημα και πολύ ενδιαφέρουσα η αντιμετώπιση του εν λόγω ψηφίσματος και για μας θα είναι πολύ σημαντική η μέρα που οι εκπρόσωποι μας θα έχουν στα χέρια τους μια τόσο δυνατή κίνηση της κοινωνίας».
Η επεξηγηματική ανάρτηση για το διαδικτυακό ψήφισμα
«ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΑΠΟ ΕΜΑΣ…
Επειδή κάποιοι απαξιώνουν την δύναμη της κοινωνίας…
Επειδή κάποιοι πιστεύουν ότι είναι μάταιο να αγωνίζεσαι για τα δικαιώματα σου….
Επειδή, πιστεύουν ότι εμείς πρέπει να πονάμε βουβά….
Το αρθ.73 παρ. 6 δίνει το ΔΙΚΑΙΩΜΑ στον πολίτη να καταθέσει πρόταση τροποποίησης νόμου. Παρόμοιος νόμος υπάρχει σε όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες.
Αλλά μόνο στην Ελλάδα ο απαιτούμενος αριθμός των υπογραφών αγγίζει το τεράστιο σύνολο των 500.000…..
Εμείς όμως το ξεπεράσαμε αυτό το «εμπόδιο» και συνεχίζουμε….
Σύμφωνα λοιπόν με το Νόμο (αρθ.73,Παρ. 6) , οι υπογραφές θα σταλούν στον εισαγγελέα ο οποίος ΟΦΕΙΛΕΙ αμελλητί να τις δώσει στη Βουλή για ψήφιση.
Σε μια δημοκρατική χώρα, η Βουλή είναι υποχρεωμένη να ΣΕΒΑΣΤΕΙ την επιθυμία των πολιτών . Η Βουλή είναι υποχρεωμένη να λειτουργήσει σύμφωνα με τον νόμο και τους δημοκρατικούς θεσμούς. Φωνάζουμε ότι ΔΕΝ υπάρχει κράτος δικαίου. Θα είναι λοιπόν σαφές το αίτημα και πολύ ενδιαφέρουσα η αντιμετώπιση του εν λόγω ψηφίσματος και για μας θα είναι πολύ σημαντική η μέρα που οι εκπρόσωποι μας θα έχουν στα χέρια τους μια τόσο δυνατή κίνηση της κοινωνίας.
Σε κάθε περίπτωση ένα τέτοιο ψήφισμα είναι για μας κέρδος. Το χρειαζόμαστε ως δύναμη και θα χρησιμοποιηθεί στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Οπότε συνεχίζουμε δυναμικά για να φτάσουμε στο μεγαλύτερο σύνολο υπογραφών που θα μπορούσαμε ποτέ να φανταστούμε!!!!
ΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΗ ΔΕΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΑΥΤΟΣ Ο ΝΟΜΟΣ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ …. ΔΕΝ ΒΟΛΕΥΕ ……ΗΡΘΕ ΟΜΩΣ Η ΩΡΑ».
Μπορείτε να διαβάσετε το κείμενο της αίτησης και να της προσυπογράψετε κι εσείς αν θέλετε, ΕΔΩ.
Προσπάθεια συγκάλυψης του εγκλήματος
Το βασικότερο αίτημα όλων, κυρίως των οικογενειών των θυμάτων, είναι η απόδοση δικαιοσύνης, με τις καταγγελίες για λάθη, παραλείψεις, ενδεχομένως και δόλο με στόχο τη συγκάλυψη των ευθυνών να πολλαπλασιάζονται μέρα με την ημέρα.
Και όμως: ακόμη και μετά τη συνέντευξη Τύπου που έδωσαν οι οικογένειες των θυμάτων, στην ΕΣΗΕΑ, όπου τα μέλη της ΕΔΑΠΟ (Επιτροπή Διερεύνησης Ανεξάρτητων Πραγματογνωμόνων Οικογενειών) παρουσίασαν τα ευρήματα της έρευνάς τους, που αφενός κατέδειξε τη μη διερεύνηση βασικών στοιχείων του εγκλήματος κι αφετέρου υπογράμμισε ότι δεν έχουν προχωρήσει σημαντικά ζητήματα στο θέμα της ασφάλειας, η κυβέρνηση υποδύεται το φωτογραφικό αρνητικό των three wise monkeys, κάνοντας ότι δεν βλέπει, δεν ακούει και μιλώντας αόριστα και γενικά για «στήριξη των οικογενειών» και καλώντας όλους «να αφήσουν τη Δικαιοσύνη να κάνει τη δουλειά της».
Χωρίς να προχωρά σε καμία ουσιαστική ενέργεια, έστω για την αντιμετώπιση των υπαρχόντων προβλημάτων στους ελληνικούς σιδηροδρόμους.
«Η κυβέρνηση δεν ενήργησε, ούτε νομοθέτησε με στόχο τη συγκάλυψη του τραγικού σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη. Το τραγικό δυστύχημα συγκλόνισε το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας, όλους μας και είναι μία ημέρα που η ζωή ορισμένων ανθρώπων, δηλαδή των συγγενών των θυμάτων, άλλαξε οριστικά. Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει πως νιώθουν αυτοί οι άνθρωποι εάν δεν έχει βιώσει κάτι αντίστοιχο», τόνισε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης στην ενημέρωση των πολιτικών συντακτών, προσθέτοντας ότι:
«Η στήριξη της Πολιτείας σε αυτούς τους ανθρώπους είναι δεδομένη. Πρέπει να χυθεί άπλετο φως και να υπάρξει η ταχύτερη και δικαιότερη δυνατή κρίση, αλλά και να αποδοθούν ευθύνες εκεί, όπου υπάρχουν. Πρέπει να αφήσουμε τη Δικαιοσύνη να κάνει τη δουλειά της και η κυβέρνηση έχει την υποχρέωση να προχωρήσει άμεσα σε όσα έχει υποσχεθεί».
Και αυτές οι δηλώσεις έγιναν την ίδια στιγμή που το Συμβούλιο Εφετών της Λάρισας αποφάσισε να να αποστείλει στην Εξεταστική Επιτροπή τη δικογραφία για τα Τέμπη, ενώ οι πραγματογνώμονες καταγγέλλουν την ύπαρξη άκρως «ύποπτου» ξυλολίου στην εμπορική αμαξοστοιχία αλλά και το μπάζωμα του τόπου της τραγωδίας προτού γίνουν οι απαραίτητες έρευνες.
Η αντιπολίτευση επιμένει να ζητά απαντήσεις και να εγκαλεί την κυβέρνηση για προσπάθεια συγκάλυψης, ειδικά μετά το άρον-άρον κλείσιμο των εργασιών της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής.
Η εξεταστική επιτροπή αποφάσισε ότι στις 8 Μαρτίου τα κόμματα θα πρέπει να καταθέσουν τα πορίσματά τους και ότι, αυτά θα συζητηθούν στις 11 Μαρτίου.
Μια ημερομηνία κατά την οποία, όπως δείχνουν τα πράγματα, θα έχει ήδη συγκεντρωθεί επταψήφιος αριθμός διαδικτυακών υπογραφών…
