Σε γενικές γραμμές, ο Δεκέμβρης είναι ένας άβολος μήνας. Άβολος από πολλές απόψεις, καθώς υπάρχει μια έντονη συναισθηματική -και όχι μόνο- πόλωση μεταξύ των ανθρώπων, ενώ επικρατεί μια υπερβολή που διαχέεται στην ατμόσφαιρα. Για παράδειγμα, από τη μια έχουμε την υπερβολική ευφορία λόγω της εορταστικής περιόδου και από την άλλη υπάρχουν εκείνοι που δεν αντέχουν τη λεγόμενη «επιτηδευμένη χαρά». Βέβαια, με τους τελευταίους διαφωνώ, όμως δε θα αναπτύξω τα επιχειρήματά μου σε αυτό το κείμενο.
Ενώ, λοιπόν, ο κόσμος σε κάθε μήκος και πλάτος του πλανήτη, ανεξάρτητα από το αν ανήκει στο θρησκευτικό φάσμα του Χριστιανισμού, γιορτάζει τα Χριστούγεννα -μια μεγάλη μπίζνα, πλέον- και κάπως σαν κινούμαστε όλοι σε παρόμοιες ταχύτητες έχοντας ανέβει στο ίδιο εορταστικό βαγόνι, το τρένο κάνει μια στάση που διαρκεί περίπου μία εβδομάδα μέχρι να καταλήξει στον επόμενο σταθμό: την Πρωτοχρονιά. Και έτσι το αναπόφευκτο ερώτημα που προκύπτει είναι «Και τώρα τι κάνουμε;» Έλα ντε.
Το πρόβλημα με την ενδιάμεση εβδομάδα
Please mind the gap between Christmas and New Year’s Eve, θα έλεγε κάποιος αγγλομαθής, γιατί αυτό το «κενό» (gap) μεταξύ Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς είναι ένα σύνολο άβολων ημερών όπου δεν ξέρεις τι να κάνεις και πώς να κινηθείς -και αν σκοντάψεις θα χτυπήσεις.
Βασικά, τα λεφτά έχουν κατά κύριο λόγο κάνει φτερά. Έχεις ξοδέψει χρήματα για δώρα σε φίλους-συγγενείς-συναδέλφους και για τ@ σύντροφό σου, έχεις ανανεώσει κάπως την γκαρνταρόμπα σου -έστω με μια δυο τρεις προσθήκες-, έχεις πληρώσει ληξιπρόθεσμους λογαριασμούς και εκείνους που “τρέχουν”, γενικότερα έχεις κλείσει τρύπες αλλά έχεις, χωρίς να το καταλαβαίνεις άμεσα, ανοίξει μία τεράστια στον τραπεζικό σου λογαριασμό. Να ‘ναι καλά το Δώρο Χριστουγέννων, φυσικά, γιατί χωρίς αυτό όχι βόλτα στο κέντρο δε θα μπορούσες να πας αλλά ούτε να πάρεις το αγαπημένο σου κρασί, που τόσο σου αρέσει να πιείς ένα ποτήρι απ’ αυτό όσο βλέπεις “Love Actually”.
Έτσι, την περίοδο μεταξύ 27 Δεκ. με 31 Δεκ., θα προσπαθήσεις να τη βγάλεις όσο πιο συνετά και ταπεινά μπορείς. Θα τρως από τα περισσευούμενα των προηγούμενων ημέρων, θα μαγειρεύεις «ελαφριά» γιατί παράλληλα μπούχτισες από κρέας, θα περιορίσεις τις εξόδους, τις βόλτες και τον XL καφέ στη δουλειά γιατί πλησιάζει η Πρωτοχρονιά, το ρεβεγιόν της Παραμονής και όλες αυτές οι χαρούμενες στιγμές που ακούς από μακριά τα βήματά τους να σε πλησιάζουν και εσύ είσαι σε φάση «Να το τρενάρουμε λίγο γιατί δε βγαίνω;» Αλλά τι να κάνεις, κάπως θα τα βολέψεις, θα βρεις ξανά τον τρόπο.
Επίσης, υπάρχει μια βασική διαφορά μεταξύ των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Οι ημέρες μέχρι την 26 Δεκεμβρίου -αυτό που λέμε «δεύτερη ημέρα Χριστουγέννων», αλλά δε βγάζει κανένα νόημα και παρακαλούμε να μην καταργηθεί ως αργία- έχουν μια αίσθηση ζεστασιάς και θαλπωρής, φέρνουν ένα πνεύμα ειρήνης και γαλήνης, ένα πλατύ χαμόγελο στα πρόσωπά μας, αποτέλεσμα της ασταμάτητης ανταλλαγής ευχών για «χρόνια πολλά», και επιτραπέζια στις τραπεζαρίες. Αυτή η περίοδος ανήκει, κυρίως, στις οικογένειές μας, στους δικούς μας ανθρώπους όπως ο καθένας τους ορίζει. Σε αντίθεση με την Πρωτοχρονιά, που όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, το κλίμα αλλάζει αυτόματα και επικρατεί η επιθυμία για ξεφάντωμα, χορούς, μεθύσια, φλερτ, ξενύχτι μέχρι πρωίας και hangover την 1η Ιανουαρίου.
Ερωτήματα που προκύπτουν
Θα λέγαμε πως αν τα Χριστούγεννα ήταν μουσικό είδος θα ήταν jazz και η Πρωτοχρονιά punk. Στο ενδιάμεσο, όμως, υπάρχει πρόβλημα και προκύπτουν κάποια ερωτήματα:
- Είναι OK να βλέπεις το “Home Alone” μετά τα Χριστούγεννα;
- Πότε πρέπει να σταματήσουμε να ακούμε χριστουγεννιάτικες playlist στο Spotify και στο ραδιόφωνο;
- Είναι αποδεκτό να φοράμε το σκουφί του Άη Βασίλη μετά τις 25 Δεκεμβρίου;
- Πότε είναι η κατάλληλη στιγμή να σταματήσουμε να λέμε “Χρόνια Πολλά”;
- Αν στο γραφείο κάποιος σιγοτραγουδήσει το “Jinge Bells” είναι εκτός τόπου και χρόνου;
- Μέχρι πότε μπορούμε να χρησιμοποιούμε την χριστουγεννιάτικη ευφορία ως επιχείρημα -που δε σηκώνει διαφωνία- για την ανεμελιά μας;
Η λύση είναι μία
Για να την παλέψεις στην πιο άβολη εβδομάδα του χρόνου το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι το τίποτα. Άλλωστε κανείς δε θα το καταλάβει, αφού κανείς δεν έχει όρεξη να εργαστεί στα “σοβαρά” -τουλάχιστον στα γραφεία-, όλοι προσπαθούν να ξεκλέψουν χρόνο από επαγγελματικές υποχρεώσεις και να διατηρήσουν την ξεγνοιασιά των Χριστουγέννων, τα περισσότεροα dealines ξεχειλώνουν, ακούγονται ατάκες που υπό φυσιολογικές συνθήκες δε θα λεγόντουσαν, όπως «Έλα, δεν πειράζει, το βλέπουμε με τη νέα χρονιά», «Ναι μωρέ, εντάξει, γάμησε το», «Συμβαίνουν αυτά, μην ανησυχείς» και άλλα τέτοια απελευθερωτικά.
Όμως, μη σε ξεγελάει αυτό το κλίμα καθώς δε θα κρατήσει για πάντα. Πρόκειται για μια ψύχραιμη αντιμετώπιση των πραγμάτων που έχει πασπαλιστεί με ενσυναίσθηση, μια ψευδαίσθηση ότι όλοι αξίζουν το χαμόγελό μας, την αγκαλιά μας, το μοίρασμα των στιγμών μας, απόρροια της εορταστικής περιόδου. Κάθε χρόνο σκέφτομαι πως αν είχαμε πιο συχνά λόγους για να γιορτάζουμε όλοι μαζί ταυτόχρονα, ο κόσμος μας θα ήταν κάπως καλύτερος, με λιγότερες αιχμηρές “γωνίες” στις συμπεριφορές μας, τα πάντα θα είχαν “στρογγυλέψει” για να μην πληγώνουν. Αλλά επειδή αυτό είναι υποθετικό σενάριο, εκμεταλλεύσου το mood της εποχής, πιάσε τα vibes των ημερών και άσε τη ροή να κάνει τα μαγικά της. Λογικά, την τελευταία ημέρα του 2023 και την πρώτη του 2024 θα βρίσκεσαι εκεί που ανήκει η καρδιά σου, με τα άτομα που αγαπάς περισσότερο απ’ τα υπόλοιπα που σε περιτριγυρίζουν τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου και όσα συμβούν στο ενδιάμεσο, από σήμερα, Δευτέρα Τετάρτη 27 Δεκεμβρίου, μέχρι και την Κυριακή 31/12, οι μέρες θα κυλήσουν χωρίς να το καλάβεις και χωρίς να καταβάλεις ιδιαίτερη προσπάθεια. Αν και άβολη, αυτή είναι η τελευταία εβδομάδα του χρόνου. Απόλαυσέ την σαν να μην υπάρχει επόμενη.
Σε γενικές γραμμές, ο Δεκέμβρης είναι ένας άβολος μήνας. Άβολος από πολλές απόψεις, καθώς υπάρχει μια έντονη συναισθηματική -και όχι μόνο- πόλωση μεταξύ των ανθρώπων, ενώ επικρατεί μια υπερβολή που διαχέεται στην ατμόσφαιρα. Για παράδειγμα, από τη μια έχουμε την υπερβολική ευφορία λόγω της εορταστικής περιόδου και από την άλλη υπάρχουν εκείνοι που δεν αντέχουν τη λεγόμενη «επιτηδευμένη χαρά». Βέβαια, με τους τελευταίους διαφωνώ, όμως δε θα αναπτύξω τα επιχειρήματά μου σε αυτό το κείμενο.
Ενώ, λοιπόν, ο κόσμος σε κάθε μήκος και πλάτος του πλανήτη, ανεξάρτητα από το αν ανήκει στο θρησκευτικό φάσμα του Χριστιανισμού, γιορτάζει τα Χριστούγεννα -μια μεγάλη μπίζνα, πλέον- και κάπως σαν κινούμαστε όλοι σε παρόμοιες ταχύτητες έχοντας ανέβει στο ίδιο εορταστικό βαγόνι, το τρένο κάνει μια στάση που διαρκεί περίπου μία εβδομάδα μέχρι να καταλήξει στον επόμενο σταθμό: την Πρωτοχρονιά. Και έτσι το αναπόφευκτο ερώτημα που προκύπτει είναι «Και τώρα τι κάνουμε;» Έλα ντε.
Το πρόβλημα με την ενδιάμεση εβδομάδα
Please mind the gap between Christmas and New Year’s Eve, θα έλεγε κάποιος αγγλομαθής, γιατί αυτό το «κενό» (gap) μεταξύ Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς είναι ένα σύνολο άβολων ημερών όπου δεν ξέρεις τι να κάνεις και πώς να κινηθείς -και αν σκοντάψεις θα χτυπήσεις.
Βασικά, τα λεφτά έχουν κατά κύριο λόγο κάνει φτερά. Έχεις ξοδέψει χρήματα για δώρα σε φίλους-συγγενείς-συναδέλφους και για τ@ σύντροφό σου, έχεις ανανεώσει κάπως την γκαρνταρόμπα σου -έστω με μια δυο τρεις προσθήκες-, έχεις πληρώσει ληξιπρόθεσμους λογαριασμούς και εκείνους που “τρέχουν”, γενικότερα έχεις κλείσει τρύπες αλλά έχεις, χωρίς να το καταλαβαίνεις άμεσα, ανοίξει μία τεράστια στον τραπεζικό σου λογαριασμό. Να ‘ναι καλά το Δώρο Χριστουγέννων, φυσικά, γιατί χωρίς αυτό όχι βόλτα στο κέντρο δε θα μπορούσες να πας αλλά ούτε να πάρεις το αγαπημένο σου κρασί, που τόσο σου αρέσει να πιείς ένα ποτήρι απ’ αυτό όσο βλέπεις “Love Actually”.
Έτσι, την περίοδο μεταξύ 27 Δεκ. με 31 Δεκ., θα προσπαθήσεις να τη βγάλεις όσο πιο συνετά και ταπεινά μπορείς. Θα τρως από τα περισσευούμενα των προηγούμενων ημέρων, θα μαγειρεύεις «ελαφριά» γιατί παράλληλα μπούχτισες από κρέας, θα περιορίσεις τις εξόδους, τις βόλτες και τον XL καφέ στη δουλειά γιατί πλησιάζει η Πρωτοχρονιά, το ρεβεγιόν της Παραμονής και όλες αυτές οι χαρούμενες στιγμές που ακούς από μακριά τα βήματά τους να σε πλησιάζουν και εσύ είσαι σε φάση «Να το τρενάρουμε λίγο γιατί δε βγαίνω;» Αλλά τι να κάνεις, κάπως θα τα βολέψεις, θα βρεις ξανά τον τρόπο.
Επίσης, υπάρχει μια βασική διαφορά μεταξύ των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Οι ημέρες μέχρι την 26 Δεκεμβρίου -αυτό που λέμε «δεύτερη ημέρα Χριστουγέννων», αλλά δε βγάζει κανένα νόημα και παρακαλούμε να μην καταργηθεί ως αργία- έχουν μια αίσθηση ζεστασιάς και θαλπωρής, φέρνουν ένα πνεύμα ειρήνης και γαλήνης, ένα πλατύ χαμόγελο στα πρόσωπά μας, αποτέλεσμα της ασταμάτητης ανταλλαγής ευχών για «χρόνια πολλά», και επιτραπέζια στις τραπεζαρίες. Αυτή η περίοδος ανήκει, κυρίως, στις οικογένειές μας, στους δικούς μας ανθρώπους όπως ο καθένας τους ορίζει. Σε αντίθεση με την Πρωτοχρονιά, που όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, το κλίμα αλλάζει αυτόματα και επικρατεί η επιθυμία για ξεφάντωμα, χορούς, μεθύσια, φλερτ, ξενύχτι μέχρι πρωίας και hangover την 1η Ιανουαρίου.
Ερωτήματα που προκύπτουν
Θα λέγαμε πως αν τα Χριστούγεννα ήταν μουσικό είδος θα ήταν jazz και η Πρωτοχρονιά punk. Στο ενδιάμεσο, όμως, υπάρχει πρόβλημα και προκύπτουν κάποια ερωτήματα:
- Είναι OK να βλέπεις το “Home Alone” μετά τα Χριστούγεννα;
- Πότε πρέπει να σταματήσουμε να ακούμε χριστουγεννιάτικες playlist στο Spotify και στο ραδιόφωνο;
- Είναι αποδεκτό να φοράμε το σκουφί του Άη Βασίλη μετά τις 25 Δεκεμβρίου;
- Πότε είναι η κατάλληλη στιγμή να σταματήσουμε να λέμε “Χρόνια Πολλά”;
- Αν στο γραφείο κάποιος σιγοτραγουδήσει το “Jinge Bells” είναι εκτός τόπου και χρόνου;
- Μέχρι πότε μπορούμε να χρησιμοποιούμε την χριστουγεννιάτικη ευφορία ως επιχείρημα -που δε σηκώνει διαφωνία- για την ανεμελιά μας;
Η λύση είναι μία
Για να την παλέψεις στην πιο άβολη εβδομάδα του χρόνου το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι το τίποτα. Άλλωστε κανείς δε θα το καταλάβει, αφού κανείς δεν έχει όρεξη να εργαστεί στα “σοβαρά” -τουλάχιστον στα γραφεία-, όλοι προσπαθούν να ξεκλέψουν χρόνο από επαγγελματικές υποχρεώσεις και να διατηρήσουν την ξεγνοιασιά των Χριστουγέννων, τα περισσότεροα dealines ξεχειλώνουν, ακούγονται ατάκες που υπό φυσιολογικές συνθήκες δε θα λεγόντουσαν, όπως «Έλα, δεν πειράζει, το βλέπουμε με τη νέα χρονιά», «Ναι μωρέ, εντάξει, γάμησε το», «Συμβαίνουν αυτά, μην ανησυχείς» και άλλα τέτοια απελευθερωτικά.
Όμως, μη σε ξεγελάει αυτό το κλίμα καθώς δε θα κρατήσει για πάντα. Πρόκειται για μια ψύχραιμη αντιμετώπιση των πραγμάτων που έχει πασπαλιστεί με ενσυναίσθηση, μια ψευδαίσθηση ότι όλοι αξίζουν το χαμόγελό μας, την αγκαλιά μας, το μοίρασμα των στιγμών μας, απόρροια της εορταστικής περιόδου. Κάθε χρόνο σκέφτομαι πως αν είχαμε πιο συχνά λόγους για να γιορτάζουμε όλοι μαζί ταυτόχρονα, ο κόσμος μας θα ήταν κάπως καλύτερος, με λιγότερες αιχμηρές “γωνίες” στις συμπεριφορές μας, τα πάντα θα είχαν “στρογγυλέψει” για να μην πληγώνουν. Αλλά επειδή αυτό είναι υποθετικό σενάριο, εκμεταλλεύσου το mood της εποχής, πιάσε τα vibes των ημερών και άσε τη ροή να κάνει τα μαγικά της. Λογικά, την τελευταία ημέρα του 2023 και την πρώτη του 2024 θα βρίσκεσαι εκεί που ανήκει η καρδιά σου, με τα άτομα που αγαπάς περισσότερο απ’ τα υπόλοιπα που σε περιτριγυρίζουν τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου και όσα συμβούν στο ενδιάμεσο, από σήμερα, Δευτέρα Τετάρτη 27 Δεκεμβρίου, μέχρι και την Κυριακή 31/12, οι μέρες θα κυλήσουν χωρίς να το καλάβεις και χωρίς να καταβάλεις ιδιαίτερη προσπάθεια. Αν και άβολη, αυτή είναι η τελευταία εβδομάδα του χρόνου. Απόλαυσέ την σαν να μην υπάρχει επόμενη.
