Ήταν μια περίεργη χρονιά το 2022.

Ήταν, για αρχή, το Έτος Μηδέν της ιστοσελίδας που διαβάζετε αυτή την στιγμή: όταν μερικοί άνθρωποι που δεν γνωρίζονταν μεταξύ τους πρωτύτερα, ενώθηκαν στις αρχές του 2022 κάτω από ένα κοινό δημοσιογραφικό όραμα με γνώμονα και ταυτόχρονα στόχο μια πολύπλευρη, συναρπαστική και αξιοπρεπή ενημέρωση βασισμένη σε Ιστορίες. Τις δικές τους ή άλλων.

Εμείς εδώ στο Olafaq ζήσαμε, από πρώτο χέρι (και μάτι και αυτί), την αρχή της πολεμικής σύρραξης στην Ουκρανία, καθώς ήταν οι πρώτες εκείνες ημέρες που η ιστοσελίδα μας ετοιμαζόταν να βγει «στον αέρα» -δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι ένα από τα πρώτα κείμενα που «ανέβηκαν» στο site ήταν ένα άρθρο γνώμης και γεωπολιτικής φύσεως αναφορικά με τον Βλαντίμιρ Πούτιν και τις προθέσεις του ως προς τον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο.

Στην πορεία, το Olafaq ψηλάφησε, άγγιξε ή διείσδυσε σε όλες τις πτυχές της επικαιρότητας, ελληνικής ή ξένης: από την κοινωνία και την πολιτική, μέχρι τις τέχνες, την μουσική, το σινεμά, την φωτογραφία, αλλά και τις νέες τεχνολογικές εξελίξεις και τις προόδους σε διάφορους τομείς της επιστήμης.

Και, ασφαλώς, το Olafaq «έπαιζε» καθημερινά με όπλο ένα από τα ισχυρότερα «χαρτιά» του: τις συνεντεύξεις με όλους εκείνους τους ανθρώπους και τις προσωπικότητες που κινούν τα αόρατα νήματα ο καθένας στον τομέα του, ανακινούν καταστάσεις και (μας) παρακινούν να γίνουμε και εμείς λίγο καλύτερο σε αυτό που κάνουμε.

Και ένα από αυτά είναι να προσπαθούμε διαρκώς να βρούμε αυτό που οι Αγγλοσάξονες αποκαλούν «silver lining»: την χαραμάδα ελπίδας, αισιοδοξίας και χαράς σε έναν περίεργο και παράξενο κόσμο που διαρκώς αλλάζει γύρω μας, με ή χωρίς την θέλησή μας.

Αυτά λοιπόν είναι τα πράγματα που μάς έκαναν χαρούμενους, τον καθένα από εμάς ξεχωριστά, μέσα στο έτος που φεύγει σε λίγες ώρες:

Γεωργία Δρακάκη

❈ Η παράσταση «Περιοδεύων Θίασος» στο θέατρο Ελέρ. Θεατρικότητα, μυθοπλασία και ντοκουμέντο παντρεύονται διά χειρός Ελεάνας Γεωργούλη σε μια σκοτεινή κωμωδία πάνω στις πολλαπλές περιπέτειες του Εθνικού Διχασμού και της Μικρασιατικής Καταστροφής. Οι πρωτότυπες μουσικές του Θάνου Κοσμίδη από τους Burger Project και ο Γεράσιμος Γεννατάς στον ρόλο του Γελωτοποιού είναι μερικά μόνο από τα στοιχεία που απογειώνουν την παράσταση. Τα αριστοτεχνικά λιτά και λειτουργικά σκηνικά και τα κοστούμια του Γιώργου Τρικκαλιώτη, επίσης. Άχαστη, κυριολεκτικά.

︎❈ Τα εσώρουχα Vivian Fildisi. Ανακάλυψα φέτος, μιας που έκλεισα υπερήφανα τα 30, ότι αξίζει να επενδύουμε σε ένα καλό εσώρουχο. Φίνο υλικό, ωραίο σχέδιο, όχι φτήνιες που τις πληρώνεις ακριβά μετά από μερικά πλυσίματα και τέτοια. Η Θεσσαλονικιά Βιβή Φιλντίση εισάγει ομορφιές από Γαλλία και απογειώνει το έσω στιλ μας με τρόπο μοναδικό. Βρήκα τη μάρκα μου, τέλος.

︎❈ Η τυροκαυτερή του Dopios. Ο Χριστόφορος Πέσκιας άνοιξε ένα από τα εστιατόρια που, πια, συγκαταλέγονται στα αγαπημένα μου. Αριστοκρατική ελληνικότητα, δημοκρατικότητα στις τιμές, φόρος τιμής στην ντόπια και φρέσκια πρώτη ύλη. Από τον κατάλογο, ξεχωρίζει η τυροκαυτερή σε μορφή αφρού (ένα συννεφένιο ταξίδι στον ουρανίσκο) και μες στο 2022 την γεύτηκα πάνω από πέντε φορές-κάθε φορά ίδια θεϊκή νοστιμιά.

︎❈ Η άνθιση της Αγίας Ζώνης στην Κυψέλη. Ο πιο ωραίος δρόμος της Κυψελάρας γέμισε γεύσεις, ποτά, συναντήσεις, νιάτα κι ομορφιά. Λατρεμένο Bateau Ivre και, φυσικά, το μπαρ Έπρεπε με τους τηγανιτούς γίγαντες αντί φιστίκι έκαναν μια καλή αρχή και για άλλα ανοίγματα τόπων που φέρνουν άλλον αέρα στη γειτονιά, χωρίς να της στερούν την λαϊκότητα και το προσωπικό της χρώμα.

︎❈ Ο δίσκος Anime του Φοίβου Δεληβοριά. Χωρίς πολλά πολλά: ο λόγος που σε αρκετούς και αρκετές μη-φαν-του-Φοίβου μας τον σύστησα, μας έκανε να τον αγαπήσουμε και δακρυσμένες να αναζητήσουμε παλιές δουλειές του, αλλά και να τρέξουμε στις συναυλίες του γεμάτες ορμή και έμπνευση. Ένας δίσκος γεμάτος ιστορίες και ταξίδια με αστική υφή και διαχρονική αίσθηση.

︎❈ Το μυθιστόρημα «Νίκη» του Χρήστου Χωμενίδη. Το διάβασα σε τρεις νύχτες εν εκστάσει. Δικαίως το ευρωπαϊκό βραβείο, δικαίως η φήμη του-όχι τρελά σε εμέ συμπαθούς- συγγραφέα, δικαίως, δικαίως, δικαίως! Διαβάστε το. Θα καταλάβετε.

︎❈ Η Iryna Savyeleva. Ήρθε στην εκπομπή μου στο Κανάλι 1 μια εκπληκτική, δυνατή γυναίκα. Κατάγεται από την Ουκρανία και έχει κινήσει γη και ουρανό, ώστε να δικαιωθεί η κακοποιημένη ανήλικη κόρη της. Κακαποιημένη από θείο και παππού, συγγενείς του πρώην συζύγου της Ιρίνας. Τώρα, η μάνα αυτή έχει ετοιμάσει ένα βιβλίο όπου εκθέτει όλη την ιστορία: από την αποκάλυψη, μέχρι τις δικαστικές περιπέτειες, την δικαίωση, το ψυχολογικό κόστος. Θα σας πω σύντομα περισσότερα.

︎❈ Η παραλία Χαβάη στη Νάξο. Στον τόπο του αγαπημένου μου έζησα το πιο μαγικό καλοκαίρι της ζωής μου. Η Νάξος δεν είναι ακριβώς αυτό που λέμε ‘’στα γούστα μου’’-έχει το Αιγαίο ένα σωρό άλλα ομορφότερα νησιά. Αλλά η παραλία Χαβάη, με τα βράχια, τις μικρές σπηλίτσες, τα λαμπερά νερά και το μαγικό ηλιοβασίλεμα με κέρδισε ολοκληρωτικά. Αδημονώ για επιστροφή!

︎❈ Ο Δημήτρης Φαλλιέρος. Ο άνθρωπος χάρη στον οποίο άνοιξα το σπίτι μου για ένα τρίτο ζωάκι. Ένα γατί. Τον Σαμ. Ο Δημήτρης είναι ένας από τους αγίους των δρόμων, ένας από εκείνους τους ανθρώπους που με ελάχιστη συνεργασία και βοήθεια από ιδιώτες ή κράτος σώζει αδέσποτα, τα περιθάλπει, τους βρίσκει σπίτια και τα πηγαίνει στους γιατρούς. Αυτοί οι άνθρωποι είναι οι δικοί μου ήρωες. Τον ευχαριστώ για όλα.

︎❈ Το Maestro του Χριστόφορου Παπακαλιάτη. Τρελή μεϊνστριμιά, ξέρω. Αλλά και αυτό κάτι λέει, πια. Και γαμώ τα συναισθήματα να σκρολάρεις στο Netflix και να πέφτεις μούρη με μούρη με Μαρία Καβογιάννη, Χαρούλα Αλεξίου και μουσικές του Κωνσταντίνου Βήτα. Ω, ελάτε τώρα. Παραδεχτείτε το επιτέλους!

Χριστιάνα Στυλιανού

✵︎ Πέθανε η Βασίλισσα Ελισάβετ ΙΙ της Μ.Βρετανίας. Πέρα από μια συμπαθητική γιαγιούλα όπως προβάλλονταν από τους image makers τα τελευταία χρόνια, η Ελισάβετ ήταν ένα από τα τελευταία πρόσωπα μέσα στο Βρετανικό κράτος της «παλιάς αποικιακής φρουράς», και φανατική υποστηρικτής της αποικιακής κληρονομιάς της Βρετανίας. Αντίο και στο καλό.

✵︎ Ο ανθρώπινος πληθυσμός έφτασε τα 8 δις. Σίγουρα υπάρχουν ανάμεικτα συναισθήματα για αυτό το γεγονός καθώς ο προβληματισμός γύρω από τη σχέση περιβάλλοντος και πληθυσμού αυξάνει, αλλά αν μη τι άλλο, παιδί είναι, οπότε καλό νέο.

✵︎ Ο Elon Musk αγοράζει το Twitter και [αύτο]γελοιοποιείται, καθώς χιλιάδες χρήστες ψηφίζουν να φύγει με το καλημέρα. Κάθε νέο που φέρνει αυτούς τους αυτάρεσκους δισεκατομμυριούχους πιο κοντά στη γελοιοποίηση είναι καλό νέο. (Άνοιξε επίσης μια έντονη συζήτηση για τη σχέση του πολιτικού με τα social media).

✵︎ Ξεκίνησε και ακόμα να σταματήσει μια πραγματική επανάσταση από τις γυναίκες του Ιράν, η πρώτη εδώ και δεκαετίες που απ’ ό,τι φαίνεται έχει τη δυναμική να ανατρέψει το καθεστώς ή έστω να επιφέρει σημαντικές αλλαγές.

✵︎ Τελείωσε (ή μάλλον ξεχάσαμε) την κρίση του Covid. Σίγουρα πάντως η ζωή έγινε λίγο πιο καλύτερη.

✵︎ Με αφορμή το μουντιάλ στο Κατάρ ξεκίνησε μια θετική συζήτηση για τη σχέση ποδοσφαίρου, μπίζνες, πολιτικής και ανθρωπίνων δικαιωμάτων που αν και δεν πήγε πολύ μπροστά, δείχνει ότι ο κόσμος προβληματίζεται.

✵︎ Κάτι που δεν ακούστηκε πολύ: τα πρώτα εμβόλια για HIV είναι σε δοκιμαστική φάση.

✵︎ Οι ρώσοι πολίτες σε μεγάλο ποσοστό αρνούνται να συμμετάσχουν στη στρατολόγηση του πολέμου ενάντια στην Ουκρανία.

✵︎ Το Olafaq κλείνει 10 μήνες ζωής και γίνεται το συντακτική μου οικογένεια. Εύχομαι η πανκ αισθητική και η αιχμηρή του θεματολογία να μας συντροφεύει όχι μόνο το ερχόμενο έτος αλλά και για πολλά ακόμα, συνεχίζοντας να πραγματώνουμε με συνέπεια το μότο μας: «Η πόλη ανάποδα».

✵︎ Μου έκαναν δώρο πικάπ!

Κωνσταντίνος Τσάβαλος

❀ Η τετραήμερη εργασία έγινε πραγματικότητα σε πολλές χώρες του κόσμου.

❀ Η, έστω και ψηφιακή, επιστροφή των ΑΒΒΑ επί σκηνής.

❀ Που όλο και περισσότερα μπαρ και καφετέριες της Αθήνας προσφέρουν δωρεάν προϊόντα γυναικείας υγιεινής στις τουαλέτες τους

❀ Που το σπίτι του Serge Gainsbourg στο Παρίσι έγινε επισήμως μουσείο αφιερωμένο στην μνήμη του.

❀ Η Little Simz, τα τραγούδια της, το στυλ της και το Mercury Prize που πήρε.

❀ Ο ΛΕΞ και οι συναυλίες του.

❀ Η πλήρης αποτυχία του Metaverse και η όλο και μεγαλύτερη επιχειρηματική αμηχανία του Μαρκ Ζούκερμπεργκ.

❀ Η Γαλλίδα Stéphanie Frappart που έγινε η πρώτη γυναίκα διαιτητής που διηύθυνε ένα παιχνίδι Παγκοσμίου Κυπέλλου, αυτό μεταξύ Κόστα Ρίκα και Γερμανίας στο Μουντιάλ του Κατάρ.

❀ Η πρώτη υποβοηθούμενη αυτοκτονία ενός τετραπληγικού άνδρα στην Ιταλία, μια χώρα που πολύ σκληρή, ελέω Καθολικισμού, στάση απέναντι στο ζήτημα αυτό.

❀ Τα εγκαίνια του Grand Egyptian Museum (GEM), του μεγαλύτερου αρχαιολογικού μουσείου της υφηλίου, το οποίο περιέχει όλη την συλλογή – πάνω από 5.000 αντικείμενα – του θησαυρού του Τουταγχαμών.

Δήμητρα Αθανασοπούλου

❃ Το Πρόγραμμα πολιτιστικής συνταγογράφησης που επιτέλους εντάσσει πολιτιστικές δράσεις στην προληπτική και θεραπευτική αγωγή για τη θωράκιση της ψυχικής υγείας.

❃ Η ταινία “Το Τρίγωνο της Θλίψης” του Ρούμπεν Έστλουντ, που κέρδισε το Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες είναι μια σάτιρα για τον καπιταλισμό και κάθε είδους εξουσία.

❃ Το βιβλίο «Άλλες Ζωές» του Νομπελίστα Αμπντουλραζάκ Γκούρνα , ένα σημαντικό λογοτεχνικό έργο από την Αφρική.

❃ Η παράσταση «Μια άλλη Θήβα» του Σέρχιο Μπλάνκο σε σκηνοθεσία του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, μια παράσταση που βάζει τη φυλακή μέσα στο θέατρο και προσεγγίζει το θέμα της πατροκτονίας με νέο βλέμμα.

❃ Ο αγώνας της ισπανικής βιομηχανίας παιχνιδιών για την εξάλειψη των έμφυλων στερεοτύπων. Επιτέλους κούκλες για τα αγόρια, εργαλεία για τα κορίτσια.

❃ Η ήττα της Μαρίν Λεπέν στο δεύτερο γύρο των Προεδρικών εκλογών της Γαλλίας.

❃ H επανεκκίνηση της προ covid ζωής μας, γνωρίζοντας πια πως είναι να μην είναι δεδομένα αεροπλάνα και βαπόρια.

❃ Το τραγούδι “What A Life”, που μετά την ταινία “Another Round” του 2021, συνέχισα να το ακούω όλο το 2022.

❃ H γραμμή μετρό που φτάνει μέχρι «Δημοτικό Θέατρο». Αλλάζει την αντίληψη για τα σύνορα της πόλης..

❃ Το Olafaq.gr που γεννήθηκε το 2022 για να βλέπουν όλοι διαχρονικά την πόλη ανάποδα.

Μίλτος Τόσκας

◈︎ Το ταξίδι στη Βόρεια Εύβοια και το Evia Film Project, που από την μία γέμισε την περιοχή στα μέσα του Ιούνη κι από την άλλη έφερε σε επαφή την τοπική κοινωνία με μία γιορτή του κινηματογράφου. Με την ευχή και το 2023 να ζήσουμε κάτι ανάλογο.

◈︎ Η επιστροφή του κόσμου στην κοινωνικότητα. Ακόμα κι αν κάποιοι κουβαλούν τραύματα, άλλοι μικρά και άλλοι μεγαλύτερα από την περίοδο της πανδημίας.

◈︎ Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης που κέρδισε το στοίχημα και γέμισε τις αίθουσες του, προσελκύοντας 70.000 θεατές.

◈︎ Η κυκλοφορία του FAQmag που αγκαλιάστηκε από το κοινό της Θεσσαλονίκης και αναζητείται με μανία στα σημεία διανομής κάθε αρχή του μήνα και φυσικά το Οlafaq.gr.

◈︎ Οι Νύχτες Πρεμιέρας και η διάρκειά τους, που μετέτρεψαν σε γιορτή του σινεμά ένα μεγάλο διάστημα στην Αθήνα από τα τέλη του Σεπτέμβρη μέχρι τα μέσα του Οκτώβρη.

◈︎ Τα live των Ιncognito The Band σε Παπαγάλο και Καφωδείον, με αποκορύφωμα τη συμμετοχή τους στην μεγάλη συναυλία που ακολούθησε το Pride.

◈︎ Ο «Σινεφίλ» του Πέρσι Γουόκερ που κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Καστανιώτη με επίμετρο του Θωμά Λιναρά.

◈︎ Η συναυλία των θρύλων της αφροκουβανέζικης μουσικής Chucho Valdes και Paquito D΄Rivera στο Sani Festival.

◈︎ Η κατάμεστη αίθουσα Παύλος Ζάννας για τη «Λεοπάρδαλη του Χιονού» στις 26 Δεκέμβριου. Ένα ντοκιμαντέρ που εξηγεί σε μεγάλο βαθμό πως έφτασε η ανθρωπότητα ως εδώ κι από την άλλη πλευρά μας προετοιμάζει για όσα θα ακολουθήσουν.

◈︎ Η επιστροφή του Ζάουμε Καμπρέ, μετά τη «Σκιά του Ευνούχου» με το «Μας Καταβροχθίζει η Φωτιά» που κυκλοφόρησε στα ελληνικά από τις εκδόσεις Πόλις.

Λίνα Ρόκου

✯︎ Στην έναρξη του 2022 ο «Εγκάρσιος Προσανατολισμός» του Δημήτρη Παπαϊωάννου˙ ποίηση εν κινήσει.

✯︎ Η συναυλία των Pet Shop Boys στην πλατεία Νερού ήταν μια πλήρης αισθητηριακή και νοητική εμπειρία, βαθιά συγκινητική και ουσιαστική.

✯︎ Το Μουσείο Νεοελληνικής Αυτοχειρίας που λειτούργησε στο Sozopolis, ένα πολυμορφικό εγχείρημα διάσωσης της μνήμης και της Ιστορίας όπως δεν ειπώθηκε ποτέ. Χαρά που συμμετείχα.

✯︎ Το μυθιστόρημα του Δημήτρη Σωτάκη «Μισή Καρδιά», ένα από πιο σπουδαία του αγαπημένου συγγραφέα.

✯︎ Η εξωπραγματική ερμηνεία του Άρη Σερβετάλη στο «Όνειρο ενός γελοίου» του Ντοστογιέφσκι. Πραγματικός άθλος, πλάσμα από κάπου αλλού.

✯︎ Όσες φορές έφαγα στον «Κάκια» στη Σαλαμίνα. Η θάλασσα μέσα μου, όλες οι αισθήσεις παρούσες.

✯︎ Η τηλεοπτική σειρά και το βιβλίο “This is going to hurt”. Ό,τι καλύτερο είδα φέτος στην τηλεόραση, ό,τι καλύτερο διάβασα.

✯︎ Το παγωτό του Παπαγιώργη στην Κέρκυρα μου. Μια μπάλα (κουμ κουάτ η πιο αγαπημένη γεύση) σε τραγανό χωνάκι.

✯︎ Όλη η L.S.D. εμπειρία που έζησα με τους Callas, τις Callasettes και όλα τα παιδιά μιας ολοζώντανης συμβιωτικής δημιουργίας, από το Θερμίσι έως τη Στέγη και ακόμη παραπέρα.

✯︎ «Αν ερχόμαστε σε αυτή τη ζωή για κάποιο σκοπό, εγώ έχω αποφασίσει ποιος θα είναι αυτός. Να προσφέρω ελπίδα μέσα από όσα κατάφερα στην ζωή μου, από τα όμορφα μέχρι τα άσχημα… Αν σωθεί έστω ένα παιδί, θα αξίζει κάθε κλωτσιά που έχω φάει στο κεφάλι, κάθε κάταγμα στα πόδια μου. Αυτό είναι το αποτύπωμα που θέλω να αφήσω στην κοινωνία, αυτή είναι η κληρονομιά που θέλω να μείνει στα παιδιά μου». Τι τρομερή δύναμη να μετατρέπεις σε φάρο ελπίδας τον πόνο και τον θάνατο. Αλέξανδρε Νικολαΐδη σ’ ευχαριστούμε.

Γιάννης Καρδάσης

✺︎ Το «Moonage Daydream» του Brett Morgen. Το αφιερωματικό αριστούργημα για τον David Bowie. Toν εξωγήινο της καρδιάς μας.

✺︎ Η συναυλία των Pet Shop Boys το καλοκαίρι. Η μισή Αθήνα με covid την επόμενη μέρα.

✺︎ Η παράσταση «Φράνκενσταϊν, Ο χαμένος παράδεισος» της Λένα Κιτσοπούλου. Ψάχνοντας να διαπιστώσεις αν το τέρας είναι εμείς ή οι άλλοι.

✺︎ Το βιβλίο σχετικά με τις περιπέτειες της Δεσποινίδος Πελαγίας (του Γιάννη Ξανθούλη) δίπλα και γύρω από το Σταθμό Λαρίσης (αλλά και την υπόλοιπη Αθήνα).

✺︎ Οι περιπέτειες μιας ολόκληρης γειτονιάς με αφετηρία το κεφάλι της Νάνσυ (και του καλού της κολλάν) μέσα σε ένα φούρνο εκτοπίζοντας το κεφαλάκι ενός αρνιού. Στο «Όλα Καλά» του Παύλου Μάτεση (Στο ίδιο βιβλίο υπάρχει και η επανεμφάνιση της Ραραού απο την Μητέρα του Σκύλου).

✺︎ Το «Θεατρικό εργαστήρι» της Σοφίας. Και ολόκληρη η ομάδα (Μάντυ, Τάνια, Παντελία, Αλέξης κλπ). Και πάλι ο Μάτεσις (η Νάνσυ και το Όλα Καλά.)

✺︎ Η παράσταση «Λοιμός» στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων. Για όλα τα καψουροτράγουδα που μας έχουν κάψει. Για το πόσο βαθιά κρύβεται η σαπίλα που μας τρώει. Καμμιά Μαρινέλα. Μόνο η Κέλλυ Παπαδοπούλου στην αντιγραφή της κίνησης των αναδυόμενων χεριών της.

✺︎ Η ανατριχιαστικά αριστουργηματική σειρά «The Serpent» με τον επίσης ανατριχιαστικό Tahar Rahim. Μετά τον «Αλέν Γκοτιέ» (ένα απο τα ψευδώνυμα που χρησιμοποιούσε ο ο διαβόητος Γάλλος κατά συρροή δολοφόνος Σαρλ Σομπράζ) δεν θα υπάρξει κανένας Hanibal. Οι αδυναμίες και τα πάθη των μοναχικών ανθρώπως δεν υπήρξαν ποτέ τόσο επικίνδυνες.

✺︎ Η Χριστίνα και τα υπόλοιπα παιδιά στο εργαστήρι χορού «Utopia Laboratory» (ευχαριστώ Ανθή). Οι Παρασκευές (μου) δεν θα είναι ποτέ ξανά ίδιες.

✺︎ Η Ρόζα. Η τσαούσα Λαρισαία τσοπάνα που μας κάνει παρέα ένα χρόνο τώρα. Τεράστια. Και άγαρμπη. Και πεισματάρα. Και ζηλιάρα. Το πιο όμορφο σκυλί του κόσμου.

ΥΓ. Να θυμόσαστε πως «Yπάρχουν κι άλλα πράγματα στη ζωή εκτός από τα βιβλία. Αλλά όχι πολλά περισσότερα». Αγάπη, ειρήνη και αρμονία για όλους

Αγγελική Κουρουτζή

✪︎ Το «Dance Fever» από Florence & The Machine. Αυτό το άλμπουμ το περίμενα ίσως λίγο περισσότερα κι από την ίδια τη Flo.

✪︎ Το 2022 αποφάσισα πως ήρθε η ώρα να επιστρέψω στα σινεμά, να βγάλω τη μάσκα και παρακολουθήσω ταινίες πρώτης προβολής μασουλώντας ποπ κορν μετά από 2 και πλέον χρόνια αποχής λόγω Covid.

✪︎ Η νέα συγκλονιστική ταινία του Παρκ Τσαν-γουκ, «Απόφαση Φυγής». Περίμενα υπομονετικά για το επόμενο κινηματογραφικό ποίημα αυτού του φανταστικού Νοτιοκορεάτη δημιουργού από το 2016 και την ταινία «Η υπηρέτρια».

✪︎ Το συναυλιακό καλοκαίρι του 2022 που το περιμέναμε πώς και πώς και που είχε κάτι για όλους.

✪︎ Ο επίσης πολυαναμενόμενος δίσκος της Queen B, «Renaissance». Simply iconic!

✪︎ Η κυκλοφορία του νέου βιβλίου της μάλλον πιο αγαπημένης μου συγγραφέως αυτή τη στιγμή, της Maggie O’Farrell, «The Marriage Portrait», το οποίο πήρα στα χέρια μου μόλις χθες και δεν βλέπω την ώρα να διαβάσω. Θαρρώ σύντομα θα το δούμε μεταφρασμένο και στα ελληνικά.

✪︎ Τα αλησμόνητα σουβλάκια στο «Χύμα και Τσουβαλάτα» στην Άνω Σύρο. Εύκολα πήγαινα πάλι Σύρο μονό και μόνο γι’ αυτά!

✪︎ Η πρώτη σεζόν του «House of the Dragon» που, εκτός ότι μας ταξίδεψε πίσω στο Westeros που μας είχε λείψει, μας σύστησε και τις Μίλι Άλκοκ και Έμα Ντ’άρσι. Αναμένω τη συνέχεια πως και πως.

✪︎ Το Mother στο Μετς είναι από μόνο του ένας ακόμα λόγος για μια βόλτα σε μία από τις πιο γοητευτικές μικρές γειτονιές της Αθήνας.

✪︎ Το taproom Blame The Sun στο Κουκάκι. Για τις μπυράρες του, τις μουσικάρες του και τη βαθιά urbanίλα του.

Σίντυ Χατζή

❁ To White Lotus, που ήταν και η αγαπημένη μου σειρά για το 2022.

❁ Βόλτες τον Αύγουστο σε ελληνικά νησιά με μια φίλη κι ένα μηχανάκι. Το κινητό μας να μην πιάνει σήμα και να έχουμε για λίγες ώρες την ψευδαίσθηση ότι ο χρόνος μας ανήκει.

❁ Ένα στοιχειωμένος ξενώνας θηλέων του 19ου αιώνα στην Κέρκυρα. Δε λέω όνομα, το κάνω gatekeep για να το βρω και το 2023 εξίσου φθηνά. Αλλά έχω μια πολύ όμορφη ανάμνηση να καθόμαστε δίπλα στη σόμπα με την αδερφή μου και να τρώμε μεθυσμένες «βρώμικο» στο κρεβάτι χωρίς να μιλάμε.

❁ Μετά από χρόνια, κατάφερα να συγκεντρωθώ αρκετά ώστε να τελειώσω μυθιστόρημα (ADHD gang). Διάβασα το “People We Meet on Vacation”. Ήταν αρκετά καλό, αλλά κυρίως το κρατάω γιατί κατάφερα να σπάσω το reading hiatus μου.

❁ Το καλύτερο πιάτο που δοκίμασα φέτος (και από τα καλύτερα πιάτα ever) ήταν οι κροκέτες τρούφας στη Spaghettomania στη Ζάκυνθο. Το όνομα ακούγεται τέρμα κιτς και σε καμία περίπτωση δεν αντικατοπτρίζει το πόσο καλό ήταν το μενού τους. Έξτρα πόντους για τα δωρεάν γλυκά που κερνούσε το κατάστημα κάθε φορά που πηγαίναμε (ναι κανονικά γλυκά, όχι πεπόνι).

❁ Όλα μα όλα τα ξενύχτια αλλά ειδικά εκείνο που καταλήξαμε τα ξημερώματα στον Άγιο για πρώτη φορά και είδα 16χρονα να πορώνονται με τραγούδια που γράφτηκαν ίσως όταν γεννηθούν οι παππούδες τους.

❁ Την ελεύθερη είσοδο σε αρχαιολογικούς χώρους την πρώτη Κυριακή του μήνα. Φέτος κατάφερα να επισκεφτώ όλα τα αθηναϊκά μουσεία στη λίστα. Του χρόνου ελπίζω να επισκεφτώ και αρκετά εκτός Ελλάδος.

❁ Η δισκάρα MOTOMAMI της Rosalia. Καλά τα Chicken Teriyaki, τα Bizcochito και τα Saoko (aka τα τραγούδια που κατάκλεψε η Σάττι φέτος κι αυτά που θα κατακλέψει του χρόνου). Αλλά αυτά που αξίζουν ακόμη περισσότερο είναι αυτά στα οποία η τραγουδίστρια κρατά τις ανδαλουσιανές ρίζες και τις επιρροές από φλαμένκο. Έξτρα αγάπη για το HENTAI και το – ακαπέλα- Sakura.

❁ Το φετινό Drag Race España, το οποίο πολύ απλά ήταν το καλύτερο του franchise.

❁ To Aftersun. Δικαίως θα βρείτε την ταινία αυτή σε τόσες και τόσες λίστες με τα καλύτερα πράγματα του 2022. Πρόλαβα να τη δω κυριολεκτικά στην εκπνοή του έτους κι έγινε αυτομάτως μια από τις αγαπημένες μου ταινίες γενικά.

Nίκος Παγουλάτος

✺︎ To Olafaq. Για να καταλήξω εδώ, για να γράφω αυτές τις λέξεις, η προσωπική μου διαδρομή ήταν, το λιγότερο, δύσβατη. Γεμάτη δυσκολίες, με ελάχιστα χρήματα, τεράστια αποθέματα υπομονής και επιμονής. Έπεσα πολλές φορές, άφησα πίσω μου μία «καριέρα» πολλά υποσχόμενη σε έναν άλλο κλάδο, αλλά ήμουν τυχερός γιατί είχα γύρω μου ανθρώπους που με στήριξαν στα δύσκολα, που το χαμόγελό τους με πλημμύριζε με «πίστη». Ότι θα πετύχω τον σκοπό μου, πως θα τα καταφέρω, ότι το αξίζω (όπως κι άλλοι φυσικά), πως τίποτα δεν μας δόθηκε χωρίς κόπο. Όλα τα ρίσκα που πήρα, ήταν ένα σύνολο αλληλένδετων καταστάσεων και επιλογών. Μου βγήκε; Ναι. Δεν μου δόθηκε έτσι «απλά» η ευκαιρία για να κάνω αυτό που ονειρευόμουν. Δημιούργησα τις βάσεις για να παρουσιαστεί αυτή μπροστά μου. Εύχομαι το ίδιο να συμβεί σε όλους τους ανθρώπους που παλεύουν με προσωπικούς «δαίμονες» σε ψυχοφθόρες καταστάσεις.

✺︎ Η τεχνολογία. Μία χρονιά με πολλές εξελίξεις και τεράστια άλματα, για ένα μέλλον που, ναι μεν μπορεί να μοιάζει «τρομακτικό», παράλληλα όμως, έχει απίστευτο ενδιαφέρον λόγω της τεχνητής νοημοσύνης – και πάντα με το βλέμμα στη Σελήνη.

✺︎ Τα podcast. Έχοντας καταγράψει πολλές ώρες στο τιμόνι λόγω των συνθηκών, τα podcast με έσωσαν από την καταραμένη προβλέψιμη playlist του ραδιοφώνου.

✺︎ Οι νέες γεύσεις. Δηλαδή, εκείνα τα φαγητά που δοκίμασα, με συνδυασμούς υλικών που αγνοούσα μέχρι πρότινος.

✺︎ Το να βλέπω την Α., την κόρη μου, να μεγαλώνει. Σε στιγμές που περνάνε και χάνονται, φαινομενικά ασήμαντες και μικρές, τις οποίες προσπαθώ να κρατήσω βαθιά μέσα μου και να μην τις ξεχάσω ποτέ. Αντίστοιχα, ελπίζω να αποτυπώνονται στην καρδιά της, στο μυαλό της, και να λειτουργούν ως φάρος σε άστατες θάλασσες που θα ταξιδέψει αργότερα.

✺︎ Οι δίσκοι. Τα παλαιότερα άλμπουμ που «ξέθαψα», είτε στην φυσική τους μορφή (βινύλιο) είτε σε ψηφιακή έκδοση (Spotify), και τις νέες κυκλοφορίες που ανακάλυψα. Δεν μπορώ να φτιάξω μία λίστα με τους «καλύτερους», αλλά έτσι ενδεικτικά μπορώ να αναφέρω τους εξής: το ομώνυμο άλμπουμ των Steppenwolf [1968], το “Honest” [2022] των Sworr., το “Alien Coast” [2022] των St. Paul & The Broken Bones, φυσικά, το “Midnight” [2022] της Taylor Swift, το “El Camino De Mi Alma” [2018] των Hermanos Gutiérrez , η συλλογή “The Reprise Singles 1963-1965” [2021] του Jack Nitzsche, το “Their Satanic Majesties’ Second Request” [2008] των The Brian Jonestown Massacre, το “Them Changes” [1970] του Buddy Miles, το “Best Of Martin Denny’s Exotica” [2006] του Martin Denny και το “Mantra Moderne” [2019] των Kit Sebastian.

✺︎ Το binge watching. Σε αντίθεση με άλλες χρονιές, ίσως, οι σειρές (και όχι η μουσική) ήταν η ψυχοθεραπεία μου. Κάποιες, όπως το Seinfeld, μου έκαναν παρέα τις νύχτες που δεν ήθελα να κάνω απολύτως τίποτα, ενώ οι σειρές Stranger Things, House Of The Dragon, The Walking Dead, Only Murders In The Building, The Offer, The Dropout, Ted Lasso, Dahmer, The 24 Faces of Billy Milligan, με καθήλωσαν κυριολεκτικά και σηκωνόμουν από τον καναπέ για τα απολύτως απαραίτητα.

✺︎ Το Eurobasket. Κυρίως, η εμφάνιση της «επίσημης αγαπημένης» που με γέμισε ελπίδα για κάτι καλύτερο στις επόμενες διοργανώσεις. Μία ομάδα που έσφιζε από μπασκετική υγεία, που είχε σύγχρονο playbook, αλλά πνίγηκε με τις μονοδιάστατες επιλογές της στα κρίσιμα σημεία.

✺︎ Η υγεία. Κάθε χρόνος που περνάει χωρίς κρίσεις ημικρανίας, είναι μία πραγματικά καλή χρονιά για μένα. Αισίως, θα υποδεχθώ το 2023 με τρία χρόνια migraine free καθημερινότητα. Η καταπολέμηση ξεκίνησε πριν πολλά χρόνια με απλά παυσίπονα, πέρασα στα πιο «βαριά», ήρθαν οι ατελείωτες εξετάσεις – έβλεπα το ΑΜΚΑ μου στον ύπνο μου, η μπουκάλα του οξυγόνου στο κομοδίνο, οι ενέσεις, τα επείγοντα, η αίσθηση πως χάνω κυριολεκτικά το μυαλό μου. Μέχρι που ξεκίνησε η θεραπεία βελονισμού και τώρα γράφω αυτές τις γραμμές συμπαράστασης για όσους βρίσκονται εκεί έξω και ταλαιπωρούνται με χρόνιες ημικρανίες και αθροιστική κεφαλαλγία. Αναγνωρίζω το ζόρι που τραβάτε και σας διαβεβαιώνω πως υπάρχουν λύσεις. Μην τα παρατήσετε ποτέ.

✺︎ Τα ταξίδια. Αυτά τα λίγα που έκανα και όσα δεν πρόλαβα. Μπορεί η Αίγινα και η Εύβοια να μην φαντάζουν, για κάποιους, ιδανικοί προορισμοί, ωστόσο, ήρθαν την κατάλληλη χρονική στιγμή με τους κατάλληλους συνταξιδιώτες.

✺︎ Όσο για τα επόμενα, μπορεί ακόμα να μην έγιναν, αλλά η διαδικασία του να ανακαλύπτεις (διαδικτυακά) κάποια μέρη και να τοποθετείς πινέζες στο Google Maps για να μην τα ξεχάσεις, από μόνο δημιουργεί μία ψυχική ευφορία που μπορεί να κρατήσει κάποιες μέρες όσο ονειρεύεσαι την στιγμή που θα πας εκεί.

Μπάμπης Μελικίδης

✇ Ένα τριήμερο ταξίδι στο Μιλάνο για την έκθεση του φωτογράφου Richard Avdeon στο Palazzo Reale. 60 χρόνια φωτογραφίας μέσα από 160 εικόνες

✇ Η υπερφανταστική ταινία «Τα πάντα όλα»! Ένα πρωτότυπο, ευρηματικά φανταστικό σύμπαν

✇ Η μεγάλη μάχη που έδωσε η Ε. και την κέρδισε

✇ Το φυτό μονστέρα που μου χάρισε η Μ. που το ψεκάζω με νεράκι κάθε Σάββατο πρωί

✇ Το μπαρ «Tarzan_in_Athens» (https://www.instagram.com/tarzan_in_athens/) όπου οι djs παίζουν βινύλια και κάθε εβδομάδα έχει live session με μικρά διαμαντάκια-μπάντες της πόλης

✇ Το custom colouring σε Allstar Chuck Taylor και Vans.

✇ Τα πολύχρωμα ντεγκραντέ (gradients) στο graphic design.

✇ Το γήπεδο της ΑΕΚ.

✇ Η μια (και μοναδική) συναυλία που πήγα, Max Richter στο Ηρώδειο τέλη Ιουνίου (συναυλία-διαλογισμός).

✇ Το πάρτυ με το οποίο το ανανεωμένο ΕΜΣΤ μας ξανασυστήθηκε το καλοκαίρι με τα ταυτόχρονα εγκαίνια 5 εκθέσεων.

Γιάννης Παπαϊωάννου

✣︎ Living with Animal Ghosts. Απεχθάνομαι να μιλώ για τον εαυτό μου αλλά το 2022 ξεκίνησε δυναμικά με την κυκλοφορία ενός άλμπουμ όπου δεκαεπτά φίλοι από την Ελλάδα και το εξωτερικό πήραν την μουσική των Mechanimal και της άλλαξαν τα φώτα, όπως εκείνοι ήθελαν, σύμφωνα με το δικό τους ήχο. Αν μη τι άλλο, είναι τιμητικό και συγκινητικό άλλοι μουσικοί να «μιλάνε» για την μουσική σου μέσω της μουσικής τους.

✣︎ Οι επιστήμονες καταγράφουν την εικόνα της μαύρης τρύπας του Γαλαξία μας. Τον Μάιο, οι επιστήμονες παρουσίασαν την πρώτη εικόνα του Τοξότη Α*, μιας μαύρης τρύπας στο κέντρο του γαλαξία. Το 2019, η ίδια ομάδα επιστημόνων αποκάλυψε την πρώτη εικόνα μιας μαύρης τρύπας στο κέντρο του γαλαξία Μ87, η οποία είναι 1.500 φορές μεγαλύτερη από τον Τοξότη Α*.

✣︎ Οι επιχειρήσεις δείχνουν έμπρακτα ότι μπορούν να υποστηρίξουν τον αγώνα για ένα καλύτερο κλίμα στον πλανήτη. Στην απόλυτη χειρονομία εταιρικής υπευθυνότητας, ο ιδιοκτήτης της εταιρείας ρούχων Patagonia, αξίας πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων, χάρισε την εταιρεία για να βοηθήσει στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. “Η Γη είναι πλέον ο μοναδικός μας μέτοχος”, ανακοίνωσε ο CEO της εταιρείας Yvon Chouinard, ο οποίος δήλωσε ότι κάθε δολάριο κέρδους που δεν επενδύεται πίσω στην εταιρεία θα πηγαίνει για την προστασία της φύσης και της βιοποικιλότητας.

✣︎ Ο κατάλογος των απειλούμενων ειδών συνέχισε να αυξάνεται με ανησυχητικό ρυθμό, αλλά ορισμένα πλάσματα επέστρεψαν από το χείλος του γκρεμού το 2022, αποδεικνύοντας ότι η εξαφάνιση δεν είναι αναπόφευκτη. Οι κάστορες, οι βίσονες και οι πελεκάνοι ήταν μεταξύ εκείνων των ειδών που δύσκολα θα επέστρεφαν στην άγρια ζωή του πλανήτη. Τα περισσότερα από αυτά τα ζώα αποτελούν αντικείμενο προγραμμάτων επανεισαγωγής, συμπεριλαμβανομένου του βίσονα, ο οποίος μπορεί και περιπλανίεται ξανά στην Αγγλία για πρώτη φορά μετά από χιλιάδες χρόνια!

✣︎ Οι γυναίκες του Ιράν διαμαρτύρονται. Ας μην ξεχνάμε ότι τα καθεστώτα που γεννιούνται από τις διαμαρτυρίες μπορούν επίσης να ανατραπούν από αυτές. Αυτή η πραγματικότητα πρέπει να στοιχειώνει τους ηγέτες της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν, οι οποίοι το 2022 αντιμετώπισαν την πιο σημαντική αμφισβήτηση της εξουσίας τους από τότε που ανέβηκαν στην εξουσία, το 1979.

✣︎ Αν και δεν τα κατάφερα τελικά να αποφύγω τον ιό, οι πανδημίες τελείωσαν και τρία χρόνια μετά την εμφάνιση του COVID στο προσκήνιο, ο κόσμος φαίνεται να έχει ξεπεράσει την πρώτη παγκόσμια πανδημία εδώ και έναν αιώνα.

✣︎ Η Moderna ανακοίνωσε ότι οι πρώτες δόσεις του εμβολίου της κατά του HIV χορηγήθηκαν σε δοκιμαστικούς ασθενείς.

✣︎ Η ροκ εμφάνιση της Σάνα Μάριν στο φεστιβάλ Ruisrock.

✣︎ Tα τελευταία χρόνια είναι σαν να ζούμε το τέλος του κόσμου, γι’ αυτό χρειαζόμαστε ένα πολύ καλό soundtrack. Η μουσική είναι, πάνω απ’ όλα, βιωματική και αισθάνομαι ευγνώμων για τις εμπειρίες που είχα μαζί της και με τη ζωή γενικότερα τον τελευταίο χρόνο. To άλμπουμ των Βέλγων VOICE ACTOR με τίτλο «Sent from my Telephone” καμαρώνει στην λίστα των δέκα καλύτερων που άκουσα φέτος για τον απλούστατο λόγο ότι μου έσκασε στο τέλος σαν ένα «αδιάβαστο» email που όταν το άνοιξα ήταν σαν να μπήκα σε ένα ζωντανό όνειρο από το οποίο δεν ήθελα να βγω.

✣︎ 21 Μαρτίου 2022, ημέρα θερινής ισημερίας: το Olafaq.gr ξεκινάει το ταξίδι του στον κυβερνοχώρο. Λίγες μέρες αργότερα το περιοδικό FAQ Mag φτάνει στα σημεία διανομής του σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Σήμερα, δέκα μήνες και εννέα τεύχη αργότερα, την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, νιώθω πραγματικά χαρούμενος που περισσότεροι από 850.000 μοναδικοί επισκέπτες έχουν περάσει από το πιο ανατρεπτικό δημοσιογραφικό ντελικατέσσεν του ελληνικού Ίντερνετ.

 

Ακολουθήστε το OLAFAQ
στο Google News