Έξι χρόνια πριν από τον πρόωρο θάνατό του, ο Steve Jobs έριξε αυτή τη “βόμβα” αλήθειας:
Μη σπαταλάτε τη ζωή σας ζώντας τη ζωή κάποιου άλλου.
Ο συνιδρυτής της Apple απηύθυνε αυτά τα λόγια σε τελετή αποφοίτων του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ το 2005. Λίγο καιρό πριν, ο Jobs είχε διαγνωστεί με καρκίνο του παγκρέατος και του έδιναν 3 έως 6 μήνες ζωής.
Αντιμετωπίζοντας την δική του θνησιμότητα, είχε αντιληφθεί πως σημασία έχει να κάνουμε την καλύτερη δυνατή ζωή που μπορούμε, και αυτό ήταν το μήνυμα που μετέδωσε εκείνη την ημέρα στους φοιτητές αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο.
Η αλήθεια του Jobs, ως άλλος guru, μας έδωσε πολλά πράγματα να σκεφτούμε σχετικά με το τι πραγματικά έχει σημασία στη δική μας ζωή – όχι γενικότερα. Ίσως θα πρέπει να εντάξουμε την παρακολούθηση της συγκεκριμένης ομιλίας του στο εβδομαδιαίο πρόγραμμά μας, προκειμένου να εμπνευστούμε και να κάνουμε στον εαυτό μας μερικές πραγματικά σημαντικές ερωτήσεις.
«Ζω τη ζωή που θέλω και κάνω τη δουλειά που θέλω να κάνω;»
Μπροστά στον επικείμενο θάνατό του, κάτι άλλαξε στον ψυχισμό τους Steve Jobs. Άρχισε να ζει κάθε μέρα σαν να ήταν η τελευταία του – γιατί μπορεί να ήταν άλλωστε. Το να σκεφτόμαστε τον περιορισμένο χρόνο που μας απομένει σε αυτή τη ζωή (όχι ότι υπάρχει και άλλη) δεν έχει σκοπό να μας κάνει να μελαγχολήσουμε. Αντιθέτως, μας δίνει τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουμε αυτόν τον πολύτιμο χρόνο με τον πιο ουσιαστικό τρόπο.
Ο Jobs αποκάλεσε την αντιμετώπιση του θανάτου του «το πιο σημαντικό εργαλείο που συνάντησα ποτέ για να με βοηθήσει να κάνω τις μεγαλύτερες επιλογές στη ζωή μου». Σχεδόν τα πάντα, είπε – οι φόβοι μας, οι αποτυχίες και η υπερηφάνειά μας – «καταρρέουν μπροστά στο θάνατο, αφήνοντας μόνο ό,τι είναι πραγματικά σημαντικό».
«Αν σήμερα ήταν η τελευταία μέρα της ζωής μου, θα ήθελα να κάνω αυτό που πρόκειται να κάνω σήμερα;»
Αυτή είναι μια ερώτηση που ο Jobs είπε ότι έκανε στον εαυτό του κάθε μέρα – ενώ στεκόταν κυριολεκτικά μπροστά στον καθρέφτη του – αφού διαγνώστηκε με την ανίατη ασθένειά του.
Ο Jobs είπε: «Κάθε φορά που η απάντηση είναι “Όχι” για πάρα πολλές συνεχόμενες ημέρες, ξέρω ότι πρέπει να αλλάξω κάτι». Αν εσείς κάνετε αυτή την ερώτηση στον εαυτό σας, τι απάντηση θα δίνατε σήμερα;
Πρέπει να είμαστε πρόθυμοι να αντιμετωπίσουμε τον εαυτό μας και πολύ συχνά να κάνουμε αυτή την ερώτηση μπροστά στον καθρέφτη μας. Αν είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας, μπορεί να είναι τρομακτικό να παραδεχθούμε ότι δεν ζούμε τη ζωή που θέλουμε, αλλά είναι ο μόνος τρόπος για να ξεκινήσουμε την αναζήτηση κάτι καινούργιου – κάτι που μπορεί να είναι η αληθινή μαςκλίση.
«Κάνω αυτό που αγαπώ;»
Όπως εξηγεί ο Jobs, «Το να ζεις τη ζωή κάποιου άλλου είναι σαν να χαραμίζεις τη δική σου». Αντίθετα, μας προέτρεψε να βρούμε τον ρόλο που είναι γραφτό μας να «παίξουμε».
Πρέπει να ανακαλύψουμε αυτό που αγαπάμε. Η δουλειά καταλαμβάνει ένα μεγάλο μέρος της ζωής μας και ο μόνος τρόπος για να είμαστε πραγματικά ικανοποιημένοι είναι να κάνουμε αυτό που πιστεύουμε ότι είναι
«σπουδαία δουλειά». Και ο μόνος τρόπος για να το πετύχουμε αυτό είναι να αγαπάμε αυτό που κάνουμε.
Αυτό μας δίνει έναν σκοπό, ο οποίος πυροδοτεί την κίνησή μας να σηκωθούμε το πρωί και, σύμφωνα με τα λόγια του Warren Buffett, «να χορεύουμε κλακέτες στη δουλειά». Έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Harvard Business Review κατέληξε στο συμπέρασμα ότι για να είναι κανείς πλήρως αφοσιωμένος και ευτυχισμένος, πρέπει να αισθάνεται ότι η δουλειά του έχει σημασία και ότι η συνεισφορά του βοηθάει στην επίτευξη κάτι σημαντικού.
Όταν οι άνθρωποι βρίσκουν σκοπό στη δουλειά τους και αγαπούν αυτό που κάνουν, αυτό όχι μόνο θα βελτιώσει την ευτυχία τους, αλλά θα αυξήσει και την παραγωγικότητά τους.
Αν δεν ξέρετε τι είναι αυτό που αγαπάτε να κάνετε, τότε θα πρέπει να αναζητήσετε την δική σας αλήθεια και όπου σας βγάλει – ίσως, ακολουθώντας και τις τρεις ερωτήσεις του Steve Jobs.
Έξι χρόνια πριν από τον πρόωρο θάνατό του, ο Steve Jobs έριξε αυτή τη “βόμβα” αλήθειας:
Μη σπαταλάτε τη ζωή σας ζώντας τη ζωή κάποιου άλλου.
Ο συνιδρυτής της Apple απηύθυνε αυτά τα λόγια σε τελετή αποφοίτων του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ το 2005. Λίγο καιρό πριν, ο Jobs είχε διαγνωστεί με καρκίνο του παγκρέατος και του έδιναν 3 έως 6 μήνες ζωής.
Αντιμετωπίζοντας την δική του θνησιμότητα, είχε αντιληφθεί πως σημασία έχει να κάνουμε την καλύτερη δυνατή ζωή που μπορούμε, και αυτό ήταν το μήνυμα που μετέδωσε εκείνη την ημέρα στους φοιτητές αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο.
Η αλήθεια του Jobs, ως άλλος guru, μας έδωσε πολλά πράγματα να σκεφτούμε σχετικά με το τι πραγματικά έχει σημασία στη δική μας ζωή – όχι γενικότερα. Ίσως θα πρέπει να εντάξουμε την παρακολούθηση της συγκεκριμένης ομιλίας του στο εβδομαδιαίο πρόγραμμά μας, προκειμένου να εμπνευστούμε και να κάνουμε στον εαυτό μας μερικές πραγματικά σημαντικές ερωτήσεις.
«Ζω τη ζωή που θέλω και κάνω τη δουλειά που θέλω να κάνω;»
Μπροστά στον επικείμενο θάνατό του, κάτι άλλαξε στον ψυχισμό τους Steve Jobs. Άρχισε να ζει κάθε μέρα σαν να ήταν η τελευταία του – γιατί μπορεί να ήταν άλλωστε. Το να σκεφτόμαστε τον περιορισμένο χρόνο που μας απομένει σε αυτή τη ζωή (όχι ότι υπάρχει και άλλη) δεν έχει σκοπό να μας κάνει να μελαγχολήσουμε. Αντιθέτως, μας δίνει τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουμε αυτόν τον πολύτιμο χρόνο με τον πιο ουσιαστικό τρόπο.
Ο Jobs αποκάλεσε την αντιμετώπιση του θανάτου του «το πιο σημαντικό εργαλείο που συνάντησα ποτέ για να με βοηθήσει να κάνω τις μεγαλύτερες επιλογές στη ζωή μου». Σχεδόν τα πάντα, είπε – οι φόβοι μας, οι αποτυχίες και η υπερηφάνειά μας – «καταρρέουν μπροστά στο θάνατο, αφήνοντας μόνο ό,τι είναι πραγματικά σημαντικό».
«Αν σήμερα ήταν η τελευταία μέρα της ζωής μου, θα ήθελα να κάνω αυτό που πρόκειται να κάνω σήμερα;»
Αυτή είναι μια ερώτηση που ο Jobs είπε ότι έκανε στον εαυτό του κάθε μέρα – ενώ στεκόταν κυριολεκτικά μπροστά στον καθρέφτη του – αφού διαγνώστηκε με την ανίατη ασθένειά του.
Ο Jobs είπε: «Κάθε φορά που η απάντηση είναι “Όχι” για πάρα πολλές συνεχόμενες ημέρες, ξέρω ότι πρέπει να αλλάξω κάτι». Αν εσείς κάνετε αυτή την ερώτηση στον εαυτό σας, τι απάντηση θα δίνατε σήμερα;
Πρέπει να είμαστε πρόθυμοι να αντιμετωπίσουμε τον εαυτό μας και πολύ συχνά να κάνουμε αυτή την ερώτηση μπροστά στον καθρέφτη μας. Αν είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας, μπορεί να είναι τρομακτικό να παραδεχθούμε ότι δεν ζούμε τη ζωή που θέλουμε, αλλά είναι ο μόνος τρόπος για να ξεκινήσουμε την αναζήτηση κάτι καινούργιου – κάτι που μπορεί να είναι η αληθινή μαςκλίση.
«Κάνω αυτό που αγαπώ;»
Όπως εξηγεί ο Jobs, «Το να ζεις τη ζωή κάποιου άλλου είναι σαν να χαραμίζεις τη δική σου». Αντίθετα, μας προέτρεψε να βρούμε τον ρόλο που είναι γραφτό μας να «παίξουμε».
Πρέπει να ανακαλύψουμε αυτό που αγαπάμε. Η δουλειά καταλαμβάνει ένα μεγάλο μέρος της ζωής μας και ο μόνος τρόπος για να είμαστε πραγματικά ικανοποιημένοι είναι να κάνουμε αυτό που πιστεύουμε ότι είναι
«σπουδαία δουλειά». Και ο μόνος τρόπος για να το πετύχουμε αυτό είναι να αγαπάμε αυτό που κάνουμε.
Αυτό μας δίνει έναν σκοπό, ο οποίος πυροδοτεί την κίνησή μας να σηκωθούμε το πρωί και, σύμφωνα με τα λόγια του Warren Buffett, «να χορεύουμε κλακέτες στη δουλειά». Έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Harvard Business Review κατέληξε στο συμπέρασμα ότι για να είναι κανείς πλήρως αφοσιωμένος και ευτυχισμένος, πρέπει να αισθάνεται ότι η δουλειά του έχει σημασία και ότι η συνεισφορά του βοηθάει στην επίτευξη κάτι σημαντικού.
Όταν οι άνθρωποι βρίσκουν σκοπό στη δουλειά τους και αγαπούν αυτό που κάνουν, αυτό όχι μόνο θα βελτιώσει την ευτυχία τους, αλλά θα αυξήσει και την παραγωγικότητά τους.
Αν δεν ξέρετε τι είναι αυτό που αγαπάτε να κάνετε, τότε θα πρέπει να αναζητήσετε την δική σας αλήθεια και όπου σας βγάλει – ίσως, ακολουθώντας και τις τρεις ερωτήσεις του Steve Jobs.
