Ο Τιτανικός, όπως δεν τον έχουμε ξαναδεί, αποκαλύπτεται σε μια μοναδική τρισδιάστατη άποψη από τη σάρωση που έκανε το 2022 η εταιρεία χαρτογράφησης βαθέων υδάτων Magellan Ltd. και η Atlantic Productions, που έχει στα σκαριά ντοκιμαντέρ για το έργο της ψηφιακής σάρωσης πλήρους μεγέθους του ναυαγίου.

Ο Τιτανικός βρίσκεται 3.800 μέτρα κάτω στον Ατλαντικό από το 1912, μετά το ναυάγιό του, και έχει εξερευνηθεί εκτενώς από το 1985 μέχρι σήμερα.

Όμως, το μέγεθός του και το σκοτάδι που έχει το τεράστιο αυτό βάθος, δημιουργούσαν μεγάλες δυσκολίες στους ερευνητές, καθώς το μόνο που μπορούσαν να δουν είναι την αποσύνθεσή του σε – ομολογουμένως – δελεαστικά στιγμιότυπα.

Τώρα, με τη χαρτογράφηση βαθέων υδάτων δημιουργήθηκε η πρώτη ψηφιακή σάρωση πλήρους μεγέθους του Τιτανικού και, σύμφωνα με τους ειδικούς, μπορεί να ρίξει νέο φως στο τι συνέβη στο ναυάγιο με τους 1.500 νεκρούς, μετά την πρόσκρουση του πλοίου σε παγόβουνο, στο παρθενικό του ταξίδι από το Σαουθάμπτον στη Νέα Υόρκη.

«Υπάρχουν ακόμα ερωτήματα, βασικά ερωτήματα, που πρέπει να απαντηθούν σχετικά με το πλοίο», δήλωσε στο BBC ο αναλυτής του Τιτανικού, Παρκς Στίβενσον και πρόσθεσε ότι είναι «ένα από τα πρώτα σημαντικά βήματα για να οδηγηθεί η ιστορία του Τιτανικού προς την τεκμηριωμένη έρευνα και όχι εικασίες».

Πώς δημιουργήθηκε η πλήρης σάρωση

Η εταιρεία Magellan Ltd. κατάφερε το καλοκαίρι του 2022 να πραγματοποιήσει την πλήρη ψηφιακή σάρωση του Τιτανικού, μαζί με την Atlantic Productions, που κάνει ντοκιμαντέρ για το εγχείρημα. Υποβρύχια βρέθηκαν κοντά στο ναυάγιο και το ερεύνησαν για περισσότερες από 200 ώρες σε όλο το μήκος και πλάτος του.

Ομάδα σε ειδικό πλοίο έλεγχε τα υποβρύχια και πήρε περισσότερες από 700.000 εικόνες από κάθε γωνία, δημιουργώντας μια ακριβή τρισδιάστατη ανακατασκευή. Σύμφωνα με τον ηγέτη της αποστολής, Γκέρχαρντ Σάιφερτ, αυτό ήταν το μεγαλύτερο έργο υποβρύχιας σάρωσης που είχε αναλάβει ποτέ.

«Το βάθος του, σχεδόν 4.000 μέτρα, αντιπροσωπεύει μια πρόκληση, και επίσης υπάρχουν ρεύματα στο σημείο, ενώ δεν επιτρέπεται να αγγίξουμε τίποτα για να μην καταστραφεί το ναυάγιο» εξήγησε το στέλεχος της Magellan Ltd.

«Και η άλλη πρόκληση είναι ότι πρέπει να χαρτογραφηθεί κάθε τετραγωνικό εκατοστό, ακόμα και τα μη ενδιαφέροντα μέρη, όπως στο πεδίο των συντριμμιών πρέπει να χαρτογραφηθεί η λάσπη, αλλά χρειάζεται αυτό για να συμπληρωθούν όλα αυτά τα ενδιαφέροντα αντικείμενα», πρόσθεσε.

Πώς «αλλάζει» η όψη του Τιτανικού
Η σάρωση είναι αρκετά λεπτομερής, καθώς αποκαλύπτει τόσο την κλίμακα του πλοίου όσο και μικρές λεπτομέρειες, όπως τον σειριακό αριθμό σε μία από τις προπέλες. Η πλώρη, παρά το γεγονός ότι είναι καλυμμένη με σκουριά, είναι ακόμα άμεσα αναγνωρίσιμη, ακόμα και 101 χρόνια μετά το ναυάγιο.

Στην κορυφή του Τιτανικού βρίσκεται το κατάστρωμα, όπου η σάρωση παρέχει και μια εκτενή ματιά στον εσωτερικό χώρο, εκεί όπου κάποτε βρισκόταν η μεγάλη σκάλα. Ωστόσο, δεν είναι όλα τόσο καλά «διατηρημένα».

Όπως αναφέρει το BBC, η πρύμνη είναι ένα χάος από μέταλλα, «βιδωμένη» στον πάτο της θάλασσας και γύρω της βρίσκονται διάφορα αντικείμενα, όπως αγάλματα και κλειστά μπουκάλια σαμπάνιας αλλά και προσωπικά αντικείμενα επιβατών και δεκάδες παπούτσια, με το σημείο να μοιάζει σαν σκουπιδότοπος.

Ο Παρκς Στίβενσον δήλωσε έκπληκτος όταν είδε για πρώτη φορά τις σαρώσεις: «Σου επιτρέπει να δεις το ναυάγιο όπως δεν μπορείς να το δεις ποτέ από ένα υποβρύχιο, και μπορείς να το δεις στο σύνολό του, μπορείς να το δεις σε πλαίσιο και προοπτική. Και αυτό που σου δείχνει τώρα είναι η πραγματική κατάσταση του ναυαγίου».

«Δεν καταλαβαίνουμε πραγματικά τον χαρακτήρα της σύγκρουσης με το παγόβουνο. Δεν ξέρουμε καν αν το χτύπησε στη δεξιά πλευρά, όπως φαίνεται σε όλες τις ταινίες – μπορεί να είχε προσγειωθεί στο παγόβουνο» εξήγησε ο Παρκς Στίβενσον, εξηγώντας τα νέα στοιχεία που θα μπορούσε να δώσει η σάρωση.

Παράλληλα, όπως πρόσθεσε ο ίδιος, η μελέτη της πρύμνης θα μπορούσε να αποκαλύψει τη μηχανική του τρόπου με τον οποίο το πλοίο χτύπησε στον πυθμένα της θάλασσας. Ωστόσο, όπως είναι φυσικό, εδώ και τόσα χρόνια, το πλοίο του Τιτανικού διαβρώνεται ολοένα και περισσότερο.

Αλλά, η σάρωση μπορεί να «παγώσει» τον χρόνο και ενδεχομένως να επιτρέψει στους ειδικούς να εξετάσουν κάθε λεπτομέρεια, που θα μπορεί να αποκαλύψει νέα μυστικά για το ναυάγιο του Τιτανικού.