Από το 1980, η τεχνολογία 3D-printing μας προσφέρει νέους τρόπους να φανταστούμε και να δημιουργήσουμε αντικείμενα τόσο καθημερινής χρήσης όσο και μεγαλύτερα αρχιτεκτονικά σύνολα. Την εποχή που ψηφιοποιούνται οι παλαιότερες αναλογικές διαδικασίες, είναι κομβικό οι χρήστες να εξοικειωθούν με τα οφέλη που παρουσιάζουν οι νέες καινοτομίες. Το HIVE Project επαναπροσδιορίζει την παλαιά τέχνη της ανοικοδόμησης και κατασκευής κτηρίων χρησιμοποιώντας πηλό, συνδυάζοντας παραδοσιακή κεραμική, έξυπνη γεωμετρία και ρομποτική, ψηφιακή ακρίβεια, κατασκευάζοντας έναν τοίχο εσωτερικού χώρου από κεραμικά τούβλα.
Ο τοίχος HIVE: Ένας 3D-Printed τοίχο
Κατά τη διάρκεια του 2021, μια ομάδα από το Waterloo University στο Toronto, ολοκλήρωσε την κατασκευή ενός διαχωριστικού εσωτερικού τοίχου. Η κατασκευή δεν ξεχωρίζει μόνο από την ιδιαίτερη αισθητική της, αλλά και από το γεγονός ότι κατασκευάστηκε από έναν ειδικό 3D εκτυπωτή ο οποίος, «κατασκεύασε εξαγωνικά τούβλα σαν κελιά κυψέλης, τα οποία σε συνδυασμό παράγουν μια ιδιαίτερα ανθεκτική κατασκευή».
Το σχέδιο, από αισθητικής πλευράς, αξιοποιεί τα εξαγωνικά ανοίγματα δημιουργώντας μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα, ένα παιχνίδι φωτός και σκιάς. Η μορφή επιτρέπει – υπό όρους – στο φως να περάσει, αλλά σε τέτοιο βαθμό ώστε να εξασφαλίζει ιδιωτικότητα μεταξύ των δύο μερών, χωρίς όμως να χωρίζει ολοκληρωτικά τον χώρο σε δύο μέρη. Έτσι επιτυγχάνει και απομόνωση αλλά και ενιαία αίσθηση του χώρου.
Ο τοίχος δημιουργήθηκε ύστερα από μια πολύπλοκη διαδικασία, συνδυάζοντας υλικά, νέες τεχνολογίες και προσεκτικό σχεδιασμό. Σύμφωνα με την ομάδα, στόχος ήταν «να αξιοποιήσουν παραδοσιακά υλικά με νέες τεχνολογίες ψηφιακής ακρίβειας, ώστε να διανοιχτούν νέες μέθοδοι οικοδόμησης και κατασκευής στο μέλλον».
Φυσικά, ένας από τους στόχους ήταν να αξιοποιηθούν οι παραδοσιακές δυνατότητες και χαρακτηριστικά που δίνει ο πηλός – ένα κλασικό και ανθεκτικό υλικό – ανακατεύοντας διάφορους τύπους πηλού, ώστε να πετύχουν το κατάλληλο για χρήση σε 3D εκτυπωτή.
Η διαδικασία του 3D-printing είναι γνωστή για την δυνατότητα της να φέρνει στην ζωή, στον υλικό κόσμο, περίπλοκα αντικείμενα αρχικά σχεδιασμένα εξ ολοκλήρου ψηφιακά. Ειδικότερα, η κατασκευή του συγκεκριμένου τοίχου αποτελείται από τρία στάδια. Ξεκινώντας με τη σχεδίαση και επιλογή του καλύτερου αισθητικά και τεχνικά σχήματος των τούβλων του τοίχου, η διαδικασία συνεχίζει με την παρασκευή του σωστού μείγματος πηλού από την ομάδα ειδικών. Στη συνέχεια ένα ρομπότ, χρησιμοποιώντας το μείγμα, κατασκευάζει όλο τον τοίχο σύμφωνα με το ψηφιακό σχέδιο.
Ο τοίχος: ανθεκτικός και αισθητικά ευχάριστος
Το αποτέλεσμα τελικά ήταν ένας τοίχος 2.3μ x 5.4μ για μια ρεσεψιόν γραφείου. Χρησιμοποιώντας ένα τριγωνικό σχήμα τούβλων, που αποτελούταν από μικρότερα, εξαγωνικά μέρη πηλού, ο εκτυπωτής-ρομπότ όχι απλά δημιούργησε έναν ανθετικό τοίχο από στατικής άποψης αλλά και ένα «καλλιτεχνικό αποτέλεσμα», με ιδιαίτερη υφή, χρώμα και μοτίβα. Το αποτέλεσμα αυτό ήταν δυνατό μόνο λόγω της νέας τεχνολογίας καθώς χειροκίνητα ένα τέτοιο μοτίβο, αν ήταν δυνατό θα ήταν ιδιαίτερα χρονοβόρο. Οι νέες αυτές τεχνολογίες, ανοίγουν πραγματικά δυνατότητες που είναι ιδιαίτερα σημαντικές, σε μια εποχή που το στεγαστικό ζήτημα και το κόστος του φαίνεται πως θα παίξουν κομβικό ρόλο στη ζωή μας σε παγκόσμιο επίπεδο τα επόμενα χρόνια. Η εμπέδωση και ανάπτυξή τους, μπορεί, υπό όρους, να βοηθή΄σει πραγματικά. 
Από το 1980, η τεχνολογία 3D-printing μας προσφέρει νέους τρόπους να φανταστούμε και να δημιουργήσουμε αντικείμενα τόσο καθημερινής χρήσης όσο και μεγαλύτερα αρχιτεκτονικά σύνολα. Την εποχή που ψηφιοποιούνται οι παλαιότερες αναλογικές διαδικασίες, είναι κομβικό οι χρήστες να εξοικειωθούν με τα οφέλη που παρουσιάζουν οι νέες καινοτομίες. Το HIVE Project επαναπροσδιορίζει την παλαιά τέχνη της ανοικοδόμησης και κατασκευής κτηρίων χρησιμοποιώντας πηλό, συνδυάζοντας παραδοσιακή κεραμική, έξυπνη γεωμετρία και ρομποτική, ψηφιακή ακρίβεια, κατασκευάζοντας έναν τοίχο εσωτερικού χώρου από κεραμικά τούβλα.
Ο τοίχος HIVE: Ένας 3D-Printed τοίχο
Κατά τη διάρκεια του 2021, μια ομάδα από το Waterloo University στο Toronto, ολοκλήρωσε την κατασκευή ενός διαχωριστικού εσωτερικού τοίχου. Η κατασκευή δεν ξεχωρίζει μόνο από την ιδιαίτερη αισθητική της, αλλά και από το γεγονός ότι κατασκευάστηκε από έναν ειδικό 3D εκτυπωτή ο οποίος, «κατασκεύασε εξαγωνικά τούβλα σαν κελιά κυψέλης, τα οποία σε συνδυασμό παράγουν μια ιδιαίτερα ανθεκτική κατασκευή».
Το σχέδιο, από αισθητικής πλευράς, αξιοποιεί τα εξαγωνικά ανοίγματα δημιουργώντας μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα, ένα παιχνίδι φωτός και σκιάς. Η μορφή επιτρέπει – υπό όρους – στο φως να περάσει, αλλά σε τέτοιο βαθμό ώστε να εξασφαλίζει ιδιωτικότητα μεταξύ των δύο μερών, χωρίς όμως να χωρίζει ολοκληρωτικά τον χώρο σε δύο μέρη. Έτσι επιτυγχάνει και απομόνωση αλλά και ενιαία αίσθηση του χώρου.
Ο τοίχος δημιουργήθηκε ύστερα από μια πολύπλοκη διαδικασία, συνδυάζοντας υλικά, νέες τεχνολογίες και προσεκτικό σχεδιασμό. Σύμφωνα με την ομάδα, στόχος ήταν «να αξιοποιήσουν παραδοσιακά υλικά με νέες τεχνολογίες ψηφιακής ακρίβειας, ώστε να διανοιχτούν νέες μέθοδοι οικοδόμησης και κατασκευής στο μέλλον».
Φυσικά, ένας από τους στόχους ήταν να αξιοποιηθούν οι παραδοσιακές δυνατότητες και χαρακτηριστικά που δίνει ο πηλός – ένα κλασικό και ανθεκτικό υλικό – ανακατεύοντας διάφορους τύπους πηλού, ώστε να πετύχουν το κατάλληλο για χρήση σε 3D εκτυπωτή.
Η διαδικασία του 3D-printing είναι γνωστή για την δυνατότητα της να φέρνει στην ζωή, στον υλικό κόσμο, περίπλοκα αντικείμενα αρχικά σχεδιασμένα εξ ολοκλήρου ψηφιακά. Ειδικότερα, η κατασκευή του συγκεκριμένου τοίχου αποτελείται από τρία στάδια. Ξεκινώντας με τη σχεδίαση και επιλογή του καλύτερου αισθητικά και τεχνικά σχήματος των τούβλων του τοίχου, η διαδικασία συνεχίζει με την παρασκευή του σωστού μείγματος πηλού από την ομάδα ειδικών. Στη συνέχεια ένα ρομπότ, χρησιμοποιώντας το μείγμα, κατασκευάζει όλο τον τοίχο σύμφωνα με το ψηφιακό σχέδιο.
Ο τοίχος: ανθεκτικός και αισθητικά ευχάριστος
Το αποτέλεσμα τελικά ήταν ένας τοίχος 2.3μ x 5.4μ για μια ρεσεψιόν γραφείου. Χρησιμοποιώντας ένα τριγωνικό σχήμα τούβλων, που αποτελούταν από μικρότερα, εξαγωνικά μέρη πηλού, ο εκτυπωτής-ρομπότ όχι απλά δημιούργησε έναν ανθετικό τοίχο από στατικής άποψης αλλά και ένα «καλλιτεχνικό αποτέλεσμα», με ιδιαίτερη υφή, χρώμα και μοτίβα. Το αποτέλεσμα αυτό ήταν δυνατό μόνο λόγω της νέας τεχνολογίας καθώς χειροκίνητα ένα τέτοιο μοτίβο, αν ήταν δυνατό θα ήταν ιδιαίτερα χρονοβόρο. Οι νέες αυτές τεχνολογίες, ανοίγουν πραγματικά δυνατότητες που είναι ιδιαίτερα σημαντικές, σε μια εποχή που το στεγαστικό ζήτημα και το κόστος του φαίνεται πως θα παίξουν κομβικό ρόλο στη ζωή μας σε παγκόσμιο επίπεδο τα επόμενα χρόνια. Η εμπέδωση και ανάπτυξή τους, μπορεί, υπό όρους, να βοηθή΄σει πραγματικά.
