Το πλέον ιστορικό παιχνίδι στο Roland Garros ήταν αυτό που έγινε την 22η ημέρα του Μαΐου το 1973 και μάλιστα είχε και ελληνική συμμετοχή.

Το βροχερό εκείνο απόγευμα, ο Νικόλας Κελαΐδης και ο Γάλλος Ντενίς Νεζελέν μπήκαν στο κεντρικό court του Roland Garros, για το τελευταίο παιχνίδι του 3ου προκριματικού γύρου. Ένα παιχνίδι όμως το οποίο δεν είχε νικητή και έμεινε στην ιστορία της διοργάνωσης, αλλά και στην ιστορία των Grand Slam, ως το μοναδικό παιχνίδι που δεν τελείωσε ποτέ…

Η βροχή, οι βρεγμένοι φακοί επαφής του Έλληνα τενίστα που τον εμπόδιζαν να δει καλά, ο εκνευρισμός και τα συνεχόμενα παράπονα στον Γάλλο διαιτητή, η μεγάλη ανατροπή στο 3ο set, η τελική διακοπή, αλλά και η (τυχαία) λύση που έδωσε την πρόκριση στο κυρίως ταμπλό και στους δύο τενίστες.

Η αναμέτρηση ξεκίνησε με τη βροχή να κάνει την εμφάνισή της, με το παιχνίδι να έχει ήδη καθυστερήσει λόγω της μακράς χρονικής διάρκειας που είχε η προηγούμενη αναμέτρηση. “Εγώ και ο Ντενίς παίζαμε για τον τελευταίο προκριματικό γύρο. Ο αγώνας πριν από εμάς δίηρκησε αρκετή ώρα με αποτέλεσμα να μπούμε μέσα στο court ενώ είχε αρχίσει να νυχτώνει” είπε στο Tennis24 o Νικόλας Κελαΐδης.

Τo 1o set κατέληξε στον Γάλλο με 6-2, με τον Κελαϊδή να παραπονείται στον διαιτητή λόγω της συνεχόμενη βροχής, αλλά και για το γεγονός ότι τον ενοχλούσαν οι φακοί επαφής που βρέχονταν από την αρχή της αναμέτρησης. ”Λόγω της βροχής δεν μπορούσα να δω καλά καθώς φορούσα φακούς επαφής οι οποίοι είχαν βραχεί. Όπως καταλαβαίνετε, από την αρχή της αναμέτρησης είχα ενοχληθεί αρκετά. Μάλιστα δεν ήταν λίγες οι φορές που διαμαρτυρήθηκα στον διαιτητή, ο οποίος ήταν ο επιδιαιτητής του τουρνουά. Ωστόσο, μας διαιτήτευσε γιατί παίζαμε στο κεντρικό γήπεδο. Τότε ακόμα και τα προκριματικά παιζόντουσαν στο κεντρικό court.”

“Παραπονιόμουν από την αρχή του αγώνα. Το ψιλόβροχο δεν σταματούσε, εγώ δεν έβλεπα καλά, καταλαβαίνετε ότι η κατάσταση δεν ήταν και η καλύτερη. Με τον συγκεκριμένο διαιτητή γνωριζόμασταν αρκετά καλά, ωστόσο μου έλεγε διαρκώς “παίζε και μην μιλάς”. Ε κι εγώ έπαιζα τι να κάνω; Να τα παρατήσω;”

Παρά τις αντίξοες συνθήκες ο Κελαϊδής θα καταφέρει να κατακτήσει το 2ο set με 6-3 και να ισοφαρίσει το παιχνίδι. Ένας πολύ κρίσιμος αγώνας, καθώς ο νικητής θα περνούσε στο κυρίως ταμπλό, που θα ξεκινούσε την επόμενη ημέρα. “Χάνω το 1ο set 6-2. Λέω κάποια στιγμή στον εαυτό μου “δεν γίνεται, πρέπει να πιέσεις τον εαυτό σου, πρέπει να κερδίσεις”. Πράγματι καταφέρνω να ισοφαρίσω κερδίζοντας το 2ο set με 6-3 και η πρόκριση κρίθηκε στο 3ο set το οποίο δεν τελείωσε ποτέ!”

Το 3ο σκέλος του αγώνα θα ξεκινήσει με τον Γάλλο να παίρνει σημαντικό προβάδισμα με 4-0! Η βροχή εξακολουθούσε να πέφτει, το σκοτάδι το ίδιο και ο διαιτητής δεν σταματούσε τον αγώνα, μέχρι που ο Κελαϊδής τον…υποχρέωσε να το κάνει. “Στο 3ο set αν θυμάμαι καλά ο Γάλλος προηγήθηκε με 4-0 με τη βροχή να γίνεται πιο έντονη. Πλέον δεν μπορούσα να δω καθαρά. Αφού μείωσα σε 4-1 πάω στο changeover και λέω στον διαιτητή “κοίταξε, βρέχει δεν μπορώ να παίξω”. Ήταν πραγματικά δύσκολα. Οι φακοί επαφής είχαν βραχεί και τότε ήταν και οι πλαστικοί, οπότε καταλαβαίνετε.” Όμως και πάλι ο διαιτητής ήταν αρνητικός: “Παίξε και μην μιλάς γιατί θα αποβληθείς!”, ήταν η απάντησή του.”

Το γεγονός αυτό αντί να αποθαρρύνει τον Έλληνα τενίστα, μάλλον…τον πείσμωσε. Μπορεί ο διαιτητής της αναμέτρησης να του απάντησε με αυτόν τον τρόπο, ωστόσο ο Νικόλας Κελαϊδής είχε τη δική του απάντηση…

“Δεν είχα άλλη επιλογή. Έπρεπε να παίξω έστω και με αυτές τις συνθήκες. Μπήκα μέσα στο court και κατάφερα να τον ισοφαρίσω σε 4-4. Είχα πλέον βρει ρυθμό και δεν σταματούσα παρά το γεγονός ότι πλέον η βροχή είχε αρχίσει να γίνεται όλο και πιο έντονη. Τη στιγμή εκείνη ο διαιτητής αποφασίζει να διακόψει το παιχνίδι… λόγω βροχής!”

“Ήταν τότε που του είπα: “Ποια βροχή; Εγώ δεν βλέπω καμία βροχή; Εγώ θέλω να παίξω!” Η απόφαση ωστόσο είχε παρθεί. Ο διαιτητής σταμάτησε τον αγώνα στην απόλυτη ισοπαλία και μας έστειλε στα αποδυτήρια για να περιμένουμε μήπως σταματήσει.”

“Το μεγάλο πρόβλημα ωστόσο ήταν ότι η βροχή δεν σταματούσε, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι έπρεπε να συμπληρωθεί το ταμπλό γιατί την επόμενη ημέρα θα ξεκινούσαν οι αγώνες του κυρίως ταμπλό, επομένως υποχρεώθηκαν να αφήσουν ανοιχτές τις θέσεις που θα πήγαιναν οι παίκτες που θα έπαιζαν στο κυρίως ταμπλό από τα προκριματικά.”

“Εκεί που έφτιαχνα το ταμπλό, είδαν ότι εκτός από τη μία θέση των προκριματικών υπήρχε και μια ανοιχτή θέση lucky loser. Μάλιστα αυτή η θέση θα προέκυπτε από τον αγώνα μου με τον Νεζελέν! Επομένως, ανεξάρτητα αποτελέσματος κι εγώ και ο Νεζελέν θα πηγαίναμε στο κυρίως ταμπλό.”

“Στη συνέχεια ήρθαν και μας ρώτησαν αν θέλουμε να ολοκληρώσουμε το παιχνίδι ή να μην ολοκληρωθεί μιας έτσι κι αλλιώς ήμασταν ήδη στο κυρίως ταμπλό. Η αλήθεια είναι ότι και οι δύο θέλαμε να ολοκληρωθεί ο αγώνας, ωστόσο το αφήσαμε έτσι με το παιχνίδι αυτό να μένει στην ιστορία του Roland Garros και γενικότερα των Grand Slam.”

Πηγή: Tennis24.gr