Λιγότεροι από τέσσερις στους 100 άνδρες (3,8%) υποψήφιοι δωρητές σπέρματος, γίνονται τελικά δεκτοί, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική μελέτη. Το μεγάλο ποσοστό απόρριψης οφείλεται συχνά σε διάφορα προβλήματα υγείας, επειδή οι άνδρες διαθέτουν στο DNA τους κάποιο δυνητικά νοσογόνο γονίδιο, επειδή η ποιότητα του σπέρματος τους κρίθηκε ανεπαρκής (κάτι που αφορά το 11% των υποψηφίων ανδρών) ή επειδή αρκετοί υποψήφιοι αποσύρονται μόνοι τους στη μέση της διαδικασίας εξέτασης της καταλληλότητας τους.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή ανδρολογίας ‘Αλαν Πέισι του βρετανικού Πανεπιστημίου του Σέφιλντ, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο κυριότερο περιοδικό διεθνώς για θέματα ανθρώπινης αναπαραγωγής “Human Reproduction”, ανέλυσαν στοιχεία για πάνω από 11.700 άνδρες που έκαναν αίτηση για δότες σπέρματος σε ΗΠΑ και Δανία, στο πλαίσιο της Cryos International, της μεγαλύτερης στον κόσμο τράπεζας σπέρματος.

Τελικά μόνο σχεδόν το 4% έφθασαν στο τέλος της απαιτούμενης διαδικασίας και το σπέρμα τους συλλέχθηκε και καταψύχτηκε για να χρησιμοποιηθεί σε θεραπείες υπογονιμότητας. Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι σε αρκετές χώρες όπως η Βρετανία γίνονται εισαγωγές σπέρματος από ξένες τράπεζες όπως η Cryos σε μεγάλο ποσοστό (ακόμη και άνω του 50% των συνολικών αναγκών). Όταν κανείς εγκρίνεται ως δότης σπέρματος, τότε το δωρίζει για μια συνεχόμενη περίοδο αρκετών μηνών, σε μερικές περιπτώσεις κρατώντας την ανωνυμία του, ενώ σε άλλες όχι.

Ο δρ Πέισι δήλωσε πως “η μελέτη σε συνεργασία με την Cryos αναδεικνύει πόσο δύσκολο είναι να γίνει κάποιος δωρητής σπέρματος. Δεν είναι κάτι σαν την αιμοδοσία όπου το κάνεις μια φορά, πίνεις μετά ένα τσάι και πας σπίτι σου. Η δωρεά σπέρματος είναι μια τακτική δέσμευση με πολλούς ελέγχους, καθώς και εφ’ όρου ζωής επιπτώσεις αν παιδιά γεννηθούν από το δείγμα ενός δότη. Αυτό που είναι πολύ ενδιαφέρον είναι ότι ολοένα περισσότεροι δωρητές που αρχικά ήθελαν να παραμείνουν ανώνυμοι, ήσαν πρόθυμοι τελικά να αποκαλυφθεί η ταυτότητα τους, καθώς η όλη διαδικασία ελέγχου και δωρεάς συνεχιζόταν”.

Για να γίνει κανείς δεκτός ως δωρητής σπέρματος, συνήθως πρέπει να είναι άνδρας 18 έως 45 ετών, υγιής και με καλή ποιότητα σπέρματος, κάτι που πιστοποιείται μετά από σειρά εξετάσεων καθώς και ανάλυση του ιατρικού οικογενειακού ιστορικού τους.