Το περασμένο Σάββατο εγκατέλειψε σε ηλικία 85 χρονών τα εγκόσμια ο Kwame Brathwaite, ο φωτογράφος που έκανε δημοφιλές το ρεύμα «Black is Beautiful» της δεκαετίας του 1960, αναφέρει το ΑΠΕ.
Γεννήθηκε στο Μπρούκλιν την 1η Ιανουαρίου του 1938 σε οικογένεια εμιγκρέδων από τα Μπαρμπέιντος. Έως το 1955 εξέταζε πιθανότητα να ακολουθήσει καριέρα σε γραφίστικο ντιζάιν αλλά τότε σκόνταψε πάνω σε φωτογραφίες στο Jet Magazine του 14χρονου Emmett Till, ακρωτηριασμένου στο φέρετρό του μετά τη δολοφονία του από Λευκούς στην Drew του Μισισίπι. Κατάλαβε τη δύναμη της φωτογραφίας.
Τον επόμενο χρόνο, μαζί με τον μεγαλύτερο αδελφό του, τον Elombe, στράφηκε στην τέχνη και τον ακτιβισμό, ιδρύοντας το African Jazz Art Society and Studios (AJASS). Σε μια από τις εκδηλώσεις που διοργάνωνε το AJASS στο Χάρλεμ και το Μπρονξ, ο Brathwaite παρατήρησε κάποιον που έβγαζε φωτογραφίες και αποφάσισε να δοκιμάσει κι ο ίδιος. Λίγο μετά, βρέθηκε να φωτογραφίζει θρύλους της τζαζ, όπως Thelonious Monk, Dinah Washington, Dizzy Gillespie και Cannonball Adderley στο Randalls Island Jazz Festival του 1958.
Το 1962, το AJASS βούτηξε στη φωτογράφιση μόδας και για περιοδικά έχοντας την ιδέα των Grandassa Models, μια ομάδα Μαύρων γυναικών με φυσική κόμμωση, παχιά χείλη και διάφορους σωματότυπους. Εκείνη τη χρονιά, ύμνησαν την παναφρικανική κουλτούρα με ένα show μόδας στο τζαζ κλαμπ Purple Manor στο Χάρλεμ. «Είπαμε “πρέπει να κάνουμε κάτι για να κάνουμε τις γυναίκες να νιώθουν υπερήφανες για τα μαλλιά τους, υπερήφανες για το ότι είναι Μαύρες» είπε, μιλώντας το 2019 στο New Yorker για τον αντίκτυπο των Grandassa Models.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Με αυτό το show και τις εκδηλώσεις που ετησίως ακολουθούσαν, ο Brathwaite και οι Grandassa Models εκτόξευσαν το «Black is Beautiful» σε ρεύμα εθνικής κλίμακας. Οι φωτογραφίες των μοντέλων από τον Brathwaite, συμπεριλαμβανομένης της συζύγου του, της Sikolo με αφροκεντρικά ενδύματα και αξεσουάρ καθώς βάδιζαν στην πασαρέλα υπό τους ήχους τζαζ και οι αφίσες που υμνούσαν τους Marcus Garvey και Patrice Lumumba έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στο να πολιτικοποιήσουν την ουσία της επιτυχίας Μαύρων. ‘Αρχισαν να κοσμούν εξώφυλλα δίσκων της Blue Note Records, όπως τον «Good Gracious!» του Lou Donaldson (1963) και τον «Brown Sugar» του Freddie Roach (1964).
Τη δεκαετία του 1970, ο Brathwaite ήταν ο προτιμώμενος φωτογράφος για Μαύρες διασημότητες: πορτρέτα των Muhammad Ali, Roberta Flack, Grace Jones, Bob Marley, Nina Simone, Stevie Wonder, ακόμη και των Jackson 5 σε οικογενειακό ταξίδι στη Σενεγάλη. Είναι περισσότερο γνωστός για τη δουλειά του στην ποπ κουλτούρα και τα μίντια αν και τη τελευταία δεκαετία οι φωτογραφίες του παρουσιάστηκαν σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις. Σύγχρονοι Μαύροι καλλιτέχνες έχουν ως έμπνευση τη φωτογραφική ματιά του Brathwaite, συμπεριλαμβανομένης της Rihanna που χρησιμοποίησε τις φωτογραφίες του της περιόδου «Black is Beautiful» ως παράλληλη αναφορά της δικής της εικονοποιίας για τη διαφημιστική καμπάνια ενδυμάτων Fenty.
Στο έργο του ήταν πέρσι αφιερωμένη η έκθεση στην Ιστορική Εταιρεία της Νέας Υόρκης (New York Historical Society), που ξεκίνησε στις 19 Αυγούστου και διήρκεσε έως τον Ιανουάριο του 2023, ως φόρος τιμής για έναν άνθρωπο που με τόλμη κατόρθωσε να φτιάξει μόνος του έναν ολόκληρο κόσμο, να δώσει υπόσταση σε πολλούς ανθρώπους και να δώσει φωνή και αξιοπρέπεια σε άλλους τόσους. Η έκθεση παρουσιάζει πορτρέτα για τα οποία είναι διάσημος ο Κουαμί Μπράθγουεϊτ, ένας προσωπογράφος, πορτρετίστας της μαύρης Αμερικής. Εκτός από τα πορτρέτα του Κουαμί Μπράθγουεϊτ, παρουσιάστηκαν φωτογραφίες άγνωστες από το αφανές Χάρλεμ της δεκαετίας του ’60, καθώς και φωτογραφίες μόδας από τις πασαρέλες «περηφάνιας» που είχαν γίνει τότε. Κατά μία άλλη έννοια, η έκθεση αυτή ήταν μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να γνωρίσει το κοινό καλύτερα μια σπουδαία προσωπικότητα που αφήνει πίσω της ένα σπουδαίο φωτογραφικό έργο.
Αυτή την περίοδο και έως τις 24 Ιουλίου το Art Institute of Chicago φιλοξενεί την έκθεση «Kwame Brathwaite: Things Well Worth Waiting For».
