Από 11 Φεβρουαρίου έως 5 Μαΐου 2025, η Hayward Gallery παρουσιάζει την πρώτη μεγάλη αναδρομική έκθεση της θρυλικής Linder στο Λονδίνο. Σαν ένα χαστούκι στη συμβατική τέχνη, η έκθεση “Danger Came Smiling” φωτίζει τα 50 χρόνια μιας ανήσυχης, ωμής και ανελέητα φεμινιστικής καλλιτεχνικής πορείας, από τα βρώμικα, ακατέργαστα μονοπάτια του πανκ μέχρι σύγχρονες, αδημοσίευτες δουλειές.
Η Linder ξεπήδησε από το punk και post-punk κύκλωμα του Μάντσεστερ τη δεκαετία του ‘70, τη σκηνή όπου η τέχνη δεν κρεμιόταν στους τοίχους, αλλά έσκαγε πάνω σε δίσκους, πόστερ, σκηνές και κορμιά. Με τη μπάντα της, τους Ludus, και τα εμβληματικά της φωτομοντάζ, έγινε ένα από τα πιο καυστικά και ανυπότακτα πρόσωπα της εποχής. Το εξώφυλλο του “Orgasm Addict” των Buzzcocks (1977) παραμένει μια από τις πιο ανατρεπτικές εικόνες του βρετανικού πανκ.
Σήμερα, πέντε δεκαετίες μετά, η Linder δεν είναι απλά μια εμβληματική μορφή του πανκ. Είναι μια διεθνώς αναγνωρισμένη καλλιτέχνιδα, που έχει κατακτήσει και διαλύσει ταυτόχρονα τον χώρο της μόδας, του performance, του σινεμά, των υφασμάτων και του αρώματος (!). Πάντα με ένα σαρδόνιο χιούμορ και μια αισθητική που ξεσκίζει τις συμβάσεις, αναμειγνύει εικόνες από θρησκευτική τέχνη, σουρεαλισμό, μυστικισμό, πορνογραφία και τη σαθρή, λαμπερή βιτρίνα των social media.
Η Τέχνη ως νυστέρι
Το όπλο της; Το φωτομοντάζ. Με ένα ιατρικό νυστέρι στο χέρι, κόβει, επανασυνθέτει και σαρκάζει τις ψευδαισθήσεις που πλασάρουν οι διαφημίσεις για το φύλο και τη σεξουαλικότητα. Το γυναικείο σώμα—μια εικόνα απογυμνωμένη από κάθε αυθεντικότητα μέσα στα glossy περιοδικά—παίρνει πίσω τη φωνή του, μέσα από τα κατακερματισμένα, ασεβή, punk θραύσματα της Linder.
Η σειρά SheShe (1981) παραμένει αιχμηρή και επίκαιρη: η καλλιτέχνιδα, μέσα από σατιρικές γυναικείες περσόνες, ξεμπροστιάζει την επιτέλεση της ταυτότητας και τις παγίδες του κοινωνικού φύλου.
Μαγεία ή εξέγερση; Γιατί όχι και τα δύο;
Στην ουσία της, η τέχνη της Linder είναι πολιτική μαγεία. Ανακαλεί την αρχική σημασία του glamour—μια ακαταμάχητη μίξη γοητείας και εξαπάτησης—για να προσφέρει ένα αιχμηρό φεμινιστικό σχόλιο πάνω στην εξουσία των εικόνων.
Πίσω από κάθε της έργο, υπάρχει ένα μανιφέστο διαμαρτυρίας. Η τέχνη γίνεται εξέγερση και η εξέγερση τέχνη, με έναν τρόπο που δεν ζητά την άδεια κανενός.
Για περισσότερες πληροφορίες: https://www.southbankcentre.co.uk/
