Ο Ραούλ Πεκ έγραψε τη δική του ιστορία με το “I am not your negro” δεν έπαψε όμως στιγμή να αναζητεί ιστορίες που αξίζει να γίνουν γνωστές σε παγκόσμια κλίμακα. Αυτή τη φορά στο προσκήνιο φέρνει τη διαδρομή του Έρνεστ Κόουλ, του φωτογράφου που αποκάλυψε τα εγκλήματα του καθεστώτος Απαρχάιντ. “Ο ολοκληρωμένος άνθρωπος δε βιώνει μία εμπειρία”. Ένα νοσηρό σύστημα που διαχρονικά διαχωρίζει. Κύριοι εκφραστές του σήμερα Τραμπ-Μασκ που χωρίζουν κάθετα την κοινωνία σε νικητές κι ηττημένους. Ο Κόουλ από τη Νοτιοαφρική μέχρι τη Νέα Υόρκη βιώνει τα επικριτικά ως χλευαστικά βλέμματα των άλλων. “Το τίμημα να ζεις στην εξορία είναι να είσαι ασφαλής”. Δεν αρκεί όμως …
Η δύναμη της φωτογραφίας στον χρόνο. “Κοινά οράματα, αντίθετα πεπρωμένα”. Παιχνίδια της τύχης και της ζωής. Ο Κόουλ επεδίωκε να αποθανατίζει στιγμές “μεικτών” ζευγαριών για να λυτρωθεί από τα τραύματα του παρελθόντος. Σαν μία προσπάθεια λύτρωσης της ψυχής του. Ο Πεκ νιώθει το χρέος να μη ξεχαστεί το όνομά του στη λήθη του χρόνου. Δημιούργησε αυτό το ντοκιμαντέρ για να γίνει γνωστή η προσφορά του στην ανθρωπότητα και να επιβεβαιώσει το ρητό πως “οι καλοί φεύγουν πρώτοι”. Δυστυχώς …
Από την επιστροφή του Ραούλ Πεκ στην “Επιστροφή στην Πατρίδα” των Χρύσα Τζελέπη και Άκη Κερσανίδη. Πρόκειται για την πιο πλήρη δουλειά του σκηνοθετικού διδύμου. Ένας οδοντίατρος, μία ιστορία που κάνει το προσωπικό … δημόσιο και συλλογικό. Η διαχείριση του τραύματος στον χρόνο με αντίκτυπο στην προσωπικότητα του ανθρώπου και την κοινωνία. Ένα σχόλιο για τον ΒΠΠ και μία εποχή που μοιάζει να αναβιώνει. Η Ευρώπη και πάλι αυξάνεις τις αμυντικές δαπάνες, η υγεία περνάει για την παγκόσμια ηγεσία σε δεύτερη μοίρα και τα κονδύλια συνεχώς μειώνονται για αυτήν. Άρτιο τεχνικά, με δύο και τρία επίπεδα ανάγνωσης που καθιστούν το έργο την πιο ευχάριστη έκπληξη του ελληνικού τμήματος.
Σε μία δύσκολη περίοδο το μέλος του Κογκρέσο, Άνταμ Κίνζινγκερ δε δίστασε να ρισκάρει την πολιτική του καριέρα και να βρεθεί απέναντι στον Ντόναλντ Τραμπ παρ΄ότι μέλος του κόμματός του. Μία από τις σημαντικότερες παραγωγές διεθνούς εμβέλειας που δεν αποκλείεται να βρει τον δρόμο προς τη διανομή στις αίθουσες. Ο σκηνοθέτης Στιβ Πινκ, ακτιβιστής με αριστερές θέσεις αντιλαμβάνεται πως ένας πολιτικά αντίπαλος μπορεί να βοηθήσει με τον αγώνα του στον δρόμο για τη διατήρηση της Δημοκρατίας και παρά τις δεδομένες αντιφάσεις μέσα από τη ματιά του αναδεικνύει τις ηθικές και πολιτικές συγκρούσεις της εποχής που διαπερνούν και ξεπερνούν τους υπάρχοντες κομματικούς μηχανισμούς.
Εν αναμονή των Βραβείων και των τελευταίων μας ανταποκρίσεων σε ένα Φεστιβάλ που έγινε γιορτή για την πόλη με τον καιρό να βοηθάει τα μέγιστα. Ήδη το ραντεβού δίνεται για το 4ο Evia Film Project και στη συνέχεια τον Νοέμβριο και πάλι στη Θεσσαλονίκη …
➪ Ακολουθήστε το OLAFAQ στο Facebook, Bluesky και Instagram.
