Με έξι πρεμιέρες χορού και θεάτρου, όλες υπό την καθοδήγηση γυναικών καλλιτεχνών, υποδέχεται το κοινό ο Χώρος Ε της Πειραιώς 260. Καταξιωμένες, αλλά και νεότερες χορογράφοι και σκηνοθέτες παρουσιάζουν στο Φεστιβάλ πρωτοποριακά έργα με περιεχόμενο κοινωνικοπολιτικό και με αιχμή το δίπολο ουτοπία/δυστοπία.

Από τις 3 ως τις 5 Ιουνίου, η καταξιωμένη χορογράφος Ερμίρα Γκόρο, παρουσιάζει το νέο έργο της «Thirst»/«Δίψα», μια παράσταση-εμπειρία πάνω στην πανάρχαια, πάντα πολύτιμη σύλληψη της τελετουργίας. Το έργο εξερευνά το πώς η σύγχρονη τέχνη μπορεί να συμμετάσχει στην αναζήτηση ή καλύτερα, στην ίδια την επινόηση «νέων» τελετών, αναγκαίων για την επιβίωσή μας.

Στη συνέχεια, το τετραήμερο 15-18 Ιουνίου, η Ιωάννα Πορτόλου με την Ομάδα χορού Griffόn επανέρχεται με τη νέα της δημιουργία «Amazing» ανοίγοντας το κρίσιμο θέμα του ορίου ανάμεσα στο «καλύτερο» και το «χειρότερο» της ανθρώπινης φύσης.

Ακολουθεί στις 24-26 Ιουνίου η πρεμιέρα της παράστασης «7 τρελοί» της ανερχόμενης Ελεάννας Τσίχλη. Επτά ηθοποιοί δημιουργούν μια επί σκηνής κοινότητα, αποκαλύπτοντας μια επίκαιρη ιστορία με φιλοσοφικές προεκτάσεις, που διεκδικεί τον χώρο για να ανθίσει ένα διαχρονικό «εμείς». Ένα έργο βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Αργεντίνου συγγραφέα Ρομπέρτο Αρλτ.

Σε μία ακόμα ελληνική θεατρική πρεμιέρα στις 2-4 Ιουλίου, η Γιούλα Μπούνταλη υπογράφει το κείμενο και τη σκηνοθεσία της δικής της «Άνοιξης». Μια γυναικεία ιστορία που διαδραματίζεται στο Μεσολόγγι του 1960, όπου μια παρέα κοριτσιών οραματίζεται έναν ρόλο ισότιμο με τους άντρες.

Στις 8-9 Ιουλίου, η χορογράφος Κατερίνα Ανδρέου αναμένεται να ταράξει και πάλι τα νερά, εξερευνώντας τη δική της, αυθεντικά γυναικεία και πολιτική φωνή σ’ ένα χορογραφικό σόλο, που ζητά να ξορκίσει την κατάθλιψη μιας ολόκληρης εποχής. Μια γαλλοελβετική παραγωγή που φέρει τον τίτλο «Mourn baby mourn»/«Θρήνησε, μωρό μου, θρήνησε».

Κλείνοντας τον φετινό κύκλο του Χώρου Ε για φέτος, η Γιώτα Αργυροπούλου με το blindspot theatre group θα παρουσιάσουν το «Youthquake», όπου δεκατέσσερις έφηβοι θα καταλάβουν τη σκηνή και θα μας οδηγήσουν στο μέλλον: από τον «Δεκέμβρη του 2008», τις οικολογικές πορείες σε όλο τον κόσμο και τις «Παρασκευές για το Μέλλον» μέχρι το #Blacklivesmatter και το Occupy Wall Street.

«THIRST» – Ερμίρα Γκόρο (3 – 5 Ιουνίου)

Η καταξιωμένη χορογράφος και παλιά γνώριμη του Φεστιβάλ, Ερμίρα Γκόρο, επιστρέφει με το νέο έργο της, μια παράσταση-εμπειρία πάνω στην πανάρχαια, πάντα πολύτιμη σύλληψη της τελετουργίας. Με όχημα μια ομάδα έξι χορευτών και την πρωτότυπη μουσική σύνθεση του Σταύρου Γασπαράτου, το έργο εξερευνά το πώς η σύγχρονη τέχνη μπορεί να συμμετάσχει στην αναζήτηση ή καλύτερα, την ίδια την επινόηση «νέων» τελετών, αναγκαίων για την επιβίωσή μας. Όπως τοποθετεί το ερώτημα ο δραματουργός της παράστασης, Αναστάσιος Κουκουτάς: «Σε μια εποχή κατά την οποία τα ‘τελετουργικά’ έχουν εξατομικευτεί, αποσπαστεί από τον ιστό της κοινότητας, πώς ανιχνεύουμε τη σωματική μνήμη που ενυπάρχει σε κάθε αυθεντική τελετουργία και τι ακριβώς επιβιώνει;».

«Amazing» – Ιωάννα Πορτόλου (15 – 16 Ιουνίου / 22:00, 17 – 18 Ιουνίου / 21:00)

Τι συμβαίνει όταν αλλάζει ριζικά το γνώριμο κοινωνικό περιβάλλον μας; Πώς μας επηρεάζει μια βίαιη αλλαγή που ανατρέπει ό,τι μας όριζε μέχρι τώρα; H Ιωάννα Πορτόλου με την Ομάδα χορού Griffόn, που γνωρίζουμε στο Φεστιβάλ από τις πρόσφατες παραστάσεις της στην Πειραιώς 260 («Πορνό», 2017) και τη Μικρή Επίδαυρο («KAOS», 2018) επανέρχεται με τη νέα της δημιουργία, ανοίγοντας το κρίσιμο θέμα του ορίου ανάμεσα στο «καλύτερο» και το «χειρότερο» της ανθρώπινης φύσης. Μετά από ένα πρώτο διάστημα συλλογικής δραματουργικής έρευνας, το «Amazing» θα σχεδιαστεί ως χορογραφικό ντοκιμαντέρ για το ανθρώπινο είδος, που, όσο κι αν εξελίσσεται, παραμένει βίαιο και αδηφάγο. Παρόλη την περιρρέουσα ανθρωποφαγία όμως, πρέπει να υπάρχει και κάτι amazing / υπέροχο στον άνθρωπο, που η ομάδα αναζητά στην περιοχή της υπέρβασης, τόσο σωματικής όσο και ψυχικής.

«Οι 7 τρελοί» – Ελεάνα Τσίχλη (24 – 26 Ιουνίου)

Μια μυστική οργάνωση σχεδιάζεται από «7 τρελούς» υπό την καθοδήγηση ενός «Αστρολόγου» -γκροτέσκα συνωμοσία παγκόσμιας κυριαρχίας, που παραπαίει ανάμεσα σε ακραία ιδεολογήματα και αυταπάτες. Γραμμένο το 1929, λίγο πριν ξεσπάσει η διεθνής οικονομική κρίση και πριν την πρώτη στρατιωτική δικτατορία στην Αργεντινή, το μυθιστόρημα του Αρλτ μας εισάγει σ’ ένα σύμπαν βίας και τρομοκρατίας όπου κυριαρχεί η δυστοπία των μηχανών, η φαντασίωση του εύκολου πλούτου και το φλερτ με την παρανομία και το έγκλημα. Υπό τη σκιά του ολοκληρωτισμού αλλά και των επαναστατικών θεωριών της εποχής που βράζουν, οι «τρελοί» του έργου, σε ευθεία συνομιλία με τους ήρωες του Ντοστογιέφσκι, φωτογραφίζουν τον άνθρωπο των αχανών μεγαλουπόλεων, αναλώσιμο εξάρτημα σε αυτοματοποιημένες γραμμές παραγωγής, που συντρίβεται σ’ ένα εμπρηστικό μίγμα πλήξης και απόγνωσης.

«Άνοιξη» – Γιούλα Μπούνταλη (2 – 4 Ιουλίου)

Υπάρχει αντρικός και γυναικείος «προορισμός», έμφυλες κλίσεις και ταλέντα; Είναι οι θετικές επιστήμες, η μηχανολογία, η αρχιτεκτονική, η φαρμακευτική κατάλληλες για ένα κορίτσι; Άνοιξη 1960, Μεσολόγγι. Μια ομάδα μαθητριών του Γυμνασίου Θηλέων διασχίζει τους δρόμους της πόλης αντιδρώντας στην ίδρυση Πρακτικού Γυμνασίου Αρρένων που θα απέκλειε τις ίδιες από τα μαθήματα θετικής κατεύθυνσης. Μια ιστορία γυναικών που γεννήθηκαν αμέσως μετά τον πόλεμο σε μια κλειστή επαρχιακή κοινωνία και οραματίστηκαν έναν ρόλο ισότιμο με τους άντρες. Κορίτσια αυτόφωτα και γι’ αυτό παράξενα για την εποχή τους αλλά και για τη δική μας, με τους έμφυλους ρόλους να ορίζουν ακόμη, παρά τον επιδερμικό τους μετασχηματισμό, το κυρίαρχο εθνικό αφήγημα. Μια πρωτότυπη παράσταση, βασισμένη σε μια αληθινή (κι αληθινά ελληνική) ιστορία.

«Mourn baby mourn»- Κατερίνα Ανδρέου (8 & 9 Ιουλίου)

Τι απομένει σήμερα απ’ όσα οραματίστηκαν οι δεκαετίες του ’60 και του ’70; Τι κάνουμε με τη μελαγχολία και το αδιέξοδο μιας απογοήτευσης που έρχεται από την ακύρωση του μέλλοντος που υποσχέθηκαν; Έχοντας διακριθεί με το Prix Jardin d’Europe 2016, μετά την παράσταση «A Kind of Fierce», διεθνή συμπαραγωγή του Φεστιβάλ Αθηνών& Επιδαύρου, και με σημαντική πορεία στην ευρωπαϊκή σκηνή του χορού, η Ελληνίδα Κατερίνα Ανδρέου ταράζει και πάλι τα νερά με μια γαλλοελβετική, πολλά υποσχόμενη παραγωγή που απορροφά τους κραδασμούς του παρόντος. Με όχημα την ιδέα του θρήνου, η δημιουργός εξερευνά τη δική της, αυθεντικά γυναικεία και πολιτική φωνή σ’ ένα χορογραφικό σόλο που ζητά να ξορκίσει την κατάθλιψη μιας εποχής ολόκληρης.

«Youthquake»- Γιώτα Αργυροπούλου – blindspot theatre group (19 – 21 Ιουλίου / 19:00)

Δεκατέσσερις έφηβοι καταλαμβάνουν τη σκηνή και μας οδηγούν στο μέλλον! Από τον «Δεκέμβρη του 2008», τις οικολογικές πορείες σε όλο τον κόσμο και τις «Παρασκευές για το Μέλλον», το #Blacklivesmatter και το Occupy Wall Street, οι νέοι δημιουργούν πλέον νέα μοτίβα συμμετοχής και πολιτικοποίησης. Οι έφηβοι του «Youthquake», έχοντας ολοκληρώσει ένα πολύπλευρο εκπαιδευτικό πρόγραμμα στο πλαίσιο του Open Plan, καταλαμβάνουν τώρα την Πειραιώς 260 και μας αφηγούνται τη ζωή, τις συνήθειες, τα γούστα και την κοινωνική δυσαρέσκειά τους για τον κόσμο που κληρονομούν. Ένα πρωτότυπο έργο, υπό την καθοδήγηση και τη συνεργασία των ενήλικων συνεργατών της θεατρικής ομάδας blindspot, που έρχεται να προκαλέσει έναν καλλιτεχνικό «σεισμό» και να μοιραστεί μαζί μας μια δυνατή εμπειρία. Μια παράσταση με τη συμμετοχή εφήβων όσο και επαγγελματιών ηθοποιών, για κοινό όλων των ηλικιών, που θα μας συγκινήσει με την αμεσότητα και την αλήθεια της.

Εισιτήρια για όλες τις παραστάσεις: από 5 έως 17 ευρώ. Η ηλεκτρονική προπώληση των εισιτηρίων έχει ξεκινήσει.