O Eric Idle, είναι κωμικός ηθοποιός και ιδρυτικό μέλος των μυθικών, μοναδικών, αξεπέραστων, Monty Python. Επίσης, είναι συγγραφέας (το 2018 έγραψε το βιογραφικό βιβλίο “Always Look on the Bright Side of Life: A Sortabiography”) και στιχουργός – συνθέτης (η μεγαλύτερη διαχρονική του επιτυχία το “Always Look on the Bright Side of Life”).

Λογικά όμως, όλα αυτά τα γνωρίζετε. Αυτό που παρέμενε, σχετικά, άγνωστο για τον Idle, ήταν η μάχη που έδωσε πριν τρία χρόνια με τον καρκίνο στο πάγκρεας.

«Τυχερός; Διαγνώστηκα με μια από τις πιο θανατηφόρες μορφές καρκίνου. Πώς στο καλό να ήμουν τυχερός; Λοιπόν, [είμαι τυχερός] επειδή βρέθηκε απίστευτα νωρίς. Όχι, πριν το μεσημεριανό γεύμα, αλλά πριν κάνει μετάσταση», έγραψε στο Time.

Πριν δέκα χρόνια, ο διάσημος κωμικός, είχε ζητήσει απ’ τον γιατρό του «έναν γρήγορο θάνατο». Όχι για τον ίδιο, αλλά για ένα θεατρικό έργο που έγραφε εκείνη την περίοδο, με τίτλο “Death The Musical”. Η υπόθεση αφορούσε έναν συγγραφέα που γράφει ένα μιούζικαλ σχετικά με τον θάνατο, όταν απρόοπτα ανακαλύπτει πως ο ίδιος πρόκειται να πεθάνει.

«Δραματική ειρωνεία, έτσι δεν είναι; Το αστείο για μένα ήταν ότι καθώς αυτός ο τύπος ήταν “απλά ένας συγγραφέας”, δεν μπορούσαν να βρουν κόσμο να παραστεί στην κηδεία του καθώς εκείνο το Σαββατοκύριακο στο Los Angeles διεξαγόταν ένας αγώνας playoff», σχολιάζει.

Ο Idle για να βάλει μια «πινελιά» πραγματικότητας στην πλοκή του σεναρίου του, απευθύνθηκε στον γιατρό του, τον David Kipper, για να του παρέχει επιστημονικές συμβουλές σχετικά με τον γρήγορο θάνατο του πρωταγωνιστή. «Ποια είναι η ταχύτερη, ασφαλέστερη και πιο αιφνίδια αιτία θανάτου;» τον είχε ρωτήσει, λαμβάνοντας χωρίς δεύτερη σκέψη, την απάντηση που θα έβρισκε μερικά χρόνια αργότερα μπροστά του. «Ο καρκίνος στο πάγκρεας».

Το 2019, ο δόκτωρ Kipper, τον συνόδευε σε διάφορες εξετάσεις που έπρεπε να κάνει. Αν και η μητέρα του Idle ήταν νοσοκόμα, άρα θα μπορούσε να έχει και μια σχετική οικειότητα με τα νοσοκομεία, ο ίδιος έχει «έναν έμφυτο φόβο» για αυτούς τους αποστειρωμένους χώρους.

Οι γιατροί παρατηρούν κάποιους υψηλούς δείκτες στις αιματολογικές του εξετάσεις και προχωράνε στη μαγνητική τομογραφία. Αφού τελείωσε η εξέταση και ξεγλίστρησε έξω απ’ τον «σαρωτή», ο Idle συναντά στον διάδρομο στον Kipper. Τον εμπιστεύεται και τον βλέπει πάντα χαμογελαστό. Αυτή την φορά όμως, ο γιατρός του είναι σοβαρός και τα χαρακτηριστικά του παγωμένα. Ο Idle κατάλαβε αμέσως.

«Φυσικά και το βρήκα αστείο! Πώς θα μπορούσα να μην το δω έτσι; Στεκόμουν μπροστά στον Kipper, και μου έδωσε την διάγνωση που του είχα ζητήσει δέκα χρόνια πριν. Ποιο είναι άλλωστε το μότο της ζωής μου; Εντροπία και ειρωνεία».

Ο Kipper τον ενημέρωσε πως κοιτάνε την θετική πλευρά του θέματος, αφού το μέγεθος του όγκου είναι τέτοιο που μπορούν να το αφαιρέσουν σχετικά «εύκολα». Ο Idle μεταβιβάζει τα νέα στην (δεύτερη) γυναίκα του, Tania, και της ζητάει να το αντιμετωπίσουν με τον «Βρετανικό τρόπο», ακόμα και αν η ίδια δεν κατάγεται από εκεί. Μπορεί να εκφραστεί όπως νιώθει η ίδια, να τον αγκαλιάσει και να κλάψει δίπλα του. Βέβαια, η ίδια φάνηκε «δυνατή και αποφασισμένη», δεν λύγισε, «παρόλο που αργότερα αποκάλυψε ότι πήγαινε με τα σκυλιά στον κήπο και έκλαιγε».

Ο Idle με την Tania σκεπτόμενοι ότι ο καρκίνος στο πάγκρεας είναι τρομακτικός όρος και «φρικάρει πολύ τους ανθρώπους», προχώρησαν σε «βάπτιση» της νόσου δίνοντας το όνομα “Kenny”. Και αν αυτό δεν είναι βγαλμένο από κάποιο σκετς των Monty Python, δεν ξέρω ποια άλλη πραγματική κατάσταση μπορεί να είναι.

«Ο Kenny μοιάζει πολύ λιγότερο απειλητικός. Είναι διαχειρίσιμος. Για τον Kenny μπορούμε να μιλάμε δημόσια», γράφει ο Idle στο άρθρο του στο Time.

Ο Kipper, ο γιατρός του Kenny δηλαδή, έχει προγραμματίσει ραντεβού στο γραφείο του για να συζητήσουν το θέμα. Φτάνοντας εκεί ο Idle και η Tania, τους υποδέχεται η Caroline, βοηθός του γιατρού, και τους ενημερώνει για τα αποτελέσματα των τελευταίων εξετάσεων. Όταν η Tania της κάνει την κλασική ερώτηση σχετικά με το «πόσο χρόνο έχει ακόμα», η Caroline της απαντάει: «Ειλικρινά δεν μπορώ να σας πω. Δεν είχαμε ποτέ ξανά κάποιον σε τόσο πρώιμο στάδιο. Είναι τόσο πρώιμο που δεν υπάρχουν στατιστικά στοιχεία για κάτι τέτοιο».

Ο Idle τις επόμενες μέρες ενημέρωσε και τα παιδιά του, Carey και Lilly, σχετικά με τον Kenny. Σε εκείνες τις στιγμές, η γυναίκα του Tania φάνηκε να είναι πιο δυνατή, αλλά και ο ίδιος δεν έχασε το χιούμορ του ή την αισιοδοξία του. Σκεφτόταν πως «ο Donald Trump και το Brexit, σίγουρα έχουν κάνει τον θάνατο μια πολύ πιο ελκυστική εναλλακτική λύση».

Την ημέρα της επέμβασης για την αφαίρεση του Kenny, ο Idle για να αποφύγει τα ταμπλόιντ των βρετανικών εφημερίδων, άλλαξε το όνομά του σε κύριο Cheeky [σ.σ. χαρακτήρα απ’ την ταινία “The Life of Brian”]. «Ευτυχώς που δεν επέλεξα το Biggus Dickus» σκεφτόταν καθώς η γραμματεία φώναξε το όνομά του για να περάσει στον χώρο τον ιατρείων.

Μετά από 5 ώρες ρομποτικής χειρουργικής, ο Kenny ήταν παρελθόν και η βιοψία επιβεβαίωσε πως ήταν καρκίνος στο πάγκρεας. «Ο καρκίνος έφυγε. Δεν μπόρεσαν να βρουν άλλα ίχνη καρκίνου στο σώμα μου. Ήμουν ένα νεκρός που περπατούσε. Θα ζήσω όμως», και μετά ο Idle έβαλε τα κλάματα.