Τον Μιχάλη Μυτακίδη, γνωστό και ως B.D. Foxmoor προτείνει για Νομπέλ Λογοτεχνίας η Ανεξάρτητη Πολιτιστική Κίνηση Πολιτών «Armarima».

Η πρωτοβουλία για την συγκέντρωση των online υπογραφών ανήκει στον γιο του ιδρυτή των Active Member, τον επίσης μουσικό Σωτήρη «Ραμόν» Μυτακίδη.

Στο οnlline ψήφισμα που έχει ήδη ξεκινήσει αναφέρεται πως «η Ανεξάρτητη Πολιτιστική Κίνηση Πολιτών με την επωνυμία «Armarima», εκτιμώντας την τεράστια προσφορά του σπουδαιότερου Έλληνα ποιητή εν ζωή Μιχάλη Μυτακίδη (B.D. FOXMOOR) στην κοινωνία μας μέσα από την ποίηση και την μουσική του, έλαβε την πρωτοβουλία να τον προτείνει υποψήφιο για το ανώτατο λογοτεχνικό βραβείο, το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Ο Μιχάλης Μυτακίδης είναι ένας ευρέως αναγνωρισμένος Έλληνας ποιητής και μουσικός που τιμάται και αναγνωρίζεται από τους συναδέλφους του και το Ελληνικό κοινό (και όχι μόνο) τα τελευταία τριάντα έτη. Έχει εμπνεύσει την Ελληνική κοινωνία, δημιουργώντας ένα νέο μουσικό και στιχουργικό ”κύμα”, αφυπνίζοντας το θυμικό της αίσθημα , διαμορφώνοντας παράλληλα και την αισθητική της. Ο Μιχάλης Μυτακίδης έχει σταθεί μακριά από κάθε πολιτική ,θρησκευτική ή φυλετική διάκριση στο περιεχόμενο των στίχων του, πορευμένος μη εξαρτώμενος από καμία υποστηρικτική τοιαύτη δύναμη , πράττοντας μόνο πάντα όσα η καλλιτεχνική του φύση του όριζε. Κρίνοντας το έργο του πανανθρώπινο και μοναδικό, ανεξάρτητο και ειλικρινές , δίχως πολιτική ή θρησκευτική χροιά, δίχως καμία υποστήριξη από ‘’κύκλους’’ πολιτικούς ή άλλους τέτοιους, προχωράμε στην πρότασή μας για την υποψηφιότητα του ανεξάρτητοι , όπως έκανε ο ίδιος σε όλη την σπουδαία του πορεία!».

Μέχρι στιγμής έχουν συγκεντρωθεί σχεδόν 514 υπογραφές στην online πλατφόρμα.

Ο Μιχάλης Μυτακίδης σε ανάρτησή του ευχαρίστησε για την πρωτοβουλία αυτή γράφοντας χαρακτηριστικά πως:

«Εδώ και κάποιους μήνες, μια ομάδα ανθρώπων που έχουν μεγαλώσει με το low bap, σχεδίασαν κι οργάνωσαν μια κίνηση για να μου αποδείξουν ότι κάποια πράγματα δεν πάνε χαμένα κι ότι η ζωή κάποιες φορές σου γυρίζει πίσω τα όμορφα και μάλιστα στη σωστή στιγμή. Αυτά τα παιδιά, που πια είναι γνωστοί ακαδημαϊκοί κι επιστήμονες οι περισσότεροι, μου έκαναν την τιμή να ασχοληθούν μαζί μου και μάλιστα χωρίς τη βοήθεια της «οργανωμένης πολιτείας» και του Ελληνικού κράτους. Η τιμή είναι μεγαλύτερη γιατί έρχεται από κει που πρέπει λοιπόν. Αν αυτό είχε γίνει από κάποιο θεσμικό παράγοντα ή κάποιο υπεύθυνο για τον πολιτισμό στη ταλαιπωρημένη χώρα μας δε θα το δεχόμουν ούτε σα σκέψη. Ξέρω ότι όλα αυτά τα παιδιά που διαπρέπουν στο εξωτερικό νοιώθουν τον ίδιο πόνο κι έχουν βιώσει την απαξίωση του Ελληνικού κράτους γι’ αυτό κι αυτή τους η προσπάθεια φέρνει ήδη και θα φέρει σε μεγάλη αμηχανία κάθε θεσμικό παράγοντα κι όχι μόνο. Ξέρω ότι η προσπάθεια τους θα βρει απέναντι τα έμμισθα τρολάκια του κράτους και του παρακράτους, αλλά για μένα μετράει μόνο το γλυκό απόσταγμα της νοιάξης τους και του σεβασμού τους. Ότι έχω σκαρώσει ως τώρα κι ότι θα σκαρώσω είναι αφιερωμένο σ’ εκείνους λοιπόν και σ’ όσους έχουν παρέα τη φωτιά απ’ τ’ όνειρο μου. Μια μικρή λοιπόν χαρακιά στο αιώνιο και μια σύνδεση με τα μνημονικά της γης επιβεβαιώνεται με τον κατάλληλο τρόπο. Ευχαριστώ είναι μεγάλη η τιμή που μου κάνετε».