Η ελληνική λογοτεχνία αποχαιρετά με θλίψη την Τζένη Μαστοράκη, μία από τις πιο σημαντικές ποιήτριες της γενιάς του ’70, η οποία απεβίωσε σε ηλικία 75 ετών. Η πορεία της στην ελληνική λογοτεχνία υπήρξε ιδιαίτερα καθοριστική, τόσο για την ποιητική της προσφορά όσο και για τη συμβολή της στη μετάφραση μεγάλων λογοτεχνικών έργων.
Γεννημένη το 1949 στην Αθήνα, η Μαστοράκη μεγάλωσε μέσα σε ένα περιβάλλον που ενθάρρυνε τη λογοτεχνική δημιουργία και τη φιλολογική μελέτη. Σπούδασε βυζαντινή και μεσαιωνική φιλολογία, και η επαφή της με τον πλούτο της ελληνικής και παγκόσμιας λογοτεχνικής παράδοσης την επηρέασε βαθιά.
Ανήκει στη Γενιά του ’70, ομάδα Ελλήνων συγγραφέων και ποιητών που άρχισαν να δημοσιεύουν τα έργα τους κατά τη δεκαετία του 1970, προς το τέλος της Χούντας και τα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης. Το πρώτο της βιβλίο, «Διόδια», εκδόθηκε το 1972 και ακολούθησαν τα «Μ’ ένα στεφάνι φως», «Ιστορίες για τα βαθιά», «Το σόι», καθώς και μία σειρά από ποιητικές συλλογές που ξεχώρισαν για την πρωτοτυπία τους και την εξερεύνηση υπαρξιακών θεμάτων. Η Μαστοράκη κατέγραψε την ανθρώπινη εμπειρία με ένα στιλ που συνδύαζε τη βαθιά συναισθηματική φόρτιση με μια ιδιαίτερη ευαισθησία στη γλώσσα.
Το έργο της δεν περιορίστηκε μόνο στην ποίηση. Η Μαστοράκη υπήρξε και σπουδαία μεταφράστρια, φέρνοντας κοντά στο ελληνικό κοινό έργα κλασικών και σύγχρονων συγγραφέων. Οι μεταφράσεις της, όπως αυτές των έργων του Έντγκαρ Άλαν Πόε και του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, διακρίνονται για την πιστότητα και τη βαθιά κατανόηση του πρωτοτύπου, ενώ συνέδεσε το όνομά της με τη μετάφραση στα ελληνικά του θρυλικού «Φύλακα στη σίκαλη» του Τζ. Ντ. Σάλιντζερ. Το έργο της στη μετάφραση επιβεβαίωσε τη δεξιοτεχνία της στη γλώσσα και την ικανότητά της να μεταφέρει το πνεύμα των πρωτοτύπων έργων στη νέα γλώσσα με ακρίβεια και ευαισθησία.
Το 2020, η Τζένη Μαστοράκη τιμήθηκε με το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων, μία αναγνώριση που ήρθε να επισφραγίσει τη συνολική της συμβολή στη νεοελληνική λογοτεχνία. Οι κριτικοί και οι αναγνώστες αναγνωρίζουν στην ποίησή της έναν συνδυασμό παραδοσιακού και μοντέρνου, με έντονα στοιχεία κοινωνικής και προσωπικής αναζήτησης. Η γραφή της είναι γνωστή για την αφοπλιστική της ειλικρίνεια και την ικανότητά της να αναδεικνύει την ομορφιά και την τραγικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης.
Η απώλεια της Τζένης Μαστοράκη αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό στον χώρο της ελληνικής λογοτεχνίας. Ωστόσο, η παρακαταθήκη της παραμένει ζωντανή μέσα από τα έργα της, που συνεχίζουν να εμπνέουν και να προκαλούν τις νέες γενιές αναγνωστών. Η κληρονομιά της Τζένης Μαστοράκη αποτελεί σημαντικό κεφάλαιο της ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς, ένα κεφάλαιο που θα συνεχίσει να μελετάται και να εκτιμάται στο πέρασμα του χρόνου.
