Την εβδομάδα που μας πέρασε, η Ιωάννα Παλιοσπύρου παίρνοντας την απόφαση να βγάλει τη μάσκα στην εκπομπή του Σταύρου Θεοδωράκη, μας έδειξε πως κανένα εμπόδιο δεν είναι ικανό να νικήσει την ανθρώπινη θέληση. Το θύμα της επίθεσης με το βιτριόλι, μπορεί να έχει ακόμα εμφανή τα σημάδια πάνω του, όμως η ομορφιά και η δύναμη της ψυχής που την διακρίνουν, είναι μεγάλα. Μεγαλύτερα από κάθε εμπόδιο που της προκλήθηκε εκείνο το πρωινό στην Καλλιθέα. Μας έδειξε ότι όσο σκληρές κι αντίξοες συνθήκες καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε, με επιμονή και αγάπη προς την ίδια τη ζωή, είναι εφικτό να τις ξεπεράσουμε, αποτελώντας με την κίνησή της αυτή ένα πρότυπο ανθρώπου στραμμένο προς το φως και τη ζωή.
Οι ζωγραφιές συνοδεύονταν από μεγάλες εμψυχωτικές λεζάντες που επευφημούσαν το θάρρος της Ιωάννας καθώς έγραφαν: «Είσαι πανέμορφη», «Εγώ θα βγάλω τη μάσκα», ενώ άλλες έγραφαν, «Θα είμαι πρότυπο για τη γη». Ο Αλέξανδρος έγραψε, «Ιωάννα είσαι τεράστιο ταλέντο που δίνεις δύναμη στους ανθρώπους», «Είσαι πρότυπο για εμάς», «είσαι πολύ δυνατή», «Ιωάννα σε αγαπάμε, ξέρουμε πως έχεις όμορφη καρδούλα, επίσης και χρυσή», κι ο Κωστής έγραψε, «Ιωάννα είσαι πολύ δυνατή κι έχεις πολύ καλή ψυχή». Και πολλά-πολλά άλλα που καθώς τα παρακολουθούσα, πλημμύριζε η καρδιά μου με χαρά κι ελπίδα!
Λίγες μέρες μετά την εμφάνισή της στην εκπομπή, κι αφού η είδηση πήρε μεγάλη δημοσιότητα, χαζεύοντας στο Instagram, έπεσα σε κάτι διαφορετικό από το αναμενόμενο κύμα συμπαράστασης που σύσσωμη η ελληνική κοινωνία χαιρέτισε τη δύναμη που επέδειξε η Ιωάννα με την απόφασή της να βγάλει τη μάσκα. Άρχισαν λοιπόν να περνούν από τα stories μου διάφορες παιδικές ζωγραφιές, γεμάτες χρώματα, ήλιους και ουράνια τόξα, μεγάλες καρδιές, κι άλλες που απαθανάτιζαν ένα χαρούμενο κορίτσι που βγάζει μια μάσκα. Αυτό το κορίτσι ήταν η Ιωάννα. Οι ζωγραφιές συνοδεύονταν από μεγάλες εμψυχωτικές λεζάντες που επευφημούσαν το θάρρος της Ιωάννας καθώς έγραφαν: «Είσαι πανέμορφη», «Εγώ θα βγάλω τη μάσκα», ενώ άλλες έγραφαν, «Θα είμαι πρότυπο για τη γη». Ο Αλέξανδρος έγραψε, «Ιωάννα είσαι τεράστιο ταλέντο που δίνεις δύναμη στους ανθρώπους», «Είσαι πρότυπο για εμάς», «Είσαι πολύ δυνατή», «Ιωάννα σε αγαπάμε, ξέρουμε πως έχεις όμορφη καρδούλα, επίσης και χρυσή», κι ο Κωστής έγραψε, «Ιωάννα είσαι πολύ δυνατή κι έχεις πολύ καλή ψυχή». Και πολλά-πολλά άλλα που καθώς τα παρακολουθούσα, πλημμύριζε η καρδιά μου με χαρά κι ελπίδα!
Αυτές οι παιδικές ζωγραφιές μου έκαναν τόσο μεγάλη εντύπωση, που έψαξα και βρήκα τον δάσκαλο των παιδιών Μάρκο Στουππή που εργάζεται ως εκπαιδευτικός στο δημοτικό κολλέγιο Ρόδου:
«Τα τελευταία δύο χρόνια εργάζομαι στο δημοτικό του Κολλεγίου Ρόδου και νιώθω πραγματικά ευλογημένος για όλα αυτά που έχω κερδίσει από τους μαθητές μου. Είμαι πολύ τυχερός γιατί πέραν από τους σπουδαίους μου μαθητές έχω την ευλογία να έχω κοντά μου άτομα που πραγματικά ζουν και μοχθούν καθημερινά για την εκπαίδευση όπως για παράδειγμα τον διευθυντή μου κ. Σπύρο και την συνάδελφο μου που ξεκινήσαμε μαζί τις δράσεις αυτές την κ. Μίκα.»
Το επάγγελμα του εκπαιδευτικού ήταν το όνειρο του από τότε που θυμάται τον εαυτό του. Ο λόγος που πάντα τον γοήτευε το επάγγελμα αυτό είναι η αγάπη του για τα παιδιά και κυρίως για τον τρόπο που αυτά αντιλαμβάνονται τον κόσμο γύρω μας.
Ζητώντας του να μου πει λίγα πράγματα για την πρωτοβουλία που αφορά τις ζωγραφιές των παιδιών για την Ιωάννα Παλιοσπύρου, ο ίδιος μου ανέφερε:
«Η ιστορία της Ιωάννας Παλιοσπύρου μας συγκίνησε πολύ και τα παιδιά μου μου ζήτησαν να στείλουν τις ζωγραφιές του με τα μηνύματα τους για να της πουν πόσο την θαυμάζουν. Συγκεκριμένα ήθελαν να της πουν για το πόσο όμορφη είναι και για το πόσο δυνατή ψυχή έχει. Η χαρά τους μόλις έμαθαν ότι η Ιωάννα έλαβε τις ζωγραφιές τους και συγκινήθηκε πολύ με αυτές ήταν ανεκτίμητη και θα μου μείνει για πάντα στο μυαλό. Συγκινητική ακόμη είναι και η στήριξη των γονιών στις δράσεις μας που με όλη τους την αγάπη και την εμπιστοσύνη στέκονται πάντα στο πλευρό μας και τους ευχαριστώ βαθιά γι’ αυτό.»
Η κοινωνικοποίηση των παιδιών αφορά μια διαδικασία που τα παιδιά μαθαίνουν και εσωτερικεύουν τα διάφορα στοιχεία του πολιτισμού της κοινωνίας μέσα στην οποία ζουν, πράγμα που τους επιτρέπει να διαμορφώσουν τη δική τους προσωπικότητα και να ενταχθούν σε διάφορες ομάδες.
Η κοινωνικοποίηση ενός παιδιού, δεν είναι αποτέλεσμα τυποποιημένης μάθησης καθώς διαφοροποιείται συνεχώς λόγω επιρροών, είναι μια πολύπλοκη διαδικασία που επιτελείται μέσω συγκεκριμένων ψυχοκοινωνικών μηχανισμών . Η μάθηση, η ταύτιση και η εσωτερίκευση αποτελούν τους σημαντικότερους μηχανισμούς. Στο σχολείο το παιδί μαθαίνει ιδέες, γλώσσα, κριτήρια ηθικής αξιολόγησης, τον πολιτισμό με άλλα λόγια που του δίνει την ευκαιρία να αλληλεπιδρά αποτελεσματικά με τα υπόλοιπα μέλη της κοινωνίας.
Ζητώντας από τον κο. Στουππή να μου πει λίγα λόγια για την δική του παιδαγωγική προσέγγιση αλλά και γενικότερα για το όραμά του που αφορά την εκπαίδευση, μου ανέφερε:
«Η εκπαίδευση πρέπει να αφουγκράζεται θέματα της κοινωνίας γιατί ας μην ξεχνάμε μέσα από αυτήν χτίζονται αξίες που θα ακολουθούν τους μαθητές μας στην πορεία τους μέσα σ’ αυτή. Αυτός είναι ο σκοπός μου και είμαι σίγουρα πολύ περήφανος για όσα έχουμε καταφέρει να περάσουμε στον κόσμο με τα παιδιά μου. Καθημερινά θίγουμε θέματα που μας απασχολούν, τα συζητάμε και σκεφτόμαστε λύσεις για το πως μπορούμε εμείς να βοηθήσουμε ώστε να γίνει καλύτερο ο κόσμος μας. Ουσιαστικά οι σπουδαίοι μου μαθητές βάζουν καθημερινά με τα μηνύματα που περνούν, βάζουν το λιθαράκι τους για να αλλάξουν τον κόσμο μας και εγώ πάντα στο πλάι τους τους ενθαρρύνω να το πετύχουν. Η ενσυναίσθηση είναι η λέξη που μας συντροφεύει και μας κινεί σε όσα έχουμε κάνει μέχρι τώρα.»
Σκέφτηκα πως τα παιδιά αυτά είναι πολύ τυχερά που έχουν τέτοιους δασκάλους, καθώς όπως έλεγε ο ο Ζοζέφ Ζουμπέρ στα μέσα του 18ου αιώνα, «Τα παιδιά χρειάζονται περισσότερα πρότυπα παρά κριτικές», γιατί σίγουρα όλες οι προσπάθειες στη διαπαιδαγώγηση θα είναι μάταιες, μέχρι οι δάσκαλοι να μάθουν τα παιδιά ν’ αγαπούν τους άλλους ανθρώπους, τη διαφορετικότητα, τα ζώα και τη φύση.
