Κατακεραυνώνει το Politico τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, καθώς σε άρθρο του τόν αποκαλεί «ταραχοποιό» [disrupter], εξαπολύοντας πυρά εναντίον του για την υπόθεση των υποκλοπών, τις καταγγελίες για προσπάθεια ελέγχου των ΜΜΕ και τη διαχείριση του Μεταναστευτικού. Το καυστικό κείμενο με το οποίο συνοδεύει τη φωτογραφία του Έλληνα πρωθυπουργού στη λίστα αναφέρει αναλυτικά τα εξής:

«Παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, “πνιγμός” του Τύπου, κατασκοπευτικά σκάνδαλα. Αυτό φαίνεται να είναι μέρος της κληρονομιάς του Κυριάκου Μητσοτάκη, του κεντροδεξιού σπουδασμένου στο Χάρβαρντ γιου ενός πρώην πρωθυπουργού, ο οποίος πλασάρει τον εαυτό του ως μετριοπαθή και αουτσάιντερ παρά την καταγωγή του.

Η Ουάσιγκτον τον λατρεύει. Η Ελλάδα δαπανά περισσότερα για την άμυνα ως μερίδιο του ΑΕΠ από ό,τι ακόμη και οι ίδιες οι Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Μητσοτάκης, 54 ετών, ασκεί κριτική στη Μόσχα και έχει στείλει στρατιωτικό εξοπλισμό στην Ουκρανία για να βοηθήσει την προσπάθειά της. Έγινε ο πρώτος Έλληνας πρωθυπουργός που μίλησε σε κοινή σύνοδο των Η.Π.Α. Συνέδριο.

Όσον αφορά στα δικαιώματα, ωστόσο, οι Βρυξέλλες ήταν αναποτελεσματικές στο να τον αναγκάσουν να σταματήσει αυτό που οι οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων υποστηρίζουν ότι πρόκειται για η παράνομη απώθηση μεταναστών πίσω στα διεθνή ύδατα. Αντίθετα, η πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν επαίνεσε την Ελλάδα για τις προσπάθειές της να θωρακίσει τα σύνορά της, αποκαλώντας την «ασπίδα» της Ευρώπης. Εν τω μεταξύ, οι επιδόσεις της κυβέρνησης για την ελευθερία του Τύπου συνεχίζουν να πέφτουν κατακόρυφα και η ετήσια έκθεση της ΕΕ για το κράτος δικαίου απηχούσε τις ανησυχίες που εκφράστηκαν από διάφορες ομάδες για τα δικαιώματα των μέσων ενημέρωσης σχετικά με την αύξηση της βίας κατά των δημοσιογράφων και την επιλεκτική χρηματοδότηση των μέσων ενημέρωσης από το κράτος.

Με το βλέμμα του στραμμένο στις εκλογές του επόμενου έτους, ο Μητσοτάκης επιθυμεί να απομακρυνθεί από τις κατηγορίες ότι η κυβέρνησή του κατασκόπευε παράνομα πολιτικούς αντιπάλους και δημοσιογράφους που ασκούσαν κριτική, τις οποίες έχει επανειλημμένα αρνηθεί. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το σκάνδαλο των υποκλοπών δεν έβλαψε πολύ τον Μητσοτάκη και το κόμμα του η Νέα Δημοκρατία εξακολουθεί να έχει ένα υγιές προβάδισμα έναντι όλων των άλλων. Με έναν συνασπισμό δεξιάς- αριστεράς να είναι πλέον απίθανος, οι ειδικοί προβλέπουν ότι θα μπορούσε να κινηθεί περαιτέρω προς τα δεξιά. Αναμένεται οι φωνές που μιλούν για το κράτος δικαίου στην Ελλάδα να γίνουν ακόμα πιο δυνατές».

Οι υπόλοιποι της «Φουρνιάς του 2023»

Πρώτος στην «τάξη του 2023» αναδεικνύεται ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι. Και στη συνέχεια η λίστα χωρίζεται σε τρεις κατηγορίες: σ’ αυτούς που «δρουν» (doers), σ’ αυτούς που «ονειρεύονται» (dreamers) και σ’ αυτούς που «διαταράσσουν» (disrupters), όπου κατατάσσεται και ο Έλληνας Πρωθυπουργός.

Στους δρώντες, μετά τον Ουκρανό πρόεδρο, βρίσκουμε την επικεφαλής της ΕΚΤ Κριστίν Λαγκάρντ, τον διοικητή της Ευρωπαϊκής Διοίκησης των ΗΠΑ στρατηγό Κρίστοφερ Καβόλι, τον Τούρκο πρόεδρο Ρατζέπ Ταγίπ Ερντογάν, που χαρακτηρίζεται «το άγριο χαρτί» ή αλλιώς ατίθασο άτι, την Εσθονή πρωθυπουργό Κάγια Κάλας, τον επικεφαλής της Κομισιόν για το εμπόριο Ντενί Ραντονέ, την ηγέτιδα της γαλλικής Ακροδεξιάς Μαρίν Λεπέν, την αν. εκτελεστική διευθύντρια της Frontex Αΐγια Καλνάγια και τον επικεφαλής του γραφείου της προέδρου της Κομισιόν Μπγιορν Ζάιμπερτ.

Πρώτη ανάμεσα στους ονειροπόλους της Ευρώπης κατατάσσεται η Φινλανδή πρωθυπουργός Σάνα Μάριν και ακολουθούν: η πρωθυπουργός της Σκοτίας Νίκολα Στέρτζιον, ο Ταϊβανέζος διπλωμάτης Έρικ Χουάνγκ, επικεφαλής του «γραφείου» της Ταϊβάν στη Λιθουανία, η Πράσινη υπουργός Μεταφορών του Βελγίου Έλκε Βαν ντεν Μπραντ, ο αφρικανικής καταγωγής Γάλλος υπουργός Παιδείας Παπ Εντιαγέ, ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν Φρανς Τίμερμανς, η Ολλανδή ακτιβίστρια για το κλίμα Σιέτα φαν Καϊμπέμα και ο… Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν.

Στην τρίτη λίστα, με όσους διαταράσσουν την Ευρώπη, εκτός από τον Έλληνα πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη συγκαταλέγονται: η Ιταλίδα πρωθυπουργός Τζόρτζια Μελόνι, ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν, ο επικεφαλής των Βρετανών Εργατικών Κιρ Στάρμερ, ο ηγέτης της γαλλικής Αριστεράς Ζαν-Λικ Μελανσόν, ο ηγέτης του ισπανικού Λαϊκού Κόμματος Αλμπέρτο Νούνιεθ Φεϊχό, ο διευθύνων σύμβουλος της αυτοκινητοβιομηχανίας Stellantis Κάρλος Ταβάρες, η επίτροπος Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ Ίλβα Γιόχανσον και ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ.