Πολλές ήταν οι εφημερίδες και τα περιοδικά που φιλοξενούσαν στις σελίδες τους το θρυλικό κατάστημα εστίασης που διατηρούσε, με τον ίδιο να κρατά τη «μυστική συνταγή» του φραπέ του σαν επτασφράγιστο μυστικό.
Τον τραγούδησαν καλλιτέχνες
Το καφέ τελικά έκλεισε το 2013, όμως η ιστορία του Χρήστου Λέντζου παραμένει αθάνατη μέσα από τα τραγούδια καλλιτεχνών.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο Δημήτρης Κοντογιάννης με το τραγούδι «Καθόμουνα στου Λέντζου». Από νωρίς, χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης αναρτούν φωτογραφίες αποτίοντας το ύστατο «χαίρε» στον θρυλικό καταστηματάρχη.
Τι έλεγε για τον φραπέ του
Όπως δήλωνε ο Χρήστος Λέντζος, «το μαγαζί ξεκίνησε ως ζαχαροπλαστείο πολυτελείας το 1964. Φτιάχναμε πολύ ωραίες πάστες και τις παράγγελνε ο κόσμος μαζί με το καφεδάκι του. Μια ημέρα είχα μπει πίσω από τον μπουφέ επειδή έλειπε μια κοπέλα με άδεια. Εκεί που καθόμουν πειραματιζόμουν και μου ήρθε η ιδέα να ανακατέψω στο μίξερ τον καφέ με διαφορετική δοσολογία. Αυτό ήταν! Ο πρώτος φραπέ α λα Λέντζος σερβιρίστηκε και από τότε έγινε ανάρπαστος».
Πολλές ήταν οι εφημερίδες και τα περιοδικά που φιλοξενούσαν στις σελίδες τους το θρυλικό κατάστημα εστίασης που διατηρούσε, με τον ίδιο να κρατά τη «μυστική συνταγή» του φραπέ του σαν επτασφράγιστο μυστικό.
Τον τραγούδησαν καλλιτέχνες
Το καφέ τελικά έκλεισε το 2013, όμως η ιστορία του Χρήστου Λέντζου παραμένει αθάνατη μέσα από τα τραγούδια καλλιτεχνών.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο Δημήτρης Κοντογιάννης με το τραγούδι «Καθόμουνα στου Λέντζου». Από νωρίς, χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης αναρτούν φωτογραφίες αποτίοντας το ύστατο «χαίρε» στον θρυλικό καταστηματάρχη.
Τι έλεγε για τον φραπέ του
Όπως δήλωνε ο Χρήστος Λέντζος, «το μαγαζί ξεκίνησε ως ζαχαροπλαστείο πολυτελείας το 1964. Φτιάχναμε πολύ ωραίες πάστες και τις παράγγελνε ο κόσμος μαζί με το καφεδάκι του. Μια ημέρα είχα μπει πίσω από τον μπουφέ επειδή έλειπε μια κοπέλα με άδεια. Εκεί που καθόμουν πειραματιζόμουν και μου ήρθε η ιδέα να ανακατέψω στο μίξερ τον καφέ με διαφορετική δοσολογία. Αυτό ήταν! Ο πρώτος φραπέ α λα Λέντζος σερβιρίστηκε και από τότε έγινε ανάρπαστος».
