Από τρίμηνο σε τρίμηνο και από ανασχηματισμό σε ανασχηματισμό μεταθέτει η κυβέρνηση τη διόρθωση, έστω ορισμένων, σκαστών αδικιών στο Ασφαλιστικό.

Ωστόσο, βοηθούσης και της αντιπολίτευσης η οποία μάλλον δεν έχει τα σχετικά θέματα στην κορυφή της ατζέντας της, οι συγκεκριμένες ακρότητες παραμένουν επί πολλά έτη αδικώντας -στην κυριολεξία- χήρες και ορφανά και οδηγώντας νοικοκυραίους και συνεπείς ανθρώπους να χρωστούν στον ΕΦΚΑ.

Με αποτέλεσα να μην μπορούν να κληροδοτήσουν ούτε το σπίτι ους στα παιδιά τους…

Σε άλλες περιπτώσεις, όσοι πλήρωσαν ασφαλιστικές εισφορές για 30 ή και περισσότερα χρόνια στο Σύστημα, παίρνουν… μικρότερη σύνταξη απ όσους δεν πλήρωσαν καθόλου…

1. Ο ΕΦΚΑ κόβει τη σύνταξη χηρείας του 70% του θανόντος κατά 50% (σ.σ. στο 35% της αρχικής) στις περιπτώσεις συνταξιοδότησης εξ ιδίου δικαιώματος, αλλά μόνο στο Δημόσιο. Αντιθέτως, συνεχίζει και καταβάλει το 70%, και μετά την 3ετία, στις περιπτώσεις διπλής συνταξιοδότησης στον ιδιωτικό τομέα, έχοντας «φορτώσει» αχρεωστήτως καταβληθέντα ποσά έως και 30.000 ή 35.000 ευρώ στους συνταξιούχους. Ποσά που όταν ζητηθούν, απλώς δεν θα υπάρχουν να επιστραφούν και το πρόβλημα να μεταβιβαστεί στους κληρονόμους.

2. Η νομοθεσία προβλέπει (ν.4387/16-Νόμος Κατρούγκαλου), ότι οι συνταξιούχοι δικαιούνται μια και μόνο εθνική σύνταξη (από 383 έως και 426 ευρώ το μήνα για 15ετή έως 20ετή ασφάλιση, αντιστοίχως). Καίτοι έχει εκδοθεί εγκύκλιος (Τσακλόγλου) εδώ και δύο χρόνια, η σχετική διάταξη δεν εφαρμόζεται καθώς είναι τόσο άδικη που κονιορτοποιεί τις συντάξεις χηρείας.

Ωστόσο, σε περίπτωση συνταξιοδότησης αγρότη/ισσας λόγω θανάτου αμέσως περικόπτεται το κοινωνικό μέρος της σύνταξης ΟΓΑ, το οποίο υπέχει θέση εθνικής σύνταξης και καταβάλλεται προκειμένου να μην περιοριστεί σε πολύ χαμηλά επίπεδα η (ανταποδοτική) σύνταξη του (πρώην) ΟΓΑ. Έτσι, για την αγρότισσα η σύνταξη χηρείας (ή εξ ιδίου δικαιώματος που είχε το δικαίωμα επιλογής παλαιότερα), περιορίζεται σε μόλις 30 ή 50 ευρώ!

3. Οι αγρότες (πρώην ΟΓΑ) που συνταξιοδοτήθηκαν τουλάχιστον την 3ετία 2018-2020 στο 67ο έτος της ηλικίας, λαμβάνουν χαμηλότερες αποδοχές (σ.σ. κάτω των 400 ευρώ το μήνα με 32 ή 33 έτη ασφάλισης) από τους ανασφάλιστους που δεν πλήρωσαν καν εισφορές και συνταξιοδοτούνται σαν άποροι, πάλι στο 67ο έτος της ηλικίας (400 ευρώ η σύνταξη ανασφάλιστου ηλικιωμένου).

4. Δεν προβλέπεται νομοθετική υποχρέωση απόδοσης ανταποδοτικής σύνταξης με λιγότερα από 15 έτη ασφάλισης (χωρίς καν καταβολή μέρους της εθνικής σύνταξης), με αποτέλεσμα όσοι δεν συμπληρώνουν τον ελάχιστο χρόνο των 4.500 ενσήμων να χάνουν τις «αποταμιεύσεις» τους.

5. Για τους παλαιούς συνταξιούχους δεν προβλέπεται η απόδοση προσαύξησης στη σύνταξη για όσους είχαν παράλληλο χρόνο ή χρόνο διαδοχικής ασφάλισης που δεν προσμετρήθηκε κατά την αίτηση συνταξιοδότησης. (Σ.σ. Δεν οδηγούσε σε προσαύξηση σύνταξης τυχόν χρόνος παράλληλης ασφάλισης και υπολογιζόταν μόνο για θεμελίωση δεύτερης σύνταξης –απαιτούνταν άνω των 16 ετών. Επίσης, στις περιπτώσεις διαδοχικής ασφάλισης ο χρόνος πέραν της 35ετία στον τελευταίο φορέα δεν προσαύξανε το ποσό της σύνταξης).

6. Στις περιπτώσεις επικουρικής ασφάλισης δεν προβλέπεται η επιστροφή των εισφορών σε περίπτωση μη συμπλήρωσης των προϋποθέσεων συνταξιοδότησης.

7. Εαν ένας ασφαλισμένος καταθέσει αίτηση σύνταξης στον τελευταίο φορέα και δεν συμπληρώνει εκεί τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης (π.χ. στο ΤΣΜΕΔΕ το οποίο απαιτεί 40ετία στο 62ο έτος της ηλικίας), δεν μεταβιβάζεται ο φάκελος σε άλλο φορέα (π.χ. Δημόσιο) που είχε πιο ευνοϊκές προϋποθέσεις στην περίπτωση, στην περίπτωση που ο εκεί χρόνος είναι παράλληλος και όχι χρόνος διαδοχικής ασφάλισης.

8. Ο ΕΦΚΑ δίνει αναπηρική σύνταξη σε εργαζόμενους τους ευρύτερου δημόσιου τομέα ακόμη και ποσοστό αναπηρίας 50% και, ταυτόχρονα, τους επιτρέπει να εργάζονται χωρίς κανένα πέναλτι, αλλά περικόπτει κατά 50% το μέρισμα της σύνταξης στο ορφανό τέκνο (ακόμη και αμφίπλευρα ορφανό) που σπουδάζει και εργάζεται ταυτόχρονα…

9. Μόνιμο πρόβλημα είναι η καθυστέρηση απονομής της σύνταξης με αποτέλεσμα να ταλαιπωρούνται οι ασφαλισμένοι (κυρίως στις περιπτώσεις διαδοχικής και επικουρικής ασφάλισης) και, στο τέλος, να υποχρεούνται να κάνουν συμπληρωματικές φορολογικές δηλώσεις σε περισσότερα έτη, όπου αναλογούν τα ποσά της σύνταξης, έτσι ώστε να αποφύγουν την υπερβολική φορολογία…

10. Η Εισφορά Αλληλεγγύης Συνταξιούχου (ΕΑΣ) θεσπίστηκε σαν πόρος ενίσχυσης του Ασφαλιστικού όταν δεν ίσχυε ο δρακόντειος νόμος Κατρούγκαλου και οι ασφαλισμένοι έβγαιναν στη σύνταξη ακόμη και 55 ή 58 ετών. Εν τω μεταξύ τα όρια ηλικίας αυξήθηκαν (62-67 ετών), οι συντάξεις μειώθηκαν ακόμη περισσότερο, αλλά η ΕΑΣ παραμένει.

Το πρόβλημα γίνεται πιο έντονο καθώς από τις πενιχρές, έναντι του πληθωρισμού, αναπροσαρμογές των συντάξεων, οι ασφαλισμένοι υπερφορολογούνται. Καθώς αυξάνονται οι ονομαστικές αποδοχές, υπερδιπλασιάζεται η Εισφορά.

Φέτος με επίσημο πληθωρισμό κοντά στο 5% οι συνταξιούχοι έλαβαν αύξηση 3%. Για κάποιον που ελάμβανε μεικτά 1.950 το 2023, οι αποδοχές του ανήλθαν στα 2.08,5 ευρώ. Άρα του παρακρατείται ΕΑΣ 7% επί όλου του ποσού (από 6% στα 1.950 €). Αρα από την αύξηση των 58,5 ευρώ πληρώνει φέτος παραπάνω ΕΑΣ 23,6 €, συν 19,9 ευρώ επιπλέον φόρο και εισφορά Υγείας (ΕΟΠΥΥ). Ήτοι από τα 58,5 ευρώ λαμβάνει τελικά 14 ευρώ σαν αύξηση, δηλαδή 0,7%.

 

Πηγή: iEidiseis