Το ενδιαφέρον της διεθνούς κοινότητας, μετά τη συμφωνία Ουκρανίας – ΗΠΑ για 30ήμερη εκεχειρία, είναι στραμμένο στη Μόσχα, η οποία καλείται να δώσει μία απάντηση στο κατά πόσο είναι διατεθειμένη να δεχτεί μια τέτοια πρόταση, αλλά και στο τι είδους πίεση μπορεί μπορεί να ασκήσει η κυβέρνηση Τραμπ στον Βλαντιμίρ Πούτιν.
Σύμφωνα την ανάλυση του Guardian, εδώ και χρόνια, το ερώτημα που συχνά τίθεται είναι τι είδους επιρροή μπορεί να έχει ο Πούτιν στον Τραμπ.
Ωστόσο, μετά και τις τελευταίες εξελίξεις η κρίσιμη ερώτηση τώρα είναι ποιο μοχλό πίεσης διαθέτει ο Τραμπ για να πείσει τον Ρώσο ηγέτη.
Οι επαφές και τα αδιέξοδα
Την Τετάρτη, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάρκο Ρούμπιο, δήλωσε ότι η Ουάσινγκτον αναμένει επαφή με τη Ρωσία εντός της ημέρας, εκφράζοντας αισιοδοξία για μια «θετική απάντηση».
Ωστόσο, το Κρεμλίνο ανέφερε ότι χρειάζεται ενημέρωση από την Ουάσινγκτον πριν απαντήσει, με τον εκπρόσωπο Τύπου Ντμίτρι Πεσκόφ να προειδοποιεί τα μέσα ενημέρωσης να μην βιάζονται να εξάγουν συμπεράσματα.
Παρά την αισιοδοξία του Ρούμπιο, φάνηκε ότι ο Πούτιν είναι αποφασισμένος να εξασφαλίσει το μέγιστο όφελος από τις συνομιλίες, ακόμα και για μια προσωρινή εκεχειρία. Σύμφωνα με υψηλόβαθμη πηγή του Κρεμλίνου, «ο Πούτιν έχει ισχυρή θέση, καθώς η Ρωσία προελαύνει», προσθέτοντας ότι απαιτούνται τουλάχιστον εγγυήσεις από τις ΗΠΑ.
Οι περιορισμένες επιλογές του Τραμπ
Παρά τις βαριές απώλειες και την οικονομική ζημιά που έχει υποστεί η Ρωσία, το Κρεμλίνο πιστεύει ότι κερδίζει τον πόλεμο και θεωρεί ότι η εκεχειρία ωφελεί κυρίως την Ουκρανία. Η κυβέρνηση Τραμπ, προσπαθώντας να βρει μια λύση, εξετάζει το ενδεχόμενο νέων κυρώσεων και δασμών, όμως αυτά τα μέτρα δεν φαίνεται να έχουν σημαντικό αντίκτυπο στη ρωσική οικονομία.
Οι εξαγωγές της Ρωσίας προς τις ΗΠΑ έχουν μειωθεί κατά 80% σε σχέση με την προπολεμική περίοδο, ενώ τα τραπεζικά μέτρα που απομένουν προς εφαρμογή αφορούν κυρίως τις πληρωμές για ενεργειακές εξαγωγές.
Συνεπώς, το μοναδικό σημαντικό χαρτί του Τραμπ φαίνεται να είναι η αύξηση της στρατιωτικής υποστήριξης προς την Ουκρανία, κάτι που ωστόσο αποτελεί την λιγότερο επιθυμητή επιλογή του.
Η στάση του Πούτιν και οι επιδιώξεις του
Παρά τις οικονομικές δυσκολίες, η Ρωσία διατηρεί σταθερά τις απαιτήσεις της: αποστρατιωτικοποίηση της Ουκρανίας, εγγύηση μη ένταξης στο ΝΑΤΟ και κατοχύρωση των κατεχόμενων εδαφών, συμπεριλαμβανομένης της Κριμαίας. Αυτές οι απαιτήσεις θεωρούνται αδιαπραγμάτευτες και δύσκολα θα γίνουν αποδεκτές από τους ευρωπαϊκούς συμμάχους της Ουκρανίας.
Η αίσθηση της Μόσχας ότι η Δύση έχει χάσει την κυριαρχία της στις παγκόσμιες υποθέσεις ενισχύει την αυτοπεποίθηση του Πούτιν, κάνοντας τον Τραμπ να μοιάζει αδύναμος μπροστά του.
Το αποτέλεσμα είναι ότι η μόνη ουσιαστική πίεση που θα μπορούσε να ασκήσει ο Τραμπ θα ήταν η στρατιωτική ενίσχυση της Ουκρανίας, κάτι που ωστόσο έρχεται σε αντίθεση με τη στρατηγική του.
*Πηγή: iEidiseis
➪ Ακολουθήστε το OLAFAQ στο Facebook, Bluesky και Inst
