«Αντίο». Αυτό λένε εδώ και κανά μήνα εκατοντάδες χιλιάδες χρήστες του Twitter, μετά την πρόσφατη εξαγορά του από τον Έλον Μασκ. Κάποιοι εξ αυτών μάλιστα, το «χοντραίνουν» ακόμη περισσότερο: κλείνουν τους λογαριασμούς τους και πηγαινούν σε εναλλακτικές πλατφόρμες όπως το Mastodon.
Με το hastag #RIPTwitter να τρεντάρει εδώ και εβδομάδες, μέσα στο Twitter επικρατεί το απόλυτο χάος: ξεκίνησε από την «καρατόμηση» όλων των κορυφαίων στελεχών, συνεχίστηκε με κάτι τελεσίγραφα προς τους υπαλλήλους για το τέλος της τηλεργασίας και κατόπιν ακολούθησαν οι μαζικές απολύσεις εργαζομένων φέρνοντας στο φως μία σκοτεινή εργασιακή κουλτούρα μέσω της οποίας ο Μασκ υποτίθεται ότι, όπως ευαγγελίζεται και ο ίδιςος, «προσπαθεί να ρίξει φως στα κακώς κείμενα της πλατφόρμας». Τρίχες κατσαρές.
Ανάμεσα στις υπόλοιπες επιστημονικές αναζητήσεις – με την εταιρεία του να που κατασκευάζει πυραύλους, δορυφόρους, ηλεκτρικά αυτοκίνητα και ψηφιακές συμφύσεις εγκεφαλικών νευρώνων με τσιπάκια – ο νοτιοαφρικανικής καταγωγής Μασκ θεωρείται εδώ και καιρό ως ο απόλυτος «δούρειος ίππος» της αμερικανικής ακροδεξιάς, σύμφωνα με το έγκριτο The Atlantic, καθώς ο ίδιος αποτελεί το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα ακροδεξιού ακτιβιστή.
Αν δεν έχετε ακούσει τίποτα σχετικά με τον όρο «λιμπερταριανισμός», ήρθε η ώρα να μάθετε γι’ αυτόν: Γιατί ο Μασκ, σύμφωνα με το εν λόγω άρθρο, προβάλλεται ως ο κατ’ εξοχήν εκπρόσωπος αυτού του μοντέλου, το οποίο, λίγο ώς πολύ πρεσβεύει το «Laissez-faire», αλλά πάντα με τρον τρόπο που συμφέρει τον ίδιο: δηλαδή η άνευ ορίων ελευθερία της έκφρασης, χωρίς καμία κρατική παρέμβαση και – κυρίως και πρωτίστως – δίχως την ύπαρξη κάποιας συνταγματικά κατοχυρωμένης ρυθμιστικής αρχής που να του κάνει έστω έναν υποτυπώδη έλεγχο.
Αυτή λοιπόν η ανυπαρξία αυτή της οποιασδήποτε δικλείδας ασφαλείας προς όφελος των εργαζομένων (και της ίδιας της Δημοκρατίας και των ιδανικών / ιδεωδών της) είναι που προβληματίζει πολλούς διανοητές στις ΗΠΑ.
Τι έκανε λοιπόν ο Μασκ από τότε που πήρε το Twitter υπό τον έλεγχό του: ενεργοποίησε και πάλι τον λογαριασμό ενός από τους πιο γνωστούς νεοναζί της χώρας, του Αντριου Ανγκλιν, ιδρυτή του νεοναζιστικού ιστότοπου «The Daily Stormer»που πήρε το όνομά του από τη ναζιστική εβδομαδιαία εφημερίδα «Der Stürmer». Ο Άνγκλιν, ένας δεδηλωμένος αντισημίτης, έγραφε διαρκώς εναντίον των Εβραίων, κάτι που οδήγησε το Twitter να τον «ακυρώσει» από την πλατφόρμα το 2013.
Και, προσέξτε καλά, την ίδια στιγμή που παραμένει έως και σήμερα φυγόδικος, καθώς εκκρεμεί εναντίον του μια δικαστική απόφαση του 2019, για την επιβολή προστίμου 14 εκατομμυρίων δολαρίων για μια εκστρατεία μίσους που διεύθυνε εναντίον Εβραίων κατοίκων στην πολιτεία της Μοντάνα, ο άνθρωπος αυτός «τουιτάρει» αβέρτα υπό τις ευλογίες του Μασκ και της πολυθρύλητης «ελευθερίας του λόγου».
Εντωμεταξύ, οι αναρτήσεις του Ανγκλιν προτρέπουν τους πολίτες σε πράξεις βίας και φυλετικού μίσους, ενώ προ ωρών υπερασπίστηκε τον Κάνιε Γουέστ (επίσης γνωστό αντισημίτη), ο οποίος με την σειρά του… επέστρεψε στο Twitter καθώς είχε «κοπεί» προ ενός μήνα για παρλομοιες αναρτήσεις που προέτρεπαν τους πολίτες σε πράξεις βίας και φυλετικού μίσους. Ο Γουέστ πήρε την άδεια από τον Μασκ και πλέον μένει να δούμε τι άλλο θα ανεβάσει στον λογαριασμό του -και αν αυτό θα γίνει ανεκτό.
Μαζί με τον Άνγκλιν, στο Τwitter επέστρεψαν τα τελευταια 24ωρα και πολλοί γνωστοί ακροδεξιοί, όπως οι αμερικανοί νεοναζί Πάτρικ Κέισι και Ρίτσαρντ Σπένσερ, αμφότεροι λάβροι προπαγανδιστές περί της λευκής ανωτερότητας που ζητούν επίμονα την αναθεώρηση της ιστορίας για το Ολοκαύτωμα των Εβραίων.
Το βασικότερο; Μία από τις πρώτες κινήσεις του Μασκ ήταν να επιστρέψει στον Ντόναλντ Τραμπ τον λογαριασμό του, του οποίου η ισχύς είχε ανασταλεί. Ο οποίος αυτή την στιγμή πανηγυρίζει. Γιατί πανηγυρίζει; Γιατί ο Μασκ δεσμεύτηκε πως θα φέρει στο φως της δημοσιότητας όλα τα καλά κρυμμένα μυστικά της δημοφιλούς πλατφόρμας.
Το βράδυ του περασμένου Σαββάτου, ο Μασκ άφησε να εννοηθεί πως έρχονται πολλές αποκαλύψεις. «Το Twitter είναι ένα μέσο κοινωνικής δικτύωσης αλλά και ένας τόπος εγκλήματος», έγραψε χαρακτηριστικά. Μάλιστα, ο ίδιος, ανέβασε και ένα χαρακτηριστικό σκίτσο που δείχνει τις προθέσεις του. Σε αυτό φαίνεται μια «ταφόπλακα» που γράφει «Τα πιο σκοτεινά μυστικά του Twitter».
Πληροφορίες αναφέρουν πως στα αρχεία που προτίθεται να δημοσιεύσει ο Μασκ υπάρχουν ακόμα και αποδείξεις για εμπλοκή των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ, έτσι ώστε να υπάρξει επηρεασμός των χρηστών υπέρ του Τζο Μπάιντεν και να αποκρυφτούν αρνητικές ειδήσεις για εκείνον, στη διάρκεια των εκλογών του 2020.
Χαράς ευαγγέλια, προφανώς, για τον Τραμπ, ο οποίος έσπευσε σχεδόν αυτομάτως, να γράψει ότι «Οι δημοσιεύσεις στο Twitter είναι μια αποκάλυψη καθώς δείχνουν, με πολύ δυνατό τρόπο, το FBI και η “Δικαιοσύνη” να συνεννοούνται παράνομα, αποδεικνύοντας οριστικά, με έναν ακόμη πολύ ισχυρό τρόπο, ότι οι προεδρικές εκλογές του 2020 ήταν νοθευμένες και κλεμμένες».
Το ίδιο ακριβώς υποστηρίζει και η γαλλική «Le Monde» σε ένα προημερών άρθρο της με τίτλο «La quête d’absolu des libertariens, apôtres de la liberté individuelle à tout prix» του Marc-Olivier Bherer: ότι δηλαδή ο Μασκ είναι ο απόλυτος «δούρειος ίππος» της αμερικανικής ακροδεξιάς.
Και μάλιστα, ψευδόμενος και ο ίδιος για πράγματα και καταστάσεις: Ο ίδιος ο Μασκ ισχυρίστηκε προ ημερών ότι οι «δημοσιεύσεις ρητορικής μίσους» στο Twitter μειώθηκαν κατά το ένα τρίτο από τότε που ανέλαβε την εταιρεία.
Ωστόσο, σύμφωνα με έρευνα του Κέντρου για την Καταπολέμηση του Ψηφιακού Μίσους (CCDH), ο συνολικός αριθμός της ρητορικής μίσους στην πλατφόρμα έχει αυξηθεί κατά την ίδια χρονική περίοδο: κατά μέσο όρο 1.282 tweets με προσβολές κατά των Μαύρων εμφανίζονταν καθημερινά στο Twitter πριν αναλάβει ο Μασκ. Αυτός ο αριθμός εκτινάχθηκε σε 4.650 αφού αγόρασε την εταιρεία, ενώ οι προσβολές κατά των διεμφυλικών αυξήθηκαν κατά 62% από τότε που ο Μασκ αγόρασε το Twitter, σε 5.117 tweets την ημέρα κατά μέσο όρο, σύμφωνα με την έκθεση.
«Ο Έλον Μασκ έστειλε το σήμα σε κάθε είδους ρατσιστή, μισογυνιστή και ομοφοβικό ότι το Twitter ήταν ανοιχτό για “μπίζνες” και αντέδρασαν ανάλογα», δήλωσε ο Ιμραν Αχμέντ, Διευθύνων Σύμβουλος του CCDH.
Πάντως, καταλήγει το δημοσίευμα του Atlantic, είτε σκόπιμα είτε όχι, ο Mασκ «κυβερνάει» αυτη την στιγμή το Twitter χρησιμοποιώντας το κλασικό αξίωμα του αμερικανικού πολιτικού διανοητή και αναλυτή Frank Wilhoit: «Ο συντηρητισμός, προκειμένου να ανθίσει, πρέπει να αποτελείται από ένα πράμα: «πρέπει να υπάρχουν πολιτικές ομάδες που ο νόμος με να τις προστατεύει αλλά να μην τις δεσμεύει νομικά, δίπλα δίπλα σε κάποιες άλλες ομάδες τις οποίες ο νόμος δεσμεύει νομικά μεν, αλλά δεν τις προστατεύει με καθέναν τρόπο».
Με άλλα λόγια, ο νοτιοαφρικανός δισεκατομμυριούχος έχει κστά νου ένα μακρόχρονο και φιλόδοξο πολιτικό έργο που περιγράφτηκε μόλις πρόσφατα από τον αμερικανό δημοσιογράφο και πολιτειολόγο Adam Serwer ως «την πίστη σε ένα εντελώς νέο συνταγματικό δικαίωμα, το οποίο αντικαθιστά τα δικαιώματα του ελέυθερου λόγου όλων των υπολοίπων: αυτό της δημοσίευσης της οποιασδήποτε γνώμης του άλλου».
«Αλλά ακόμα και ως ένας σκπληροπυρηνικός ακροδεξιός ακτιβιστής, ο Mασκ είναι σχεδόν… άτυχος και εν μέρει αβοήθητος από τον ίδιο του τον εαυτό. Σε αντίθεση με κάποιον όπως ο Τραμπ, ο οποίος παραμένει το πρότυπο του “τρολ” του Twitter, ο Μασκ είναι σκληρόπετσος, αλλά ταυτόχρονα και ένας άνθρωπος με ξεκάθαρη ατζέντα. Λόγου χάρη, είναι πλέον αρκετά παγιωμένη η άποψη του αρχιανοσολόγου των ΗΠΑ, του Αντονι Φαούτσι, ότι “ο Μασκ συμπεριφέρεται απλώς με τον πλέον αμφιλεγόμενο τρόπο προκειμένου να “ανεβάσει” την κυκλοφορία του Twitter και να κάνει περισσότερο ντόρο”. Αλλά όσο αμφιλεγόμενος και αν καταντήσει να γίνει ο Μασκ, δεν θα πάψει ποτέ του να είναι “κριντζ” [γραφικός με την κακή έννοια]», καταλήγει με νόημα το The Atlantic.
«Αντίο». Αυτό λένε εδώ και κανά μήνα εκατοντάδες χιλιάδες χρήστες του Twitter, μετά την πρόσφατη εξαγορά του από τον Έλον Μασκ. Κάποιοι εξ αυτών μάλιστα, το «χοντραίνουν» ακόμη περισσότερο: κλείνουν τους λογαριασμούς τους και πηγαινούν σε εναλλακτικές πλατφόρμες όπως το Mastodon.
Με το hastag #RIPTwitter να τρεντάρει εδώ και εβδομάδες, μέσα στο Twitter επικρατεί το απόλυτο χάος: ξεκίνησε από την «καρατόμηση» όλων των κορυφαίων στελεχών, συνεχίστηκε με κάτι τελεσίγραφα προς τους υπαλλήλους για το τέλος της τηλεργασίας και κατόπιν ακολούθησαν οι μαζικές απολύσεις εργαζομένων φέρνοντας στο φως μία σκοτεινή εργασιακή κουλτούρα μέσω της οποίας ο Μασκ υποτίθεται ότι, όπως ευαγγελίζεται και ο ίδιςος, «προσπαθεί να ρίξει φως στα κακώς κείμενα της πλατφόρμας». Τρίχες κατσαρές.
Ανάμεσα στις υπόλοιπες επιστημονικές αναζητήσεις – με την εταιρεία του να που κατασκευάζει πυραύλους, δορυφόρους, ηλεκτρικά αυτοκίνητα και ψηφιακές συμφύσεις εγκεφαλικών νευρώνων με τσιπάκια – ο νοτιοαφρικανικής καταγωγής Μασκ θεωρείται εδώ και καιρό ως ο απόλυτος «δούρειος ίππος» της αμερικανικής ακροδεξιάς, σύμφωνα με το έγκριτο The Atlantic, καθώς ο ίδιος αποτελεί το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα ακροδεξιού ακτιβιστή.
Αν δεν έχετε ακούσει τίποτα σχετικά με τον όρο «λιμπερταριανισμός», ήρθε η ώρα να μάθετε γι’ αυτόν: Γιατί ο Μασκ, σύμφωνα με το εν λόγω άρθρο, προβάλλεται ως ο κατ’ εξοχήν εκπρόσωπος αυτού του μοντέλου, το οποίο, λίγο ώς πολύ πρεσβεύει το «Laissez-faire», αλλά πάντα με τρον τρόπο που συμφέρει τον ίδιο: δηλαδή η άνευ ορίων ελευθερία της έκφρασης, χωρίς καμία κρατική παρέμβαση και – κυρίως και πρωτίστως – δίχως την ύπαρξη κάποιας συνταγματικά κατοχυρωμένης ρυθμιστικής αρχής που να του κάνει έστω έναν υποτυπώδη έλεγχο.
Αυτή λοιπόν η ανυπαρξία αυτή της οποιασδήποτε δικλείδας ασφαλείας προς όφελος των εργαζομένων (και της ίδιας της Δημοκρατίας και των ιδανικών / ιδεωδών της) είναι που προβληματίζει πολλούς διανοητές στις ΗΠΑ.
Τι έκανε λοιπόν ο Μασκ από τότε που πήρε το Twitter υπό τον έλεγχό του: ενεργοποίησε και πάλι τον λογαριασμό ενός από τους πιο γνωστούς νεοναζί της χώρας, του Αντριου Ανγκλιν, ιδρυτή του νεοναζιστικού ιστότοπου «The Daily Stormer»που πήρε το όνομά του από τη ναζιστική εβδομαδιαία εφημερίδα «Der Stürmer». Ο Άνγκλιν, ένας δεδηλωμένος αντισημίτης, έγραφε διαρκώς εναντίον των Εβραίων, κάτι που οδήγησε το Twitter να τον «ακυρώσει» από την πλατφόρμα το 2013.
Και, προσέξτε καλά, την ίδια στιγμή που παραμένει έως και σήμερα φυγόδικος, καθώς εκκρεμεί εναντίον του μια δικαστική απόφαση του 2019, για την επιβολή προστίμου 14 εκατομμυρίων δολαρίων για μια εκστρατεία μίσους που διεύθυνε εναντίον Εβραίων κατοίκων στην πολιτεία της Μοντάνα, ο άνθρωπος αυτός «τουιτάρει» αβέρτα υπό τις ευλογίες του Μασκ και της πολυθρύλητης «ελευθερίας του λόγου».
Εντωμεταξύ, οι αναρτήσεις του Ανγκλιν προτρέπουν τους πολίτες σε πράξεις βίας και φυλετικού μίσους, ενώ προ ωρών υπερασπίστηκε τον Κάνιε Γουέστ (επίσης γνωστό αντισημίτη), ο οποίος με την σειρά του… επέστρεψε στο Twitter καθώς είχε «κοπεί» προ ενός μήνα για παρλομοιες αναρτήσεις που προέτρεπαν τους πολίτες σε πράξεις βίας και φυλετικού μίσους. Ο Γουέστ πήρε την άδεια από τον Μασκ και πλέον μένει να δούμε τι άλλο θα ανεβάσει στον λογαριασμό του -και αν αυτό θα γίνει ανεκτό.
Μαζί με τον Άνγκλιν, στο Τwitter επέστρεψαν τα τελευταια 24ωρα και πολλοί γνωστοί ακροδεξιοί, όπως οι αμερικανοί νεοναζί Πάτρικ Κέισι και Ρίτσαρντ Σπένσερ, αμφότεροι λάβροι προπαγανδιστές περί της λευκής ανωτερότητας που ζητούν επίμονα την αναθεώρηση της ιστορίας για το Ολοκαύτωμα των Εβραίων.
Το βασικότερο; Μία από τις πρώτες κινήσεις του Μασκ ήταν να επιστρέψει στον Ντόναλντ Τραμπ τον λογαριασμό του, του οποίου η ισχύς είχε ανασταλεί. Ο οποίος αυτή την στιγμή πανηγυρίζει. Γιατί πανηγυρίζει; Γιατί ο Μασκ δεσμεύτηκε πως θα φέρει στο φως της δημοσιότητας όλα τα καλά κρυμμένα μυστικά της δημοφιλούς πλατφόρμας.
Το βράδυ του περασμένου Σαββάτου, ο Μασκ άφησε να εννοηθεί πως έρχονται πολλές αποκαλύψεις. «Το Twitter είναι ένα μέσο κοινωνικής δικτύωσης αλλά και ένας τόπος εγκλήματος», έγραψε χαρακτηριστικά. Μάλιστα, ο ίδιος, ανέβασε και ένα χαρακτηριστικό σκίτσο που δείχνει τις προθέσεις του. Σε αυτό φαίνεται μια «ταφόπλακα» που γράφει «Τα πιο σκοτεινά μυστικά του Twitter».
Πληροφορίες αναφέρουν πως στα αρχεία που προτίθεται να δημοσιεύσει ο Μασκ υπάρχουν ακόμα και αποδείξεις για εμπλοκή των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ, έτσι ώστε να υπάρξει επηρεασμός των χρηστών υπέρ του Τζο Μπάιντεν και να αποκρυφτούν αρνητικές ειδήσεις για εκείνον, στη διάρκεια των εκλογών του 2020.
Χαράς ευαγγέλια, προφανώς, για τον Τραμπ, ο οποίος έσπευσε σχεδόν αυτομάτως, να γράψει ότι «Οι δημοσιεύσεις στο Twitter είναι μια αποκάλυψη καθώς δείχνουν, με πολύ δυνατό τρόπο, το FBI και η “Δικαιοσύνη” να συνεννοούνται παράνομα, αποδεικνύοντας οριστικά, με έναν ακόμη πολύ ισχυρό τρόπο, ότι οι προεδρικές εκλογές του 2020 ήταν νοθευμένες και κλεμμένες».
Το ίδιο ακριβώς υποστηρίζει και η γαλλική «Le Monde» σε ένα προημερών άρθρο της με τίτλο «La quête d’absolu des libertariens, apôtres de la liberté individuelle à tout prix» του Marc-Olivier Bherer: ότι δηλαδή ο Μασκ είναι ο απόλυτος «δούρειος ίππος» της αμερικανικής ακροδεξιάς.
Και μάλιστα, ψευδόμενος και ο ίδιος για πράγματα και καταστάσεις: Ο ίδιος ο Μασκ ισχυρίστηκε προ ημερών ότι οι «δημοσιεύσεις ρητορικής μίσους» στο Twitter μειώθηκαν κατά το ένα τρίτο από τότε που ανέλαβε την εταιρεία.
Ωστόσο, σύμφωνα με έρευνα του Κέντρου για την Καταπολέμηση του Ψηφιακού Μίσους (CCDH), ο συνολικός αριθμός της ρητορικής μίσους στην πλατφόρμα έχει αυξηθεί κατά την ίδια χρονική περίοδο: κατά μέσο όρο 1.282 tweets με προσβολές κατά των Μαύρων εμφανίζονταν καθημερινά στο Twitter πριν αναλάβει ο Μασκ. Αυτός ο αριθμός εκτινάχθηκε σε 4.650 αφού αγόρασε την εταιρεία, ενώ οι προσβολές κατά των διεμφυλικών αυξήθηκαν κατά 62% από τότε που ο Μασκ αγόρασε το Twitter, σε 5.117 tweets την ημέρα κατά μέσο όρο, σύμφωνα με την έκθεση.
«Ο Έλον Μασκ έστειλε το σήμα σε κάθε είδους ρατσιστή, μισογυνιστή και ομοφοβικό ότι το Twitter ήταν ανοιχτό για “μπίζνες” και αντέδρασαν ανάλογα», δήλωσε ο Ιμραν Αχμέντ, Διευθύνων Σύμβουλος του CCDH.
Πάντως, καταλήγει το δημοσίευμα του Atlantic, είτε σκόπιμα είτε όχι, ο Mασκ «κυβερνάει» αυτη την στιγμή το Twitter χρησιμοποιώντας το κλασικό αξίωμα του αμερικανικού πολιτικού διανοητή και αναλυτή Frank Wilhoit: «Ο συντηρητισμός, προκειμένου να ανθίσει, πρέπει να αποτελείται από ένα πράμα: «πρέπει να υπάρχουν πολιτικές ομάδες που ο νόμος με να τις προστατεύει αλλά να μην τις δεσμεύει νομικά, δίπλα δίπλα σε κάποιες άλλες ομάδες τις οποίες ο νόμος δεσμεύει νομικά μεν, αλλά δεν τις προστατεύει με καθέναν τρόπο».
Με άλλα λόγια, ο νοτιοαφρικανός δισεκατομμυριούχος έχει κστά νου ένα μακρόχρονο και φιλόδοξο πολιτικό έργο που περιγράφτηκε μόλις πρόσφατα από τον αμερικανό δημοσιογράφο και πολιτειολόγο Adam Serwer ως «την πίστη σε ένα εντελώς νέο συνταγματικό δικαίωμα, το οποίο αντικαθιστά τα δικαιώματα του ελέυθερου λόγου όλων των υπολοίπων: αυτό της δημοσίευσης της οποιασδήποτε γνώμης του άλλου».
«Αλλά ακόμα και ως ένας σκπληροπυρηνικός ακροδεξιός ακτιβιστής, ο Mασκ είναι σχεδόν… άτυχος και εν μέρει αβοήθητος από τον ίδιο του τον εαυτό. Σε αντίθεση με κάποιον όπως ο Τραμπ, ο οποίος παραμένει το πρότυπο του “τρολ” του Twitter, ο Μασκ είναι σκληρόπετσος, αλλά ταυτόχρονα και ένας άνθρωπος με ξεκάθαρη ατζέντα. Λόγου χάρη, είναι πλέον αρκετά παγιωμένη η άποψη του αρχιανοσολόγου των ΗΠΑ, του Αντονι Φαούτσι, ότι “ο Μασκ συμπεριφέρεται απλώς με τον πλέον αμφιλεγόμενο τρόπο προκειμένου να “ανεβάσει” την κυκλοφορία του Twitter και να κάνει περισσότερο ντόρο”. Αλλά όσο αμφιλεγόμενος και αν καταντήσει να γίνει ο Μασκ, δεν θα πάψει ποτέ του να είναι “κριντζ” [γραφικός με την κακή έννοια]», καταλήγει με νόημα το The Atlantic.
